හැඳින්වීම

අසමි දකිමි සොයමි වර්ඩ්ප්‍රෙස් බ්ලොග් අඩවියට සමගාමීව ප්‍රකාශයට පත්කෙරේ

28 September 2015

පරණ පොතක පිටුවක්

Old Books
පරණ පොත් වලට බොහොම දෙනෙක් කැමතියිනේ. අද කාලේ ඉන්න හුඟ දෙනෙක්, අලුත් පොත් කියලා හඳුන්වලා, අපිට දෙන්නේ පරණ පොත්ම තමා, එක අතකින් බලනකොට. මට පහුගිය දවස්වල, අහම්බෙන් පරණ පොත් ටිකක් ලැබුණා. ඉතින් මට හිතුනා, ඒ පොත්වලින් තෝරාගත් කොටස්, ඔබ සමග බෙදාහදා ගන්නට. මෙන්න අද මම ඉදිරිපත් කරන පොත් පිටුව. 


1


   ඔන්න ඉතිං මෙව්වා, මේ පාඩම් පොතේ තියන පාඩම්, මෙන්න මේ වගේ කියලා පෙන්නන්න ඉදිරිපත් කළා මිසක්, වෙන වෙන අර්ථ කථන දෙන්න හිතාගෙන ඉදිරිපත් කළා නෙවෙයි. අනේ මං දන්නෑ, ඕනේ කෙනෙක්, ඕනේ අර්ථ කථනයක් දෙන්න. ඒ කාලේ මේ කියන මෝරුන් සහ හාල්මැස්සා/සෝ, අද කාලේ කවුද? ඒ කාලේ වැද්දා, මුවා සහ සර්පයා අද කාලේ කවුද? කියලා නම් මගෙන් අහන්න එපා. පූර්වාපර සන්ධි ගලපන්න මේක ජාතක කතාවක් නෙවෙයිනේ.


   මේ පොත, 1940 දශකයේදී පමණ මුද්‍රණය කළ එකක් කියා අනුමාන කරනවා. භාෂා විලාශය ටිකක් අමුතුයි නේද? කාලීනව භාෂාව වෙනස්වන ආකාරය පෙන්වන, හොඳ උදාහරණයක්. බලන්න, සර්පයා කියන වචනය සඳහා, රේඵය යොදා ඇති ආකාරය. අද රේඵය යොදාගන්නේ නැති තරම්. ඒ වගේම දෂ්ට කියන වචනයේ හල් ෂයන්න සහ ටයන්න, එකට බැඳලා තියෙන්නේ. මෙසේ බැඳී අකුරු ලිවීම භාවිතයෙන් නැතිවී ගියේ, 1970 දශකයේදී පමණ කියා මා හිතනවා. (අදත් කලාතුරකින් නැත්තේම නොවේ) ඒ වගේම, 'උඹ බන් බොලන්' භාෂාව, පළමුවැනි පන්තියේදීම, ළමුන්ට අහන්න දකින්න ලැබෙනවා. ඒ කාලේ මුද්‍රණ කටයුතු, කෙබඳු තත්වයක තිබෙන්නට ඇද්ද යන්නත්, අකුරුවල ස්වභාවයෙන් පෙනෙනවා.


   තවත් දෙයක්. ඉංගිරිසියේ බලපෑම කොතරම්ද යන්නත්, මනාව පිළිබිඹු වෙනවා. සිංහල උගන්වන පොතේ, අධ්‍යාපන දෙපාර්තමේන්තුවේ නම සහ පොතේ නම ඉංගිරිසියෙන් යොදා තිබෙන්නේ, එකල පරිපාලන කටයුතු වලදී, බහුලව ඉංගිරිසිය භාවිත වුන නිසායැයි හිතෙනවා. 



   මේ පිටුව ලැබුණේ, වෙනත් පොතක් අස්සේ තිබිලා. ඉතුරු ටිකත් තිබුණා නම්, හරිම වටින පොතක්. ටිකක් හොයලා බලන්න ඕනේ.


2015 සැප්තැම්බර් මස 20 වැනි දින 1325 පැය 

27 September 2015

බලුකිරියා තවමත් පුරාණය වළඳයි

Shit Eating Dog
බලුකිරි කාරයා පුරාණය අනුභව කිරීම පටන්ගත්තේ, අද ඊයේ නෙවෙයිනේ. මීට කළින් කීපවතාවක්ම, බලුකිරියා පුරාණය වළඳන්නෙක් බව, මම ඔප්පු කරලා පෙන්නලා තියනවා. ඔය පුරාණය වැළඳීමේ රෝගය උත්සන්න වුණාම, තමන්ගේ පුරාණයද අනුන්ගේ පුරාණයද කියා නොබලා, වළඳාගෙන වළඳාගෙන යනවා, කිසි හිරිකිතයක් නැතුව. 

   මෙන්න මේ සැරේ, කොටස් හතරකින්, මගේ පුරාණය වළඳන්න, බලුකිරියේ හොරිකඩ බල්ලෙක්, උත්සාහයේ යෙදෙනවා. දැනට වළඳලා තිබෙන ටික හොඳයි කියල පාඨකයෝ කිව්වොත්, බඩ පිනුම් ගහමින්, නහය තද කරගෙන, මගේ ඉතුරු පුරාණයත් වළඳනවලු. මගේ පුරාණය බලුකිරියාට එතරම්ම රසවත්ලු. ඔබට බැරිද බලුකිරියට කියන්න, ඔච්චරම ආසානම් ඔබේ පුරාණයත් වළඳන්න කියලා. 



පේනවා නේද එපා කියද්දීත් බලුකිරියා පුරාණය වළඳන හැටි?

මේ බලන්න, පුරාණය වළඳන්න එපා කියා, මීට පෙර මා ඉල්ලාසිටි ආකාරය


Screenshot (17)
   

   ඉතින් මෙහෙම ඉල්ලුවට වැඩක් නැහැනේ. පුරාණය අනුභව කිරීම නවත්තලා නැහැනේ. පුරාණය වැළඳීම දිගටම කරගෙන ගිහින්. මේක ඉවසගන්න බැරි සාමාජිකයෙක්, මේ කක්කා හොරාට, හොඳ පදවලින්ම කියලා තියනවා. උගේ කක්කා හොරකමේ තරම. ඒ සාමාජිකයාට මාගේ ගෞරවනීය ස්තුතිය හිමිවෙනවා. මේ බලන්න. මම එක වචනයක් විතරයි සුදු පාටෙන් වහලා තියෙන්නේ. ක්ලික් කරලා, ලොකු කරලා බලන්න. 




   මේ පුඟුලා අමාරුවේ වැටෙන්නේ, විෂයයට අදාළව කවුරු හරි ප්‍රශ්නයක් ඇහුවමයි. මොකද, මේ මිනිහා නොදන්නා විෂයයක කරුණු හොරකම් කරලා තියෙන්නේ. එහෙම ප්‍රශ්නයක් අහපු තැන්වල, මේ ගොබ්බරාළ නිහඬව ඉන්නවා. මේ බලන්න.



   හැබැයි මෙව්වා මෙහෙම වෙද්දීත්, ලක්ෂ පහකට වැඩි, මහා සාමාජික බලහමුදාවක, බ්‍රිගේඩයක, සේනාංකයක, අයිතිකාර, උරුමක්කාර, පොල්මඃකාර, අද්මිනිස්ත්‍රාත් බල කඩදාසිකාර, බලුකිරි ඇඩ්මින් (ඇඩ්ඩින්?) ගොයියට, වගේ වගක් නෑ.

   අයියා චූන් එකේ, ඔහෙ කකුල වන වනා, හඳමාමා වගේ ඉන්නවා. ඉතිං ඔච්චර ලොකු ඇඩ්ඩින් අයියෙකුට, ලැජ්ජාව කියලා අංශු මාත්‍රයක්වත් නැද්ද, තමන්ගේ මහා බලුකිරි හමුදාවේ ඉන්න, සමහර හොරිකඩ බල්ලන්, මේ අපි වගේ නාකි පැන්ෂන් කාරයකුගේ ලිපි, අමු අමුවේ හොරකම් කරන තුරු ..... සමග නිදිවදින්න?

අම්මපා මුන් ජන්ම දායාදය ලැබුවේ මොකුන්ට දාවද?

2015 සැප්තැම්බර් මස 21 වැනි දින 2347 පැය  

21 September 2015

මොකක්ද මේ හමුදා අභ්‍යාසයක් කියන්නේ............? Purpose of a Military Exercise


1
මේ දිනවල ලංකාවේ හමුදා අභ්‍යාසයක් පැවැත්වෙනවා කියලා ඔබ දන්නවද?
   මොකක්?............. හමුදා අභ්‍යාසයක්?........ මොකටද එව්වා කරන්නේ? දැන් යුද්දේ ඉවරයිනේ. අරෙහෙන් මානව හිමිකම් නඩු, සුද්දෝ එනවලු නඩු අහන්න, මෙහෙ තව අබ්බියාසලු, අම්මප තමුසෙලාට මොළේ කළඳක් නැද්ද? මේ තියන ටිකත් (පුකත්?) නැතිකරගන්න හදන්නේ? ඔව්වා කරාම, අර ඩයස් කියන පොර ද, ඩයස්පෝරාවද මොකද්ද මන්දා එවුන්ට, උඩගෙඩි දුන්නා වගේ වෙනවා නේද? උන් එයි ගෝනි නැතුවම කරේ යන්න...... අම්මපා මේක යහපාලනේද, වහපාලනේද?

හෝව්....හෝව්.......හෝ..........ව්. මේ, ඔහොම වාඩිවෙන්න. පොඩ්ඩක් හුස්ම ගන්න. නැත්නම් ඔයා මෙතන පැළිලා මැරුණම, මට තමයි, මරණ පරීක්‍ෂණයෙදි සාක්කි දෙන්න වෙන්නේ. හප්පොච්චියේ..........ඔය මූණ දැක්කනම්, තලේබාන්, ISIS, වගේ ත්‍රස්තවාදියොත්, චූ වැක්කෙරි කෙරී දුවනවා ෂුවර්.

   මේ බලන්න, හමුදා අභ්‍යාසයක් කියන්නේ, අමුතු දෙයක් නෙවෙයි. එව්වා එදත්, අදත්, අනාගතයේදීත්, ලෝකයේ සෑම රටකම පවත්වන, පුහුණු වැඩපිළිවෙලක්. මේ ගැන නොදන්නා කෙනෙක් හිතන්න පුළුවන්, අපේ රට, ආපහු යුද්දෙකට ලෑස්ති වෙනවා කියලා. අන්න ඒ වැරදි වැටහීම නැති කරන්නයි, මේ කරුණු ටික කියන්නේ. 

   ඉස්සරවෙලාම, ඔයා කිව්ව එක කාරණේකට උත්තර දීලා ඉන්න ඕනේ. කවුද ඔයාට කිව්වේ, නඩු අහන්න සුද්දෝ එනවා කියලා? අපේ රටේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් ස්ථාපනය කළ, අධිකරණ පද්ධතියක් තියනවා. ඒ අධිකරණ පද්ධතියට, විනිශ්චයකාර වරුන් පත්කරන්නේ අධිකරණ සේවා කොමිෂන් සභාවෙන්. අධිකරණ සේවා කොමිෂන් සභාව අක්‍රිය නම්, පාර්ලිමේන්තුවට ඒ වගකීම දරන්න වෙනවා. ජනාධිපතිගේ බලතල අනුවත්, කටයුතු කෙරෙනවා. අපේ රටේ පරමාධිපත්‍යයට අත තියන්න කාටවත් බැහැ. ඒ අයිතිය, එක්සත් ජාතීන්ගේ ප්‍රඥප්ති වලින්ම තහවුරු වෙලා තියෙන්නේ. 

   ලෝකයේ මොනම ජගතෙකුටවත් බැහැ, අපේ රටේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව උල්ලංඝනය කරමින්, අපේ අධිකරණ පද්ධතියට, වෙනත් රටකින් විශ්චයකාර වරුන් පත්කරන්න. දැන් නිකම් දේශපාලනයෙන් පාරාජිකා වෙලා, අනුන්ව බිල්ලට දීලා, ඒ අයගේ කරපිටින් පාර්ලිමේන්තුවට පැනගත්ත කුක්කෝ කියන කතා, අහන්න එපා. ඒවා තමයි අජාසත්ත බොරු කියන්නේ.

   එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කොමිසමට පුළුවන් වාර්තා හදන්න. නමුත් ඒ අය දැනගන්න ඕනේ, රටක ස්වාධිපත්‍යය කියන්නේ මොකක්ද කියලා. යුද්ධයේදී, මානව හිමිකම් කඩවීම සම්බන්ධව කරුණු සොයාබැලීමට, විදේශීය නියෝජිතයන් ආවට අපිට කිසිම ප්‍රශ්නයක් නැහැ. නමුත්, විදේශීය අධිකරණ විනිශ්චයකාර වරුන්ට, අපේ රටේ අධිකරණ කටයුතුවලට මැදිහත්වෙන්න, අපේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන්, කිසිම ඉඩක් නැහැ. යුද්ධයට අණදුන්, මහ සෙනෙවි ෆොන්සේකාම කියනවා, විදේශීය නියෝජිතයන් සහිතව පරීක්‍ෂණයක් තියනවානම්, බොහොම හොඳයි කියලා. පරීක්ෂණ මණ්ඩලයට පමණයි, විදේශීය නියෝජිතයන් එක්කරගන්නේ. අධිකරණ කටයුතුවලට නෙවෙයි. 

   අනික, එක්සත් ජාතීන්ගේ කොමිසම කියන්නේ, ලංකාවේ හමුදා වලට වගේම, LTTE සංවිධානයටත්, විරුද්ධව චෝදනා තියනවා කියලා. අපිට චෝදනා තිබුණු පළියට ඇයි කලබල වෙන්නේ? ඒවා සාධාරණ සැකයකින් තොරව ඔප්පු කරන්න ඕනේ. එතැනදී අපිට, නැවතත් එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය, ජාත්‍යන්තර අධිකරණය, වැනි ආයතන තියනවා අපේ නිර්දෝශීත්වය පෙන්වන්න. මෙතනදී දේශපාලනය පැත්තක තියලා, රටක් හැටියට අපි එකමුතුව, මේ ප්‍රශ්නයට මුහුණ දෙන්න ඕනේ. ඒ වගේම, එයින් ලකුණු දාගන්න කවුරුහරි දේශපාලකයෙක් උත්සාහ කරනවානම්, ඔහු වැඩිකල් පාර්ලිමේන්තුවේ නොතියන්න අපි වගබලාගන්න ඕනේ. උතුරේ මහ ඇමති කියන්නෙත්, විපක්‍ෂ නායක සම්බන්දන් කියන්නෙත්, රටේ ඉන්න සාමාන්‍ය දේශපාලනඥයන් මිසක්, රාජ්‍ය නායකයා නෙවෙයි, රජය නෙවෙයි.

   හොඳයි, අපි ආපහු අපේ මාතෘකාවට යමු. හමුදා අභ්‍යාස කියන ඒවා, පැරණි රජ සමයන්හි පවා සිදුකර තිබෙනවා. ප්‍රසියාවේ රජු වශයෙන් සිටි, මහා ෆ්‍රෙඩ්රික් රජු, (1740 - 1786) ඔහුගේ පාලන සමය තුළ, යුද අභ්‍යාස පවත්වා තිබෙනවා. 1909 දී, ජර්මානු හමුදාව, යුද අභ්‍යාස පවත්වා තිබෙනවා. මේ එම අභ්‍යාසයක පින්තූරයක්.

1909

  හමුදාවක්, නිකම්ම නිකම් කකා බිබී, කඳවුරු ඇතුළට වෙලා හිටියොත්, ටික කලක් ගියාම, ඔවුන් රතිඤ්ඤා සද්දෙටත් බය වෙනවා. මේ නිසා, ඔවුන් සෑමවිටම, යුද්ධය සඳහා හොඳින් සූදානම්ව තැබිය යුතුයි. සොල්දාදුවන්ගේ ප්‍රථම රාජකාරිය/වගකීම/කාර්යභාරය/ වන්නේ, යුද්ධයකට සූදානමින් සිටීම. ලෝකයේ සෑම රටක්ම, තම සොල්දාදුවන්, මෙලෙස පුහුණු අභ්‍යාසවල යොදවන්නේ ඒ නිසයි.

යුද අභ්‍යාසයක් කියන එක, මෙන්න මෙහෙම නිර්වචනය කරන්න පුළුවන්.

   යුද අභ්‍යාසයක් යනු, සත්‍ය යුද්ධයකට මුහුණ දෙන්නේයැයි උපකල්පනය කරගනිමින්, සියලු හමුදා සම්පත් යොදවාගෙන, යුද බිමක් ලෙස තෝරාගත්, ඒකාබද්ධ ගොඩබිම්, ගුවන් සහ මුහුදු කළාපයක, ත්‍රිවිධ හමුදාව එක්කරගනිමින් සිදුකෙරෙන, සජීව ප්‍රහාර සහිත, අභ්‍යාසයකි. මෙයින්, යම්කිසි රටක/රටවල් කීපයක, හමුදා ශක්තියේ ප්‍රමාණය, ප්‍රහාරක බලයේ ප්‍රමාණය, මූලෝපාය න්‍යාය ප්‍රායෝගිකව යොදාගැනීමේ මට්ටම හා ශක්‍යතාව, උපක්‍රමිකව අණදීමේ සහ භට සේනාංක හැසිරවීමේ දක්ෂතාව, සත්‍ය යුදමය තත්වයක් සඳහා, තම කඳවුරෙන් පිටත්ව යාමට, හමුදාවන් තුළ ඇති සූදානමේ මට්ටම ආදී, යුද න්‍යායට අදාළ කරුණු, ඇගයීමකට ලක්කිරීමක් සිදුකෙරේ. 

එහෙනම් ලෝකයේ හැම රටක්ම බයෙන් ද ඉන්නේ යුද්ධයකට පැටලෙන්න වෙයි කියලා?

   හ්ම්..........ඒක බයක් කියලා කියන්න බැහැ. අපි අපේ ගමේ ජීවත්වෙන විදිහ අනුවනේ, අපිට හතුරන් ඇතිවෙන්නේ. බොහොම කල්පනාවෙන් මධ්‍යස්ථව ඉන්නවානම්, අපිට හතුරන් ඇතිවෙන්නේ නැහැ. යම්කිසි රටක්, ලෝකයේ අනික් රටවල් සමග ක්‍රියාකරන ආකාරය අනුව තමයි, ඒ රටට සතුරු රටවල් ඇතිවෙන්නේ. මේ නිසා යම්කිසි රටක විදේශ ප්‍රතිපත්තිය දැඩිව බලපානවා, ඒ රටට සතුරු රටවල් ඇතිවීම කෙරෙහි. අපි වගේ පුංචි රටවලට අමාරුයි, මේ තෝරු මෝරු අස්සේ ඇඟ බේරාගෙන ඉන්න.

හොඳයි ඉතින් මොනවද ඔය අභ්‍යාස වලදී කරන්නේ?

   හමුදා අභ්‍යාස විවිධ ආකාරයෙන් කරන්න පුළුවන්. රටකට පුළුවන්, තමන්ගේ යුද හමුදාව පමණක් යොදවලා, රටතුළ අභ්‍යාස කරන්න. උදාහරණයක් වශයෙන්, අපි උපකල්පනය කරනවා, ලංකාවේ එක දිස්ත්‍රික්කයක, පළාතක, විශාල කැරැල්ලක් හටගන්නවා කියා. මෙය පාලනය කරන්න, පොලීසියට බැරිවෙනවා. එතකොට හමුදාව යොදවා, එය මැඩපවත්වන්නේ කොහොමද? කියන සංකල්පය ඔස්සේ, අභ්‍යාසයක් කරන්න පුළුවන්. අපි හිතමු ඒ කැරැල්ල තියෙන්නේ රත්නපුර දිස්ත්‍රික්කයේ කියලා. එතකොට ගොඩබිමින් ගිහිල්ලා මැඩපැවැත්වීම අමාරුවෙන්න පුළුවන්. අන්න ඒ වගේ වේලාවකදී, ගුවන් හමුදාවත් අවශ්‍ය වෙනවා. ඔන්න දැන් අර යුදහමුදා අභ්‍යාසයට, ගුවන් හමුදාවත් එක්වෙනවා. අභ්‍යාසය සඳහා තෝරාගත්තේ, මඩකළපුව දිස්ත්‍රික්කය නම්, නාවික හමුදාවත් සම්බන්ධ කරගන්න වෙනවා. ඔන්න, ත්‍රිවිධ හමුදාවම එක්වී, අභ්‍යාසයක් පවත්වනවා.

ඉතින් ඔහොම කරගත්තම මදිද, මොකටද මේ චීන යුද හමුදාව අපේ රටට ඇවිත් ඉන්නේ?

   චීනෙද ජපානෙද, නැත්නම් වෙන රටක්ද කියලා තීරණය කරන්නේ, කාලීනව රටේ ඉන්න ආරක්‍ෂක කවුන්සිලය විසින්. එහෙම නැතුව ත්‍රිවිධ හමුදා නායකයන්, අර රටම ඕනේ, මේ රටම ඕනේ, කියලා අඬා වැටෙන්නේ නැහැ. (යෝජනා කරන්න පුළුවන්) මේ වගේ, රටවල් එකකට වැඩි ගණනක් එක්වී කරන යුද අභ්‍යාස හඳුන්වන්නේ, 'අන්තර්ජාතික ඒකාබද්ධ යුද අභ්‍යාස - Joint Intentional Military Exercise' කියලා.

ඒ වගේ අභ්‍යාසයකදී මොනවද කරන්නේ?

   සරළ උදාහරණයක් කියන්නද? ඔයාගේ ගමටත් හොරු පනිනවා වරින්වර. අල්ලපු ගමටත් හොරු පනිනවා වරින්වර. ඔයාගේ ගමේදීත් එකෙක් දෙන්නෙක් කොටුකරගන්න පුළුවන් වෙනවා. අල්ලපු ගමේදීත් එහෙමයි. නමුත් සීයට සීයක් සාර්ථක නැහැ. දැන් ගම් දෙකේම අය එකතුවෙලා, තම තමන්ගේ ගම්වල ඉන්න වැඩකාරයෝ එකතුකරගෙන, සාකච්ඡාවක් තියනවා, කොහොමද හොරුන්ව මැඩපවත්වන්නේ කියලා.

   එතැනදී දෙගොල්ලන්ගේම අත්දැකීම් හුවමාරු කරගන්නවා. දක්ෂතා හුවමාරු කරගන්නවා. පණිවිඩ සම්බන්ධතා ඇතිකරගන්නවා. වරින් වර හමුවී සාකච්ඡා කරන්නත්, හදිසි අවස්ථාවකදී, එක ගමකින් අනික් ගමට, ආධාරයට පිරිසක් එවන්න ක්‍රමයකුත් හදාගන්නවා. එක දවසක් රෑක, ඇත්තටම එක ගමකට හොරු පැන්නා කියල හිතාගෙන, අර වැඩපිළිවෙල අත්හදා බලනවා. ඉතින් ඔයවගේ දේවල්ම තමා යුද අභ්‍යාසයේදීත් වෙන්නේ.  

  මෙහිදී, අභ්‍යාසයට පෙර, ඒ සඳහා එක්වන හමුදා නායකයන් සහ යුද විශේෂඥයන් එක්වී සාකච්ඡාවක්/සම්මන්ත්‍රණයක් පවත්වනවා. එතනදී ඔවුන් මුලින්ම සාකච්ඡා කරන්නේ, තමන්ට යුදබිමේදී අත්දකින්නට ලැබී ඇති දේවල් පිළිබඳව. ඊළඟට, තමන්ට, දැන් මුහුණදීමට සිදුවී තිබෙන සහ, අනාගතයේදී මුහුණදීමට සිදුවෙතැයි සිතන ගැටළු සහ අභියෝග පිළිබඳවත් සාකච්ඡා කරනවා. ඒ අනුව තමයි තීරණය කරන්නේ අභ්‍යාසය කෙබඳු එකක්ද කියා.

   මුහුදෙන් පැමිණ ගොඩබැසීමක් කර, ප්‍රදේශයක් අල්ලාගැනීම, ගුවනින් භටපිරිස් යවා, ගොඩබිම් ප්‍රදේශයකට බස්සවා, එම ප්‍රදේශය අල්ලාගැනීම, ගොඩබිමින් හමුදා යවා, ප්‍රදේශයක් අල්ලාගැනීම, වැනි අභ්‍යාස තමා සිදුකරන්නේ. මෙහිදී, ප්‍රධාන කාර්ය භාරය ඉටුකරන හමුදාවට, අනික් හමුදා විසින් ආධාරක ප්‍රහාර, භටපිරිස්, ප්‍රතමාධාර, තුවාල කරුවන් රැගෙන යාම, අවි පතරොම් සැපයීම, මාර්ග හා වාහන සේවා කටයුතු, භට පිරිස් සඳහා ආහාර සැපයීම, වැනි විවිධ සහය සහ කාර්ය භාරයන් ඉටුකරදෙනවා. වෙලාවකට කටිනුත් යුද්ද කරනවා.

හෑ............කටින් යුද්ද කරනවා?

   හෙහ් හෙහ්, ඇත්තටම ඒකට කටින් යුද්ද කරනවා කිව්වට ඇති වැරැද්දකුත් නැහැ. එක අභ්‍යාසයක් තියනවා, අණදීමේ ස්ථාන අභ්‍යාසය -  Command Post Exercise කියලා. මේකෙදි අභ්‍යාසය කරන්නේ මෙහෙමයි.
   එකිනෙකට ඈතින් තියන, (එක බිත්තියෙන් වෙන්වුන කාමර දෙකක් වුනත් කමක් නැහැ එහාපැත්තෙ කතාකරන හා සැළසුම් කරන දේවල්, මෙහා පැත්තට ඇහෙන්නේ පෙනෙන්නේ නැත්නම්) ස්ථාන දෙකක ඉන්න කණ්ඩායම් දෙකක් අතරේ, ගුවන්විදුලි පණිවිඩ හුවමාරු මගින් ගහගන්නවා.

   ඔන්න අභ්‍යාසය පාලනය කරන තැනින් එක කණ්ඩායමකට කියනවා අහවල් තැනින් ඔබේ ප්‍රදේශයට සතුරු පිරිසක් ඇවිත් ඉන්නවා කියලා. එතකොට මේ පැත්තේ ඉන්න අය සිතියම් වලින් බලනවා ඒ කියන ප්‍රදේශය. කලින් කතාවෙලා තියනවා, මෙන්න මේ තැන්වල දෙගොල්ලන්ගේ භට පිරිස්, කඳවුරු, කාලතුවක්කු, යුද ටැංකි ආදිය තියෙන්නේ කියලා. ඉතින් අර අභියෝගයට ලක්වුණ අය කියනවා අපි මෙන්න මෙතනින් මෙච්චර පිරිසක් එවනවා රිටන් එක දෙන්න කියලා. එතකොට අරගොල්ලෝ කියනවා, අපි අහවල් පැත්තෙන් පැනලා ගිහින්, අහවල් පැත්තෙන් එනවා කියලා.

   ඔය විදිහට නිකම් කිව්වට බැහැ. අපි හිතමු ගම්පහ ඉඳලා කඩුවෙලට පිරිසක් එවනවා කිව්වා කියලා, ගතවන කාලය, එන්නේ පයින්ද, මගදී ඇම්බුෂ් කරන්න බැරිද, ආදී කරුණු සිය ගණනක් හිතන්න ඕනේ. මෙතැනදී මොළය කල්පනා කරලා සැළසුම් ඉදිරිපත් කරන කණ්ඩායම දිනුම්. ඇත්තටම යුද්දෙදි මේවා හරිම වැදගත්.

   තවත් ක්‍රමයක් තියනවා. කෘත්‍රිම ද්‍රව්‍ය හෝ වැලි, ගල්, පස්, සිමෙන්ති, යොදවා, පොළොවේ සකස් කරන ලද, සමහරවිට අඩි 50 x 50 දිග පළලටත් වැඩි, යුදබිම් ආකෘති වල, උපක්‍රමික අභ්‍යාසවල යෙදෙනවා. මෙය දැන් වැඩිදියුණු කොට, පරිගණක ජාලයකට සම්බන්ධව, තම පරිගණකයෙන් අභ්‍යාසයේ යෙදිය හැකි ආකාරයට සකසා තිබෙනවා.

   දැන් ඉතින් යුද අභ්‍යාසයක් කියන්නේ මොකක්ද කියන එක ගැන සෑහෙන්න දේවල් දැනගත්තා නේද? නිකම් බොරුවටනේ මට කෑ ගැහුවේ. මෙව්වා නොකළොත් අපි අමාරුවේ. දැන් තේරෙනවද, රටක ආරක්ෂාව කියන්නේ, හැමදාම ඇහැ අරගෙන ඉන්න ඕනේ දෙයක් කියලා.

   'ජාතියේ මුර දේවතා එළි රෑ පුරා දැල්වී තියේ' කියලා, ඒ කාලේ කිව්වා දැන් අමතකද?

   ශ්‍රී ලංකාව සහ චීනය අතර මේ දිනවල නැගෙනහිර පළාතේ පැවැත්වෙන යුද අභ්‍යාසය ගැන, මෙතනින්මෙතනින්මෙතනින්මෙතනින්, විස්තර බලන්න පුළුවන්. මෑතකදී, ඇමරිකානු හමුදාව, අපිට බෝම්බ නිෂ්ක්‍රිය කිරීමේ පුහුණුවක් දුන්න ආකාරය, මෙතනින් බලන්න පුළුවන්. චීනෙයි අපියි එකතුවෙලා කරපු යුද අභ්‍යාසයේ වීඩියෝවක් තියනවා. හැබැයි චීන භාෂාවෙන් තියෙන්නේ. කමක් නැහැ බලන්න.


2015 සැප්තැම්බර් මස 21 වැනි දින 0001 පැය

18 September 2015

පින්තූර තුනක්

Old Camera
මා දන්නවා, ඔබ, 'අළු යට ගිණි හෙවත් අතයට සෙල්ලම්' ලිපියේ, ඊළඟ කොටස බලාපොරොත්තුවෙන් සිටින බව. නමුත්, ඒ කොටස සංස්කරණය ඉතා දුෂ්කර සහ, වගකීමෙන් කලයුතු කාර්යයක්. එය නුදුරේදීම එළිදක්වන්නම්. තවමත් මා තරමක් කාර්ය බහුලවයි ඉන්නේ. ඒ නිසා, මෙවැනි සරළ ලිපි ඉදිරිපත් කිරීමට පමණයි, අවකාශ තිබෙන්නේ. 

   මා සමහර බ්ලොග් ලිපිවල, ඔබට කියා ඇති, මට අක්කලා තුන්දෙනෙක් සිටින බව. අද මම ගියා, කෑගල්ල නගරයේ පදිංචි, මගේ දෙවැනි (මද්දුම) අක්කා බලන්න. හෘදයාබාධයකට ලක්වීමෙන් පසු, බයිපාස් සැත්කමකට ලක්ව, හය මාසයක් පමණ ගතවුනත්, ශල්‍යකර්මයට අදාළ යම් යම් සංකූලතා මතුවීම හේතුවෙන්, ඇය දැඩි දුක් විඳිනවා. ඇයව, ශල්‍යකර්මය සඳහා සිහිනැති කළෙත්, දැඩි අවදානමක් සහිතවයි. යළිත් වරක්, කුමන හේතුවක් නිසාවත්, ඇයව සිහිනැති කළ නොහැකි බවයි වෛද්‍ය මතය.

   අක්කා ගැන වෙනම ලිපියක් ලියන්න තරම් කරුණු තිබුණත්, එය පසුවට තබනවා. මට වයස අවුරුදු 7 - 8 කාලයේදී මා නිදාගත්තේ අක්කා ළඟින්. අක්කාගේ ගෙදරදී මට අහම්බෙන් නෙත ගැටුනා, මා කුඩා කාලයේ අපේ ගෙදර තිබුණ පැරණි පින්තූර දෙකක් සහ, මා තරුණ කාලේ පෙනීසිටි එක් පින්තූරයක්. මේ පින්තූර ඇසුරෙන්, යම් යම් අතීත මතකයන් මෙන්ම, පොදුවේ කාටත් කතාකළහැකි කරුණු තිබෙන බව පෙණුන නිසා, ඒ පින්තූර ඔබේ අවධානයට ලක්කරනවා. මෙන්න පළමුවැනි පින්තූරය. 



මේ පින්තූරය 1940 දශකයේදී ගන්න ලද පින්තූරයක් කියා කීමට සහ මේ පින්තූරයේ පසුපස පේළියේ, ඔබේ වම් අත පැත්තේ සිට හතර වැනියා ලෙස සිටින්නේ, මගේ පියා කියා කීමටත්, ඊළඟට ඉන්නේ, කොළඹ යුගයේ සුප්‍රසිද්ධ කවියකු වූ, 'උඳුගොඩ නවරත්න' මහතා කියා කීමටත් පමණයි, මා දන්නේ. මගේ පියා ඉපදී තිබෙන්නේ 1914 ජූනි මස 1 වැනිදා. මගේ මවගේ උපන්දිනය, 1918 අගෝස්තු මස 15 වැනිදා. වසර ගණනාවක ප්‍රේම සම්බන්ධයකින් පසුව තමයි ඔවුන් විවාහවී තිබෙන්නේ. මෙන්න පෙම් කතාව, හැකිතරම් කෙටියෙන්.

   පෙම්වතා සහ පෙම්වතිය දෙන්නම, ගුරු වෘත්තියේ සේවය කළ අය. දෙවැනි ලෝක යුද්ධ කාලේ, ලංකාවේ ක්‍රියාත්මකවී තිබෙනවා 'ආහාර නිෂ්පාදන ව්‍යාපාරය' නමින්, කෘෂිකාර්මික කටයුතු වේගවත් කර, යුද්ධය නිසා, රට තුළ ආහාර හිගයක් ඇතිවීම වැලැක්වීමේ ව්‍යාපාරයක්. මේ දෙන්නම ඒ ව්‍යාපාරයට සම්බන්ධවී සිටින අතර තමයි, ප්‍රේම සම්බන්ධය ඇතිවී තිබෙන්නේ. (මේ දෙන්නා, ඒ කාලේ හුවමාරු කරගත් සෙනෙහෙකොළ, ඒ කාලේ තිබුණු, මැලිබන් ක්‍රීම් ක්‍රැකර් බෙලෙක් පෙට්ටි හතරක පහක පමණ පුරවා තිබුණ බව, මගේ අක්කලා කියනවා. හැබැයි බොහොමයක් ඒවා ලියා තිබෙන්නේ, සුද්දාගේ භාෂාවෙන්ලු. ඉතිං අපේ අක්කලා, බොහොම අමාරුවෙන්, වචන ගැට ගහ ගහ, ඔව්වා කියවන්න උත්සාහ කරනවා දුටු පෙම්වත් මව, එව්වා ගිනිදෙවියාට පූජා කලාලු) ෆුල් ඉංගිරිසි ලව්. පෙම්වතා පෙම්වතියට තෑගි දුන්, හොඳ ඉන්දියන් සාරියක්, රු 3.50 යි ලු. හැබැයි පෙම්වතාගේ මාසික වැටුප, රු 14.50 යි ලු.
  
   පෙම්වතා බෞද්ධ. පෙම්වතිය කතෝලික. පෙම්වතාගේ පියා තේ කම්හල්වල යන්ත්‍ර සූත්‍ර නඩත්තුව භාර ලොකු බාස්උන්නැහේ කෙනෙක්. (ඒ කාලේ සිංහල සමාජය ෆෝමන් කියන වචනය පාවිච්චි කළේ නැහැ) පෙම්වතා අහිංසක ගැමි තරුණයෙක්. පෙම්වතියගේ පියා, සහකාර වතු අධිකාරි කෙනෙක්. ගෙදරදී කතා කරන්නෙත් ඉංග්‍රීසියෙන්. (මම ඔහුව දැක තිබෙන්නේ වාර දෙකතුනක් පමණයි. ඔහු, රාත්‍රී ආහාරය සඳහා, කෑම මේසයට එන්නේ, කලිසම් කමිස සපත්තු සහිතව. ඒ කාලේ අධිරාජ්‍යවාදී ස්වරූපය ඔවුන් තුළ මියයනතුරුම තිබුණා) පෙම්වතා ගමේ ඉස්කෝලෙට ගිය කොල්ලෙක්. පෙම්වතිය, කන්‍යාරාමයක, ඉංග්‍රීසි මාධ්‍යයෙන් අධ්‍යාපනය ලැබූ තරුණියක්. මේ නිසා පෙම්වතියගේ පැත්තෙන්, පෙම්වතාට මහා විරෝධයක් එල්ලවෙලා තියනවා. (බයියෝ සහ ටොයියෝ?) ඔන්න ඉතිං පෙම්වතා සහ පෙම්වතිය, හින්දි චිත්‍රපටියක වගේ, සින්දුවක් එහෙම කියාගෙන ඉන්න කාලේ, දෙවැනි ලෝක යුද්ධයේ බලපෑම ලංකාවටත් ආවා.

   'කාපිරි' නමින් හැඳින්වුණු, අප්‍රිකානු ජාතික සොල්දාදුවන්, සුදු ජාතික පාලකයන් විසින් ලංකාවට ගෙනාවා. එක දවසක්, මෝටර් බයිසිකලයක ගමන්ගත් මේ කාපිරියන් දෙදෙනෙක්, පෙම්වතිය සහ ඇගේ යෙහෙළියන් මහමග යද්දී, මග හරස් කර, අනඟ රැඟුම් පාන්නට සූදානම් වුණාලු. ඒ බව දුටු පෙම්වතා, ඔහුගේ මිතුරන් දෙදෙනෙකුගේද සහාය ඇතිව, අර කාපිරියන් දෙන්නාගේ හොම්බට ඇන, පෙම්වතිය බේරාගත්තාලු.

   ඔන්න ඉතිං මේ 'මහා වීරක්‍රියාව' ගැන පැහැදුණු පෙම්වතියගේ පියා, බාස් උන්නැහේගේ පුතාට, තම වැඩිමහල් දියණිය, (ඇයට බාල නැගණියන් හය දෙනයි. ඒ පවුලේ පිරිමි දරුවන් නැහැ) සරණ පාවා දුන්නා. පුදුමේ කියන්නේ, දෑවැද්දට බෝර් 12 පතරොම් තුවක්කුවකුත් දීලා තියනවා. (1971 කැරැල්ල සමයේදී පොලීසියට බාරදුන් ඒ තුවක්කුව, ආපසු ලැබුණේ නැහැ) මම හිතන්නේ, 'පාලනය අපහසු වුණොත්, තුවක්කුවෙන් පාලනය කරපන්' කියලා, මාමා බෑණට කියන්න ඇති. විවාහයෙන් පසු, මගේ මව, බුද්ධාගම වැළඳගෙන තිබෙනවා. (තාත්තා, අර තුවක්කුව ඔලුවට තියලා, කිව්වද දන්නේ නෑ, බුද්ධාගමට වරෙන් කියලා) ඇය ඉතා ඉහළ බෞද්ධ ධර්ම ඥානයකින් යුක්ත බව මට හොඳට මතකයි.

   ඔන්න ඒ ආදර කතාව එතනින් ඉවරයි. ආපහු පින්තූරෙට යමු. මේ පින්තූරය, මෙපමණ කල් ගියත්, තවමත් හොඳ තත්වයේ තිබෙනවා. පින්තූරය ගත්තේ 1940 කියා සිතුවොත්, අවුරුදු 70 කට වැඩියි. මුල් පින්තූරයේ ඇති ගුණාත්මක බව මේ මේ ස්කෑන් රූපයේ 100% ක් දකින්නට නැහැ. මුල් පින්තූරයේ, නාභිගත කිරීම කොතරම් ඉහළ තත්වයක තිබෙනවාද කියා දුටුවිට, පුදුම හිතෙනවා. අද මෙන් එදා දියුණු කැමරා කාච තිබුනේ නැහැ. මේ පින්තූර සඳහා කිසිදු ආලෝකකාරණයක් කර නැහැ. මේ පින්තූරය මත ක්ලික් කර විශාල කර බලන්න, පින්තූරයේ සිටින සෑමදෙනාගේම කොණ්ඩය ඉතා හොඳින් නාභිගතව තිබෙනවා. විශේෂයෙන් බලන්න, මුහුණේ සියළු විස්තර (details) ඉතා පැහැදිළිව නාභිගතවී තිබෙනවා.

   කෝ මේ අපේ ඉන්නවා නේද, කැමරා කාරයෝ හැට හුටහමාරක් විතර. මේ පින්තූරේ තියන ඡායාරූපමය වටිනාකම් කියලා දීපල්ලකෝ අපිට.

   ඊළඟට මේ පින්තූරය වැදගත් වෙන්නේ, මෙන්න මේ විදිහට. යම් කෙනෙකුට අවශ්‍යනම්, අපේ රටේ ඇඳුම් කාලීනව වෙනස්වී ඇති ආකාරය පිළිබඳව පර්යේෂණයක් කරන්න, මෙන්න මේවගේ පින්තූර, ඒ සඳහා රුකුළක් ලබාදෙනවා. බලන්න, මෙහි විවිධාකාරයේ ඇඳුම් කීපයක් තියනවා. පින්තූරයේ ඉදිරිපස පේළියේ ඉන්න, ප්‍රභූ පෙනුමෙන් යුත් පුද්ගලයා ඇඳ සිටින, 'ට්වීඩ්' නමැති රෙද්දෙන් කළ ඇඳුම, ඒ කාලේ බොහොම ජනප්‍රියයි. ඒ කාලේ සමහරු ඔය ඇඳුමේ, රෙද්දට යටින් දිග කලිසමකුත් අඳිනවා. පසු කාලයේදී, එය හාස්‍යයට ලක්වුනා, 'රෙද්ද අස්සේ මහත්තයා' කියලා.  ඉදිරි පේලියේ දකුණු කෙලවරේ වාඩිවී සිටින කාන්තාව, සම්පූර්ණයෙන් පය වැසෙන ආකාරයේ සපත්තු පැළඳ සිටිනවා. කමිස ඇඳ සිටින අය, සම්පූර්ණයෙන් කර පියවා බොත්තම් දමා තිබෙනවා. ඔබේ නිරීක්‍ෂණත් කියන්න.

   ඊළඟට පෙන්නන පින්තූරය 1960 දශකයේදී ගත් එකක්. පින්තූරයේ ඉන්නේ, මගේ පියා සහ මව. ඔවුන් දෙදෙනා මේ ඉන්නේ, මගේ පියා එවකට සේවය කළ, කෑගල්ලේ, හෙට්ටිමුල්ල (පසුව බණ්ඩාරනායක නමින් නම් කළ) මහා විද්‍යාලයේ, (අද මෙය ජාතික පාසලක්) ජ්‍යොෂ්ඨ පාඨශාලා සහතික පත්‍ර SSC පන්තියේ ළමුන් සමගයි. පන්ති භාර ගුරුවරයා මගේ පියා. බලන්න, මුළු පන්තියේම ඉන්නේ, ළමයි 13 දෙනයි.


   ලස්සනයි නේද? මේ පින්තූරයේ, මගේ පියා ඇඳ සිටින උඩුකය ඇඳුම, ජාතික ඇඳුමේ උඩුකය කොටස නෙවෙයි. මෙය, ඝන රෙද්දකින් මසන ලද, දණහිසෙන් පහළට සිටින තරම් දිග, කොලරයේ සිය පහළට බොත්තම් විශාල ගණනක් තිබෙන ඇඳුමක්. මගේ මතකයේ හැටියට, මෙය හැඳින්වුණේ 'ෂර්වානිය' යන නමින්. මගේ පියා මෙය ඇන්දේ, විශේෂ අවස්ථා වලදී පමණයි. මගේ පියා පැළඳ සිටින සපත්තු දෙක, මට හොඳට මතකයි. එය, එංගලන්තයේ නිෂ්පාදිත, 'ජෝන් වයිට්' වර්ගයේ, දුඹුරු පැහැති සපත්තු කුට්ටමක්.
  
   කොහොමද කොල්ලොටික කියා බලමු. පසුපේළියේ, ඔබේ වම් අත පැත්තේ මුලින්ම ඉන්න එකා, අද මගේ මස්සිනා. මේකා තමයි, මේ කතාවේ මුලින්ම කිව්ව, මගේ අක්කව ඩැහැගත්තේ. මරුමුස් පෙණුමයිනේ? බලන්නකෝ කොල්ලන්ගේ කොණ්ඩ ටික කොහොමද කියලා. අදනම් ඉස්කෝලෙන් එලවනවා. ඒ වගේම කෙල්ලන්ට විතරයි පාසල් නිළ ඇඳුමක් තිබෙන්නේ. කොල්ලන්ට නැහැ. එක එක ජාති ඇඳගෙන ඉන්නවා. ජාතික ඇඳුම ඇඳපු දෙන්නෙක් ඉන්නවා.

   ගෑණු ළමයි දාලා ඉන්නේ එක එක ජාතියේ සපත්තු සෙරෙප්පු. ඒ කාලේ ඔය 'බැලරිනා සපත්තු' බොහොම ජනප්‍රියයි. ඔය ටයි එකට අපි කිව්වේ, 'හරක් දිව' කියලා. ඕක ගැට ගහන්නේ නැහැ. ඔය පෙනෙන කෑල්ල විතරයි තියෙන්නේ. කටුවක් ගහලා එල්ලගන්නවා. අද මේ ළමුන් සියලු දෙනා, ආච්චිලා සීයලා වෙලා ඇති. අපේ අක්කටත් දරුවන්ගේ දරුවෝ ඉන්නවා.  වම් පැත්තේ මුලින්ම ඉන්න ගෑණු ළමයා, පුටුවෙන් වැටෙන්න යන එක වලක්වගන්න වෙන්න ඇති, එක කකුලක් ඈතින් තියාගෙන ඉන්නේ. එතනින් එහා, ඔබේ නිරීක්ෂණ වලට ඉඩ තබනවා.

   අන්තිම පින්තූරේ, 1970 දශකයේ ගත්ත එකක්. මගේ අයියාගේ, හෝම් කමින් හෙවත්, 'ඇට්ෙටා්ං' එකේදී ගත්ත පින්තූරයක් මේ.



පසු පේළියේ, වම් අත පැත්තේ මුලින්ම ඉන්නේ, ගරු මමතුමා. කොහොමද ටයි පොල්ලයි කොණ්ඩෙයි? ඊළඟට ඉන්නේ, අපේ අම්මාගේ නැගණියන් අතරින්, වැඩිමල්ම පුංචි අම්මා සහ බාලම පුංචි අම්මා. ඊළඟට අද ජීවතුන් අතර නැති, මගේ මල්ලිලා දෙන්නා. අන්තිමට ඉන්නේ, මගේ අක්කල තුන්දෙනාගෙන් බාලම අක්කා. පුටුවල වාඩිවී සිටින පේළියේ, මුලින්ම ඉන්නේ මේ කතාවේ මුලින්ම කිව්ව, මගේ දෙවැනි අක්කා සහ එයාව ඩැහැගත්ත ගොබිලා. ඊළඟට අපේ තාත්තා. ඊළඟට නව යුවළ. මනමාලිගේ හැට්ටේ අත්දෙක කොහොමද? කොහොමද අපේ අයියගෙ කොණ්ඩෙ? ඊළඟට අපේ අම්මා, ලොකු අක්කා සහ ඇගේ ස්වාමි පූ......ර්ෂයා.

   බිම වාඩිවෙලා ඉන්න කොල්ලෝ තුන්දෙනාම ලොකු අක්කගේ. කෙල්ලෝ තුන්දෙනාම දෙවැනි අක්කගේ. අද මුන් ඔක්කොම, දරුවෝ දෙන්නා තුන්දෙනා සිටින, අම්මලා තාත්තලා. බලන්න, 1940 දශකයේ ගත් පින්තූරය තවමත් සෑහෙන්න හොඳ තත්වයේ තිබියදී, 1970 දශකයේ ගත් පින්තූරය, සෑහෙන්න අබලන්වී තිබෙනවා. මෙහෙම වෙන්නේ, ඡායාරූප මුද්‍රණයේදී, ගුණාත්මක භාවය අතින් අඩුවීම කියලයි මම හිතන්නේ.

   දැන් ඉතින් ඔබට හිතෙන දේ, මේ පින්තූරවල ඉන්න අයගේ පෞද්ගලිකත්වයටත්, මගේ ආත්ම ගෞරවයටත්, හානි නොවන පරිදි කියන්න.

2015 සැප්තැම්බර් මස 18 වැනි දින 0831 පැය. 

14 September 2015

මොනවද මේ යුද අපරාධ කියන්නේ.......................? War Crimes......? What's that?


War Crimes
මේ ලිපිය පළවෙන අද එනම් 2015 සැප්තැම්බර් මස 14 වැනිදා, එක්සත් ජාතීන්ගේ සංගමයේ මානව හිමිකම් කොමිසම  ජිනීවා නුවරදී රැස්වෙනවා. එහිදී, ශ්‍රී ලංකාවට එරෙහි, යුද අපරාද පිලිබඳ වාර්තාවක් එළිදැක්වෙන බව දැනගන්නට තිබෙනවා. පසුගිය යුද සමයේ, අපේ රටේ හමුදා විසින්, යුද අපරාධ කළ බවට චෝදනා එල්ලවී තිබෙනවා. මේ ලිපියෙන් මා ඔබ සමග සාකච්ඡා කරන්නට බලාපොරොත්තු වන්නේ, යුද අපරාධ කියන්නේ මොනවාද කියන කාරණය ගැනයි.

පළමුවෙන්ම එක දෙයක් කිවයුතුයි. ශ්‍රී ලංකා ආරක්‍ෂක හමුදාවලට සුදු හුණු ගාන්නවත්, දංගෙඩියට දක්කන්නවත් මගේ කිසිදු අභිලාශයක් නැහැ. 

   ශ්‍රී ලංකා හමුදාවලට එරෙහි යුද අපරාධ චෝදනා තිබේනම්, ශ්‍රී ලංකා රජය මගින් පත්කරණ මණ්ඩලයක් මගින්, ඒ පිළිබඳව කරුණු විභාග කළයුතුයි. එම වාර්තාව ලෝකයට දැනගැනීමට හැකිවන ලෙස, ශ්‍රී ලංකා රජයට ඉදිරිපත් කළයුතුයි. වරදකරුවන් සිටීනම්,

  • ත්‍රිවිධ හමුදා පාලනය වන අණපනත්,
  • ශ්‍රී ලංකා දණ්ඩ නීති සංග්‍රහය,
  • ශ්‍රී ලංකා ජනරජය විසින්,එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කොමිසමට අදාළව අත්සන් කර ඇති ප්‍රඥප්ති,
  • ශ්‍රී ලංකා ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව,
   සළකා බලා, ඉදිරි ක්‍රියාමාර්ග ගතයුතුයි. එහෙත්, කිසිවිටකත්, කිසිවකුත්, ජාත්‍යන්තර අධිකරණ වෙත යොමු නොකළයුතුයි. එසේ නොකොට, සාධාරණව ඉදිරිකටයුතු කිරීමට, අවශ්‍ය තරම් ප්‍රතිපාදන, අපේ නීති පද්ධතිය තුළ තිබෙනවා.

   මා නැවතත් අවධාරණය කරන්නේ, සාධාරණ සැකයකින් තොරව ඔප්පු කළහැකි චෝදනා තිබේනම් පමණයි, මේ ක්‍රියාමාර්ග වලට එළඹිය යුත්තේ. නිකම් පුහු උද්ඝෝෂණ වලට බිය වියයුතු නැහැ. ඔය කියන විදේශීය සම්බාධක පැනවීමේ තර්ජන ඔක්කොම පුහු ඒවා. 


යුද අපරාධ නිර්වචනය 

   යම්කිසි රටක් තුළ ඇතිවන අභ්‍යන්තර සන්නද්ධ අරගලයකදී/සටනකදී හෝ, රටවල් දෙකක් හෝ ඊට වැඩි ගණනක් අතර සිදුවන සංග්‍රාමයකදී හෝ, ජාත්‍යන්තර මානුෂවාදී නීතියට පටහැනිව, සතුරු පක්ෂයට හෝ සතුරු පක්ෂයට හිතවත්, සන්නද්ධ නොවන පිරිස් වලට එරෙහිව, යම්කිසි හමුදාවක් විසින් කරනු ලබන සෑම ක්‍රියාවක්ම, යුද අපරාධයක් වන්නේය. 


  හොඳට මතක තියාගන්න, සතුරු පක්‍ෂය සමග මුහුණට මුහුණ ලා සටන් කිරීම, සැඟවී සිට පහර දීම, සතුරු කඳවුරු තුළට හොරෙන් ඇතුළුවී පහරදීම සහ, කඩාකප්පල්කාරී/විනාශකාරී ක්‍රියා සිදුකිරීම, සතුරු කඳවුරු වෙත ගුවනින් බෝම්බ හෙළීම, සතුරු නෞකා වලට පහරදී විනාශ කිරීම, වැනි කෙළින්ම සටනට සම්බන්ධ ක්‍රියා, යුද අපරාධ ගණයට වැටෙන්නේ නැහැ.  


එහෙනම් මොනවද යුද අපරාධ? 

   අන්තර්ජාතික සංග්‍රාමික නීති යටතේ, යුද හමුදාවන් දෙකක් අතර පවා, සටනේදී නොකළයුතු දෑ පිළිබඳව, ප්‍රඥප්ති පනවා තිබෙනවා. මෙන්න එයින් මේ වෙලාවේ මතක්වන දේවල්.
  • ජල මූලාශ්‍ර වලට වස විස මුසු කිරීම.


  • සතුරු පක්ෂයේ යුද සිරකරුවන්ට (ප්‍රශ්න කිරීම වැනි කටයුතු වලදී) අමානුෂික වදදීම, සාධාරණ නඩු විභාගයකින් තොරව දඬුවම් දීම.

  • ඔවුන්ව මියයාමට ඉඩහැර නොසළකා සිටීම.

  • මරණය සිදුවියහැකි අන්තරායදායක ක්‍රියාවල යෙදවීම.

  • අත්අඩංගුවට ගත්පසු ඝාතනය කිරීම.
ආදිය ප්‍රධාන තැනක් ගන්නවා.


වෙනත් යුද අපරාධත් තියනවද?

   ඔව්, ඇත්තටම යුද අපරාධ හැටියට සැලකෙන ක්‍රියාවන් බොහොමයක් මගින් සැලසෙන්නේ, යුද්ධයට  කෙළින්ම සම්බන්ධ නොවන අයගේ ආරක්ෂාවයි. යුද්ධයක් සිදුවියයුත්තේ, සන්නද්ධ කණ්ඩායම් (පුහුණු හෝ නුපුහුණු, එහෙත් සොල්දාදුවා/සටන්කරුවා Soldier/Combatant යන වර්ගීකරණයට ඇතුළත් කළහැකි අය) අතර පමණයි. එයට සාමාන්‍ය ජනතාව මැදිහත් කරගැනීම යුද අපරාධයක්.

   අපි බලමු, විශේෂයන්, සාමාන්‍ය ජනතාවගේ ආරක්ෂාව සඳහා පනවා ඇති ප්‍රඥප්ති මගින්, යුද අපරාධ ලෙස සැළකෙන කරුණු.

  • සාධාරණ හේතුවකින් තොරව, මරාදැමීම, හිරිහැර කිරීම හෝ නොසළකා හැරීම, සිය ගම්බිම් හෝ අනුන්ට බලපෑමක් නොවන පරිදි දැනට රැඳී සිටින ප්‍රදේශ වලින්, වහල් සේවයේ හෝ කම්කරු සේවයේ යෙදීමට සිදුවන, නැතහොත් බලහත්කාරයෙන් යොදවන,  සරණාගත කඳවුරු වෙත පිටුවහල් කිරීම.

  • යුද සිරකරුවන් සේ සළකා අත්අඩංගුවට ගන්නා සාමාන්‍ය ජනතාවට හිරිහැර කිරීම, අකාරුණික ලෙස සැළකීම, මරාදැමීම.

  • සතුරු පක්ෂයට එහිව කෙරෙන සංග්‍රාමික කටයුතු සඳහා බලහත්කාරයෙන් යොදවාගැනීම.

  • සාමාන්‍ය ජනතාව, ප්‍රාණ ඇපකරුවන් ලෙස අත්අඩංගුවට ගැනීම සහ ඔවුන් මරාදැමීම.

  • යුද අපරාධ වලට සම්බන්ධයැයි සැළකෙන, සන්නද්ධ සාමාජිකයන්ගේ කලත්‍රයා හෝ, පවුලේ සාමාජිකයන්, ළඟම ඥාතීන්, සාධාරණ නඩුවිභාගයකට ලක්කිරීමෙන් තොරව, සිර දඬුවම්/මරණ දඬුවමට යටත් කිරීම.  

  • සංග්‍රාමික ඉලක්ක වශයෙන්, කිසිදු වැදගත්කමක් හෝ අවශ්‍යතාවක් හෝ නැති, නගර, ගම්මාන, ආගමික සිද්ධස්ථාන, පුරා විද්‍යාත්මක වටිනාකමක් ඇති ස්ථාන, ආදිය වෙත ප්‍රහාර එල්ල කොට වනසා දැමීම.

  • ස්ත්‍රී දුෂණය, ළමා අපචාර, ලිංගික වහල් සේවයේ යොදවා ගැනීම, බලහත්කාරයෙන් ගැබ් ගැන්වීම.

  • සාමාන්‍ය ජනතාව සිටින බව දැන දැනත්, ඔවුන්ට අනතුරු/ජීවිත හානි ඇතිවියහැකි ආකාරයට, යුද ප්‍රහාර එල්ල කිරීම. රසායනික අවි ප්‍රහාර එල්ල කිරීම.

  • සතුරු පක්ෂයෙන් ගැලවී සිටීම/සතුරා රැවටීම සඳහා, රැවටීමෙන් හෝ බලහත්කාරයෙන් හෝ සාමාන්‍ය ජනතාව පළිහක් ලෙස පාවිච්චි කිරීම.

  • සාමාන්‍ය ජනතාවගේ මූලික අයිතිවාසිකමක් වන, ආහාර/ජලය ලබාගැනීම වැලැක්වීම හෝ කඩාකප්පල් කිරීම.

මොනවද ඉතින් මේ අපරාධ කිරීම වළක්වාගන්න තියන නීතිරීති?

 මෙවැනි අසාධාරණ ක්‍රියා වළක්වා ගැනීමට නීතිය ක්‍රියාත්මක කිරීම සඳහා කටයුතුකර තිබෙන්නේ අද ඊයේ නෙවෙයි. 14 වැනි සියවසේදී පවා, ජාත්‍යන්තර යුද අපරාධ පරීක්‍ෂණයක් රෝම අධිරාජ්‍යයේදී පවත්වා වැරදිකරුවන්ට දඬුවම් ලබාදී තිබෙනවා. එයින් පෙනෙන්නේ එතරම් ඈත අතීතයේදී පවා යුද අපරාධ  පිළිබඳව දැඩි අවධානයක් තිබුණ බව සහ ඒවා වැළක්වීමේ නීති තිබුණ බවයි. 16 වැනි ශතවර්ෂයේ සිට 18 වැනි ශතවර්ෂය දක්වා වූ කාලය තුළ මහා බ්‍රිතාන්‍යය සහ ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය යුද අපරාධ වලට එරෙහිව අධිකරණ ක්‍රියාමාර්ග ගෙන තිබෙනවා.

   කෙසේ වෙතත්, යුද අපරාධ වලට එරෙහි, ලෝක ව්‍යාප්ත ප්‍රඥප්ති පළමුවරට ප්‍රකාශයට පත්වුණේ, 1864 දී ජිනීවා නුවරදී එළිදැක්වුණු, ජිනීවා සම්මුතියයි. එතැන්සිට ජිනීවා නුවර මධ්‍යස්ථානය කරගනිමින් තවත් යුද අපරාධ වැළක්වීමේ ගිවිසුම් රාශියක් ගොඩනැගී තිබෙනවා. 

Geneva Convention 1864

   1899 සහ 1907 යන වර්ෂ වලදී නෙදර්ලන්තයේ හේග් නුවරදී පවත්වන්නට යෙදුන යුද අපරාධ පිලිබඳ සමුළු දෙකෙන් පසුවද, යුද අපරාධ වලට එරෙහි සම්මුති ගොඩනගාගෙන තිබෙනවා. දෙවැනි ලෝක යුද්ධයේදී සිදුවූ යුද අපරාධ වල බරපතළකම වටහාගත් රටවල් බොහොමයක්, ජිනීවා නුවරට රැස්වී, තව දුරටත් යුද අපරාධ සිදුවීම වලක්වාගැනීම සඳහා විවිධ ප්‍රඥප්ති සකසනු ලැබුවා.

   කෙසේ වෙතත්, 1977 සිට 2005 දක්වාවූ කාලය තුළ, ජාත්‍යන්තර මානුෂවාදී නීතිය යන නිර්වචනය යටතේ, නව ප්‍රඥප්ති රැසක් බිහිවීම මත, තම සිතැඟි පරිදි යුද්ධයකදී ක්‍රියා කිරීමේ දුර්දාන්ත ප්‍රතිපත්තියෙන් වැළකෙන්නට, එතෙක් කල් තම අභිමතය පරිදි ක්‍රියාකළ බොහොමයක් රටවලට සිදුවුණා. එහෙත් ලෝකයේ සමහර රටවල්, එම ප්‍රඥප්ති වලට අත්සන් තබා නැහැ. 

   මේ හැර ජාත්‍යන්තර රතු කුරුස සංගමය මගින්ද සංග්‍රාමයේදී පිළිපැදිය යුතු මානුෂවාදී නීති පිලිබඳ ප්‍රකාශන, ලෝකය පුරා විවිධ භාෂා රාශියකින් නිකුත්කර ඇති අතර, විවිධ ගැටුම් පවතින රටවලට ගොස්, සටනට සම්බන්ධ සෑම පක්‍ෂයකටම දේශන පවත්වා, මානුෂවාදී නීතිය පිලිබඳ දැනුමක් ලබාදෙනවා. පසුගිය යුද සමයේදී, ශ්‍රී ලංකා ත්‍රිවිධ හමුදාවටත්, LTTE සංවිධානයටත්, ජාත්‍යන්තර රතුකුරුස සංවිධානය විසින්, යුද බිමට ආසන්න ප්‍රදේශවලට ගොස්, මෙවැනි දේශන පැවැත්වුවා. 


ඉතින් මේ නීති පිළිපදිමින් සටන් කරන්නේ නැත්තේ ඇයි? 

   මෙහෙම කිව්වට මාත් එක්ක තරහ වෙන්න නම් එපා. මේ ටික කියන්නේ, යුද බිමේදී ලැබූ අද්දැකීම් පදනම් කරගෙනයි. මාව විශ්වාස නැත්නම්, ඔබට හැකියාවක් ඇත්නම්, ලෝකයේ වෙනත් රටක යුද්ධයේ යෙදී සිටි කෙනෙකුගෙන් අහන්න. මෙන්න මේකයි මට කියන්න තියෙන්නේ. 


   මේ ඔක්කොම නීති හැමවිටම රකිමින් සටන් කරන්න බැහැ. එහෙම කරන්න ගියොත් අපි පරාදයි. 


   සාමාන්‍ය මිනිහෙකුට සීරීම් තුවාලයක්වත් ඇති නොවන යුද්ධ, ලෝක ඉතිහාසයේ තිබුනෙත් නැහැ, අනාගතයේදී තිබෙන්නේත් නැහැ. අපිට පුළුවන් වෙන්නේ, හානිය අඩුකරගැනීමට පමණයි. එහෙම නෑ කියලා කියන කෙනෙක් ඉන්නවානම්, ඔහු වහාම මානසික වෛද්‍ය ප්‍රතිකාර ලබාගත යුතුයි....... එපමණකි.

2015 සැප්තැම්බර් මස 14 වැනි දින 0001 පැය

මූලාශ්‍ර:- 
  • https://en.wikipedia.org/wiki/War_crime
  • https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_war_crimes
  • http://www.crimesofwar.org/a-z-guide/military-necessity/
  • http://www.crimesofwar.org/a-z-guide/legitimate-military-targets/
  • http://www.crimesofwar.org/a-z-guide/legitimate-military-targets/
  • http://www.crimesofwar.org/a-z-guide/military-objectives/
  • https://www.icrc.org/ihl/WebART/470-750065
  • http://www.icc-cpi.int/en_menus/icc/about%20the%20court/frequently%20asked%20questions/Pages/13.aspx
.emoWrap { position:relative; padding:10px; margin-bottom:7px; background:#fff; /* IE10 Consumer Preview */ background-image: -ms-linear-gradient(right, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); /* Mozilla Firefox */ background-image: -moz-linear-gradient(right, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); /* Opera */ background-image: -o-linear-gradient(right, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); /* Webkit (Safari/Chrome 10) */ background-image: -webkit-gradient(linear, right top, left top, color-stop(0, #FFFFFF), color-stop(1, #FFF9F2)); /* Webkit (Chrome 11+) */ background-image: -webkit-linear-gradient(right, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); /* W3C Markup, IE10 Release Preview */ background-image: linear-gradient(to left, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); border:3px solid #860000; -moz-border-radius:5px; -webkit-border-radius:5px; border-radius:5px; box-shadow:0 4px 6px rgba(0,0,0,0.1),0 1px 1px rgba(0,0,0,0.3); -moz-box-shadow:0 4px 6px rgba(0,0,0,0.1),0 1px 1px rgba(0,0,0,0.3); -webkit-box-shadow:0 4px 6px rgba(0,0,0,0.1),0 1px 1px rgba(0,0,0,0.3); box-shadow:0 2px 6px rgba(0,0,0,0.1),0 1px 1px rgba(0,0,0,0.3); font-weight:normal; color:#333; } .emoWrap:after { content:""; position:absolute; bottom:-10px; left:10px; border-top:10px solid #860000; border-right:20px solid transparent; width:0; height:0; line-height:0; }