හැඳින්වීම

අසමි දකිමි සොයමි වර්ඩ්ප්‍රෙස් බ්ලොග් අඩවියට සමගාමීව ප්‍රකාශයට පත්කෙරේ
Showing posts with label සමාජ විද්‍යා ලිපි. Show all posts
Showing posts with label සමාජ විද්‍යා ලිපි. Show all posts

26 December 2016

කාලෝ ෆොන්සේකා ගිනි පාගපු හැටි

   කාලෝ ෆොන්සේකා මහතා, අපේ රටේ බිහිවූ විද්වතුන් අතර, එක්තරා ආකාරයක විප්ලවීය චරිතයක් බව, ඔබ හොඳින්ම දන්නවා ඇති. ඔහුගේ දේශපාලන දර්ශනය හෝ කාලීනව වෙනස්වන අනෙකුත් ප්‍රතිපත්ති කෙසේ වෙතත්, හේතුවාදී චින්තකයකු ලෙස, 1970 දශකයේදී, ඔහු ලාංකික ජනතාවගේ චින්තනයේ වෙනසක් කරන්නට සමත් වුණා. ඒ තමයි, ලාංකික සමාජයේ මුල්බැස තිබුන මිත්‍යාවක් වන ගිනි පෑගීම, කිසිදු අආගමික වතාවත් කිරීමකින් තොරව, කිසිදු දේව ඇදහිල්ලකින් තොරව, කිසිදු ආගමික හෝ දේව වරමකින් හෝ ආධ්‍යාත්මික බලයකින් තොරව, විද්‍යාත්මක සාධක පමණක් ආධාර කරගෙන,  ඕනෑම කෙනෙකුට කළහැකි බව ඔප්පුකොට පෙන්වීම. 

   මේ දිනවල මට කියවන්නට ලැබුන එක්තරා පොතක් නිසා, මගේ මතකය, 1970 දශකය වෙත ඇදී ගියා. හේතුවාදී චින්තනය පිළිබඳව, එවකට මූලිකත්වය ගෙන ක්‍රියාකළ පුද්ගලයකු වන්නේ, ආචාර්ය ඒබ්‍රහම් ටී කොවුර්. ඒ මහතාද මිත්‍යාවට එරෙහිව ජනතාවගේ චින්තනය වෙනස් කරන්නට ඉමහත් වෙහෙසක් ගෙන ක්‍රියා කළා. එවකට පාසල් සිසුන්ව සිටි අප, මේ කරුණු ගැන පුවත්පත්වල පළවුණු ලිපි සෑහෙන ගණනක්,  විශාල උනන්දුවකින් කියවූවා මතකයි. ඒ මහතා ගැන පසුව වෙනම ලිපියක් ලියන්නට සිතා සිටිනවා. 

මට කියවන්න ලැබුන පොත මෙන්න මේකයි.


  මේ  පොත, අද වෙළඳපොලේ මිළදී ගැනීමට තිබෙනවාදැයි, මා දන්නේ නැහැ. නමුත්, බුද්ධි වර්ධනය සහ චින්තනයේ නව පැතිකඩක් විවෘත කරගැනීම සඳහා, අනිවාර්යයෙන්ම කියවියයුතු පොතක් ලෙස, මේ පොත මා නිර්දේශ කරනවා. 

   අද සොයාගන්නට නොහැකි තරම් දුර්ලභ කරුණු රාශියක් කැටිකොට, මේ පොත සැකසීම පිළිබඳව, එහි කර්තෘ, නීතීඥ ධර්මපාල සේනාරත්න මහතාට, මගේ විශේෂ ගෞරවය සහ ස්තුතිය පුදකරන්නට මෙය අවස්ථාවක් කරගන්නවා. 

   හොඳයි, කාලෝ ෆොන්සේකා මහතාගේ ගිනි පෑගිල්ල ගැන, පොතේ තිබෙන පරිච්ඡේදය, එහෙම පිටින්ම මෙහි ඇතුලත් කරන්නේ, එය කිසිසේත් සංස්කරණය කල නොහැකි නිසයි. සංස්කරණය කලොත්, එහි ඇති මූලික රසය විනාශ වෙනවා. ඒ නිසා, ඉවසීමෙන් යුක්තව, පහත දැක්වෙන ස්කෑන් රූප වල ඇති විස්තර කියවන මෙන්, ඔබෙන් කාරුණිකව ඉල්ලනවා. 














































   අද අපේ රටේ, මිත්‍යාව කොතරම් තදින් පැතිරී තිබේද නැද්ද යන්න, ඔබටම සිතාගැනීමට ඉඩ තබා, සමුගන්නවා.

2016 දෙසැම්බර් මස 26 වැනිදින 2315 පැය 

17 November 2016

පොලිස් මහත්වරුනි, මැරුම් නොකා වැඩකරන්න

   කුරුණෑගල පොලිස් ස්ථායට අනුයුක්තව ('අනියුක්ත' යනුවෙන්, කුණුහරපයක් ලියන මහත්වරු, නිවැරදි වචනය 'අනුයුක්ත' බව මතක තියාගන්න)  සේවය කල 59 හැවිරිදි උප පොලිස් පරීක්‍ෂක වරයකු, ඊයේ (2016/11/14) දින, අපරාධකරුවකු විසින් වෙඩි තැබීම නිසා මියගොස් ඇත. (අද ද රෙන නාලිකාව, කීපවිටක්, පුන පුනා, නාඳුනන තුවක්කු කරුවකු විසින් තබන ලද වෙඩිල්ලක් යන අදහස ඉදිරිපත් කරමින්, අමුතු භීෂණයක් ඇතිකිරීමේ නින්දිත උත්සාහයක යෙදුනි. මෙය අපරාධ කල්ලියක වැඩක් බව, මේ මාජ්ජ ගොබිලෝ නොදන්නවා නොවේ. නමුත්, උන්ගේ උපන් අවලම් ගතිය, උන්ගේ මව් ට වත්, නිවැරදි කරන්නට බැරි වී තිබේ) 

   අපරාධ කරුවකු විසින් පොලිස් නිලධාරියකු ඝාතන කිරීමේ එකම සිදුවීම, මෙය නොවේ. ලංකා පොලිස් සේවයේ නිලධාරියකු, ප්‍රථම වරට, සතුරකු අත්අඩංගුවට ගැනීමට යාමේදී ඝාතනයට ලක්වුණේ, සරදියෙල් ගේ කාලයේදී ය. එය අරුමයක් නොවේ. ලොවේ කොතනත්, එදත් අදත්, එය සිදුවේ. අනාගතයේදී ද සිදුවිය හැකි ය. පිස්සු තුවක්කු සංස්කෘතිය නිසා, ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ, වාර්ෂිකව සිදුවන ඝාතන වලට, පොලිස් නිලධාරිහුද ගොදුරු වෙති. ලෝකයේ තත්වය පසෙක තබා අපේ රටේ තත්වය ගැන ඔබ සමග සාකච්ඡා කරන්නටයි මා සූදානම් වෙන්නේ. 

   පසුගිය යුද සමයේදී, ශ්‍රී ලංකා පොලීසිය, ආධාරක හෝ අතිරේක සේනාවක් වශයෙන්, ත්‍රිවිධ හමුදාවට නොමඳ සහායක් දුන් බව,  රහසක් නොවේ. ඒ කාලයේදී, අවි පරිහරණය ගැන, ඉතා සතුටුදායක පුහුණුවක්, සාමාන්‍ය පොලිස් සේවයට ලැබුණු අතර, පොලිස් විශේෂ කාර්ය බලකාය, අතිරේක බලසේනාවක් වශයෙන්, විශිෂ්ඨ සේවයක් ඉටුකරන ලදී. 

   මෙලෙස, ඉතා සතුටුදායක අවි පරිහරණ දැනුමක් ඇති පොලිස් සේවය, පසුගිය කාලයේදී අපකීර්තියට ලක්වූ අවස්ථා ද නැතුවා නොවේ. විශේෂයෙන් පසුගිය රජය සමයේ කුප්‍රකට උපක්‍රමයක් වූ 'සැකකරුවන් ඔවුන් විසින් සඟවා ඇති ආයුධ පෙන්වීමට ගොස්, එම ආයුධ වලින්, පොලීසියට පහර දෙන්නට උත්සාහ කිරීමේදී, පොලිස් වෙඩි පහරින් මියයාමේ අරුම පුදුම, කාලකන්නි, අමානුෂික ක්‍රමය', අද දකින්නට නොලැබීම, පොලීසිය ලද විශාල දියුණුවක් බව කිවයුතුය. 

   LTTE ත්‍රස්තවාදීන් සමග පවා සටන් කළ පොලීසිය, අද මේ, තුන්වැනි පන්තියේ කුක්කන් අතින්, මරණයට පත්වන්නේ ඇයි? මෙහි කිසියම් අසාමාන්‍ය බවක් ඇති බව, බැලූ බැල්මටම පෙනීයයි. 

   මේ උප පොලිස් පරීක්‍ෂක වරයා, මෙලෙස අවාසනාවන්ත ලෙස මියගියේ, ඔහුගේ වරදින්ද, පොලීසියේ වරදින්ද, නැතහොත් වෙනත් වගකිවයුතු පාර්ශ්වයක වරදින්ද? පොලීසියට වෙඩි තැබූ පාර්ශ්වය අපරාධකරුවන් නිසා ඔවුන් වගකියුතු බවට තර්කයක් නැහැ. නමුත් මා අහන්නේ, වලක්වාගත හැකිව තිබියදී, මෙලෙස වෙඩි කෑවේ ඇයිද කියායි. 

   ඔබ සමහරවිට කියනු ඇති, මේ ලිපිය ලියන මා, හිටපු හමුදා නිලධාරියකු නිසා, පොලීසියත් හමුදාවේ මට්ටමෙන් මනිනවා කියා. නමුත්, මා මෙහෙම කියනවා. මෙවැනි සිදුවීම් වලදී, පොලීසිය හමුදාවටත් වඩා ඉදිරියෙන් සිටිය යුතුයි. මන්ද, අපරාධ වැලැක්වීම, ඔවුන්ගේ රාජකාරියේ හෙවත්, පොලිස් භූමිකාවේ, අතිශයින්ම ප්‍රමුඛත්වය ලැබෙන/ලැබිය යුතු කාර්යයක්. 

   හොඳයි, මීළඟට මා කැමතියි, පුවත්පත්, රූපවාහිනිය, ගුවන්විදුලිය, මිතුරන්ගෙන් ලද තොරතුරු ආදිය සියල්ල සලකා බලමින්, මේ සිද්ධිය ගැන කෙටි විස්තරයක් කරන්න. මෙහි අඩුපාඩු ඇත්නම් පෙන්වාදීම, ඔබේ අයිතියක්.

   2016/11/14 දින රාත්‍රියේ, කුරුණෑගල පොලිස් ස්ථානයට ලැබෙන දුරකථන ඇමතුමකින් කියවෙන්නේ, කුලී ගෙවීමේ පදනම මත, පෞද්ගලික ආයතනයකින් මෝටර් රථයක් ලබාගත් පුද්ගලයකු සහ ඔහුගේ සහචරයන් පිරිසක්, අදාළ කුලී නිසි කලට නොගෙවා,  අදාළ ආයතනයට තර්ජනාත්මකව, බලහත්කාරයෙන්, එම මෝටර් රථය පාවිච්චි කරමින් සිටින බවත්, දැනට එම පිරිස, අදාළ මෝටර් රථයෙන් පැමිණ, කුරුණෑගල - පුත්තලම මාර්ගයේ, මාස්පොත ප්‍රදේශයේ පිහිටි හෝටලයක, නවාතැන් ගෙන සිටින බවත්.  

   මේ ගැන සොයාබැලීම සඳහා, උප පොලිස් පරීක්‍ෂක වරයකු, පොලිස් සැරයන් වරුන් දෙදෙනෙකු, එම ස්ථානයට පොලිස් වාහනයකින් ගමන්කර තිබෙනවා. පොලීසිය එම ස්ථානයට යනවාත් සමගම, අදාළ වාහනය අයිති ආයතනයේ පිරිසක්ද, එම ස්ථානයට, වෙනත් වාහනයකින් පැමිණ තිබෙනවා. කුලී පදනම මත ලබාගත් වාහනය තිබෙන ස්ථානය, එකී ආයතනය විසින් සොයාගෙන තිබෙන්නේ, GPS තාක්‍ෂණය අනුව බව, වාර්තාවනවා.  හෝටලය වෙත පැමිණි පොලීසිය එහි නවාතැන් ගෙන සිටි පුද්ගලයන් දෙදෙනාට, එළියට එන ලෙස, හෝටල් කළමනාකරු අතේ පණිවිඩයක් යවනවා. ඔවුන් එළියට පැමිණි පසු ප්‍රශ්න කරන අතර, පලායන්නට උත්සාහ කල බවත්, ඔවුන් පසුපස හඹා යද්දී, ඔවුන් විසින් පොලීසියට වෙඩි තැබූ බවත්, එම පිරිසේම සිටි පොලිස් සැරයන් වරයකු ප්‍රකාශ කරනවා.  (බස් රථයක නැගී පලායාමට උත්සාහ කළ සැකකරුවකු ඊට මොහොතකට පසු අල්ලා ගැනීම පොලීසියේ දක්‍ෂකමක්. එමෙන්ම, තවත් සැකකරුවකු අද (17) අත්අඩංගුවට ගෙන තිබීමත්, එවැනිම දක්‍ෂකමක්. 

   මේ දක්‍ෂකම එතරම් විශිෂ්ඨ එකක් නොවන්නේ, පහත දැක්වෙන හේතු නිසයි. ඒ සඳහා, මේ සිද්ධිය පිළිබඳව, මගේ නිරීක්ෂණ සහ නිර්දේශ පහත දැක්වෙන පරිදි, ඉදිරිපත් කරනවා. 

නිරීක්‍ෂණ


  • මේ සිද්ධිය ගැන සොයාබලන්න ගිය පිරිස ප්‍රමාණවත් නැහැ. පොලිස් වාහනයේ රියැදුරු ඉන්නේ වාහනය පදවන්න මිසක්, අපරාධකරුවන් අල්ලන්න නෙවෙයි. (එහෙම පුළුවන්නම් හොඳයි. නමුත්, ඔහුත් අපරාධකරුවන් පස්සේ එලවන්න ගියොත්, වාහනය තනිවෙනවා. කාටහරි වාහනයට හානියක් කළ හැකියි. එමගින් පොලිස් පිරිසේ ගමන අඩාල කලහැකියි).

  • ඇත්තටම පොලිස් පිරිස තුන්දෙනයි. එයිනුත් පොලිස් පරීක්‍ෂක වරයා, 59 හැවිරිදියි. ඒ කියන්නේ, ඔහුට එතරම් විශාල ජවයක් නැහැ, හඹායන්න, පොරබදන්න, පහරදී මෙල්ල කරගන්න. 

  • පොලිස් පිරිස ගෙනගිය ආයුධ ගැන, පැහැදිළි විස්තරයක් නැහැ. අපි හිතමු ඔවුන් ගෙනගියේ, දැනට පොලීසියට ලබාදී ඇති .38 රිවෝල්වර කියා. 






  • මේ රිවොල්වරයට, එක වරකට ඇතුළුකළ හැක්කේ, පතරොම් 6 ක් පමණයි. පතරොම් අවසන් වූ විට, නැවත පතරොම් දැමීමට යටත්පිරිසෙයින් විනාඩි 5 ක් වත් ගතවෙනවා, එවැනි රාත්‍රියකදී, ආලෝකය අඩු තැනකදී. එමෙන්ම, දැනට මහා මාර්ගයේ සිටින පොලිස් නිලධාරීන් හෝ පොලිස් පරීක්‍ෂක වරුන්, අමතර පතරොම් ළඟ තබාගෙන සිටිනු, මා කෙදිනකවත් දැක නැහැ. ඒ නිසා, රිවොල්වරයේ ඇති පතරොම් 6 වෙඩි තබා අවසන් වූ පසු, සැකකරුගේ ඔලුව පැලෙන්න, රිවොල්වරයෙන් දමාගසනු විනා, වෙනත් විකල්පයක් නැතිවෙනවා. 


  • මේ අවස්ථාවට පොලීසිය මුහුණදී තිබෙන්නේ, ඉතා දුර්වල ආකාරයකටයි. අද තිබෙන අපරාධ ගැන අමතක කර, ඔවුන් මේ අවස්ථාවට මුහුණදී තිබෙන බව පෙනෙනවා. තමන්ට ප්‍රහාරයක් එල්ලවීමට ඉඩ ඇති බව සිතා, ඔවුන් සෑමවිටම සූදානම්ව සිටිය යුතුයි. එහිදී මේ තිදෙනා ස්ථානගත වියයුත්තේ, එකිනෙකාගේ ආරක්‍ෂාව සැළසෙන ආකාරයටයි. (නිර්දේශ යටතේ විස්තර කරන්නම්)

  • මෙවැනි වැටලීමක්/සොයාබැලීමක්/සැකකරුවන් අත්අඩංගුවට ගැනීම සඳහා ක්‍රියාකිරීමක්/ සඳහා යනවිට, තවත් ආධාරක කණ්ඩායම්/කණ්ඩායමක්, සූදානම්ව තැබිය යුතුයි. තමන්ට තනිව මුහුණ දීමට නොහැකි තත්වයක් ඇතිවුනානම්, ඒ ආධාරක කණ්ඩායම් වහා තමන්ගේ ආධාරය පිණිස ගෙන්වාගන්න පුළුවන්. මේ සිද්ධියේදී දෙවැනි පොලිස් කණ්ඩායම, සිද්ධිය වූ තැනට ගොස් තිබෙන්නේ, 'පෙරහැර ගියාට පස්සෙයි'.


  • මේ පොලිස් කණ්ඩායම, තමන්ගේ පොලිස් ස්ථානය සමග, නිරන්තර පණිවිඩ හුවමාරු සම්බන්ධතාවක සිටි බවක් පෙනෙන්නේ නැහැ. ඔවුන් අත, ජංගම පණිවිඩ හුවමාරු යන්ත්‍රයක් හෝ, වාහනයේ සවිකළ පණිවිඩ හුවමාරු යන්ත්‍රයක් තිබුනේද යන්න හා, එසේ තිබුනානම්, එයින් කළේ කුමක්ද යන්න ද පැහැදිළි නැහැ.  


  • කුරුණෑගල පොලිස් ස්ථානයේ ප්‍රමාණවත් තරම් නිලධාරීන් සංඛ්‍යාවක් මේ අවස්ථාවේ නොසිටියානම්, මෙම ක්‍රියාන්විතයට යාමට පෙර, අවට පොලිස් ස්ථාන වලින් හෝ, පොලිස් විශේෂ කාර්ය බලකායේ සහාය ගන්නට තිබුණා. පහත දැක්වෙන සිතියම බැලීමෙන් ඒ බව ඔබට වැටහෙනවා ඇති.  එසේ ආධාරක භටපිරිස් ලබාගත්තානම් මේ ආකාරයට ජීවිත හානියක් සිදුවන්නේ නැහැ.


(මේ සිතියමේ දැක්වෙන, වීරඹුගෙදර, පොතුහැර, යන පොලිස් ස්ථාන වල සිට හෝ, රත්ගල්ල ප්‍රදේශයේ පිහිටි, පොලිස් විශේෂ කාර්ය බලකා කඳවුරේ සිට, වාහනයකින්, සිද්ධිය වූ ස්ථානයට, විනාඩි 30 ක් හෝ ඊට අඩු කාලයකින්, ළඟා වියහැකියි)

නිර්දේශ 



  • පුහුණුවනු පුහුණුවනු පුහුණුවනු, අභ්‍යාස කරනු අභ්‍යාස කරනු අභ්‍යාස කරනු, කියන එක තමයි, පළමුවැනි නිර්දේශය. යුද්ධ කාලේ, පොලීසියේ බහුතරය යුද්ධයේ හිටියා. බය නැතුව, අභියෝගාත්මක තත්වයන්ට මුහුණ දුන්නා. දැන් පොලීසියට ආපහු අධිකරණ රාජකාරි, පරිපාලන රාජකාරි, ආදිය ඉගෙනගන්න වෙලා. මොකද, ඒ ගැන දැනුමක් නැතුව සාමාන්‍ය පොලිස් සේවයේ යෙදෙන්න බැහැ. නමුත් මෙවැනි සිද්ධියකදී, එය නිදහසට කරුණක් නෙවෙයි.  ඒ නිසා, මෙවැනි තත්වයන්ට මුහුණදීම පිළිබඳව, සාමාන්‍ය පොලිස් සේවයේ සිටින සෑම නිලධාරියකුටම, නිලධාරිණියකටම, ඉතා ඉහල මට්ටමේ පුහුණුවක් ලබාදිය යුතුයි. අපිනම් කවදාවත් දැකලා නැහැ ,පොලිස් ස්ථානයක් අතුලේදීවත්, එවැනි පුහුණුවක් දෙනවා. ඒ තත්වයේ ඇති අවාසනාවන්තකම නිසයි, අර පොලිස් පරීක්‍ෂක වරයා මියගොස්, අනික් දෙදෙනා මාරාන්තික තුවාල ලැබුවේ. 


  • පොලීසියේ අවි පරිහරණය, බොහෝවිට, 'බල්ලා මාක්' කියා, කණගාටුවෙන් වුවත් කියන්න ඕනේ.  T 56 අවිය තියාගෙන ඉන්නේ එහි මිට හෙවත් බට් එක අකුලලා. ඉතිං කොහොමද හදිස්සියකදී වෙඩි තියන්නේ? 


  • මේ සිදුවීමේදී පොලීසිය එතනදී ස්ථානගතවීම ගැන, එතරම් අවබෝධයකින් ක්‍රියාකර නැහැ. ඒ නිසයි, තිදෙනාටම වෙඩි වැදුනේ. පහත දැක්වෙන දළ සටහනෙන් මා පෙන්වන්නේ, මෙතනදී, මේ තිදෙනා අතේම ආයුධ තිබේයැයි සිතා, ඔවුන් ස්ථානගත වියයුතු ආකාරයයි.





  • මේ සිද්ධිය රාත්‍රී කාලයේදී සිදුවන්නක් නිසා, ආලෝකය ආධාර කරගැනීම වැදගත්. මුලින්ම, පොලීසියේ තිදෙනා තම ආයුධ අතට ගෙන, සැකකරුවන්ට කියන්න ඕනේ, හෝටලයේ ආලෝකවත්ව තිබෙන ස්ථානයක සිටින ලෙස. ඉන්පසු අවවාද කරන්න ඕනේ, පැනයාමට හෝ පහරදීමට උත්සාහ කලොත්, වෙඩි තබන බව. එහි, කිසිදු නීති විරෝධී බවක් හෝ, මානව හිමිකම් කඩවීමක් නැහැ. 


  • සැකකරුවන් සහ පොලිස් නිලධාරීන් අතර යටත්පිරිසෙයින් මීටර් 5 ක වත් පරතරයක් තබාගන්න ඕනේ. වාහනයේ ලියකියවිලි රැගෙන එක් අයෙක් පොලිස් පරීක්‍ෂක වෙත එන්නට අණ කර, පොලිස් පරීක්‍ෂක තම අවිය T 56 නම් පිටේ එල්ලා ගැනීම හෝ රිවෝල්වරය නම් කොපුවේ බහා ගැනීම කලයුතුයි. මේ අවස්ථාවේදී සැරයන් අංක 2 පොලිස් පරීක්ෂකට මීටර් 3 ක් පමණ පසුපසින්, එක් පසෙක, තම අවිය සූදානමින් තබාගෙන, සැකකරුවන්ගේ චලනයක් ගැන, දැඩි අවධානයෙන් සිටිය යුතුයි. සැක කටයුතු පළමුවැනි චලනයේදී, ඔවුන් අසළ බිමට වෙඩි තබා, කෑගසා කිවයුතුයි, ඊළඟට ඔවුන්ට වෙඩිතබන බව. සැරයන් අංක 1 ඉන්නේ, අනෙක් දෙදෙනාගෙන් වෙන්ව, පැත්තෙන් සහ ඈතින්. ඔහුට නිරීක්ෂණය වෙනවා, සැකකරුවන්ගේ චලන, පැති පෙනුමෙන්. ඔහුත් තම අවිය සූදානමෙන් අතේ තබාගෙන සිටිය යුතුයි. ඔහු මෙසේ අනෙක් දෙදෙනාගෙන් වෙන්ව සිටින නිසා, තිදෙනාටම පහසුවෙන් වෙඩිතැබීමේ අවස්ථාව, සැකකරුවන්ගෙන් ගිලිහෙනවා. 


  • පොලිස් රථවාහන අංශයේ නිලධාරීන් මතක තබාගත යුතුයි, ඔවුන් ඉන්නේ දැඩි අවදානමකට මුහුණ දීගෙන බව. අනාගතයේදී ඔවුන්ටද ප්‍රහාර එල්ලවිය හැකියි. යටකර පලායාම්, වාර්තාවී ඇති අතර, මීට පෙර කුරුණෑගල ප්‍රදේශයේදී, වාහන පරීක්ෂාවේ යෙදීසිටි පොලිස් නිලධාරීන් දෙදෙනෙකු පැහැරගෙන ගොස් ඝාතනය කරනු ලැබුවා.  වාහන පරීක්ෂා කිරීමේදී, පරීක්ෂා කරන නිලධාරියාගේ ජීවිතාරක්‍ෂාව, අනෙක් නිලධාරියා විසින් සැලසිය යුතුයි. 








  • නිලධාරීන් හිගය නිසා දෙදෙනෙකු මෙසේ රාජකාරියේ යෙදෙව්වත්, එය නිවැරදි පිළිවෙත නොවේ. යටත්පිරිසෙයින් රාත්‍රී කාලයේදී, හතර දෙනෙකුවත් යෙදවිය යුතු අතර, එයින් දෙදෙනෙකු, සෑමවිටම තම අවි සූදානම්ව තබාගෙන, ප්‍රහාරයකට මුහුණ දීමට හැකි ආකාරයට ස්ථානගත වියයුතුයි. 




  • මේ සිද්ධියේදී, කුරුණෑගල රත්ගල්ල ප්‍රදේශයේ ඇති, පොලිස් විශේෂ කාර්ය බලකායේ කඳවුරේ සහාය ලබානොගැනීම අඩුපාඩුවක්. එම කඳවුරේ නිලධාරීන්, කඳවුර පිහිටි හාල්පාරේ, (මේ පාරට හාල් පාර කියා නම වැටී තිබෙන්නේ, බණ්ඩාරනායක මැතිනියගේ කාලයේදී තිබුණු, හාල් පොලු මිරිස් පොලු වලින් ගැලවී යන්නට, විකල්ප මාර්ගයක් ලෙස භාවිත කල නිසාලු. අදටත් මේ පාරට වෙනත් නමක් නැහැ) රාත්‍රී පා මුර සංචාරයේ යෙදෙනවා මා දැක තිබෙනවා. මේ කඳවුරෙන් මීට වඩා ප්‍රයෝජන ගැනීම සුදුසු බවයි මගේ අදහස. 




  • මෙවැනි සිද්ධියකට මුහුණදීම සඳහා යාමේදී, එසේ යන පොලිස් කණ්ඩායම, නිරතුරුවම, දැන් තමන් කියන්නේ කරන්නේ කුමක්ද, ඉන්නේ කොතනද, තමන් මුහුණ දී ඇති තත්වයේ ස්වභාවය ආදිය, තම පණිවිඩ හුවමාරු යන්ත්‍ර මගින්, මූලස්ථානයට දැන්වීම ඉතා වැදගත්. යම් හදිසි අවස්ථාවක් පැනනගින්නේ නම්, මූලස්ථානය පමණක් නොව, එය අසාසිටින අවට පොලිස් ස්ථානවලට පවා, ආධාරයට ඒම සඳහා, ක්‍ෂණිකව සූදානම්වීමට අවකාශ ලැබෙනවා.




  • මෙවැනි කාර්යයක් සඳහා යැවිය යුත්තේ 59 හැවිරිදි පොලිස් පරීක්‍ෂක වරයකු නොව, හැඩිදැඩි පොලිස් කණ්ඩායමකි. 

රටේත්, සමාජයේත්, සමස්ත පොලිස් සේවයේත් යහපත තකා, ශ්‍රී ලංකා පොලිස් සේවයේ වෘත්තීය කාර්යක්ෂම භාවය, මීට වඩා ඉහළට ගැනීම, පොලීසිය කරවන සියලුදෙනාගේ පරම යුතුකම සහ වගකීම බව, අවසාන වශයෙන් අවධාරණය කරන අතර, පොලීසිය, සිය සාම්ප්‍රදායික චින්තනයෙන් සහ දෙපාර්තමේන්තු හැඟීමෙන් ඉවත්ව, නව චින්තනයක් ගොඩනගා ගැනීමට, දැනටමත් ප්‍රමාදවී ඇති බවද , පෙන්වා දෙමි.
 

2016 නොවැම්බර් මස 17 වැනි දින 2343 පැය 

26 October 2016

අතුරුදහන් වෙන්න ඕනෙද?............... එහෙනම් මෙන්න ක්‍රමේ

   අතුරුදහන් වීම හෙවත් අන්තරස්දාන වීම ගැන, අපේ සමාජයේ නානාප්‍රකාර කියමන් තියනවා. 'මේ දැන් මෙතන හිටියා/තිබුණා, කොහාට අන්තරස්දාන වුණාද දන්නේ නෑ' කියන කියමන, නිතර අහන්න දකින්න ලැබෙනවා. මතකද ඉස්කෝලේ යන කාලේ අපි ඉස්කෝලෙන් අන්තරස්දාන වෙලා මොකක්හරි අණ්ඩපාල වැඩකට යනවා, ගෙදරින් අන්තරස්දාන වෙලා, බජාර් එකේ කට්ටිය එක්ක, සමාගම් පවත්වන්න යනවා. ඇයි ඉතිං, ප්‍රේමාවතීලා ප්‍රේමදාසලා, කොච්චර නම් අන්තරස්දාන වෙනවද පෙම් කෙළිය වෙනුවෙන්. 

   නමුත් අද මම ඔබ සමග සාකච්ඡා කරන්න යන්නේ ඒ විදිහේ තාවකාලික අතුරුදහන්වීම් ගැන නෙවෙයි. ස්ථිර අතුරුදහන්වීම් ගැනයි. හෙහ් හෙහ්, බයවුනාද? ටිකක් තරහත් ආවද? මේ යකා මිනීමරන වැඩ ගැන නේද කියන්නේ කියලා. නැහැ නැහැ, ඔය අපේ රටේ කුප්‍රකට සුදු වෑන්, කළු ඩිෆෙන්ඩර්, ගැන නෙවෙයි මේ කියන්නේ. 

   ඇත්තටම මිනිස්සු අතුරුදහන් වෙනවද? එහෙම අතුරුදහන් වෙන්නේ ඇයි? එහෙම අතුරුදහන්වීම සඳහා අනුගමනය කරන ක්‍රියාමාර්ගය කුමක්ද යන කාරණා අපි සලකා බලමු. 

   අම්මපා මට අතුරුදන් කරවන්න ඕනේ එවුන් ලැයිස්තුවක් ඉන්නවා, අර කමකට නැති විදනයා, ඕකා මට වලා කිව්වා, ඊයේ පෙරේදා, සඳුමල්ගේ ගේ අඩවියේදී, නමුත් කිව්වේ නෑ කළු වලා ද, නිල් වලා ද, සුදු වලා ද,  කියලා. ඒ වගේම මට නාකිවිසේ කියන අර ලැට්ච්චරයා, එතකොට අර කමකට නැති කොමෙන්ට් ගහන දෙමළ නයන්නා, අහුවෙයව්කෝ මට. මම තොපි ඔක්කොම අතුරුදන් කරනවා මන්තර බලෙන්.  

   මේ ලිපිය ලියන්න පාදක වුන කරුණක් තමයි, ඊයේ පෙරේදා දවසක අපේ දොස්තර මහත්තයාගේ ලිපියක තිබුණු, අතුරුදන්වීමේ කතාව. ඒ කතාව අනුව, සිය බිරිඳ සහ දරුවා ඝාතනය කල එක්තරා වෛද්‍යවරයෙක්, අධිකරණ ක්‍රියාමාර්ග පැවැත්වෙන අතර, අතුරුදන් වී තිබෙනවා. මා ඔබ සමග කතාකරන්න බලාපොරොත්තු වන්නේ, අන්න ඒ ආකාරයේ අතුරුදන්වීම් ගැනයි.

   කිසියම් අපරාධයක ගොදුරක් වීමෙන් තොරව, සිය කැමැත්තෙන් අතුරුදන් වන මිනිසුන් ලෝකයේ ඉන්නවද? අපොයි, එක අවුරුද්දකට, ලක්ෂ ගණනක්, එහෙම සිය කැමැත්තෙන් අතුරුදන් වෙනවා. අපේ රට පුංචි රටක් නිසා, අතුරුදන් වී ජීවත්වීම ටිකක් අමාරුයි. කොහෙන් හෝ තම මුල් අනන්‍යතාව එලියට එනවා. 

   නමුත්, 1971 කැරැල්ලේ ප්‍රබල සාමාජිකයකු වන මගේ මිත්‍රයකු, 1998 වර්ෂයේදී, මට අහම්බෙන් මුණගැහුණා. ඔහු 1971 කාලයේදීම අතුරුදන් වූ කෙනෙක්.  ඔහු මගෙන් ඉතා බැගෑපත්ව ඉල්ලුවා, ඔහු ගැන කිසිවක් හෙළි නොකරන ලෙස. අද ඔහු ජීවත්වන්නේ, බස්නාහිර පළාතේ. 

   මිනිස්සු මෙහෙම ස්ව කැමැත්තෙන් අතුරුදන් වෙන්නේ ඇයි?

  • ගෙවාගත නොහැකි තරම්, ණය උගුල් වල පැටලීම නිසා, එයින් ගැලවෙන්නට. 

  • සමහරවිට, තම රැකියාවට අදාළ මූල්‍ය වංචා, අල්ලස්, දූෂණ, ආදිය නිසා, වරදකරුවකු වී, සිරගෙට යන්නට සිදුවන බව පැහැදිළි වීම.

  • පවුල් ජීවිතයේ ඇතිවන, අර්බුද, ආරවුල්, සණ්ඩු සරුවල් සහ/හෝ, වගකීම් දරන්නට ඇති නොහැකියාව හෝ අකමැත්ත.

  • මේ සියල්ලෙන් වෙන්වී, අලුත් ජීවිතයක් පටන්ගත යුතුයැයි, කාලයක් තිස්සේ හෝ එකවරම, සිතට එන අදහස ක්‍රියාත්මක කිරීම. 

  • යම් යම් අපරාධ වලට සම්බන්ධ තම අතීතය වසා දමා, නව ජීවිතයක් ඇරඹීම. 

   මා හිතනවා ඔබ තවත් හේතු ඉදිරිපත් කරනු ඇතැයි කියා. 

   හොඳයි, ඉතින් කොහොමද අතුරුදන් වෙන්නේ? මේ සඳහා ඔබට යම් සැලැස්මක් තිබිය යුතුයි. ලෝකයේ විවිධ රටවල පුද්ගලයන්, තම රටේ ස්වභාවයට ගැලපෙන ක්‍රමවේදයක් හදාගන්නවා. දේශසීමා මගින් තවත් රටකට යාව තිබෙන රටවල නම්, මෙය තරමක් පහසුයි. දේශසීමාවෙන් පැන්නට පස්සේ, නොයෙක් මාර්ග හොයාගන්න පුළුවන්, අලුත් අනන්‍යතාවක් හදාගෙන ජීවත්වෙන්න. 

   මතකයි නේද අයික්මාන් සිද්ධිය? ඒ විදිහට අතුරුදන් වී, තවමත් සොයාගත නොහැකි පුද්ගලයන්, ලෝකයේ ඕනෑතරම් ඉන්නවා. 

   අතුරුදන් වන පුද්ගලයන් වැඩිපුරම අනුගමනය කරන ක්‍රමවේදය වන්නේ, අනවරත ගමනක යෙදෙන්නෙකු හෙවත්,  හෝබෝ කෙනෙකු බවට පත්වීමයි. තම අනන්‍යතාව සඟවාගෙන, එදිනෙදා කුමක් හෝ තාවකාලික වැඩක් කර, කීයක් හෝ උපයාගෙන, නොනවතින ජීවිත ගමනක යෙදීමයි, හෝබෝ වරුන් කරන්නේ. මා හිතනවා අපේ රටෙත් එවැනි අය ඇතැයි කියා. 

   මෙසේ අතුරුදන්වීම සඳහා, වයස බලපාන්නේ නැති තරම්. ගැටවර වියේ සිට අවරුදු 70 ඉක්මවූ අය දක්වා විවිධ වයස් කාණ්ඩ වලට අයත් ස්ත්‍රී/පුරුෂ දෙපක්‍ෂයේම අය, අතුරුදන් වෙනවා. 

   මෙතනදී මා, යුද්ධ කලකෝලාහල, සුනාමි, නාය යෑම්, සුළි සුළං, ගංවතුර, වැනි ස්වභාවික විපත් සහ වනයේ සංචාරයට යාම, තනිව යන මුහුදු ගමන්, කඳු නැගීම්, ආදී ත්‍රාසජනක ක්‍රියා නිසා අතුරුදන්වීම් ගැන කතාකරන්නට උත්සාහ කරන්නේ නැහැ.

   මෙලෙස අතුරුදන්වීම නීත්‍යානුකූලද? මා හිතන්නේ නැහැ එය නීත්‍යානුකූල යයි කියා. ඒ නිසා, ඔබ අතුරුදන් වනවා නම්, එහි සම්පූර්ණ වගකීම තිබෙන්නේ ඔබේ අතේ. 

අතුරුදන්වීම සඳහා යොදාගතහැකි ක්‍රමවේද මොනවාද?

  • තමා සියදිවි නසාගත් හෝ, ස්වභාවික හේතුවක් නිසා මියගිය බව, සමාජයට ඒත්තු ගැන්වීම.

  • තමා පැහැර ගැනීමකට ලක්වූ බව ඒත්තු ගැන්වීම.

  • කිසිවකු හෝ නොදන්නා හේතුවක් නිසා අතුරුදන්වීම.

  • රැකියාවක් හෝ අධ්‍යයන කටයුත්තක්, සංචාරයක්, සඳහා විදේශ ගතවීමෙන් පසුව අතුරුදන්වීම. 

   අතුරුදන්වීම සඳහා සාර්ථක සැලැස්මක් හදාගන්නේ කොහොමද? 

   පළමුවැනි දේ තමයි තමන් අතුරුදන් වෙන්න හිතා ඉන්නවා කියා කිසිම කෙනෙකුට කල්තබා දැනුම් නොදීම. 

   අද ඉතාලියේ ඉන්න මගේ හමුදා ගෝලයෙක්, (කවුද? පිස්සුද, ඒකා ගෝලයෙක් ද? ඌ දන්නේ 'පාද්රේ' වගේ ෂෝ එක දාන්න විතරයි) 1999 දිනක මට කිව්වා, සර් මට පොඩි උදව්වක් කරන්න කියා. ඔහු මගෙන් උපකාරයක් ඉල්ලුවා, හදිසියේ ලංකාවට එන ඔහුගේ සහෝදරයා රැගෙන එන්න, වාහනයක් ලබාදෙන්න කියා. 

   වැඩි හොඳට මම ම ගියා උදව්වට. ඔහු ලොකු බෑග් එකකුත් පටවාගත්තා වාහනයට. මම ඇහුවා ඒ මොකටද කියා. ඒක සහෝදරයා කලින් එවපු එකක් බවත්, එය ඔහුට ලබාදෙන බවත්, ඔහු කටුනායක සිට වෙනත් නිවසකට යන බවත්, කිව්වා. ගුවන් තොටුපොළට ගියපසු, ඔහු මගේ අත්දෙක අල්ලාගත්තා. දෑසේ කඳුළු පිරී තිබුණා. 

   'සර්, මම අද හමුදාවෙන් පැනලා ඉතාලියට යනවා. මට සර් විතරයි විශ්වාස, සර් අවුරුද්දක්වත් යනකල් මේ ගැන කාටවත් කියන්න එපා' කියා, ඔහු මට සමුදුන්නා. අද ඔහු, ඉතාලියේ හෝටලයක front office manager ලෙස සේවය කරනවා. 2005 න් පසු කීපවතාවක් ලංකාවට ආවත්, ඔහු හමුදාවට අහුවුනේ නැහැ. අපි අල්ලලා දුන්නෙත් නැහැ.

  ඊළඟට වැදගත් කාරණේ, තමන්ට බොරු අනන්‍යතාවක් හදාගැනීම. හොර පාස්පෝට්, හොර හැඳුනුම්පත්, හොර රියදුරු බලපත්‍ර, සකසා ගැනීම සහ ඒවායේ නම ගම, තමන්ගේ නියම නමගම නොවීම මෙන්ම, අලුතෙන් රැවුල්, කණ්නාඩි, මුහුණේ ලප ආදිය එකතුකොට, තමාගේ නියම පෙනුම වසන් කරගැනීම. මේවා මහාලොකු වැඩ නෙවෙයි. සල්ලි වලට මේ ඔක්කොම කරගන්න පුළුවන්.

   තමන් මියගිය බව/දිවිනසාගත් බව පෙන්වීම. 

  මෙතනදී ඉතා පරෙස්සම් වියයුතු කරුණු තිබෙනවා. තමන්ට තියෙන්නේ, අපරාධ, වංචා, දූෂණ, සම්බන්ධ අතීතයක් නම්, පොලීසිය මේ වගේ 'මියයෑම්' විශ්වාස කරන්නේ නැහැ. සෑහෙන කාලයක්, මේ මියයෑම පස්සෙන්, පොලීසිය එලවනවා. ඒ නිසා, තමන් මියයනවා නම්, පිළිගතහැකි ආකාරයකට මැරෙන්න. (ඒ රඟපෑම කරන්න) ගඟේ මූදේ පැන්නම, මිනිය හොයාගන්න පුළුවන් බොහෝවිට. මිනියක කෑලි/ඇටකටු හම්බවුනත් ඇති, DNA පරීක්‍ෂණයක් මගින් ඇත්ත හෙළිකරගන්න. ඒ නිසා, මැරෙනවානම් හරියට මැරෙන්න. 

   කොහොමද හරියට මැරෙන්නේ? ඉතිරිවී ඇති සාක්‍ෂි, විශ්වසනීය වියයුතුයි. මළ සිරුරක් හමු නොවිය යුතුයි. 

   ඔබ අපරාධකරුවකු නම්, අතුරුදන්වීම පහසු නැහැ. මන්ද ඔබේ මානසිකත්වය ස්ථාවර නැහැ. ඔබ සිත පාලනය කරගත්තේ නැතිනම්, අතුරුදහන් වීමෙන් පසුවත් ඔබ අපරාධ කරන්නට පෙළඹෙනවා. ඔබ එසේකොට හසුවුවහොත්, ඔබේ අතීතයත් එලියට එනවා. ඔබට එවැනි දුර්දාන්ත අතීතයක් ඇත්නම්, මුලින්ම කලයුත්තේ, අතිශයින් විශ්වාසවන්ත කෙනෙකුගේ ආධාරය යටතේ, හැකිතරම් කල් සැඟවී සිට, පසුව අනන්‍යතාවය වෙනස් කරගැනීමයි. නමුත්, ඔබට ආධාර කරන තැනැත්තා, පොලීසිය විසින් අටවන උගුල් වලට හසුවීමේ, දැඩි අවදානමක් තිබෙනවා. 

   ඒ නිසා ඉතා හොඳින් සැකසූ සැලැස්මක් තිබිය යුතුයි. ජංගම දුරකථන වලින් පණිවිඩ හුවමාරුව අන්තිම භයානකයි. දෙදෙනාටම ඊ මේල් පහසුව ඇත්නම්, නව ඊ මේල් ගිණුම් සාදාගැනීම සහ නිරන්තරව පාස්වර්ඩ් වෙනස්කිරීම කලයුතුයි. 

   අතුරුදන්වීම සඳහා ලැබෙන, බලාපොරොත්තු රහිත අවස්ථා;

  • තමන්ගේ සේවා ආයතනයෙන් ලැබෙන විදෙස් සංචාර. (සම්මන්ත්‍රණයකට, ව්‍යාපාරික කටයුත්තකට, වැඩිදුර අධ්‍යයනයකට) 

  •  ක්‍රීඩා හෝ විශේෂ කුසලතා වෙනුවෙන් ලැබෙන විදෙස් සංචාර. 


  • විදේශ රැකියා.  


   අතුරුදන්වීම සිතාසිටිනවානම්, මෙවැනි අවස්ථා ලැබෙයි සෙවිල්ලෙන් සිටීම සහ ඒ සඳහා යම්කිසි සැලැස්මක් සකසාගෙන තිබීම වැදගත්. 'උඹ කොහොමහරි මෙහාට පැනපන්, මම උඹව බලාගන්නම්' කියන, විශ්වාසවන්ත යාළුවන් ඒ රටේ ඉන්නවානම්, වැඩේ පහසුයි.

පනින්න පෙර සිතා බලනු 

   ඔබ අතුරුදන්වීමට සූදානමක් ඇත්නම් පහත දැක්වෙන කරුණු ගැන විශේෂයෙන් සැලකිලිමත් වෙන්න ඕනේ. 

  • ඔබ, මොකුත්ම බැරි, නිකම්ම නිකම් නිකමෙක් නම්, වැඩේ හරියන්නේ නැහැ. ඔබ සතුව යම් දක්ෂතා, කුසලතා, හැකියා, තිබිය යුතුයි. භාෂා දැනුම, කාර්මික/තාක්ෂණික දැනුම, අඩුගානේ පාර අතුගාන්නවත් දැනුමක් තිබිය යුතුයි.
  • වයස ගැන හිතන්න. ඔබට පුලුවන්ද සියල්ල අතහැර ගොස්, තනිව දරාගෙන ඉන්න? ඔබේ සෞඛ්‍ය තත්වය කොහොමද? මේ වයසේදී ඔබට පුලුවන්ද, කටුක දේශගුණික තත්වයන් යටතේ, එය දරාගෙන රැකියාවක් කරන්න? රැකියාවේ ඇති අවදානම් සහගතබව දරාගන්න? නැවක, ගල් අඟුරු ආකාරයක, මුහුදේ ඇති ඛනිජ තෙල් අටල්ලක, ඔබට සේවය කළහැකිද? 

පොඩි ට්‍රයල් එකක් දාලා බලන්න බැරිද?

   පිස්සුද? අතුරුදන්වීමේදී ට්‍රයල් නැහැ. එහෙම කෙටි කලකට අතුරුදන් වුනොත්, ඊළඟ වතාවේදී ඔබ අතුරුදන් වුනාම, ඔබ කලේ හිතාමතා අතුරුදන්වීමක් කියලා හිතන්න 100% ක් ඉඩ තියනවා. ඒ නිසා  ට්‍රයල් එකක් කරන්න පුළුවන් වෙන්නේ තමන්ගේ අය සමග සම්බන්ධතාවය තබාගනිමින්. ඒ කියන්නේ, ඔබ ඉන්නේ වෙනත් රටක නම්, අනේ බලන්නකෝ මම අතරමං වුනානේ' කියා, ඔබේ පවුලේ යට අඟවා,  ඒ රටේ අලුත් අනන්‍යතාවක් හදාගන්න පුලුවන්ද කියා හොයාබැලීම කලහැකියි. සමහර රටවල, පුද්ගල අනන්‍යතාව එතරම් භාරදූර ලෙස සැලකිල්ලට ගන්නේ නැහැ. 

   සමහර අතුරුදහන් වන්නන් කරන, භයානක වැඩක් තියනවා. ඒ තමයි, වෙනත් කෙනෙකුගේ අනන්‍යතාව සොරාගැනීම. ඒ කියන්නේ, වෙනත් පුද්ගලයකුගේ උප්පැන්න සහතිකය, හැඳුනුම්පත, ගමන් බලපත්‍රය ඒ පුද්ගලයාගේ නම තිබියදී, තමන්ගේ ඡායාරූපය යොදා සකසාගැනීම. මේ මගඩිය, අද බොහෝ රටවල සිදුකෙරෙනවා. මේ විදිහට අනන්‍යතාව වෙනස් කරගත්තම, කාටවත් නොදැනෙන්න, රටකින් රටකට පනින්න පුළුවන්.

   මතකතියාගන්න, අද කාලයේ, එක තත්පරයක් ඇති, ඔබේ හැඳුනුම්පතේ, ණයවර පත්‍රයේ, උප්පැන්න සහතිකයේ, විවාහ සහතිකයේ, ගමන් බලපත්‍රයේ, බැංකු ගිණුම් පොතේ, රියදුරු බලපත්‍රයේ, ඇති තොරතුරු සියල්ල සොරාගන්න. 

   ඒ වගේමයි, ඔබේ ඊ මේල් ගිණුමටත් රිංගන්න පුළුවන්කම තියනවා. 

  අතුරුදන්වීමට අලුතෙන් ලිපි ලේඛන සාදාගැනීමේදී කරන කපටිකමක් තමයි, ඉතා දීර්ඝ හෝ කියවා මතක තබාගැනීමට අපහසු නම් යොදාගැනීම. 

 'අංගම්මන රන්පන්හිඳ ලත්, විජේසුන්දර වාසල බණ්ඩාර මොහොට්ටි රාලලාගේ සඳුන් චමුදිත මේඝවර්ණ සම්පත් බණ්ඩාර අංගම්මන' 

   කොහොමද වැඩේ? මතක තියාගනිල්ලකෝ.    

   'අන්ද්‍රයස් පපන්ද්‍රයස්' කිව්වම, නම කෙටි වුනත් මතක හිටින්නේ නැහැ. පේනවා නේද අපි ජීවත්වන ලෝකයේ හැටි. 

   අතුරුදන් වන පුද්ගලයන්, ඊළඟට කරන වැදගත්ම දේ තමයි, තමන් අලුතෙන් ආව පළාතට, රටට, අදාලව, බැංකු ගිණුම්, රියදුරු බලපත්, වෙනත් එවැනි ලිපි ලේඛන, සකසා ගැනීම. එවිට ඔහුට ඒ පලාතට රටටයම් අයිතිවාසිකමක් ගොඩනැගෙනවා. 

  හොඳින් සැලසුම් කර අතුරුදන් වන්නේ නම්;

අතුරුදන්වීමට මාස 12 කට පෙර;

  • වෙන්වීම, තනිවීම පිලිබඳ කිසිදු චකිතයක්, කම්පනයක් නැතිව, ඔබට මේ දේ කළහැකි බව සිතෙන් තහවුරු කරගන්න.

  • කවදා කොහොම කොතනටද යන්නේ කියා, ස්ථිරව අධිෂ්ඨාන කරගන්න.

  • අතුරුදන්වීම සඳහා පාවිච්චි කිරීමට බලාපොරොත්තුවන මුදල්, රහසිගත ස්ථානයක හෝ රහසිගත ගිනුමක තනාගන්න.

  • අදාළ සියලු ලිපි ලේඛන කිසිවකුගේ නෙත නොගැටෙන, සැක ඇති නොවන තැනක තබාගන්න.

  • ඉදිරියේදී කිරීමට නියමිත කිසිදු කාර්යයක් පිළිබදව, අවිනිශ්චිත තත්වයන් ඇති කර නොගන්න.

අතුරුදන්වීමට මාස 9 කට පෙර;


  • ඔබ යාමට නියමිත ස්ථානය පිලිබඳ දැනගතහැකි සියලු තොරතුරු ඔබේ රහසිගත ගොනුවේ රැස්කරගන්න. සිතියම්, දුරකථන අංක, බැංකු, රජයේ කාර්යාල, දුම්රිය/බස්රිය නැවතුම්පොළවල්, බස්/දුම්රිය කාලසටහන්, නවාතැන්, සැඟවී සිටීමට හැකි තැන්, ආදිය.

  • එහි ළඟාවූ අවස්ථාවේ සිට කරන කියන දෑ, පියවරෙන් පියවර සැලසුම් කර තබාගන්න. විකල්ප ක්‍රියාමාර්ග ද, සටහන් කර තබාගන්න. 

  • භාෂාව පිලිබඳ ගැටළු මතුවේනම්, එයින් ගැලවෙන ක්‍රම සැලසුම් කරන්න.

  • කරන්නට යන රැකියාව ගැන, දක්ෂතා කුසලතා වර්ධනය කරගන්න.

  • ඔබ සමග දැන් සිටින අය රැවටීමේ ක්‍රියාමාර්ගයක්, ප්‍රදර්ශනය කරන්න. ඔබ සංචාරයට ප්‍රිය කරන බව, රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන සමග කටයුතු කිරීමට අවස්ථාවක් හොයන බව, ආදිය.

  • අතුරුදන්වීමේ අරමුදල තවත් තරකරගන්න.


අතුරුදන්වීමට මාස 6 කට පෙර;


  • තමන්ගේ ගමන වසන් කිරීම සඳහා, අන්‍යයන් රැවටීමේ සැලැස්මක් ක්‍රියාත්මක කරන්න. රතුකුරුස සංවිධානය වැනි සංවිධානයකට බැඳී, ලෝකයේ දිළිඳු රටවලට උදව් කරන්නට යන්න ඇත්නම් හොඳයි, එවැනි පුහුණුවක් සඳහා බැඳෙන්න කැමතියි, වැනි අදහස් පතුරවන්න.

  • දින දෙකතුනකට සීමාවන නිවාඩුවක් සඳහා, ඔබ පැනයාමට බලාපොරොත්තුවන රටට ගොස්, තොරතුරු අධ්‍යයනය කර ඒමට හැකිනම් ඉතා හොඳයි. නමුත් මෙය ඉතා අවදානම් ක්‍රියාවක්. ඔබ ගැන, කිසිවකුටත් සැකයක් ඇති නොවිය යුතුයි. 

  • ඔබ ඔබේ පරණ නම වෙනස්කර, අලුත් අනන්‍යතාවක් හදාගත්තා නම්, නිතර ඒ අලුත් නම මෙනෙහි කරන්න. ඔබේ නම කුමක්ද කියා අසන පැනයට, ඒ නම කියා උත්තර දීමට පුහුණුවන්න. වරද්දගන්න එපා. ඔක්කොම ඉවරයි වැරදුනොත්.

  • නැවතත් ඔබේ අරමුදල වැඩිකර ගැනීමට බලන්න.


අතුරුදන්වීමට මාස 3 කට පෙර;

  • අතුරුදන්වීමේ සැලැස්ම, නැවත මුලසිට ගැඹුරින් අධ්‍යයනය කරන්න. ඉතා සියුම් තැන් පවා, නිවැරදි කරගන්න.

  • භාෂා හැකියා හැකිතරම් ඔප්නංවාගන්න.

  • ගමන් බලපත්‍ර, වීසා, කිසිදු සැකයක් ඇති නොවන පරිදි තිබෙන බව, තහවුරු කරගන්න.

  • මුදල්, විදේශ මුදල් වලට හුවමාරු කරගැනීම හෝ බැංකු සහතික බවට පත්කරගැනීම ගැන, තීරණය කරන්න. 

  • ගුවන් ටිකට්පත මිලදීගෙන, ගමන තහවුරු කරගන්න.

හොඳයි එහෙනම් සුබගමන් ඈ. ගියාට පස්සේ මේ සැලැස්ම කියලා දුන්න අපිව අමතක කරන්න එපා හොඳද?

මේ ලිපියේ මූලාශ්‍රය රහසිගතයි. 

2016 ඔක්තෝබර් මස 25 වැනි දින 2355 පැය 

11 August 2016

මොකද කියන්නේ? ටෑර් දක්කනවද, පට්ටං ගහනවද?

  හෙහ් හෙහ් හෙහ්, ඔය ඇත්තෝ කැමති ටෑර් දක්කන්ටද පට්ටං ගහන්ටද කියලා, ඔය ඇත්තෝම තීරණය කොරන්ට. ඒ මොකෑ කිව්වොත්, ඔය දෙකෙන්ම කාටවත් අගුණයක් වෙන්නේ නෑ. ගුණයක් මිසක්කා. අද අපි ගහන්නේ මොබයිල් ගේම්. නිකං අත්දෙකේ මහපට ඇඟිලි දෙකයි, තමන්ගේ ඇස් ගෙඩි දෙකයි, මොළෙයි, නරක් කරගන්නවා විතරයි. 

මෙහෙන් 'රාජ්ජ ප්‍රොතිපත්ති' හදනවා, පාසල් දරුවන්ට සීනි කවන්ට එපා, පාන්පිටි කවන්ට එපා, පැණිබීම පොවන්ට එපා, ක්‍ෂණික ආහාර කවන්ට එපා, කිය කියා. ඉස්කෝලෙට ගේන කෑමත් ප්‍රමිති ගතකොරලා තියනවා. නමුත් අද මේ ලිපිය ලියන්ට හිතුනේ, කුරුණෑගල නගරයේ, ප්‍රධාන පාසලක් අසල කඩයකට ඇවිත්, අර තහනම් කෑම බීම හිතේ හැටියට වළඳන, පාසල් දරුවෝ සහ, උන්නේ අම්මා අප්පලා දුටුව නිසයි. 

   උන්ට අරවා ගිල්ලවලා, ඉක්මනට දක්කනවා, හවස් වරුවේ ටියුෂන් පන්ති වලට. නැත්තං අම්මලම ඇදගෙන දුවනවා. පහේ ශිෂ්‍යත්වෙට ඉන්න එවුන්ගේ පංති ඉවරවෙන්නේ, රෑ 8.00 ට. පන්සලේ බෝධි පූජාව, බාගෙට ඉවරකරලා දුවනවා, ළමයව අර පන්තියෙන් මේ පන්තියට ගෙනිහින් දාන්න. පාන්දර 4.00 ට පන්තියට යවලා, උදේ 7.30 ට ඉස්කෝලෙට ගෙනත් දානවා. ඇයි යකෝ ඊට වැඩිය හොඳයි, උන්ගේ බෙල්ල මිරිකලා දාපන්කෝ ඇලකට. 

   ඒක එහෙමම තියාගෙන තව පැත්තකට හැරෙමුකො. ඉස්කෝලවල තියනවා නොයෙක් නොයෙක් ආකාරයේ ක්‍රීඩා. පලවෙනි එක කිරිකැට් කෙලිය නේ. තමන්නේ පුතා කිරිකැට් කෙලියට දමාගැනීම සඳහා, සමහර අම්මලා, කිරිකැට් පුහුණු මහත්තරුත් එක්ක, 'සුඛ ලබ්බති'  කියලා, පොළොවේ අත ගහලා, සත්තයි කියන මගේ මිත්තරයෙක් ඉන්නවා. 'වරෙන් පෙන්නන්න' කියලා මට අඬ ගැහුවත්, අනේ අපිට මොකටද අප්පා, ඔය අනුන්ගේ වහුකුණු.

   සමහර පාසල් වල නෙට්බෝල්, වොලිබෝල්, හොකී, මෙකී නොකී කණ්ඩායම් වලට, දරුවන් ඇතුළු කරගන්ට, දෙමව්පියෝ නොයෙක් දොල පිදේනි පූජා කොරන බවත්, ප්‍රසිද්ධ මහා රහසක්. තමන්නේ ළමයා, ක්‍රීඩා අංශයෙන් ඉහලට යනවා දකින්ට, ඔලිම්පික් ගිහින්, ලෝකඩ පදක්කමක් හරි ගන්නවා බලන්ට, කොයි අම්ම අප්පද අකමැති? 

   අපේ 'අජ්ජාපොන ප්‍රොතිපත්ති' අනුව, කාලෙන් කාලෙට එනවනේ නියෝග, ඉස්කෝල බූමියේ, තුම්මුල්ල, පෙම්මුල්ල, හුටා නෑ නෑ, 'සෙල්ලම් මිදුල' කියලා එකක් හදපියව්, ළමයින්ගේ කිරීඩා කුසලතා, ආකල්ප, ගුලි කල්ක, හුටා.......ආයෙත් වැරදුනා, වර්ධනය/මර්දනය කොරන්ට කියලා. ඉතින් සල්ලිකාර දෙමව්පියන් ඉන්න ඉස්කෝලවල, නානාප්පොරකාර වැඩකෑලි ගෙනත් හයිකොරවා ගන්නවා. ටික දවසකින් ළමයින්ට එව්වා එපා වෙනවා. උන් කැමතිම මොබයිල් ගේම් වලට. ඉස්කෝලේ ඇරිලා එන ළමයි, නගරයේ සුපිරි වෙළඳසල් සංකීර්ණයේ පිහිටි, කොම්පියුටර් කඩ ගානේ යනවා, ගේම් සීඩී ගන්න හෝ ගේම් ගහන්න. ඒ ගේම් ගහන ගමන්, සමහර කොම්පියුටර් කඩ කාරයෝ, උන්ට තව තව ගේම් පෙන්නනවා. එදා ඉඳලා උන් බලන්නේ එව්වා. එතැනින් එහා කොටස තමුන්නාන්සේලා දන්නවා. 

   'හොඳ මනසක් ඇතිවෙන්නේ, නීරෝගී සිරුරක් තුළයි' කියලා, කියමනක් තියනවා නේද? ඉතින් අපේ ළමා පරපුරේ මනස නීරෝගී ද නැද්ද කියලා, 'හුරුදය සාක්කියට' එකඟව හිතන, අම්මලා අපුච්චලාට වැටහෙනවා ඇති. වැටහුණත් නොවැටහුණා වගේ ඉඳීමේ කලාව ප්‍රගුණ කර තිබෙන නිසා, එන්නා සෙයියරදු? මෙන්න පහුගිය ඉරිදා ලංකාදීපේ, දොස්තර නෝනා කෙනෙක් කියලා තියන දේවල් වලින්, ටිකක්.








   මේ ලිපිය තව ගොඩක් දිගයි. සම්පූර්ණ ලිපියම කියවා බලන්න කියා, මම තමුන්නාන්සේලාට ආරාධනය කරනවා, බොහෝම කාරුණිකව. 

   මහත්වරුනි, මා මෙයින් අදහස් කරන්නේ, 'බුදු ආ...ම් ම් ම් මෝ.......ඔය කොම්පියුටර් කියන ජාතිය ළමයින්ට පෙන්නන්නවත් එපා' කියා, ගොබ්බ අදහසක් ප්‍රකාශ කිරීම නෙවෙයි. තමුන්නාන්සේලාගේ හිතට එකඟව හිතාබලන්න, අද ඔව්වා පාවිච්චි කරන, අලුත් ජංගම දුරකථන පාවිච්චි කරන, පාසල් දරුවන්ගෙන් බහුතරය, දෙමව්පියන්ගේ අධීක්ෂණය යටතේ එහෙම කරනවාද නැද්ද කියා. උත්තරය නැහැ කියන එකනේ. 

   අඩුගානේ ඉරිදටවත් මේ දරුවන්ට විවේකයක් නැහැනේ. එදාටත් දහම් පාසල් යවන්නම වෙනවා. දහම් පාසල් සහතිකයට ලකුණු ලැබෙන නිසා. වෙහෙස වෙලා ගෙට රිංගන දරුවන්ට, එකම විනෝදෙ පරිගණකය, ජංගම දුරකථනය, රූපවාහිනිය පමණයි.

   අද හවස මම බලාගෙන හිටියා, අපේ ගෙවල් ළඟ ළමයි ටිකක්, එළිමහනේ සෙල්ලම් කරනවා. වාසනාවන්. මොනවා හරි කරලා දැඟලුවාම, ඒ පොඩි එවුන්ට ශාරීරික ව්‍යායාමය වගේම, මනසට නිදහසකුත් ලැබෙනවා. කොච්චර හොඳද. හැබැයි ඒ ළමයි අපේ ජනාවාසයට එන පාරේ තමයි දුව පැන්නේ. නොසැලකිලිමත් කමින් වාහනයක හැපීමට ඇති ඉඩකඩ බොහොම වැඩියි. ජනාවාසයටම වෙන්වූ පොදු ක්‍රීඩාංගණයට ඔවුන්ව එක්ක යන්න කවුරුවත් නැහැ. දෙමව්පියෝ රස්සාවට ගිහින්. ගෙවල්වල ඉන්නේ අපි වගේ වයසක අය. 

   මම අද මේ ළමයින්ට, පරණ වැඩක් කියලා දුන්නා. ඒ තමයි, අපි පොඩි කාලේ කරපු, 'ටෑර් දැක්කිල්ල' ඔය ඇත්තන්ට මතකැයි, එහෙම දෙයක් තිබුණා කියලා ඉස්සර? ඔන්න බලන්ඩකො ඔය පහල පින්තූරවල ඉන්න අයියලා ටෑර් දක්කන හැටි. නෑ නෑ ඒ මම කියලා දීලා නෙවෙයි. මෙව්වා ජාලයෙන් හොයාගත්ත පින්තූර.





   තප්පර 10 - 15 පොඩි වීඩියෝ කෑලි දෙකතුනක් තියනවා, ටෑර් සෙල්ලම් ගැන. දන්නවද ටෑර් එකක් ඇතුලට රිංගලා පෙරලෙන හැටි.  අපි පුංචි කාලේ මේ වැඩේ කලේ, වියන්ඩ පොල් අතු පොඟවන්ඩ දාලා තියන, පොඩි දිය කඩිත්තක් ළඟ. ටෑර් එක, ඒක ඇතුලේ ඉන්න කොල්ලත් එක්කම පෙරලිලා ගිහින්, අර පොල් අතු පොඟවන වතුරට තමයි වැටෙන්නේ. එතන ඉන්න දිය කූඩැල්ලෝ, කලිසම අස්සට රිංගලා සැප දෙනවා. 

බලන්ඩකො මේ වීඩියෝ කෑලි.









   මම කිව්වා නේද, පොඩි එවුන් ටිකකට, ටෑර් දැක්කිල්ල ගැන ටියුෂන් දුන්නා කියලා? මෙන්න මගේ ටියුෂන් පින්තූරේ.


   හෙහ් හෙහ්, මේ විදිහට ටෑර් දක්කපු අයනම් තමුන්නාන්සේලා අතර ඇති. මතකද කළුතෙල් හරි, ගිරී......ස් හරි ටෑර් එක ඇතුලට දාලා, ඔය ලී දෙකෙන් දක්කපු හැටි? තමුන්නාන්සේලා පිත්තෙන් ටෑර් දක්කලා තියනවද? කිරිකැට් පිත්තෙන් නෙවෙයි, පොල්පිත්තෙන් පොල්පිත්තෙන්. ඕකනේ කියන්නේ. පිත්ත කිව්ව ගමන් .......... හරි හරි, මේකයි කතාව. අපි පොඩි එවුන් කාලේ, මෙන්න මෙව්වා පැද්දා මතකද? අපිනං ඉතිං පැද්දේ, ඔය රූපයේ තියනවා වගේ, රැජිනගේ රටේ හදපුවා. 


   දැන් මේකේ මේ ඉස්සරහ ටෑර් එක තියනවනේ. ඒක තමයි පොල්පිත්තෙන් දක්කන්නේ. වාහනේ අභාවයට ගියාම, ඒ කාලේ, අදවගේ කෑලි බෑලි අමතර කොටස් ගන්න ලේසි නෑ. ඉතිං නිකම්ම අහක දානවා. ඊට පස්සේ අපි කරන්නේ ඔය ඉස්සරහ රෝදේ ගලවාගෙන, 'ඉස්කෝප් කූරු' ටික කපලා ඇන්න, නිකම් විනෝදෙට, කඩේ යනකොට, නාන්න ඇලට දොලට යනකොට, දක්කාගෙන යනවා. දක්කන පිත්තක්, තමුන්නාන්සේලාට පෙන්නනම කියලා, මම හැදුවා. විනාඩි පහයි යන්නේ, මේකක් හදන්න.


   මේකයි වෙන්නේ. පොල්පිත්තේ ඇතුළු පැත්තේ තියන කානුව වගේ කොටසෙන්, ටයරය පාලනය කරනවා. නිශ්චිත වේගයක් පවත්වාගෙන යාමේදී, ටයරය නොවැටී ගමන් කරනවා. පිත්තෙන් ටයරය හරවන්නත් පුළුවන්. මේ පින්තූරය ආදර්ශයක් නිසාත්, ට්‍රයිසිකල් ටයරයක් වෙනම පෙන්වන පින්තූරයක් සොයාගන්න අපහසු නිසාත්, මෙහි පෙන්වා ඇත්තේ බයිසිකල් ටයරයක්. නමුත් සිදුවන කාර්යය ඔබට වැටහෙනවා ඇති. 

   ඒ වගේම මේ පිත්තෙන් අපි, යකඩ දැතිරෝද දැක්කුවා. ඒ කාලේ විශේෂයෙන්, රබර් කම්හල්වල තිබෙන යන්ත්‍ර වලින්, කල් ඉකුත්වීම නිසා ගලවා ඉවත් කරන, අඟල් 12 ක් හෝ සමහරවිට ඊටත් ටිකක් ලොකු විෂ්කම්බයක් සහිත දැතිරෝද, මේ පිත්තෙන් දැක්කීම අපි කළා.  දැතිරෝදය බර නිසා, ටයරය දක්කනවාට වඩා වැඩි ආරම්භක වේගයක් ගතයුතුයි. එමෙන්ම දැතිරෝදයේ ඝනකම, අඟල් භාගය නොඉක්මවිය යුතුයි. නැත්නම් පාලනය කරන්න බැහැ.



   හරි, ඔන්න ඉතිං ටෑර් දැක්කුවා, දැතිරෝද දැක්කුවා, ඊළඟට මොනවද? ඇයි මම මුලදීම කියලා තිබුනේ, පට්ටං ගැන. හැබෑට මොකද්ද ඔය පට්ටම. නෑ නෑ, ඔය එක එක්කෙනාට ලැබෙන, පදවි තානාන්තර වගේ පට්ටමක් නෙවෙයි. ඒ කාලේ අපි පට්ටම කිව්වේ, බයිසිකලයකින් ගලවාගන්න 'රිම්' එකට. පට්ටම් දක්කනවා කියලත් කිව්වා, පට්ටං ගහනවා කියලත් කිව්වා, ඒ කාලේ.

   මේක හරිම විනෝද වැඩක්. මොකද දන්නවද? පට්ටම දක්කනකොට ක්‍රී........න් ගාලා සද්දයක් එනවා. ඒකට හේතුව තමයි, පට්ටම දක්කන්නේ කම්බියකින් වීම. මොනවගේ කම්බියක්ද සුදුසු? අනේ මන්දා, ඒ කාලේ කොහෙන් ලැබුනද කියලා, පැන්සලකට වඩා හීනි කම්බි, අපට ලැබුනා. අද මේ වැඩේ කරනවානම්, හරියටම ගැලපෙන කම්බියක් තියනවා. ඒ තමයි, වාහන වල රේඩියෝ එකට, පිටතින් සවිකරන ඇන්ටෙනාවේ කම්බිය. 



  අඩි තුනක් විතර දිග කම්බි කෑල්ල, ඉස්කුරුප්පු නියනක මිට වගේ හදාගත්ත පොඩි ලී මිටකට හයිකරගන්නවා.   මේකෙන් දෙආකාරයකට පට්ටම දක්කන්න පුළුවන්. එක ක්‍රමයක් තමයි අර ටෑර් එක දැක්කුවා වගේ දැක්කීම. කම්බිය පට්ටමේ කාණුවට වැටෙන නිසා හොඳින් පාලනය වෙනවා. 



   අනික් ක්‍රමය හරි විශ්මය ජනකයි. පට්ටම නිශ්චිත වේගයකින් ගමන් කරනවිට, පට්ටමේ උඩපැත්තෙන් කම්බිය තියපුවම, යෙදවෙන බලය නිසාත්, නොවැටී ඉදිරියට ගමන් කරනවා. මෙන්න මේ වගේ. 


   ඉතිං නරකද, මෙව්වා ටිකක් ආයෙත් ජනප්‍රිය (ළමාප්‍රිය) කරවා, උන්ගේ මොලයේ තියන කුණු කන්දල් ඉවත් කරන්න මාර්ගයක් පාදා ගත්තොත්? කොලපත් පදින්න, ගුඩු ගහන්න, චග්ගුඩු පනින්න, එහෙම උගන්නන්න පුළුවන් නම් යහපතක් වෙයි නේද? 

2016 අගෝස්තු මස 11 වැනි දින 0603 පැය

23 February 2016

වෘත්තීය සමිතියක් කියන්නේ මොකක්ද?

Trade Union
වෘත්තීය සමිති වෘත්තීය සමිති. අපේ රටේ කොහේ බැලුවත් හැමදාමත් මොකක්හරි වෘත්තීය සමිතියක් පාරට බැහැලා කෑගහනවා බලන්න පුළුවන්. මේක මේ අද ඊයේ දෙයක් නෙවෙයි. මට මතකයි අපි පාසල් සිසුන් කාලේ ලංකා කොමියුනිස්ට් පක්ෂය, ලංකා සමසමාජ පක්ෂය යන පක්ෂ දෙක තමයි, වෘත්තීය සමිති සටන්වල පෙරමුණ ගත්තේ. ඒ පක්ෂවල හිටිය, නියම දේශපාලනඥයන් ලෙස හැඳින්විය හැකි නායකයන් නැතිවී ගියපසු, අද ඉන්න ජෝකර්ලා, ඒ පක්ෂ දියකරමින් ඉන්නවා. ජනතා විමුක්ති පෙරමුණත්, දැන්නම් නිකං, 'සීමාසහිත ජ.වි.පෙ. පෞද්ගලික සමාගම' කියලා කිව්වට වරදක් නැහැ කියලා හිතෙන තත්වයේ ඉන්නේ.

   මට වෙලාවකට හිතෙනවා, ලෝකයේ වැඩියෙන්ම වෘත්තීය සමිති තියන රට අපේ රටද කියලා. මට මේ ඊයේ පෙරේදා දකින්නට අහන්නට ලැබුනා, 'ශ්‍රී ලංකා බයිට් නිපදවන්නන්ගේ සංගමය' කියලා එකක් තිබෙන බව. මටනම් බයේ බෑ, ඒගොල්ලෝ ලංකාවම බයිට් එකට ගනියිද කියලා, ඒගොල්ලන්ගේ වෘත්තීය අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන්. ඕනෑම වෘත්තියක් වෙනුවෙන් සංවිධානාත්මකව ක්‍රියා කරන්න, සෑම දෙනාටම අයිතිය තියනවා. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් ලැබෙන පරමාධිපත්‍ය බලය අනුව, මිනිසුන් තම වෘත්තීන් වෙනුවෙන් සංවිධානය වීම අපරාධයක් නෙවෙයි නේ.

   ඇත්තෙන්ම ඕනෑම වෘත්තියක් වෙනුවෙන්, වෘත්තීය සමිතියක් ඇතිවීම වරදක් නෙවෙයි. ඒ නිසා වෘත්තිකයන්ට ලැබෙන සේවා බොහොමයි.

  • වෘත්තීය ගරුත්වය රැකගැනීම.
  • වෘත්තීය අයිතිවාසිකම් රැකගැනීම.
  • පාලකයන්ගෙන් එල්ලවන අසාධාරණකම් වලින්, සාමාජිකයන්ව ආරක්‍ෂා කරගැනීම.
  • වෘත්තීය සමිතියෙන් ලැබෙන විවිධාකාර සුබසාධන කටයුතු සඳහා හිමිකම් ලැබීම.
  • කාලීනව හිමිවියයුතු වෘත්තීය උසස්වීම්, විවිධ දීමනා, වැනි දෑ පිළිබඳව අකටයුතු සිදුවේ නම්, සුදුසු පියවර ගැනීම. 
 එවැනි සේවා වලට උදාහරණ කීපයක් ලෙස දැක්විය හැකියි. නමුත් අපේ රටේ වෘත්තීය සමිති බිහිවීම තුළ තිබෙන්නේ, ඉහත සඳහන් පරමාර්ථ පසෙක දමා, දේශපාලන පක්‍ෂවල බලය රැකගැනීම සඳහා අටවාගත්, නිකම්ම නිකම් සමිති වර්ගයක් කියලයි මටනම් හිතෙන්නේ. එකම වෘත්තියක් වෙනුවෙන් වැඩිම වෘත්තීය සමිති ගණනක් පිහිටුවාගෙන තියන ලෝකයේ එකම රට ලංකාව වන්නට, බොහෝදුරට ඉඩ තිබෙනවා. අපේ රටේ ඕනෑම දේශපාලන පක්‍ෂයක් බලයට පත්වුණාම, විරුද්ධ පක්ෂවල වෘත්තීය සමිති විරෝධතා ආරම්භ කරන අතර, පවතින රජයට පක්ෂ වෘත්තීය සමිති රජයේ ඕනෑම ප්‍රතිපත්තියක් අනුමත කරන ස්වභාවයෙන් හැසිරෙනවා. මේ දෙකම, අමනොඥ ක්‍රියාවක් බව නොදැන නොවෙයි, ඔවුන් මෙලෙස හැසිරෙන්නේ.

   ලංකාවේ එකදු වෘත්තීය සමිතියක්වත්, පහත දැක්වෙන කරුණු, ඇත්ත ඇති සැටියෙන්, තම සාමාජිකයන්ගේ දැනුම සහ අවබෝධය වර්ධනය සඳහා කියාදී තිබෙනවාද?

  • ශ්‍රී ලංකාවේ ආර්ථිකයේ සැබෑ තත්වය කුමක්ද?
  • අපේ රටේ විදේශීය සංචිත වල ඇත්ත තත්වය කුමක්ද?
  • විදේශීය ණය ප්‍රමාණය සහ ඒ වෙනුවෙන් ගෙවිය යුතු පොලිය, දැනට ගෙවමින් පවතින වාරික, සහ ඉදිරි කාලයේදී ගෙවිය යුතු විදේශ ණය ප්‍රමාණය කොපමණද?
  • අපේ රටේ ඒක පුද්ගල ආදායම කොපමණද? දළ දේශීය නිෂ්පාදිතය කොපමණද?
  • ඒ ඒ කාලීනව පවතින රජයේ, ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය පිළිබඳව, ආර්ථික විද්‍යාඥයන්ගේ විචාරය කෙබඳුද?
  • තමන් අයිති වෘත්තීය මගින්, වාර්ෂිකව, රටේ ආර්ථිකය නගාසිටුවීම සඳහා සිදුවන සේවය කුමක්ද? එය තවදුරටත් වර්ධනය කිරීමට කුමක් කළයුතුද?
  • සෑම ප්‍රශ්නයකටම විසඳුම වැඩ වර්ජනයද?
  • දේශපාලන ඇසින් නොබලා, මධ්‍යස්ථව රට දෙස බැලුවහොත්, රටේ ඇත්ත තත්වය කුමක්ද?
  • ආදායම් විෂමතාව අවම කරගැනීම සඳහා ආර්ථික විද්‍යානුකූලව සහ රටට ප්‍රායෝගික වන පරිදි කළහැකි යෝජනා මොනවාද?
  • තම වෘත්තීය අයිතිවාසිකම් සඳහා සටන් කර ඒවා දිනාගත්තත්, රටේ ජනගහනයේ ප්‍රතිශතයක් වශයෙන්, ඒ වාසිය අත්විඳින්නේ, කොපමණ පුද්ගලයන් (පවුල්) ගණනක් ද?
  • වෘත්තීය සමිති ලෙස, තමන් කරන ඉල්ලීම්, ඇත්ත වශයෙන්ම රටේ කාලීන ආර්ථික තත්වය සමග බලන කල, සාධාරණද අසාධාරණද?
  • එම ඉල්ලීම් ලැබුන පසු, තම වෘත්තීය සමිති සාමාජිකයන් විසින්, කලින් තිබුණාට වඩා, තම සේවයේ වර්ධනය කොපමණ ප්‍රතිශතයකින් ඉහළට ගෙන තිබේද?
  • තම සේවයේ ඉහළ ගුණාත්මක බව, මානුෂීය බව වෙනුවෙන්, රටේ පොදු ජනතාවගේ ප්‍රශංසාවට, ඇගයීමට, ලක්වන ආකාරයට සහ එවැනි ඇගයීමක් ලැබුණත් නොලැබුණත්, තම සේවා සැපයීම් මට්ටම ඉහළ නංවාගැනීම සඳහා, වෘත්තිකයන්ගේ චර්යාව සහ ආකල්ප වර්ධනය කිරීමට, විශේෂ වැඩපිළිවෙල යොදන වෘත්තීය සමිති තිබේද?  ඒ සඳහා වාර්ෂික සැලැස්මක් හෝ අන් කවරාකාරයක සූදානමක් හෝ තිබේද?
  • වෘත්තීය සමිති නායකයන් පත්කරගැනීමේදී, ඔවුන් හුදු දේශපාලන හෙන්චයියන් නොව, දේශපාලනයට අමතරව, නීතිය, පරිපාලන ක්‍රම, ආර්ථික විද්‍යාත්මක දැනුම, පොදුවේ ලෝක විෂයය පිලිබඳ දැනුම ඇති පුද්ගලයන් පත්කරගැනීමට, එම වෘත්තීය සමිතියේ සාමාජිකයන් උනන්දු වනවාද?  
   සෑම රජයක්ම පාහේ, වෘත්තීය සමිති සම්බන්ධව ක්‍රියාකරන අඳබාල ප්‍රතිපත්තිය නිසා ද, තත්වය අවුලෙන් අවුලට යනවා විනා, සමථයකට පත්වීමක් සිදු නොවේ. නමුත් මීට වඩා යථාර්ථවාදීව ක්‍රියා කරන්නට, කිසිදු රජයක් උත්සාහ නොකරන්නේ ඇයි? එකම හේතුව, අපේ රටේ වෘත්තීය සමිති සියල්ලම පාහේ, දේශපාලන අරමුණු පදනම් කරගෙන බිහිවූ ඒවා බැවින්, පවතින රජයට විරුද්ධ දේශපාලන පක්ෂවලට අයත් වෘත්තීය සමිති ප්‍රතික්ෂේප කිරීමේ ස්වභාවයෙන්, සෑම රජයක්ම කටයුතු කිරීමයි. 

රටේ ප්‍රශ්න විසඳන්නට වෘත්තීය සමිති දායකත්වය කෙබඳුද?

   එය පවතින්නේ, ඉතා පහළ මට්ටමක බව, අප සියලු දෙනා දන්නා අමිහිරි සත්‍යයයි. පවතින රජයට විරුද්ධ දේශපාලන පක්ෂවලට අයත් වෘත්තීය සමිති සෑමවිටම උත්සාහ කරන්නේ, තම න්‍යායාචාර්යයන් වහන්සේලා දෙසා වදාරණ සියල්ල හිස් මුදුනින් පිළිගෙන, පවතින රජය කඩාකප්පල් කිරීම සඳහා වෘත්තීය ක්‍රියාමාර්ග දියත් කිරීමයි. පවතින රජයට පක්ෂපාතී වෘත්තීය සමිති, නිර්වින්දනයකට පත්වූ ලීලාවෙන්, රජය කුමන ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාවට නැංවුවත්, එය රටට අහිතකර වුවත්, නිසොල්මන්ව හිඳිති. නැතහොත් ඒ ප්‍රතිපත්ති පමණක් අගය කරති.
  • සියලුම රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්ති වල විනිවිදභාවය රැකගැනීම සඳහා, සියලුම වෘත්තීය සමිති නියෝජනය කරන නිරීක්ෂක පිරිසක්, ඒ ඒ අමාත්‍යංශ මට්ටමෙන් පත්කරගත නොහැකිද? 
  • රටේ කාලීන ආර්ථික තත්වය මත, ඇත්ත වශයෙන්ම කළහැකි දේ මොනවාද, නොකළැකි දේ මොනවාද යන්න, පොදු මහජනතාවට එක එල්ලේම ප්‍රකාශ නොකරීම, රජයට එරෙහි වෘත්තීය සමිති ක්‍රියාමාර්ග තව තවත් වැඩිවීමට බලපාන බව තේරුම් ගන්නා රජයක්, ඉතිහාසයේ නොතිබුන අතර, වර්තමානයේත් අනාගතයේත් ඒ තත්වය එලෙසම පවත්වාගන්නවාද?
  • රටේ අයවැය වාර්තාව යනු, පඩි වැඩිකිරීම සහ බඩු මිල අඩුකිරීම නොවන බව, යථාර්ථවාදීව පෙන්නුම් කර නොදී, බොරු පුරාජේරු ඉදිරිපත් කිරීම, තව තවත් වෘත්තීය ක්‍රියාමාර්ග වලට මහජනතාව පොළඹවමින්, තව තවත් ආර්ථිකය පහළ දමාගැනීමක් බව, සෑම රජයයක්ම තේරුම් නොගන්නේ ඇයි?
  • විෂයයමාලා භේදයකින් තොරව, පාසල් අධ්‍යාපනයේ සිටින, කරුණු කාරනා වැටහෙන සියලු දරුවන්ට, විශේෂයෙන් විශ්වවිද්‍යාල සිසුන්ට, මේ සත්‍යය කියා නොදෙන්නේ ඇයි?
   අධ්‍යාපන, සෞඛ්‍ය, ප්‍රවාහන, බලශක්ති, ආදී එදිනෙදා ජනජීවිතය සමග තදින්ම ගැටෙන ක්ෂේත්‍රයන්හි ඇති ගැටළු, මා මෙතන විස්තර නොකලාට ඔබට හොඳ අවබෝධයක් තිබෙනවා. ඉතින් අපට කියන්න තිබෙන්නේ ඇමතිවරුනි දෙන්න ඔය ඇමතිකම ළමයෙකුට කියා නොවේද?

   රටපුරා බෙදාහැරීමට තිබෙන ලිපි දස ලක්‍ෂ ගණනක් මධ්‍යම තැපැල් හුවමාරුවේ ගොඩගැහිලලු. කොයි වෘත්තීය සමිතියද ඉදිරිපත් වෙන්නේ අපි ස්වේච්ඡාවෙන් වැඩකර මේ ලිපි තේරීම් කඩිනම් කර දෙන්නම් කියලා. කොයි වෘත්තීය සමිතියද ඒ සඳහා තම 'මුට්ටි කාසි' වලින්, අර ස්වේච්ඡාවෙන් වැඩ කරන අයට, වඩයක් සහ ප්ලේන්ටියක් දෙන්නේ?

   ඇමතිතුමනි, ඇමතිකම ළමයෙකුට දෙන්න බැරිනම් ළමයින්ට දෙන්න. අහන්න කොළඹ පාසල්වල උසස්පෙළ දරුවන්ගෙන්, ශ්‍රමදානයකට එන්න පුලුවන්ද කියලා. ළමයි 10 ගොඩවල් 10 ක් හදන්න. ඒ එක ගොඩක ඉන්න දහදෙනා අධීක්ෂණය කරන්න දාන්න තැපැල් දෙපාර්තමේන්තු සේවකයෙක්. පළමුවැනි දවසේ ලිපි තේරීම උගන්වන්න. දෙවැනි දවසේ ඉඳලා බලාගෙන ඉන්න, ඒ ළමයි කොච්චර වේගයෙන් හා කාර්යක්‍ෂමව ඒ වැඩේ කරනවාද කියලා. අනේ තමුන්නාන්සේගේ පොකැට්ටුවෙන්, උන්ට බනිසක්, කෙහෙල් ගෙඩියක්, ප්ලේන්ටියක්, බජ්ජුන්ඩක් දෙන්ට හොඳේ? 

   ඉස්පිරිතාලවල සේවකයන් වර්ජනය කලාම, රෝහල තුළ ලෙඩ්ඩු එහාට මෙහාට ගෙනියන්නේ, අනෙකුත් සහය සේවා ලබාදෙන්නේ, හමුදා සොල්දාදුවෝ. ඉතින් සෞඛ්‍ය ඇමතිතුමෝ, ආරක්ෂක ඇමතිතුමා එක්ක එකතුවෙලා, දෙන්න ඒ ගැන හොඳ පුහුණුවක්, සෑම ප්‍රදේශයකම තියන හමුදා කඳවුරුවල ඉන්න සෙබළුන් 500 කට. (ඒ සඳහා ත්‍රිවිධ හමුදාවම ගන්න. වෛද්‍ය බලකාය යටතේ කඳවුරු තුළම පුහුණුව දෙන්න) ඊට පස්සේ, වෘත්තීය ක්‍රියාමාර්ග, ඒ සෞඛ්‍ය සේවකයන්ට හිතේ හැටියට කරගන්න කියලා, අහිංසක ලෙඩ්ඩුන්ට සේවය ලබාදෙන්න පුළුවන්.

   කෝච්චි ස්ට්‍රයික් කලාම හරි පුරස්න. ප්‍රවාහන ඇමතිතුමෝ, දෙන්න ඇමතිකම ආමි එකට. අවශ්‍ය තරම් ගණිතය, භෞතික විද්‍යාව උපාධිධාරී නිළධාරීන්, දැන් ඉන්නවා ත්‍රිවිධ හමුදාවේම. දෙන්න ඒගොල්ලට කෝච්චි ඩැයිවර්, ගාඩ්, සිග්නල් කෙළි, ඔක්කොම ගැන පුහුණුවක්. (ලංකාවේදී කරන්න වෘත්තීය සමිති ඉඩ දෙන එකක් නැහැ. පිටරටකදී දෙන්න)

   ඔහොම නැතුව නම් බැරිවෙයි අනාගතේදී.

  මීට වඩා දේවල් කියන්න තිබුණත්, වචන 1000ත් පැනලා නිසා, මෙතනින් ලිපිය අවසන් කරන්නේ, ඔබේ ගල් සහ මල් දෙකම බලාපොරොත්තුවෙන්. 

2016 පෙබරවාරි මස 20 දින 2346 පැය
.emoWrap { position:relative; padding:10px; margin-bottom:7px; background:#fff; /* IE10 Consumer Preview */ background-image: -ms-linear-gradient(right, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); /* Mozilla Firefox */ background-image: -moz-linear-gradient(right, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); /* Opera */ background-image: -o-linear-gradient(right, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); /* Webkit (Safari/Chrome 10) */ background-image: -webkit-gradient(linear, right top, left top, color-stop(0, #FFFFFF), color-stop(1, #FFF9F2)); /* Webkit (Chrome 11+) */ background-image: -webkit-linear-gradient(right, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); /* W3C Markup, IE10 Release Preview */ background-image: linear-gradient(to left, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); border:3px solid #860000; -moz-border-radius:5px; -webkit-border-radius:5px; border-radius:5px; box-shadow:0 4px 6px rgba(0,0,0,0.1),0 1px 1px rgba(0,0,0,0.3); -moz-box-shadow:0 4px 6px rgba(0,0,0,0.1),0 1px 1px rgba(0,0,0,0.3); -webkit-box-shadow:0 4px 6px rgba(0,0,0,0.1),0 1px 1px rgba(0,0,0,0.3); box-shadow:0 2px 6px rgba(0,0,0,0.1),0 1px 1px rgba(0,0,0,0.3); font-weight:normal; color:#333; } .emoWrap:after { content:""; position:absolute; bottom:-10px; left:10px; border-top:10px solid #860000; border-right:20px solid transparent; width:0; height:0; line-height:0; }