හැඳින්වීම

අසමි දකිමි සොයමි වර්ඩ්ප්‍රෙස් බ්ලොග් අඩවියට සමගාමීව ප්‍රකාශයට පත්කෙරේ
Showing posts with label පුංචි කතන්දර. Show all posts
Showing posts with label පුංචි කතන්දර. Show all posts

24 March 2015

ආයෙමත් ඔන්න කතන්දර එකතුවක්


maithree_pratipatti
 මේ දවස්වල බ්ලොග් ලියන එක බොහොම පරිස්සමෙන් කරන්න වෙලා තියෙන්නේ. පහුගිය ජනවාරියෙන් පස්සේ, අපේ රටේ වෙච්ච දේශපාලන පෙරළිය, 'රට පෙරළිය' කියලා කියන තැනට ඇවිත් වගේ. මේ දවස්වල, කොයි මොහොතේ මොකක් වෙයිද කියලා කියන්න බැරි තත්වයක් තියෙන්නේ. ඒ අස්සේ, මම ලියාගෙන ආව 'පැට්‍රොල් කතා මාලාව' අවසන් කිරීම, ටිකක් කල්දාන්න තීරණය කළා. මොකද, මේ දවස්වල එවැනි ලිපි වලට පාඨක අවධානය යොමුවෙනවා අඩුයි. සමහරු දැන් යහ පාලනයට 'ජහ' පාලනය කියන තරමට කේන්තියෙන් ඉන්නේ. ඒ නිසා, කාගෙ කාගෙත් සිත්, ටිකක් සමහන් කිරීම සඳහා නැවතත් පොඩි කතන්දර කීපයක් කියන්නයි යන්නේ.

  මේ කතා සියල්ලම, මට ඊ මේල් මගින් එව්වේ, මගේ ගුරුවරයකු වන, විශ්‍රාමික බ්‍රිගේඩියර් රංජිත් පී විතාන. එතුමාට ස්තුතිවන්ත වෙමින්, මේ කතා ඔබවෙත ගෙන එනවා. පරිවර්තන දෝෂ ඇත්නම් සමාව අයදිනවා. 

අමාරු ප්‍රශ්න පත්‍රය

ප්‍රශ්න අංක 1 

ඔබ දන්නා එක්තරා කාන්තාවක් ඉන්නවා. දැනට ගර්භනී තත්වයේ පසුවන.
දැනටමත් ඇයට දරුවන් අට දෙනෙක් ඉන්නවා.
එයින් දරුවන් තිදෙනෙක් පූර්ණ ශ්‍රව්‍යාබාධිතයි.
තවත් දරුවන් දෙදෙනෙක් පූර්ණ දෘෂ්‍යාබාධිතයි.
තවත් දරුවෙක් මන්ද මානසිකයි.
ඒ මදිවට ඒ කාන්තාවට සිෆිලිස් රෝගය වැළඳී තිබෙනවා.
මේ කාන්තාව, නොපමාවම ගබ්සාවකට යොමු කළයුතු යයි ඔබ නිර්දේශ කරන්නේද?
මේ ප්‍රශ්නයට පිළිතුරු දීමට ප්‍රථම, ඊළඟ ප්‍රශ්නය වෙත ඔබේ අවධානය යොමු කරන්න.

ප්‍රශ්න අංක 2 

එක්තරා පුදුමාකාර ඡන්දයක් තියනවා, අලුත් ලෝක නායකයකු තෝරන්නට. මේ ඡන්ද විමසීමේදී තීරණාත්මක අවසාන ඡන්දය වන්නේ ඔබේ ඡන්දයයි.
ඡන්ද අපේක්ෂකයන් තිදෙනෙක් ඉන්නවා.
මෙන්න ඡන්ද අපේක්ෂකයන් ගේ චරිත ස්වභාවය.

A නමැති අපේක්‍ෂකයා
කුප්‍රකට දේශපාලනඥයන් ඇසුරු කරයි. ජ්‍යෝතිෂය ගැන ඉහලින්ම සළකයි.
මොහුට හොර අඹුවන් දෙදෙනෙකු සිටිත්.
අධිකව දුම්පානයේ යෙදෙයි.
දිනකට විස්කි වීදුරු 8ක් 10ක් පමණ පානය කරයි.

B නමැති අපේක්‍ෂකයා 
මොහු දෙවරක්ම නිළයෙන් පහ කළ අයෙකි.
මහ දවල් වනතුරු නිදාගන්නෙකි.
පාසල් වියේදී ගංජා පානය කර අසුවූවෙකි.
දිනපතා සවස පදමට විස්කි පානය කරන්නෙකි.

C නමැති අපේක්‍ෂකයා
සම්මාන ලාභී රණවිරුවෙකි.
මාංශ ආහාර වලින් තොර වූවෙකි.
දුම් පානය නොකරයි.
කලාතුරකින් බීර ස්වල්පයක් පානය කරයි.
කෙදිනකවත් අනාචාරයේ යෙදුනු බවට චෝදනා නැත.
දැන් මෙතනදී ඔබේ පිළිතුර තීරණය කරන්න. පහතින් පිළිතුරු තිබෙනවා, නමුත් එතනට යන්න කලින් ඔබේ තීරණය ගන්න.


Down Arrow
Down Arrow
Down Arrow
Down Arrow
Down Arrow
Down Arrow
Down Arrow
Down Arrow

හොඳයි. මෙන්න ඒ ඒ අපේක්ෂකයාගේ ඇත්ත නම. මේ අයගේ ඇත්තම චරිත ලක්ෂණ තමයි ඉහත දක්වලා තිබුණේ.

A = හිටපු ඇමරිකානු ජනාධිපති ෆ්රෑන්ක්ලින් ද රූස්වෙල්ට්
B = හිටපු බ්‍රිතාන්‍ය අගමැති වින්ස්ටන් චර්චිල්
C = ජර්මානු ආඥාදායක ඇඩොල්ෆ් හිට්ලර්

   ඒක නෙවෙයි. අර පළවැනි ප්‍රශ්නෙට මොකද කියන්නේ? ඒ කාන්තාව ගබ්සාවකට ලක් කරනවාද? හැබැයි ඔබ එහෙම කළානම්, ලෝකයට ශ්‍රේෂ්ඨ සංගීතඥයකු අහිමි වෙනවා. කවුද දන්නවද? බීතෝවන්. ඒ ප්‍රශ්නයේදී කියවුණේ, බීතෝවන්ගේ පවුලේ තත්වයයි. යම්කිසි දෙයක් ගැන කරුණු සොයා බැලීමකින් තොරව පූර්ව විශ්චයකට පැමිණෙන්නට හොඳ නෑ කියලා හිතෙනවා නේද? 


මිනිස්සුද සත්තුද? 

   Baboonඉංග්‍රීසි භාෂාවේ වචනයක් තියනවා, 'Anthropomorphic' කියලා. මා දන්නා විදිහට, මෙයින් කියන්නේ, මිනිසුන් නොවන සත්වයන්ට සහ අජීවී වස්තු වලට, මිනිස් ස්වාභාවය ආරූඪ කර දැක්වීම තමයි, මේ වචනයේ තේරුම. උදාහරණ කීපයක් බලමුකෝ.

A Herd of cows, Flock of Chickens, A Pride of Lions, 
තව තියනවා එතරම් ප්‍රචලිත නැති ඒවා.

A Murder of Crows, කෑදර තඩි කළු කපුටන්ට හොඳට ගැලපෙනවා.
A Congress of Owls, බොහොම කල්පනාකාරීව ඉන්න බුද්ධිමත් සත්ව කොට්ඨාශයක් කියලනේ කියන්නේ, බකමූණෝ.

කැලේ ඉන්න භයානක, ආක්‍රමණශීලී, නිතර සටන් කරණ, බුද්ධි හීන, සත්තු වර්ගයක් තමා, බැබුන් කියන්නේ. බැබුන් රංචුවක් හැඳින්වීම සඳහා, ඉංග්‍රීසියෙන් යොදන Anthropomorphic නම දන්නවද?

A PARLIAMENT OF BABOONS  කියලා තමයි කියන්නේ. හොඳටම ගැලපෙනවා නේ?


එහෙදිත් මෙහෙමද වැඩ කළේ?

    
Admiral   
පෞද්ගලික ආයතනයකට අලුත් සේවකයකු ගත්තා. ඔහු කලින් රැකියාවක් කොට විශ්‍රාම ගත තැනැත්තෙක්. නාවික හමුදා සේවයේ හිටිය කෙනෙක්ලු. ලස්සනට අඳිනවා. වැඩ හරිම පිරිසිදුයි, පිළිවෙලයි, කාර්යක්ෂමයි,  මහජනතාවගේ සිත් ඇදගන්නා සුළු ආකාරයෙන් විනීතව, සුහදව, ඉතා ව්‍යක්ත ලෙස භාෂාව හසුරවමින්, කතා කරනවා. වැඩ කරන වෙලාවට වැඩ විතරයි. කා එක්කවත් කතාවක් නැහැ. ආයතනයේ පාලක මණ්ඩලය ඔහු ගැන බොහොම පැහැදුණා. 
   
නමුත් ඔහුගේ එක දුර්වලකමක් තිබුණා. ඔහු බොහෝවිට වැඩට එන්නේ ප්‍රමාද වෙලා. සමහරවිට විනාඩි 5 ක්, නමුත් තවත් සමහර දිනවල විනාඩි 15 ක් විතර.
   
පාලක මණ්ඩලය මේ ගැන නොසතුටට පත්වුණා. මේ ගැන කරුණු විමසා, ඔහුට අවවාද කරන්නට තීරණය කළා. ඔහුව කැඳෙව්වා පිරිස් කළමනාකාර වරයා හමුවට. අපි හිතමු ඔහුගේ නම සිල්වා කියා. පිරිස් කළමනාකාර වරයා කිව්වා, මිස්ටර් සිල්වා, ඔයා බොහොම හොඳට වැඩ කරනවා. කාර්යක්ෂමයි. ආයතනයට හොඳක් වෙනවා. නමුත් ඔබේ ප්‍රමාදවී පැමිණීම නම්, බොහොම කණගාටුදායකයි. ඔබ හමුදා සේවයේ හිටිය කෙනෙක්නෙ. අපිනම් අහලා තියෙන්නේ හමුදාවේ අය වෙලාවට වැඩ කරනවා කියලයි. ඔයා එහෙදිත් මෙහෙම පරක්කු වෙලාද වැඩට ගියේ? ඉතින් එහෙදි ඒ අය ඔයාට මොකද කිව්වේ, එහෙම ප්‍රමාද වෙලා ගියාම.
   
සිල්වා මහත්තයා බිම බලාගත්ත, එයාගේ දෙතොල් තදකරගත්තා, නමුත් පොඩි හිනාවකුත් ගියා. ටිකක් තරහ ආව බවක් සියුම්ව මූණේ ඇඳුනා. නිශ්ශබ්දව විනාඩියක් විතර ඉඳලා, පිළිතුරු දුන්නා. 
  
එහෙදි ඉතින්.................. ඔෆිස් එකට යනකොටම, ඔක්කොමලා සීරුවෙන් හිටගෙන ආචාර කරනවා. මම ගිහින් ඔෆිස් එකේ වාඩිවුණාම, මගේ අධි සහායකයා (Aide-de-Camp) ඇවිත්, මට ආචාර කරලා, සුබ උදෑසනක් වේවා අද්මිරාල් තුමනි. මෙන්න දවසේ පත්තර සහ ඔබතුමාගේ පෞද්ගලික නමට ලැබුණු ලිපි. ඔබට බීමට කෝපි එකක් අවශ්‍යද? කියලා අහනවා. 


කාගෙද වෙඩිල්ල?
    
old-man-and-doctor   
මේ කතාව නම් හුඟ දෙනෙක් අහලා ඇති. නමුත් කියවලා රස විදින්න බාධාවක් වෙන්නේ නැතිවෙයි කියා හිතනවා. වයස අවුරුදු 80 ක විතර පුද්ගලයකු තමාගේ පවුලේ වෛද්‍යවරයා වෙත ආවා, කාලෙන් කාලෙට කරන, සාමාන්‍ය  වෛද්‍ය පරීක්ෂණයක් සඳහා. දොස්තර මහත්තයා අර පුද්ගලයාගෙන් සුවදුක් විමසුවා. මම හරිම සතුටෙන් ඉන්නේ, ඊයේ පෙරේදා මම බැන්දා අවුරුදු 18 ක කෙල්ලෙක්ව. දැන් මම තාත්තා කෙනෙක් වෙන්නයි යන්නේ. ඒ කෙල්ලට මගෙන් ළමයෙක් ලැබෙන්න ඉන්නවා, කියලා අර පුද්ගලයා උත්තර දුන්නා.

දොස්තර මහත්තයා කිව්වා, හරි පුදුම දේවල් තමා දැන් කාලේ වෙන්නේ. මගේ යාලුවෙක් හදිස්සියේම දඩයමේ යන්න ගියා. එයාට වැරදිලා තුවක්කුව කියලා ගෙනෙහින් තියෙන්නේ කුඩේ. කැලේදී  හිටපු ගමන් මහා වලහෙක් මුණගැහිලා. නමුත් මිනිහා හොඳට ඉලක්කය අරන් වෙඩි තිබ්බම වලහා මැරිලා වැටුණා.

ඒකනම් කීයටවත් වෙන්න බැහැ දොස්තර මහත්තයෝ, දඩයමේ ගිය වෙන මිනිහෙක් වෙන්න ඇති වෙඩි තියන්න ඇත්තේ. අර මෝඩයා හිතනවා මිනිහා තමයි වෙඩි තිබ්බේ කියලා. දොස්තර මහත්තයා කියනවා, නෑ ඉතිං ඔයාට වෙලා තියෙන්නෙත් ඒ වගේ පුදුම දෙයක්නේ කියලා.

2015 මාර්තු මස 24 වැනි දින 1335 පැය

17 February 2015

හා.............. එන්ඩේ............... එන්ඩේ................. පාටි කතා, පාටි කතා ........

Drunkard's Empty Mug
 බුදු අප්පොච්චියේ............... පහුගිය ඉරිදා තමයි ඉරිදා. (15 වෙනිදා) පත්තරයා තමයි පත්තරයා............ කරකවලා අතෑරියානේ  අපි සැට් එකක්ම. අම්මපා මම ගෙදර ආවේ අහසින්ද මන්දා. රෑ හතහමාරට විතර ගෙදරට ඇවිත්, ගේට්ටුව ඇරිය ගමන්, ලොකු දුව මාව වත්තම් කරගෙන වගේ තමයි ගෙට ගෙනිච්චේ........ පොහ් මල් හතයි ඈ. හොඳ වෙලාවට කාර් එක අරං නොගියේ. එහෙම උනානම් පොලිස් බෝඩින් කාමරේක පහුවදා වෙනකල් තැපලා එන්න තිබුණා. නෑ නෑ අපේ උන්දැ දන්නවනේ ජම්මෙට වැඩිය පුරුද්ද ලොකුයි කියලා. ඒ නිසා සද්දයක් නැහැ.

පත්තරයාගේ ඇඹේනිය, අලුත් ජීන්ස් එකක් ගැනීමේ චිත්තප්පිරීතිය වෙනුවෙන්, 'පත්තර විලා' එකේ තමා, මේ පාටි පොජ්ජ තිබුණේ. මම හිතුවේ ඒක මේ කුරුණෑගල ඇත්කඳ විහාරේ පෙරහරට, නැට්ටුවෝ අඳින ඇඳුමක් කියලා. හරි හරි එව්වයෙන් කමක් නෑ. ආයේ මට ඒ පැත්ත පළාතේ යන්ඩ බැරිවෙයි.

  මෙන්න මෙව්වා තමයි වැදගත් තොරතුරු.

   අපේ චීෆ් ජස්ටිස් CJW තුමා, කලින් දවසේ රෑ 12 ට පැල්මඩුල්ලෙන් පිටත්වෙලා, පාන්දර 5 ට 'පත්තර ගෙදර' දොරකඩ උන්නලු. උන්නැහේ වගේ සෑම වැඩකදීම කල් ඇතුව ක්‍රියා කිරීම බොහොම හොඳ දෙයක් කියලයි මටත් හිතෙන්නේ. 'සූතළං මද්දා' මාව තම්බන්න හැදුවා උදේම. මම වහාම පොලිස් ස්ථාන කීපයකට කෝල් කරලා මේකා ඉන්න ඉසව්ව හොයාගත්තා. හොඳයි වරකො කියලා බලාගෙන හිටියා.

   අනේ ඒ අල්ලපනල්ලේ, 'පත්තර නෝනා' CJW ටයි මටයි තේ පැන් සංග්‍රහයක් පවත්තලා කිව්වා, 'අර කාලකන්ණි ටික පාත්වෙන්න කලින් හොඳට කාලා ඉන්න' කියලා. මට 'අයියේ' කියලා කිව්වේ. CJW ට ඒකට මළ පැනලා, එහෙනං මට මල්ලියෙ කියපං කිව්වා.

   හැබැයි පත්තරයත් අතෑරියේ නෑ වැඩේ. පත්තරේ ගෙනත් ගොඩ ගහන්න පටන් ගත්තා ලෙයිය පෙයිය ජාති ඔක්කොම.

සීනි කරිඤ්ඤං
සඟ ටොප්
දෙහි සුදි
අල හොදි
හිටපං මචං
ගහපං මචං
බැටරි සුදිය
බොකු දිරාස්

   යකෝ මං අහන්නේ එක අරක්කු බෝතලයක් දියන්. ම්හු........... පස්සේ අපි ගිහින් එව්වා ඇන්න ආවා.

photo0064


photo0065


photo0066


photo0067


photo0068


photo0074


photo0069


photo0071


photo0077


photo0080




photo0082




photo0083


photo0084


photo0085


wp_20150215_15_27_08_pro


photo0086


   අර රට කපටියා ප්‍රාජේ, ඉස්සා වගේ පනිනවා පොටෝ කෙළින්න හදනකොට. මේ පත්තරේ......, කා ළඟ හරි තියනවද දන්නෑ ප්‍රා නමැති කපටියාගේ පින්තූරයක්.

   ඔන්න ඉතිං යන්තම් අපි අතක් පයක් නොකැඩී, පත්තර ගෙදරටත් හානියක් නොකර, හවස හය විතර වෙනකොට, තොලොන්ජි වුණා.



2015 පෙබරවාරි මස 16 වැනි දින 2245 පැය

07 February 2015

චිකේ............ මටමනේ වෙන්නේ........................ Is this Murphy's Law

Screenshot (208)   පින්තූරේ දැක්කගමන් හිතාගන්න පුළුවන් නේද? ඔව් ඔව්, එව්වා කතාවක් තමා. ඇයි අර, අරයට හොඳනම්, එතකොට අර, මෙයා, ඔව් ඔව්, අන්න එයාට හොඳනම්, අර.....මේ මේ, අනික් එක්කෙනාට හොඳනම්, මමත් එකක් ලිව්වම මොකද එව්වා ගැන? ඔව්වට කොහෙද අනේ වයස බලපාන්නේ. මොකද මේ සිද්ධිය වුණේ වයස නිසාම නෙවෙයිනේ. මගේ තියන කම්මැලිකමයි නොසැළකිල්ලයි නිසා. බලන්ඩකො මේ පින්තූරේ ඉන්න හැන්ඩියා, මම වගේම කොල්ලෙක් නෙවෙයිද කියලා.

   මේ සිද්ධිය සම්පූර්ණ ඇත්තක් බව ලැජ්ජාවේ තන්තෝසේ බැරුව දිවුරා පොරකාස කොරමි. සිද්ධියේදී කියවෙන අසල්වාසීන්ගේ නම් ද, ඇත්ත එව්වාය.

මෙහෙමයි කටන්තරේ. අපේ උන්දෑ ආවා, මම බොගක් කොට කොටා ඉන්නකොට, ගොම්පීටර් එක ළඟට.

   'මේ අනේ ඔය මගුල වහලා ලැස්ති වෙන්ඩකො පොළට යන්ඩ. මම උදේ කීයටද කිව්වේ පොළට යං කියලා. බලන්ඩකො ඔයා ඕකේ ඉඳගත්තම මෙලෝ සිහියක් නෑ නේ. මේ බලන්ඩ තේ එක. දැන් ඇල්වතුර වෙලා'

මම:-  'හෝව් හෝව්.......... පොඩ්ඩක් ඉන්ඩකෝ බෙලිකටු මල්ල පොළොවේ ගහන්නැතුව, ඔයා ලෑස්තිනම් මම තත්පර දහයෙන් ලෑස්තියි'. (හුටා, මෙතන තේ එකක් තියලා ගිහින් තියනවා මම දැක්කේ නැහැනේ)

එයා:- 'ලැස්ති තමයි. දැන් බලන්ඩ, පොළට හැතැම්මක් දුරින් තමා කාර් එක නවත්තන්ඩ වෙන්නේ, බඩුත් උස්සගෙන ත්‍රී වීල් එකකින් තමා කාර් එක ළඟට යන්ඩ වෙන්නේ' 

(අම්මපා කුරුණෑගල පොළ තියන දවසට කාර් එකක් නවත්තන්න තැනක් හෙවීම, නියම ගාණට එළවළු කිරන වෙළෙන්දෙක් හොයනවාටත් වඩා අමාරුය. පොළේ කාර් පාක් එකට රිංගන්න ගියාම, ආපහු කාර් එක එළියට ගන්න ගියාම, සංසාරේ එපා වෙනවාය) 

මම:- 'හරි හරි, මම මේ ඇඳගෙන ඉන්න ටී ෂර්ට් එක හොඳයි. කලිසමයි සෙරෙප්පු දෙකයි දාගන්න විතරයි තියෙන්නේ'

(හුහ්, මම ආමි කාරයෙක් කියලා අපේ උන්දැට අමතක වෙලා වගේ. ඒකාලේ පුහුණු උපදේශකලා, සීනියර්ස්ලා 'කිට් චේන්ජිංග්' දුන්නම, මේ පුතයා පට් පට් ගාලා ඇඳුම් මාරු කරලා පෙන්නන්නේ. පුහ්....... අනේ අනේ.... එව්වා කොරපු මට, මෙව්වත් වැඩද. තප්පර දෙකෙන් ඇඳගන්නංකො කලිසම ඔලුවෙන්) 

   හරි, දැන් ඇඳගෙන ඉන්න ෂෝර්ට් එක බොහොම පුංචි එකක් නිසා, ඒකට උඩින් කලිසම අඳිනවා. ඒක පහසුයි. 

   'කවුරු දකින්නද කවුරු බලන්නද - දැන් මොකවත් නැත්තේ, ඒ... ඒ..., දැන් මොකවත් නැත්තේ' (තිබුණත් වැඩක් නැතේ) 

   ඔන්න ඉතිං පොළට ගියා කියමුකො. අම්මපා මගේ ග්‍රහචාරේ කියන්නේ...... පොළ ළඟට යනකොටම, එතන නවත්තලා තිබුණ කාර් එකක් අහකට ගත්තා. 'බුග්' ගාලා මම එතනට කාර් එක ඔබාගත්තා. හප්පොච්චියෙ, සියලු දෙවි දේවතාවුන්නේ පිහිටයි. 

   හරි, 'යමුකො බබී යමුකො බබී එළවළු ගන්ටා - අර දකුණු කකුල පෙරට තියා පං පං ගාලා' 

   හපොයි, අපේ උන්දෑ බණ්ඩක්කා 250 ක් ගන්ඩත්, විසිපස් පොළකටවත් යනවා. අනේ අම්මේ.......... ඒ වෙලාවට මගේ ඉවසීමේ කටුව ගැහෙනවා. මොනවා කොරන්ඩද. 

   ඔන්න පොළේ ටිකක් දුර ඇවිදිනකොට, මට අමුත්තක් දැනෙන්ඩ පටන්ගත්තා. මට දැනෙන්නේ, යටට ඇඳගෙන ඉන්න ෂෝට් එකේ, සාක්කුවක තියන රෙදිකෑල්ලක්, (නිකම් ලේන්සුවක් වගේ එකක්) සාකුව හිල්වෙලා ද කොහෙද එලියට ඇවිත්, කකුල් දෙක අතරේ, (හරියටම දෙපරැන්ද මැද්දේ) එහාට මෙහාට ඇඹරෙනවා වගේ. මොකද්ද බොල මේ හුටප්පරේ?..........ම්හු..හිතාගන්ඩ බැහැ. හරි හරි ලේන්සුව වෙන්ඩ ඇති. කලිසමේ කකුල දිගේ පහළටම ගිහින් බිමට වැටෙන්නේ නැතෑ. එතකොට ඇහිඳගන්නවා. කියලා හිතාගත්තා. 

   තව ටිකක් පොලේ ඇවිදිනකොට මට දැනෙනවා අර රෙදි කෑල්ල හිතුවට වඩා ටිකක් ලොකුයි කියලා. ඒ වගේම දැන් කලිසම් කකුල දිගේ පහළට බැහීම ආරම්බ කොරලා කියලා. දණිස්ස දිහාට කිට්ටුයි. මම කලිසම් කකුලේ පිට පැත්තෙන් අතගාලා බැලුවා.

   හී............හ්, යකෝ, මේ මං අඳින ලාග්ගෙක් නේද? මේ #%^*@ මෙතනට ආවේ කොහොමද? ඇයි හත්දෙයියනේ දැන් මං මොකෑ කරන්නේ? මගේ නහය උඩට දාඩිය බින්දු හතක් දාලා. ඇඟ සීතල වෙලා. ඇයි යකෝ, පොළේ ඇවිදිද්දි මේක කලිසම් කකුලෙන් එළියට ආවනම්? කොයි දෙයිහාමුදුරුවන්ට කියන්නද? මුළු පොළම මාව වටකරගන්නවනේ, 'මෙන්නෝ... මැජික් කාරයෙක් ඇවිල්ලා, මෙන්න බලපල්ලා, කලිසම අස්සෙන් ලාග්ගෝ අල්ලලා පෙන්නනවා' කියලා.

   අපේ උන්දැ මේ ගැන හාන්කවිසියක් දන්නේ නැතුව ඉස්සරහට ඇවිදගෙන යනවා. මම එක අතකින්, කලිසම් කකුලේ, අර ලාග්ගා රැඳිලා තියන තැනින් අල්ලගෙන, (පොලීසියෙන් දැක්කනම් කුඩු විකුණන එකෙක් කියලා අල්ලගන්නවා) අමුතුම ආකාරයේ ගමනකින්, යන්තම් අපේ උන්දැ ළඟට කිට්ටු වෙලා කිව්වා, 'මේ, පොඩ්ඩක් ඉන්ඩ. මට පොඩි ප්‍රශ්නයක්' කියලා. 'ඇයි ඊයේ රෑ බීපුවා තවම දැනෙනවද? අන්න අර පැත්තේ තැඹිලි තියනවා' කිව්වේ නැතෑ. 

   'ඒ මගුලක් නෙවෙයි.. මම කණට කරලා කිව්වා, වෙලා තියන අබග්ගේ. අනේ...........ඒ වෙලාවේ උන්දැගේ මූණේ ස්වරූපය, වචන වලින් කියන්න බැහැ. ඇඳලා පෙන්නන්න වටිනවා. 

   'දෙයියනේ..........කොහොම හරි යන්ඩ. ඉක්මනට කාරෙකට ගිහින් ගලවලා දාලා එන්ඩ' උන්දැ කියපි.

   'හරි හරි, මමත් හිතුවේ ඒක තමයි. නමුත් මේක අතින් ලිස්සුවොත් තමා වැඩේ. කාර් එකට දුර මීටර් 250 ක් විතර තියනවා'

   ඔහොම කියාගෙන මම මොකද්ද වෙච්ච මොකෙක්ද එකා වගේ, කාර් එක බලා පිටත්වුණා. හුටා.................දේවිකා, මගේ මූණටම එනවා. දේවිකා කියන්නේ අපේ අසල්වැසි කාන්තාවක්. තිදරු මවක්, පෞද්ගලික අංශයේ බැංකුවක, විධායක ශ්‍රේණියේ නිළධාරිණියක්. මට එයාගේ පියාට වගේ සළකන්නේ. 

   'අංකල්, ඇයි මොකද අංකල්ට සනීප නැද්ද? මොකද වුනේ? කෝ ආන්ටි? 'අම්මෝ....... ප්‍රශ්න කෝටියයි. හෙහ්, අපි වගේ යුද්ධෝපක්‍රම, මූලෝපාය න්‍යාය, 'බැටල් ටැට්ටිස්' ද මොකද්ද එව්වා දන්න එව්වො, එහෙම ලේසියෙන් ඔය පුරස්න වලට අහුවෙන්නේ නෑ. 

   'නෑ නෑ දේවිකා, මේ මගේ කකුලේ දණහිස හරියේ දාලා තිබුණ, ක්‍රේප් බැන්ඩේජ් එක ගැලවෙලා. මම මේ ඒක වැටෙන්න නොදී අල්ලගෙන, කාර් එක ළඟට යනවා, කාර් එකේදි ගලවලා දාන්න'

   'ඉන්න අංකල්, මමත් එන්නම් එහෙනම්' (අයියෝ සාලවනේ......මේ මොකද වෙන්ඩ යන්නේ? කාර් එක ලඟට ගිහිං, දේවිකා දැක්කනම්, මගේ XXXXXXXL සයිස් ක්‍රේප් බැන්ඩේජ් එක, එයා කලන්තේ දාලා වැටෙනවා)  ' නෑ නෑ දේවිකා, මට පුළුවන් ළමයෝ, ඔයා යන්න එළවළු ගන්න' 

   'හරි අංකල් මම දිනේෂ්ට (දේවිකාගේ මහත්තයා) කියන්නම්, එයා අපේ කාරෙක ළඟ ඉන්නවා' 

  'අනේ බොරුවට එයාට කරදර කරන්න එපා ළමයෝ' කියාගෙන මම කාරෙක ළඟට කියා. කාලා වරෙන්කො. දිනේෂ් ඉන්නවා අපේ කාරෙක ළඟ. දේවිකා කෝල් එකක් දාලා කියන්න ඇති.

   'අංකල් දේවිකා කිව්වා අංකල්ට මොකක්ද ප්‍රශ්නයක් කියලා, මම මේ ඒකයි බලන්න අවේ' දැන් ඉතිං ගැලවීමක් නැහැ. මේකා කීයටවත් මාව දාලා යන්නේ නැහැ. ක්‍රේප් බැන්ඩේජ් කතාව කිව්ව ගමන්, 'ඉන්න මං උදව් කරන්නම්' කිව්වා. කලිසම් කකුලේ, අල්ලාගෙන ඉන්න තැනින් අතහැරුනොත්, ලාග්ගා එලියට එනවා. හරි වෙන කොරන්ඩ දෙයක් නැහැ. දුන්නා කාරෙකේ යතුර දිනේෂ්ට. 'ඇරපන්කො කාරෙක' කිව්වා. මම නැග්ගා කාරෙකට. දිනේෂ් මම කියන්නත් කලින්, පටස් ගාලා කාරෙකට නැග්ගා. දැන් මට උදව් කරන්නයි හදන්නේ. 'ඔහොම බලාගෙන හිටපන්' මම කිව්වා. ඇදලා ගත්තා ලාග්ගා එලියට.

   අරූ මුළු කුරුණෑගලටම ඇහෙන්න හූ කියා කියා හිනාවෙනවා. 'තෝ මෙතන ඇති තරම් හිනාවෙය. කාටහරි කියලා තිබුණොත්, තෝ මරනවා' මම කිව්වා. අනේ හවස් වෙනකොට ජගත්, අමිත්, අමරකෝන්, ධර්මසිරි, වගේ අපේ අසල්වාසී භවතුන්ගෙන්, පෝලිමේ කෝල් එනවා. 'සර්, අංකල්, මහත්තයා, අර ජාතියේ ක්‍රේප් බැන්ඩේජ් තියන තැනක් අපිටත් කියන්ඩකො' කියලා. ඉවරයි නේද සායම? නෑ නෑ, ඔව්වා දවසෙන් දෙකෙන් අමතක වෙනවා. හැබැයි පොඩි සාදයක් පැවැත්වෙන වෙලාවක ආයෙත් එළියට එනවා. 

   මෙන්න මේකයි වෙලා තියෙන්නේ. මම කොට කලිසමට උඩින් ඇන්ද දිග කලිසමේ, දෙපරැන්ද තියන තැන, කලින් ඇඳපු ලාග්ගෙක් තිබිලා. හොයන්නේ බලන්නේ නැතුව, මම ඒ කලිසම ඇඳගෙන ගියා. ඒකෙ ප්‍රතිඵලය තමයි ලැබුණේ. මදෑ ඔයින් ගියා, අතක් පයක් නොකැඩී.



2015 පෙබරවාරි මස 07 වැනි දින 1400 පැය

06 January 2015

ඡන්දෙ ඉවරවෙනකල්

Ha ha
 අම්මෝ.................ඡන්දෙ,ඡන්දෙ, ඡන්දෙ. උදේ ඉඳන් රෑ වෙනතුරු බැලූ බැලූ හැම පැත්තේම ඡන්දෙ. කන්න බොන්නවත් ඕනෑකමක් නැහැ වගේ සමහර අයට. සමහර වෙලාවකට හරිම වදයක්. මේ දවස්වල ප්‍රධාන අපේක්ෂකයන් දෙන්නගෙම ප්‍රචාරක පත්‍රිකා වලින් අපේ පැත්තේ ගෙවල්වල තැපැල් පෙට්ටි පිරිලා. අපි නම් ඒවා විසිකලේ නැහැ. මොනවා හරි ඔතන්න අරං තිබ්බා. මේ ඡන්ද කරච්චලෙන් ටිකක් මිදෙන්නත් එක්ක, කියවලා බලමුද කතා දෙකතුනක්? හැබැයි මේවා මගේ නිර්මාණ නෙවෙයි. ජාලය පීරලා හොයාගත්ත දේවල්. කමක් නැහැ නේද? අපිට ඕනෙ සරල වින්දනයක් ලබන්නනේ. හරි, එහෙනම් පටන්ගම්මු. (පින්තූරේ ගත්තෙ මෙතනින්)


  තුවාල වෙච්ච හැටි

   ජනාධිපති ෆ්‍රැන්ක්ලින් ඩි රූස්වෙල්ට් ගේ ආර්යාව, හමුදා රෝහලට ගියා, යුද්ධයෙන් තුවාල වූ සොල්දාදුවන් බලන්න. මුළු ශරීරයම වෙළුම්පටි වලින් ඔතලා, මමියක් වගේ පෙනෙන සොල්දාදුවකු දුටු ඇය, හොඳටම කම්පාවී, ඔහුගේ ඇඳ අසළට ගියා. 

"දෙවියනේ.....................!, මොකද ඔයාට වුණේ" ඇය සොල්දාදුවාගෙන් ඇහුවා.

"මේකයි වුණේ මැඩම්, මම කැලේ පැට්‍රෝල් එකක් යනකොට, එක ජපන් සොල්දාදුවෙක් කෑගහලා කිව්වා, ජනාධිපති රූස්වෙල්ට් කන්නේ මීයෝ........ කියලා. මම කෑගහලා කිව්වා, ජපන් අධිරාජයා කන්නේ, 'ග් ඌ...........' කියලා". සොල්දාදුවා උත්තර දුන්නා.

"එහෙනම් එතකොටම උන් ඔයාට මෝටාර් බෝම්බයක් එවන්න ඇති".  ආර්යාව කිව්වා.

"නෑ නෑ මැඩම්, තවම තුවාල වුණේ නැහැ. අර ජපන් සොල්දාදුවා ආයෙත් කෑගහලා කිව්වා, උඹලගේ ගැරී කූපර් කියන්නේ, රඟපාන්න බැරි නළුවෙක්, කියලා. මම කෑගහලා කිව්වා, අධිරාජයාගේ නෝනට උයන්න බෑ..............කියලා"

"එහෙනම් උන් ඔයාට අත් බෝම්බෙකින් දමලා ගහන්න ඇති". ටිකක් නොඉවසිල්ලට පත්වූ ආර්යාව කිව්වා.

"නෑ නෑ තවම නෑ මැඩම්" සොල්දාදුවා උත්තර දුන්න.

"එහෙනම් මොකද වුණේ"?

"ඒ පාර අර ජපනා කෑගැහුවා, උඹලගේ ජෙනරල්ලා ඔක්කොම මෝඩයෝ කියලා". මම කෑගැහුවා, උඹලගේ ජෙනරල්ලා ඔක්කොම මැට්ටෝ කියලා".

"ඉතිං ඒ පාර?" ආර්යාව ඇහුවා.

"ජපනයි මායි ලඟට ඇවිත්, අතට අත දීලා කතාකරලා, සිගරට් එකක් බොන්න හදනකොටම, මේ කොහේදෝ ගිහින් පාර වරද්දගත්ත අපේ හමුදාවේ යුද්ද ටැංකියක්, මාව යටකරගෙන ගියානේ මැඩම්" සොල්දාදුවා උත්තර දුන්නා.


  ජරා මැගසින්

   එක හමුදා කඳවුරක් භාර නිලධාරියා, එයාගේ නෝනට කෝල් එකක් දුන්නා.

   "මේ, අද මම එන්න ටිකක් පරක්කු වෙනවා. මේ අපේ සොල්දාදුවෝ ළඟ තිබිලා, මට අහුවුනා ජරා මැගසින් වගයක්. මම උන්ට එකට අවශ්‍ය දඬුවම් දීලා තමයි ගෙදර එන්නේ"

   නිලධාරියා තරමක් ප්‍රමාදවී නිවසට ආවම, නෝනා අහනවා,

   "මාර ජාති තියෙන්න ඇති නේද ඒ මැගසින් වල? ඔයාට තිබුණේ එකක් දෙකක් අරං එන්නනේ" කියලා.

   නිලධාරියා කියනවා,

   "ඔයා මේ මොන මගුලක් කතාකරනවද කියලා මට තේරෙන්නේ නෑ. උන්ගේ තුවක්කුවල සමහර මැගසින් මළකඩ කාලා. මාස ගානකින් සුද්ද කරලා නෑ. මම උන්ව පැයක් කන්දක ඉහළට පහළට දුවවලා, උන්ට රෑ කෑම ප්‍රමාද කරලා, හැම මැගසින් එකක්ම සුද්ධ කරලා, මට පෙන්නන්න කිව්වා.

type56


ප්‍රථමාධාර 

  බොහොම සැර හමුදා සැරයන් මේජර් කෙනෙක් ඉන්න කණ්ඩායමකට අයත්, ආධුනික සොල්දාදුවන් පිරිසකට, හමුදා වෛද්‍ය උපදේශක විසින් ප්‍රථමාධාර පන්තියක් පවත්වනවා.

  උපදේශක සොල්දාදුවන්ගෙන් ප්‍රශ්නයක් ඇහුවා.

   "හොඳයි, මෙහෙම හිතන්න. තමන්ගේ සාජන් මේජර්ට, බෝම්බ කෑල්ලක් වැදී, හිසේ තුවාලයක් ඇතිවෙනවා. මොකක්ද තමුන් දෙන ප්‍රථමාධාරය?"

   එක සොල්දාදුවෙක් විදුලි වේගෙන් නැගිට්ටා. "මම සාජන් මේජර්ගේ බෙල්ලට තිරිංග බැම්මක් දාලා හොඳට තද කරනවා, ලේ ගැලීම නවතිනතුරු" කියලා උත්තර දුන්නා.

picture-22975


අදට ඇති නේද? පස්සේ තව ඒවා දෙන්නම්කො. ගොඩක් තියනවා හොයාගත්ත ඒවා. 



2015 ජනවාරි මස 06 දින 2306 පැය
.emoWrap { position:relative; padding:10px; margin-bottom:7px; background:#fff; /* IE10 Consumer Preview */ background-image: -ms-linear-gradient(right, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); /* Mozilla Firefox */ background-image: -moz-linear-gradient(right, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); /* Opera */ background-image: -o-linear-gradient(right, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); /* Webkit (Safari/Chrome 10) */ background-image: -webkit-gradient(linear, right top, left top, color-stop(0, #FFFFFF), color-stop(1, #FFF9F2)); /* Webkit (Chrome 11+) */ background-image: -webkit-linear-gradient(right, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); /* W3C Markup, IE10 Release Preview */ background-image: linear-gradient(to left, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); border:3px solid #860000; -moz-border-radius:5px; -webkit-border-radius:5px; border-radius:5px; box-shadow:0 4px 6px rgba(0,0,0,0.1),0 1px 1px rgba(0,0,0,0.3); -moz-box-shadow:0 4px 6px rgba(0,0,0,0.1),0 1px 1px rgba(0,0,0,0.3); -webkit-box-shadow:0 4px 6px rgba(0,0,0,0.1),0 1px 1px rgba(0,0,0,0.3); box-shadow:0 2px 6px rgba(0,0,0,0.1),0 1px 1px rgba(0,0,0,0.3); font-weight:normal; color:#333; } .emoWrap:after { content:""; position:absolute; bottom:-10px; left:10px; border-top:10px solid #860000; border-right:20px solid transparent; width:0; height:0; line-height:0; }