මේ දිනවල
අපේ සමහර මාධ්‍ය, තම එදාවේල සරිකරගන්නේ,
හම්බන්තොට වරායේ සේවා වර්ජිත
සේවකයන්ට පින් සිදුවන්නට බව,
රහසක් නොවේ. අනෙක් අතින්, හක්කෙන් හක්කට
මාරු කරමින්, තලු මරමින්,
සූප්පු කරමින්, සාරය උරා බොන්නට, නාවික හමුදාපති
වරයා සිටින්නේය.
හම්බන්තොට වරායේ
සේවකයන් පිරිසක්, බලහත්කාරයෙන් රඳවාගෙන සිටි විදේශීය නැව් දෙකක් මුදාගැනීමට, නාවික හමුදාව විසින්
දියත් කළ ක්‍රියාන්විතයේදී,
රූපවාහිනී මාධ්‍යවේදියකුට, නාවික හමුදාපතිවරයා
විසින් පහර දුන්නේය යන සිද්ධිය පදනම් කරගනිමින්, විවිධ මාධ්‍ය වාර්තා, විද්‍යුත් මාධ්‍ය සහ
මුද්‍රිත මාධ්‍ය
ඔස්සේ තවමත් ප්‍රචාරය වන අතර, මේ සම්බන්ධව, සිංහල බ්ලොග් ලිපි
සෑහෙන ගණනක් මේ වනවිට පලවී තිබෙනවා.
ඒ අතර මෙම
සිද්ධිය සාධාරණීකරණය කරන ලිපි ද,
නාවික හමුදාපති වෙත දැඩි විරෝධය පලකරන
ලිපි ද, ඇතුළත්.
ලිපි කියවා දහස් දක්වන අය අතර ද,
සිද්ධියට පක්ෂ විපක්ෂ
අය සිටිනවා.
මේ ලිපියත් පදනම්
වන්නේ, එම
සිද්ධි දාමයටමයි. මා උත්සාහ කරන්නේ,
හැකිතරම් කෙටියෙන් මේ ලිපිය අවසන් කර, ඔබේ අදහස් වලට ඉඩ
දීමටයි.
වර්ජනය සාධාරණ ද, අසාධාරණ ද?
සාධාරණ වෙන්නත් පුළුවන් අසාධාරණ වෙන්නත්
පුළුවන්.
ඔබට මතක ඇති පසුගිය දිනවල හමුදා
සාමාජිකයන් පිරිසක් තමන්ට විශ්‍රාම වැටුප් ඉල්ලා. උද්ඝෝෂණයක, සත්‍යග්‍රහයක, උපවාසයක යෙදුණා.
ඇත්තෙන්ම ඔවුන් ඉල්ලුවේ කිසිසේත් දැනට පවතින නීතිය යටතේ
ලබාදිය නොහැකි ඉල්ලීමක්. ඔවුන් සටනේදී ආබාධිත තත්වයට පත්වූ
පසු, ඔවුන්
විසින්ම තීරණය කළා, වන්දි පමණක් ලබාගෙන හමුදාවෙන් ඉවත්වන බව.
මෙහිදී ඔවුන්ට කීපවිටක් පැහැදිළි කර දෙනු ලබනවා, එසේ හමුදාව හැර ගියොත්, ඔවුන්ට ඉන්පසු කිසිදු
වරප්‍රසාදයක් අහිමි වන බව. ඒ බව පැහැදිළිව අවබෝධකරගත් බවත්, ඉදිරියේදී තමන්
හමුදාවෙන් කිසිවක් බලාපොරොත්තු නොවන බවත්,
මෙම තීරණය කිසිවකුගේ බලපෑමකින් තොරව
ගන්නා ලද ස්වාධීන තීරණයක් බවත්,
ප්‍රකාශ කරන ලිපි පහක්, එක් එක් හමුදා
සාමාජිකයාගෙන් ලබාගන්නවා.
මේ විදිහට හමුදාවෙන් අස්වූ ඔවුන් අර විදිහට
උද්ඝෝෂණ කළේ, මේ රටේ රාජ්‍ය මුදල් රෙගුලාසි, හමුදා පනත, කණපිට හරවා, තමන්ට පූර්ණ විශ්‍රාම
වැටුප් ලබාදෙන ලෙසයි. පසුගිය රජයට මේ ප්‍රශ්නය පහසුවෙන් විසඳන්න
තිබුණා. සර්වබලධාරී මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපති උතුමාණන් වහන්සේ, රණවිරුවන් පිරිවරාගෙන
ඔවුන්ගේ දුක සැප විමසන, ඔවුන් සමග ආහාරගන්න,
දැවැන්ත කටවුට් රටපුරා ගහන අතරේ මේ ප්‍රශ්නයත්
විසඳූවා නම්, තවත් කටවුට්
එකක් ගහගන්න තිබුණා.
නමුත්, තමන්ගේ වාසියට රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්ති
වෙනස්කල ඒ රජය, මේ පිරිස අමතක කර දමා,
අද පාරාජිකාවී සිටින කුප්පීදු
දෙස්පාලුවන්ගේ ප්‍රතිරූප නංවන්න,
මේ සෙබළුන් පාවිච්චි කළා. ප්‍රතිඵලය
වුණේ, දුරදිග
නොබලා ක්‍රියාකළ එක් සෙබළකුගේ (යුද්ධයේදීත් රැකුණු දෙනෙතින්) ඇසක්
අහිමිවීමයි.
මේ හාබර් සෙල්ලමේ පසුපස ඉන්නෙත්, ඒ පාරාජිකාවූ
දේශපාලුවන්මයි. වර්ජකයන් සියලුදෙනාම පාහේ,
කිසිදු වෘත්තීය සුදුසුකමක්
නැතිව, හුදු
දේශපාලන පාක්ෂික භාවය මත බඳවාගත් අයයි. (ලංකාවේ කොයි පක්ෂයත් බලයේ
සිටිනවිට ඒ වැරැද්ද කරනවා) අර රණවිරුවන්ගේ සත්‍යග්‍රහයට අවශ්‍ය
ආහාරපාන සැපයූ ආකාරයට, මේ 'හාබර් විරුවන්ට'
ද,
අරක්කු, කෑම, උපදෙස් සපයන, වනචර දශකයට අයත්
දේශපාලු තාත්තලා පුතාලා සෙට් එකක් ඉන්නවා.
හාබර් විරුවන් විසින්, අර නැව් දෙක වරායෙන්
පිටතට ගැනීම අවහිර කලාට අමතරව,
තවත් බරපතළ හානි කර තිබෙනවා. වරායේ කාර්යාලයීය
උපකරණ, නිරීක්ෂණ
කැමරා, විවිධ
විද්‍යුත් උපකරණ, ජල සැපයුම්
පද්ධතිය, මෙලෙස බරපතළ හානියට
ලක්කළ දේපොළ අතර තිබෙනවා. මා දුටුවා එක් හාබර් විරුවෙක් කියනවා, වරායේ ඇති ඉන්ධන
ටැංකි පුපුරා ගියොත් ඔවුන් වග නොකියන බව.
උද්ඝෝෂණයක් හේතුවෙන් ඉන්ධන ටැංකි පුපුරන්නේ
කොහොමද? හාබර්
විරුවන් කෑගහන ශබ්ද තරංග වැදී,
ටැංකි පුපුරනවද? එහෙම නැත්නම්, ඒ ටැංකි වලට හානිකර, ඉන්ධන පිටතට ගලායාමට
සලස්වා, ඒ
ඉන්ධන වලට ගිනි තැබීමෙන් පුපුරවා හරිනවාද? එහෙම දෙයක් කරන එකාට
කුමක් කලයුතු ද?
මේ කියන්නේ කුමක්ද?
'උඹලා දන්නේ නෑ අපේ තරම, අපිට හිතුනොත්
වරාය පුපුරවනවා. අපේ ලොක්කගේ ප්‍රතිපත්තිය තමයි, අපි ගෙනියන්නේ. තමන්ට
හැමදාම ඉහගෙන කන්න නැත්නම්,
ඔක්කොම සුන්නද්දූලි කරනවා. ආයේ කාටවත් ප්‍රයෝජනයක්
ගන්න ඉතුරු කරන්නේ නෑ'
ඒ කතාව නේද මේ කියන්නේ? ලොක්කා බලා ඉන්නේ, මේ හාබර් විරුවන්
එකෙක් දෙන්නෙක්, හමුදාව හෝ පොලීසිය අතින් මැරෙනතුරුයි. උන්ගේ
මිනී උඩින්, ආපහු වලෙන් ගොඩ එන්නයි,
ලොක්කා සහ ලොක්කගේ හැත්ත
බලා ඉන්නේ.
පොදු දේපල, රාජ්‍ය දේපල, මෙලෙස හානි කිරීමට
කිසිදු වෘත්තීය සමිතියකට, අයිතියක් නැහැ. ඒ නිසා,
දැනට සිදුවී තිබෙන
හානිය වෙනුවෙන්, මේ ඊනියා හාබර් විරුවන්ට එරෙහිව නීතිය ක්‍රියාත්මක කලයුතුයි.
වර්ජකයන් කල හානිය
කුමක්ද?
හානිය ජාතික මට්ටමෙන් සහ ජාත්‍යන්තර මට්ටමෙන්
යන දෙආකාරයෙන්ම සිදුවී තිබෙනවා. රාජ්‍ය දේපොළ හානි කිරීම ජාතික මට්ටමෙන්
සිදුවී තිබෙනවා. අර විදේශීය නැව් දෙකට අවහිරයක් ඇති කිරීම, ජාත්‍යන්තර මට්ටමේ
අපරාධයක් බව, එදාවේල ක්‍රමයට ජොබ් කරන මේ හාබර් විරුවන් දන්නේ
නැහැ. දැනගන්න ඕනෑ කමකුත් නැහැ. එච්චර දෙයක් හිටන්න තරම් මොලයකුත් නැහැ.
(ඕනෙම ප්‍රශ්නෙකින් අපිව ගොඩදාන්න අපේ ලොක්කා සහ ලොක්කාගේ සොක්කා ඉන්නවනේ)
අපි හිතමු මෙලෙස අවහිර කලේ ඇත්තටම විදේශීය
යුද්ධ නැව් දෙකකට කියා. එසේනම්,
ඒ තත්වය, එම රටවලට එරෙහිව
යුද්ධ ප්‍රකාශ කිරීමක් හැටියටයි සැලකෙන්නේ. ඒ නැව් අයිති රටෙන්, එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයට
පැමිණිලි කළොත් නැව් දෙක නිදහස් කරදෙන්න කියා, එ.ජා.ස. කියනවා අපිට, වහාම නැව් නිදහස්
කරන්න, නැත්නම්
එ.ජා.ස. හමුදාවක් යොදවා නැව් නිදහස් කරන්නට කටයුතු කරන
බව.
අන්න ඒ ටික වෙන්න කලින් තමයි, මේ පියවර
ගත්තේ. ඒ සඳහා සෑමවිටම යොදවන්නේ,
නාවික හමුදාවයි. මෙය ගුවන් යානා දෙකක්
වුනානම්, එසේ නැතහොත් ගොඩබිම් කොටසක් අල්ලාගැනීමක් වුනානම්, පිළිවෙලින්, ගුවන් හමුදාව, යුද්ධ හමුදාව තමයි
යොදවන්නේ.
නාවික හමුදාපති කොට
කලිසමකින් සහ ටී ෂර්ට් එකකින් සැරසී ආවේ ඇයි?
බොහෝ මාධ්‍ය වාර්තා කළෙත්, සමහර බ්ලොග් ලිපිවල
ලියවී තිබුනෙත්, නාවික හමුදාපති,
නිකම් 'බජාර් එකේ අයියා
කෙනෙක්' වගේ
ආවා කියලයි. ඇත්තටම මේ කොට කලිසම සහ ටී ෂර්ට් එකත්, නිළ ඇඳුමක්. මෙය, 'වැඩ කණ්ඩායම් ඇඳුම' working dress කියා
සිංහලෙන් කියන්න පුළුවන්. ත්‍රිවිධ හමුදාවටම මෙලෙස 'වැඩ ඇඳුමක්' තිබෙනවා. ලෝකයේ සෑම
නාවික හමුදාවකටම එය
පොදුයි. නාවික යාත්‍රාවල දී, මේ ඇඳුම පහසුවක්.
නාවික හමුදාපතිම මේ
සඳහා ආවේ ඇයි?
එය සේනාධිනායකයාගේ තීරණයක් වියහැකියි. විදේශීය
නැව් දෙකක් හිරකරගෙන ඉන්න අවස්ථාවක,
ජාත්‍යන්තර වශයෙන් ඇතිවියහැකි අර්බුදකාරී
තත්වයකදී, කරුණු පැහැදිලි කිරීමට,
නාවික හමුදාපතිවරයාම යෙදෙව්වා වියහැකියි.
වර්ජකයන්ට හෝ මාධ්‍යවේදීන්ට
පහර දීමට බලයක් තිබෙන්නේ කාටද?
කාටවත් නැහැ/තියනවා. මාධ්‍යවේදීන්, පොලිස්/හමුදා ක්‍රියාවන්ට
බාධා/අවහිර/විරුද්ධවාදීකම්/ඇතිවන ආකාරයට ක්‍රියාකරන්නේ නම්, පළමුව එතනින් ඉවත්වන
ලෙස කාරුණිකව දැනුම් දීමටත්,
දෙවනුව තදින් නියෝග කිරීමටත්, තුන්වනුව බලය
පාවිච්චිකොට ඉවත් කිරීමටත්,
හැකියාව තිබෙනවා. ඉතින් කුමන රජයක් බලයේ
හිටියත් එහෙම බලය පාවිච්චි කොට
මාධ්‍යවේදීන් ඉවත් කලොත් කියනේ 'අපිට ගැහුවා' කියලනේ. නැත්නම්
විකුනන්න ප්‍රවෘත්තියක් නැහැනේ. පාරාජිකා වෙච්චි දේශපාලුවන්ට, උන්ගේ ඇඟේ ඇලී, පතාබරියන් වගේ ඉන්න, කවදාවත් ස්වාධීනව
නැගීසිටින්න බැරි දේශපාලන සෝම්බි
වරුන්ටත්, මේවා රස කෑම. මේ
සිද්ධියේදී කුමක් වූයේද යන්න,
එක වීඩියෝ ක්ලිප් එකකින්
පමණක් තීරණය කිරීම, ප්‍රඥාගෝචර නොවන බව,
සියලුදෙනා අවබෝධ කරගත යුතුයි.
කෙසේවෙතත් මේ සිද්ධිය සම්බන්ධව නාවික
හමුදාපතිවරයා විසින් තම සේනාධිනායකයා වෙත වාචිකව සහ ලිඛිතව කරුනු පැහැදිළි
කිරීම වඩාත් හොඳයි. ඉඳුරාම,
මාධ්‍ය වෙත, තම නිදහසට කරුණු
කියන්නට නාවික හමුදාපතිවරයා බැඳී නැහැ.
මාධ්‍යවේදියා යනු
කවරකුද?
අපි පාසල් යන කාලයේ හිටියේ 'පත්තරකාරයෝ' විතරයි. මාධ්‍යවේදීන්
හිටියේ නැහැ. ඒ පත්තරකාරයෝ,
මහා විශ්මයජනක දේවල් කළා.
ඩී.බී.ධනපාල, ගුණදාස ලියනගේ, බෙනඩික්ට් දොඩම්පෙගම, එඩ්මන්ඩ් රණසිංහ, දෙල්තොට චන්ද්‍රපාල, ධර්මසිරි ගමගේ, පෙරමුණේ තිලක, එඩ්වින් ආරියදාස, වැනි පත්තරකාරයන්ගෙන්
අප ලද දැනුම, ඇත්තටම
අද ඉන්න සමහර 'මාජ්ජ වේජීන්' කියාගන්නා උන්නැහේලාට
හිතන්නවත් බැහැ.
අපේ රටේ ඊනියා මාධ්‍යවේදීන් ගැන
මට තිබෙන අප්‍රසන්නම අත්දැකීම වන්නේ, යුද්ධයේ අවසාන
භාගයේදී, යුද වාර්තාකරණය සඳහා, පැමිණි සමහර විද්‍යුත්/මුද්‍රිත
ජඩ මාධ්‍යවේදීන් ගේ හැසිරීමයි.
ඔවුන්ව ඉතා පහසුවෙන් අරක්කු වලට, කෑම වලට, නම්මවා ගන්න
පුළුවන්කම තිබුණා.
සමහර සේනාංකාධිපතිවරුන්, හීන් නූලෙන්, තම ප්‍රතිරූපය
නංවාගන්න මේ ජඩමාධ්‍යවේදීන් පාවිච්චි කළා. ඒ කියන්නේ, ඔවුන් ස්වාධීන මාධ්‍යවේදීන්
නොවන බවයි.
එමෙන්ම නිලධාරි නිවස්නයක නවාතැන් ලබාදුන්
පමණින්, ඔවුන්ගෙන්
සමහරක් අය, තමනුත් ශ්‍රී ලංකා යුද හමුදාවේ අධිකාරී ලත්
නිළධාරීන් යයි සිතාගෙන කටයුතු කළා. සමහර ජ්‍යොෂ්ඨ නිලධාරීන්ට මචං
කියා අමතන්නට ගොස්, හොඳ හරුප අහගෙන,
බලුකුක්කන් තත්වයට වැටුණා. නිලධාරි නිවස්නයේ
කාර්‍ය මණ්ඩලයේ සැරයන් මේජර් වරුන්ට,
මාණ්ඩලික සැරයන් වරුන්ට, කෝප්‍රල් වරුන්ට, අණදෙන්න උත්සාහ කළා. සුළු සේවකයන්ට, 'ඒයි තමුසේ' බාසාවෙන් කථා කර, කාර්‍ය මණ්ඩලයෙන්
බැනුම් අහගත්තා.
යුද වාර්තාකරණය ලෙස ඔවුන් කළේ, ඒ ඒ සේනාංකයේ සිටින
බුද්ධි නිලධාරීන්
විසින් ලබාදෙන තොරතුරු, තමන්ගේ දෑසින් දුටු
ආකාරයට පළකිරීමයි.
මේ මාධ්‍යවේදීන් යුද වාර්තාකරණය ගැන පුහුණුවක්
නොලැබූ අය නිසා, ඔවුන්ව ඉතා කලාතුරකින් පමණයි, පෙරමුණට ගෙනගියේ. ත්‍රස්තවාදීන්ගෙන්
අල්ලාගත් ප්‍රදේශවල ආරක්‍ෂාව තහවුරු කලාට පසුව පමණයි, ඔවුන්ව ඒ තැන් වලට
ගෙනගියේ. කිසිදු මාධ්‍ය ආයතනයක්,
යුද වාර්තාකරණය ගැන තම මාධ්‍යවේදීන්ට
පුහුණුවක් දෙන්න උත්සාහ කලේ නැහැ.
සමහර මාධ්‍යවේදීන් එකිනෙකා සමග අසභ්‍ය වචනයෙන්
බැනගත්තා, එක් අයකු දන්නා තොරතුරු,
අනෙක් අය සමග බෙදාහදාගන්නේ නැතැයි
කියා. මෙයින්, කරුණු කීපයක් ගම්‍ය වනවා. එකක්, තමන් මහන්සිවී තොරතුරු
සොයන්න තරම්, සමහර මාධ්‍යවෙදීන් වෘත්තීයමය පරිචයක් ලබා නැති බව. අනුන්ගෙන්
යැපීමෙන්, සමහරවිට තමන් අතින් ලියවෙන්නේ, සත්‍ය තොරතුරු නොවන
බව සිතන්නට තරම්,
සදාචාරයක් නැතිවීම. ඇත්ත නැත්ත කොහොම
වෙතත්, අනෙක්
මාධ්‍ය ආයතන වලට කලින්,
උණු උණු (කුණු) පුවත් හැකිතරම් ඉක්මනින්
මහජනතාව අතට පත්කිරීම.
ප්‍රාදේශීය මාධ්‍යවේදීන් කියන්නේ කවුද?
අනේ මේ අයට නිදහසේ කතාකරන්න දුන්නොත්, උන් තමන්ගේ පාලකයන්ගේ
හත්මුතු පරම්පරාවටම සාප කරනවා. ප්‍රාදේශීය මාධ්‍යවේදීන් වර්ග
දෙකක්වත් ඉන්නවා, අවම වශයෙන්. එක් වර්ගයක් වන්නේ, යම්කිසි රැකියාවක
යෙදෙන අතර, වාර්තාකරනයේත් යෙදෙන අය. අනික් වර්ගය වන්නේ පූර්ණකාලීනව
මාධ්‍ය වාර්තාකරණයේ යෙදීම. එහෙම පූර්නකාලීනවකටයුතු කරන අය මාධ්‍ය
ආයතන කීපයකට තොරතුරු සපයනවා. නැත්නම් හාමතේ මැරෙන්නයි වෙන්නේ.
මේ අයගෙන් බහුතරය උපරිම
වශයෙන් අපොස උසස්පෙළ දක්වා අධ්‍යාපනය ලැබූ අය. නමුත් බොහෝ
දෙනෙකුගේ භාෂා හැකියාව කණගාටුදායක ලෙස දුර්වලයි. පුවත්පත් වාර්තා කියවීමේදී මොවුන් අතින් ලියවෙන, දෙකොනින් හිනායන
වාග්මාලා, යෙදුම්,
ග්‍රාම්‍ය වචන, දකින්නට ලැබෙනවා.
එමෙන්ම මොවුන් දින දෙකතුනකට වරක්වත් 'නැගලා යන'
වර්ගයේ ප්‍රවෘත්තිය නොදුන්නොත් බලු
බැණුම් අහන්න වෙනවා,
තමන්ගේ මාධ්‍ය ආයතනයෙන්. සමහරවිට
රැකියාව අහිමි වෙන්නත්
පුළුවන්.
ප්‍රාදේශීය මාධ්‍යවේදීන් පමණක් නොව, මාධ්‍ය ආයතනවල
සේවය කරන සමහර මාධ්‍යවේදීන්ගේ පවා සාමාන්‍ය දැනුම ඉතා පහල මට්ටමක පවතින්නේ.
ඔවුන්ගෙන් අතිමහත් බහුතරය, තම රැකියාවට අදාළ ඒකාකාරී කාලසටහනක දිනපතා
නියැලෙනවා විනා, මාධ්‍යවේදියකු ලෙස තම ඉදිරි දැක්මක් සහ දියුණුවක් ගැන
උනන්දුවන්නේ නැහැ.
විශේෂයෙන් අන්තර්ජාතික මට්ටම කුමක්ද
යන්න අධ්‍යයනය කරන්නේ නැහැ. එමෙන්ම එවැනි අයට තම වෘත්තීය දැනුම
දියුණු කරගැනීමට
සහ සාර්ථක වෘත්තීය මාධ්‍යවේදියකු වීමට
මගපෙන්වන ආයතන නැතිවීමත් බලවත්
අඩුවක්. ජනමාධ්‍යවේදී උපාධිය හෝ
ඩිප්ලෝමාව පමණක් තිබීම සියල්ල කරන්නට ලැබුන බලපත්‍රයක් ලෙස සිතන
අමනොඥ මාධ්‍යවේදීන් ද සිටිනවා.
ඔනෑම සිද්ධියක් මැද්දට පැන, ඕනෑම රාජ්‍ය ආයතනයක්
අස්සට රිංගා, (පෞද්ගලික ආයතන ඇතුලට රිංගන්න ඉඩ
ලැබෙන්නේ නැහැ. එවිට ආඩාපාලි කියමින් පැත්තකට වෙනවා. හේතුව, කොහෙන් හෝ රිංගා, 'වාර්තාකොරණය' නොකිරීම ගැන, තම ලොක්කන්ගෙන්
බැණුම් අහන්නට සිදුවීමයි) හැරුණු හැරුණු අතේ පින්තූරගන්නට, විශේෂ අධිකාරි බලයක් තමන්ට
ඇති බොහෝ මාධ්‍යවේදීන් සිතනවා. කොස්ගම පිපිරීම සිදුවෙමින් අවස්ථාවේ දී, මේගොල්ලන්ට ඇතුලට
යන්න ඉඩ දෙන්නයි තිබුණේ, හොඳ අත්දැකීමක් ලබාගැනීම සඳහා.
මාධ්‍යවේදීන් සෑම හමුදා නිලධාරියාවම දැන
සිටිය යුතු නැහැ. නමුත් හමුදාපතිවරුන්ගේ නමවත් දැන සිටිය යුතුයි. ඒ ඒ විෂයය
භාර ඇමතිවරුන්, රජයේ නිලධාරීන්,
( මහේස්ත්‍රාත්, ප්‍රාදේශීය ලේකම්, වෛද්‍ය අධිකාරි, අඩවි වන නිලධාරි, සුරාබදු නිලධාරි
වැනි) පිළිබඳව ද
දැනසිටිය යුතුයි.
නාවික හමුදාපති සම්බන්ධ සිද්ධියේදී ඔහුට
තිබුණා, ඒ
නිලධාරියා දකිනවිටම, ඒ කවුද කියා නාවික හමුදා සාමාජිකයකුගෙන් අසා
දැනගන්න. එහෙම කලානම්, මීටත් වඩා හොඳට නාවික හමුදාපතිවරයා යම්
අකටයුත්තක් කලානම්, වාර්තා කරන්න තිබුණා. එකවරම ඔහුට බාධාවන
පරිදි සිටීම නිසා, මාධ්‍යවේදියාට හොඳ අවස්ථාවක් මගහැරුණා.
ගැටුම් වාර්තාකරණය යනුවෙන්, මාධ්‍යවේදයට අදාළ
වැදගත් කොටසක් තිබෙනවා. මෙහිදී සාධාරණත්වය සහ අපක්ෂපාතිත්වයට ඉහල සැලකීමක්
දියයුතුයි. මේ සිද්ධිය වාර්තා කරන්න හිරු මාධ්‍ය ජාලයේ
වාර්තාකරුවකු පමණක් මෙලෙස අස්සට රිංගුවේ ඇයි?
එය පෙර සූදානමකින් කල දෙයක්ද?
ඊයේ පැවැත්වුණු රූපවාහිනී ප්‍රවෘත්ති
සාකච්ඡාවකදී, අර්ජුන රණතුංග ඇමතිවරයා ප්‍රකාශ කළා, තමා මේ සිද්ධියට
පෙරදින එම ස්ථානයට ගියවිට, එක්තරා වියුත් මාධ්‍යවේදියකු, පසුදින ද පැමිනෙන
මෙන් අමාත්‍යවරයාගෙන් ඉල්ලාසිටි බවත්,
ඒ ඇයිදැයි විමසුවිට, එම මාධ්‍යවේදියාට
වඩාත් වාසිවන ආකාරයට තොරතුරු වාර්තා කලහැකිවන්නේ, එලෙස පසුදිනත්
පැමිණියහොත් බව, එම මාධ්‍යවේදියා ප්‍රකාශ කල බවත්. මෙයින් පෙනෙන්නේ, අපි නොදන්නා විවිධ
සෙල්ලම් තිරය පසුපස සිදුවන බවයි.
මේ ප්‍රශ්නය විසඳන්න කළයුතුව තිබුණේ
කුමක්ද?
මෙවැනි ගැටුමකදී ක්‍රියා කලයුතු ආකාරය
මීට පෙර ද මා, රතුපස්වලසිද්ධිය ඇසුරෙන් ඔබට පැහැදිළි කර දුන්නා. ඇත්තටම මේ ප්‍රශ්නය විසඳන්න මට අවස්ථාවක් ලැබුනානම්, මා එය කරන්නේ, මෙන්න මෙහෙමයි.
1. හමුදා/පොලිස් ඔත්තුකරුවන් යොදවා, වර්ජකයන්ගේ ප්‍රමාණය, ඔවුන්ගේ චිත්ත
ධෛර්යයේ ප්‍රමාණය, හදිසියකදී ඔවුන්ට පිටතින් ආධාර
ලැබෙන්නේනම් ඒ කාගෙන්ද කොහොමද කියා සොයා බැලීම.
2. මේ පිරිස මර්දනය/අකර්මන්‍ය කිරීම සඳහා
ජීවිත හානි නොවන ආකාරයෙන් ගතයුතු ක්‍රියාමාර්ග සහ, ප්‍රහාරක උපක්‍රම
සලකා බැලීම.
3. පොලීසිය යොදවා, වර්ජකයන්ගේ අවධානය
පොලීසිය වෙත යොමු කරවාගනා අතර,
එය දිගින් දිගට ඇදෙන රඟපෑමක් කරමින්, නාවික හමුදා ක්‍රියාන්විතයට
අවශ්‍ය වෙලාව ලබාගැනීම. තවත් පොලිස් කණ්ඩායමක් යොදවා, වර්ජකයන්ට පිටතින්
ලැබෙන ආධාර වලට ප්‍රහාර එල්ලකොට,
පලවා හැරීම. මේ වෙලාවේ, ඒ ප්‍රදේශයේ සියලුම
ජංගම දුරකථන සංඥා ක්‍රියාවිරහිත කිරීම.
4. ප්‍රහාරාත්මක තත්වයක් ඇතිවී තිබෙන
බැවින්, ජීවිත
වලට වගකිව නොහැකිවන නිසා, මාධ්‍යවේදීන්ට වහා එම ස්ථානයෙන් ඉවත්වන ලෙස
දැන්වීම. ඉවත් නොවන මාධ්‍යවේදීන්ව ඡායාරූප ගතකර ගැනීම. පළිගන්න
නෙවෙයි. වාර්තා තබාගන්න.
5. නාවික හමුදා කිමිදුම් කරුවන් සහ විශේෂ
ප්‍රහාරක බෝට්ටු බලගණය Special Boat Squadron
= SBS යොදවා, තුවාල සිදු
නොවන, එහෙත්
කම්පනයට සහ අධික තැති ගැන්මට ලක්වන,
බෝම්බ ප්‍රහාරයක් Stun Grenade එල්ලකොට
වර්ජකයන් පලවා හැරීම. (මේ වෙලාවේදී පොලීසියට පුළුවන් පන්න
පන්නා පහරදී, (රබර් උණ්ඩ,
කඳුළු ගෑස්) තුවාල සිදු නොකොට ඔවුන්ව
වරාය පරිශ්‍රයෙන් සම්පූර්ණයෙන් එලවා දමා, යළි පැමිණීමට
නොහැකිවන ආකාරයට, පොලිස්
ආරක්ෂාවක් යොදන්න)
6. නාවික හමුදාව, අර නැව් දෙක නිදහස්
කරගෙන, වරායෙන්
පිටතට රැගෙන යාම.
මතකතියාගන්න. එක්තරා කියමනක් තිබෙනවා, කේක් එක අතේ තියාගෙන
ලස්සන බලන්නත්, කන්නත් දෙකම කරන්න බැහැ. එක්කෝ ලස්සන බැලිය
යුතුයි, නැත්නම්
අනුභව කලයුතුයි. You can't have the
Cake and eat the Cake.
අසභ්‍ය වචන වලින් ඉදිරිපත්
කරන කමෙන්ට්ස් කපාහරිනු ලැබේ.
2016 දෙසැම්බර් මස 13 වැනි දින 1148 පැය.
