මේ මාතෘකාව දැම්මේ, මෙන්න මේ ගීතය ඇසුරෙන්. අහලා බලන්නකෝ.
කෙළ මලියක් වුනා. මේ ලිපිය ලිය ලියා ඉන්දැද්දී, බ්ලොග් රයිෆලයේ ට්‍රිගර් එක වැරදීමකින් මිරිකිලා, මිස්ෆයර් එකක් වැදුනා. දැන් ඔක්කොමලා අහන්න පටන්ගනියි, මේ මොකද මාතෘකාවක් විතරක් පල කරලා තියෙන්නේ කියලා. මක්කා කොරන්නද, කාටත් ඔහොම දේවල් වෙනවා.
හොඳයි, ආපහු යමුකෝ කතාවට. අද මම ඔබ සමග සාකච්ඡා කරන්නේ, ගිනි අවියක් නිවැරදිව භාවිත කරන්නේ කොහොමද කියන එකයි. මීට පෙර කීප වතාවක්ම, මා මගේ ලිපිවල සඳහන් කර ඇති එක්තරා කරුණක්, මෙතනදී යළි සිහිපත් කරන්න කැමතියි.
ඔබ අතරින් සෑහෙන පිරිසක්, පරිගණක ක්‍රීඩා වල නියැලෙනවා. සමහරු කියනවා, 'මම අහවල් තුවක්කුවෙන් සුපිරියට වෙඩි තියනවා' කියලා. නමුත් මතක තබාගන්න. ඔබ ඒ දක්‍ෂතාව දක්වන්නේ පරිගණක ක්‍රීඩාවකදී විනා, ඇත්තම තුවක්කුවෙන් නොවෙයි. ඔබ අතිදක්‍ෂ ලෙස පරිගණක ක්‍රීඩාවෙදී පාවිච්චි කරන තුවක්කුව, ඔබ අතට දී, වෙඩි තියන්නැයි කිව්වොත්, ඔබ, මරණීය අනතුරු පවා කරගන්නට ඉඩ තිබෙනවා. බලපත්‍ර අවශ්‍ය නැති වායු රයිෆලයක් සොයාගෙන ඉලක්කපතකට වෙඩි තබා බලන්න, (ඒවා වෙඩි නෙවෙයි, තනි මූනිස්සමකින් (pellet) එල්ල කරන ප්‍රහාරයක්) ඔබේ ඉලක්කය වරදින හැටි. පරිගණක ක්‍රීඩාවට වඩා, ප්‍රායෝගික තත්වය බොහොම වෙනස්.
හොඳයි, තුවක්කුවකින් සාර්ථක වෙඩි තැබීමක් කරන්න නම්, මොනවද සම්පූර්ණ වියයුතු කරුණු? අන්න ඒක තමයි මාතෘකාව අර විදිහට දැම්මේ. අර සින්දුව අහන්න කිව්වේ. අපි බලමු මොනවද ප්‍රධාන මූලධර්ම කියලා.
1. තමන් පාවිච්චි කරන තුවක්කුව ගැන, හොඳ පුහුණුවක් සහ ප්‍රායෝගික අත්දැකීමක්, අවබෝධයක්, ඇති පුද්ගලයකු සිටිය යුතුයි.
2. මනා ක්‍රියාකාරීත්වයෙන් යුත් තුවක්කුවක් තිබිය යුතුයි.
3. ඒ තුවක්කුවට හරියටම ගැලපෙන, තුවක්කුවේ යාන්ත්‍රනය ආධාරයෙන් උපරිම ප්‍රතිඵල ලබාදෙන, පතරොම් තිබිය යුතුයි.
ඔන්න ප්‍රධාන මූලධර්ම තුන. දැන් බලමු ඒ ගැන ටිකක් සවිස්තරව.
1. වෙඩිතබන්නා
ගිනි අවියක් පාවිච්චි කරන පුද්ගලයකු තුළ තිබිය යුතු ප්‍රධානතම ගුණාංගය තමයි, විනය. ගිනි අවි පරිහරණය පිළිබඳ විනය. අවියෙන් ප්‍රයෝජන ගතයුත්තේ ඇත්තවශයෙන්ම අවශ්‍යතාවක් ඇත්නම් පමණයි. නිකම් සරාගොයියා වගේ තුවක්කු වනන්නේ, ගිනි අවි විනය නැති උදවියයි. සමහර ආරක්‍ෂක අංශ සාමාජිකයන් පවා, සරාගොයියා වගේ තුවක්කු ගෙනයාම ශෝචනීයයි, භයානකයි, වහාම පාලනය කලයුතුයි. අනුන්ට වගේම තමන්ටත් අනතුරු වෙන්න පුළුවන්. මේ බලන්න, බලලා මට බනින්න, සංවේදී පින්තූර දැම්මා කියලා.
හදිසියකදී තුවක්කුව ක්‍ෂණයකින් අතට ගන්න පුළුවන් ඉරියව්වකින් ගෙනයායුතුයි. පය පැකිලී බිම වැටීමෙන්, බලාපොරොත්තු රහිතව තුවක්කුව පත්තුවීම, තමන්ට හෝ වෙනත් කෙනෙකුට වෙඩි වැදීම, තුවක්කුවට හානිවීම, සිදුවිය හැකියි. මේ බලන්න, සරාගොයියා වගේ යනහැටි. මේ ඉරියව් වැරදියි.
මෙහෙමයි තුවක්කුවක් ගෙනයන නිවැරදි ඉරියව්. මීට අමතරව පිටේ එල්ලගෙන යන්නත් පුළුවන්.
2. තුවක්කුව
මුලින් සඳහන් කලානේ, දෙවැනි මූලධර්මය තමයි හොඳ තුවක්කුවක් වීම කියන එක කියලා. හැබෑටම මොකක්දහොන්ද තුවක්කුවක් කියන්නේ. භයානක හෝ අලංකාර පෙනුමක් තිබීම? පෙනුම කන්ඩයැ. වැඩ නේ ඕනේ. ඒ නිසා තුවක්කුවේ මනා ක්‍රියාකාරිත්වයයි වැදගත්. මනා ක්‍රියාකාරීත්වයෙන් තුවක්කුව පවත්වාගෙන යනවිට එහි පෙනුමත් හොඳයි.
තුවක්කුවක මනා ක්‍රියාකාරිත්වය පවත්වාගෙන යන්නට නම් තුවක්කුවේ ප්‍රධාන කොටස් තුනක් අනිවාර්යයෙන්ම හොඳින් ක්‍රියාකළ යුතුයි.
ඒ තමයි;
1. පතරොම් ඇතුළු කිරීම, පත්තු කිරීම හිස් පතරොම් කොපු පිට කිරීම යන කොටස් වලට අදාළ යාන්ත්‍රණය. පතරොම් ගැබෙහි (Magazine) ඇති පතරොම්, කිසිදු හිරවීමකින් තොරව තුවක්කුවේ බැරලයේ මුල කොටසේ පිහිටි චේම්බරය වෙත යොමු කිරීම, එම පතරොම, තුවක්කු බටයේ මධ්‍ය ලක්ෂ්‍යය වෙත නිවැරදිව යොමුකර, පතරොම පත්තුවනතුරු නොසෙල්වී තබාගැනීම, මේ යාන්ත්‍රණයට අයත්. අපි බලමු පැරණි .303 රයිෆලයක ප්‍රධාන යාන්ත්‍රණය.
2. ඇදකුද නැති, අවහිරතා නැති, හොඳ පන්නරයක් සහිත, උසස් තත්වයේ ලෝහයෙන් නිමවූ, තුවක්කු බටයක් තිබීම. තුවක්කු බටයට ඇස තබා ආලෝකයට අල්ලා බැලූවිට එහි ඇතුලත පිරිසිදුව තිබිය යුතුයි. මලකඩ හෝ වෙනත් අපද්‍රව්‍ය ඇත්නම් එය පාවිච්චියට සුදුසු නැහැ.
අද වනවිට තුවක්කු බටය නිකම් තියන්නේ නැහැ. නවීන දෘෂ්ටි උපකරණ මගින්, වෙඩි තැබීමේ හැකියාව වැඩිදියුණු කර තිබෙනවා. මේ ඒ ගැන උදාහරණ කීපයක්.
මෙවැනි දෘෂ්ටි උපකරණ වලින් ඉලක්කය දෙස බැලූවිට, ඒ ඒ දෘෂ්ටි උපකරණය අනුව, ඉලක්කය හසුකරගැනීමට ආධාර වන නිර්දේශක, මෙන්න මේ වගෙයි.
3. තුවක්කුව නොගැස්සෙන සේ, වෙඩි තබන්නාට අපහසුවක් ඇති නොවන සේ, අල්ලාගත හැකි, උරහිසට හේත්තු කරගත හැකි, මිටක් තිබීම. ඒ ඒ තුවක්කුවෙන් ගන්නා ප්‍රයෝජනය අනුව තුවක්කු මිට සැකසෙනවා.
තුවක්කු මිටේ, උරහිසට හෙත්තුවන ස්ථානය, කාලීනව වෙනස්වී ඇති ආකාරය,
අවශ්‍යතාව අනුව, සීරුමාරු කළහැකි මිටක් සහිත, නවීන තුවක්කු.
තුවක්කුවෙන් වෙඩිතියන්න පතරොම් ඕනේ.......
හරි හරි මේ දෙඤ්ඤා. ඒ ඒ අවශ්‍යතාව අනුව, ඒ ඒ තුවක්කුවේ ස්වභාවය අනුව, විවිධ හැඩයේ, විවිධ වර්ගයේ, පතරොම් නිෂ්පාදනය වෙනවා.
පතරොම ඇතුලේ මොනවද තියෙන්නේ?
ඔය ඉස්සරහින් තියන උල වගේ කෑල්ල තමයි වෙඩි තියපුවාම ගිහින් ඉලක්කයේ වදින්නේ. ඒක ඇතුලේ ඊයම් පුරවලා තියෙන්නේ. ඒ ඊයම් උනුවෙලා ද්‍රව ස්වභාවයට පත්වෙනවා වෙඩි තිබ්බම. ඉතින් ඉලක්කය පුච්චාගෙන යන්න පුළුවන් ඒ ඊයම් වලින්. ඒකනේ වෙඩිල්ල වැදුන පැත්තට වඩා වෙඩිල්ල පිටවුණ පැත්තේ සිදුර විශාල වෙන්නේ.
අර කොපුව ඇතුලේ වෙඩි බෙහෙත් පුරවලා තියෙන්නේ. ඒවා ක්‍ෂණිකව ගිනි ඇවිලෙනසුළුයි. විවිධ වර්ගයේ වෙඩිබෙහෙත් තියනවා. ස්ඵටික ස්වභාවයෙන් තියෙන්නේ. මේ බලන්න.
පතරොම පත්තුවෙන්නේ කොහොමද?
පතරොමේ පිටිපස්සේ තියනවා කැප් එක කියලා කොටසක්. තුවක්කුව ඇතුලෙදි, එතනට වේගයෙන් වදිනවා ඇණයක්. ඒ වේගෙට, කැප් එක ඇතුලේ තියන වෙඩි බෙහෙත් පත්තුවෙනවා. ඒ ගින්දරෙන්, කොපුව ඇතුලේ තියන වෙඩිබෙහෙත් එකවරම ඇවිලිලා, මහා පීඩනයක් දෙනවා. ඒ පීඩනයට, පතරොමේ අර උල කෑල්ල ගැලවෙලා, තුවක්කු බටෙන් එලියට විදිනවා.
හරියට වෙඩිල්ලක් තියන්නේ කොහොමද?
නිවැරදිව ඉලක්කයක් ගන්න නම්, ඉලක්කය, තුවක්කුවේ බටය, වෙඩි තබන්නාගේ ඇස, සමපාතව පිහිටන්න ඕනේ. ඒ වගේම, වෙඩිල්ල තියන්න කලින්, හුස්ම පාලනය කරන්න ඕනේ. එක්කෝ, හුස්ම ඉහලට ඇද නවත්වා, පාලනයේ තියාගන්න ඕනේ. නැත්නම්, හුස්ම පහත හෙලා, පාලනයේ තියාගන්න ඕනේ. හැබැයි යුද්දෙදි හැමවිටම මෙහෙම කරන්න අමාරුයි. මෙහෙම කරන්නේ, වෙඩි තැබීම් පුහුණුවේදී සහ වෙඩි තැබීමේ තරග වලදී.
අදට ඇති නේද? ආයෙත් තුවක්කු ගැන කතා කරමුකෝ ඉදිරියේදී.
2016 දෙසැම්බර් මස 01 වැනි දින 0017 පැය.
