කළුදිය පොකුණේ මාරයාට අත වැනීම

මේ සිද්ධිය  සිදුවුණේත් ඉතින් මටම තමයි . විශ්ව විද්‍යාල  ජීවිතයේ සුන්දර වගේම අසුන්දර දේවලුත් තියෙනවා. විශේෂයෙන් ඉතින් ගෙදර තියන සැප එහි නෑ කියන්න කවුරුත් දන්නවා. මෙහිදී විශාලම ප්‍රශ්නය තමයි ජල ප්‍රශ්නය. වියළි කලාපයේ පිහිටි මෙම විශ්ව විද්‍යාලයට ජලය සපයා දුන්නේ අනුරාධපුර නුවර වැවෙන් . එහෙත් සමහර  කාලවල පවතින ජල ධාරිතාව අනුව නිකුත් කරන්න පුළුවන් ජල ප්‍රමාණය බොහොම සීමිතයි .  සමහර වෙලාවට මෝටර් පිච්චෙනවා . සම්ප් කැඩෙනවා. ඉතින් ඔහොම තත්වයන් සුලබ නිසා වැඩිය හිතන්නෙත් නෑ. 

මිහිතලේ  පැරණි නටබුන් අතර කළු දිය පොකුණද සුවිශේෂී වෙනවා. පැරණි අනුරාධපුර යුගයේ භික්ෂූන් වහන්සේලාට හා රජාකීයන්ට ජල මූලාශ්‍රයක් වූ කළු දිය පොකුණ වර්තමානයේ මිහින්තලේ අවට සාමාන්‍ය ජනතාවගේ හා සංචාරකයන්ගේ තෝතැන්නක්. එහෙත් මෙහි පිටතින් පෙනෙන සුන්දරත්වය අභ්‍යන්තරයේ නොමැති අතර , සෑම වසරකට වරක් බිලි ගන්නා ස්ථානයක් ලෙස ප්‍රසිද්ධ අතර එහි ගැඹුර  ස්ථානය අනුව වෙනස්වීම සුවිශේෂී ලක්ෂණයක් . 

කළු දිය පොකුණ 

මෙකි නොකී කථා ගැන දැන සිටියත්  මෙහි සුන්දරත්වය බලන්න  වගේම  එහි ජල අසිරිය විදගන්න ගිය අවස්ථා නැතිවාම නොවෙයි. මා නාන්න නොගියත් මේ සිදුවීමට පෙර දිනයක යෙහෙළියන් කිහිප දෙනෙක් සමග ජලස් නානය සදහා මෙහි ගොස් ඇත්තෙමු . මෙහි ඇති වටපිටාවේ පැරණි ස්මාරක  විශාල සංඛ්‍යාවක් දැකිය හැකි වන අතර, ඔබට ඉහත රූපයේ  දැකිය හැකි පරිදි  මෙම පොකුණ මධ්‍යයේ කුඩා  වේදිකාවක තනන ලද  ස්මාරකයක්ද        වෙනවා. විශාල ගල් පර්වතයන් ද   ගස්  හෙවනක් ද  ඇති නිසා මෙහි ජලය  අඳුරු  පැහැයක් ගන්නවා. 

හරි දැන් කථාව පටාන් ගන්නයි යන්නේ. 

මා එවකට තෙවැනි වසරේ සිටි ශිෂ්‍යාවකි . ඒ දිනවල ඉතා දැඩි ලෙස ජල ප්‍රශ්නයකට කාන්තා නේවාසිකාගාරවල සිටි ශිෂ්‍යාවන් මුහුණ දී සිටියා. එනම් විශ්ව විද්‍යාල අභ්‍යන්තරයේ පිහිටි කාන්තා නේවාසිකාගාරවලට ප්‍රමාණවත් ජලය නොමැතිවීමයි . එමනිසා සීමිත ලෙස ජලය පරිහරණය කිරීමට සිදුවුණා. වියළි කාලගුණය හමුවේ ජලස්නානය නොමැතිවීම ද  ගැටළුවක් වුණා. මේ විදියට දින දෙකක් පමණ ගතවී  තිබූ අතර පසුදින දහවල් දේශන නිමවී මා නේවාසිකාගාරයට ආවේ කෙසේ හෝ ස්නානය කර මෙතෙක් සෝදාගත නොහැකි වූ රෙදිද සෝදා ගතයුතුය යන හැඟීමෙනි.  එහෙත් මා මගේ කාමරයට යනවිට මගේ කාමරයේ තවත් යෙහෙළියන් දෙදෙනෙක්  පැමිණ සිටියා. ඔවුන් කීවේ මා කිසි ලෙසත් බලාපොරොත්තු නොවූ කතාවක් 

මම -  මං ආවේ නාල රෙදි හෝදගන්න . වතුර තියද බං

රොෂාන්ති  - අපිත් ආවේ ඒකට තමයි . ඒ වුනාට වතුර තියෙන්නේ සවර්ණපාලියේ විතරයි .

චන්දිමා  - මං ගිහින් බැලුවා.  පෝලිම තියනවා කිලෝමීටරයක් විතර .

මම -  දැන් මොකද කරන්නේ.  අද faculty meet    එකේ    volley ball  match  අපේ කොල්ලොත් ඉන්නවා.  හවස  ඒක බලන්න යන්නත් ඕන. ම් ........... වැඩක් නම් තියනවා ............ හැබැයි කාටවත් කියන්න බෑ.........

රොෂාන්ති - මොකක්ද  ?

මම - අපි යන් කළු දිය පොකුණට නාන්න . එතකොට රෙදිත් හෝදගන ආව හැකි .

රොෂාන්ති -  වැඩේ නම් නියමයි.  අපි කොහොමද යන්නේ ? 

මම - අණබෙර ගහන්න බෑ. අපි තුන්දෙනා  විතරයි . රෙදි දාගම්මු ටියුලිප්  බෑග් එකකට. මේ ඇඳුම් පිටින් යමු . හොඳ ඇදුම් ඇඳගන ඇවිත් මෙහිදී මාරු කරමු .

චන්දිමා - ඒ බං මට පීනන්න බෑනේ.  මං කොහොමද නාන්නේ  ? 

මම - උඹ ගනින් කෝප්පයකුයි, පොඩි බාල්දියයි ඒකත් දාගන්න කවරයකට 

රොෂාන්ති -  කාංචනයි චතුයි ඉනොයි  ආවොත් අපිව හොයයිද ? 

මම - ඒ උනාට උන් එනකන් අපිට ඉන්න බෑ. අනිත් එක උන්ගේ lectures ඉවර වෙන්නේ 4.30 ට අපට එතකන් ඉන්න බෑ. උන් කෙලින්ම  volley ball  match බලන්න එයි.

රොෂාන්ති - හරි එහෙනම් අපි යන්

අප  නේවාසිකාගාරයේ පිටුපස ගේට්ටුව අවතීර්ණ වෙන්නේ  මිහින්තලේ ගම්මානයටයි .මිහිඳු  මාවත ලෙස නම් කල මාවතේ දෙපස නිවාස පිහිටි  අතර   ,   නිවාස තිබෙන පෙදෙස  පසුවන  විට අට සැට ලෙන්වල කොටසක් දැකිය හැකිය. ඉන්පසු  නුවර - යාපනය   (A9 )   මාර්ගයට    අවතීර්ණ වේ . එහිදී පාරේ අනෙක් පසින් කළු දිය පොකුණේ පිවිසීම දැකිය හැකිය. 

දැන් ඉතින් ඔන්න කයියකුත් ගහගෙන  එතෙන්ට ගියා  කියමුකෝ . එදා දවසෙම මගේ ග්‍රහචාරයේ අවුල එතනදිත් හොඳට දකින්න පුළුවන් වුණා. කළු දිය පොකුණේ  හැම තැනින්ම  නාන්ඩ බහින්ඩ බෑ. නාන තැන් කීපයයි තියෙන්නේ .  ඒ  වගේම  ගැඹුර වැඩි සහ අඩු තැන් තියනවා. අනේ.......... අපි යනකොට  නාන්න පහසුම තැන සර් කෙනෙක් ළමයින්ට පීනන්න පුහුණු කරනවා.  ( ඉහත රූපයේ  පඩිපෙළ  වැනි කොටස ළඟ ) එතන බොහොම ලේසියි . වැඩිය ගැඹුරු නෑ. තවත්  තැනක කොලු රෑනක් නානවා.  ඔය විදියට දැන්  නාන්ඩ තැනක් පෙන්න නෑ. හැබැයි වැඩේ අතාරින්නත් බෑ. ඔහොම ඉන්නකොට  මන් දැක්ක ගලක් ලඟ ගෑනු කෙනෙක් නානවා.  ඒ වගේම ගලක් අපි ඉන්න තැනත් තිබුණා. මං යෝජනා කරා එතන නාමු කියලා. කරන්න දෙයක් නැති නිසා  අපි එතෙන්ට ගිහිල්ලා නාන්න ලැස්ති වුණා.

නෑමට යොදාගත් ස්ථානය 

ඇත්තම කියනාවන්  මේ වගේ තැන්වල නාලා වැඩිම පුරුද්දක් තිබුණේ  රොෂාන්තිට.ඇය මැදිරිගිරියේ  වැව්වල, ජලාශවල  නාල පුරුදුයි. මට පීනන්න පුළුවන් වැඩියම නාල තියෙන්නේ කැළණි ගඟේ වැව්වල නාල වැඩි අත්දැකීමක් නෑ. චන්දිමා  මන්දාරම්නුවර  ඒ කියන්නේ  නුවරඑළියේ. ඇයට තිබුණේ   ගේ පල්ලෙහා ඇළ පාරේ තිබෙන අත්දැකීම විතරයි. 

චන්දිමා කිවුව ගල්පොත්ත උඩ  වාඩිවෙලා  එයා හිමින් සැරේ වතුර අරන් නාන්නම් බහින්න බෑ කියලා. මටත් ඕන වුණා මෙතන ගඹුර ගැන අදහසක් ගන්න . ඒ හින්දා මං රොෂාන්තිට කිවුවා  වතුරට පැනලා බලන්න කියලා. ඒ අතර මට ඇහෙනවා  නිකන් ලාවට 

අක්කේ ...................  බහින්න එපා   කියලා වගේ 

....................... අක්කේ  බහින්න එපා 

වටේම බැලුවාම නිකන් හිතුණා අර කොලු රෑන ද කොහෙද කියලා  ඒ වුනාට ඒවා හිතන්න ගියේ නෑ. අපි හිතුවේ කොහෙන් හරි ආපු එවුන් වගයක් අපිව විහිළුවට අරගෙන කියලා. මගේ යෝජනාව පිළිගත්ත රොෂාන්ති වතුරට පැන්නා කිසි ගින්නක් නෑ එයා හොඳට  පීනලා පෙන්නුවා  කිසි අප්සට් එකක් නෑ බං මෙතන ගැඹුර අවුලක් නෑ කියලා ඇය කීවා. ඇත්තටම ඇය මට වඩා කෙට්ටු,  මගේ උස හා සමාන ඇත්තියක්  ඉතින් මාත් මොකද කියලා 

පැන්නා  කළුදිය  පොකුණට............. පැන්නම තමයි. එකපාර යටගියා. කකුල ගහනවා මොන වතුර විතරයි .....  මට දැන් සුදු කොඩි පේනවා.  අර  ඩබලගේ හිතේ මම නානවා කියලා ............... වතුර පෙවෙනවා එකසිය ගානට. දඟලලා................ දඟලලා..................  ආව වතුරින් උඩට 

ඇවිල්ලා  කෑ  ගැහුවා රොෂාන්ති ............................  කියලා 

ඒ වෙලාවේ රොෂාන්ති හිටියේ ගල උඩ රෙදි  හෝදමින්.  ඒවෙලේ  තමයි එයා දැක්කේ මං  නානවා නෙවෙයි ගිලෙනවා කියලා ..............

රොෂාන්ති ඒ වෙලාවෙම පැන්නා..............    වතුරට  පීනලා ඈවිත් මගේ අතකින් අල්ල ගත්තා. ඒත් ඇයට මාව වතුරත් එක්ක අදින්න අමාරුයි. මගේ  මහතත් ඊට බලපෑවා.මගේ අත යටින්  එයාගේ  අත  කොක්කක් වගේ දාලා ඇය මාව ඇඟට හේත්තු කර ගත්තා. දැන් චන්දිමා  හොල්මනක් දැකලා වගේ බය වෙලා කෑ ගහනවා.  ඒ වුනාට කාටවත්  වැඩිය සිද්ධිය නෝට් නෑ.

එකපාරටම  රොෂාන්ති චන්දිමාට කෑ ගැහුවා .   මම දැන් මේ අතින් මාධවිව අදිනවා. ඔයා මගේ අනෙක් අතින් මාව අදින්න ඕන කියලා.  අනේ........... චන්දිමා ගල උඩ ඉඳගෙන  දැන් රොෂාන්ති දික්කරපු  අනෙක් අතින් එයාව අදිනවා. එතකොට අපි දෙන්නම ඇදෙනවා.  රොෂාන්ති කකුල් ගසමින් ගල ලඟට ඇදෙන්න ගත්තා. 

සියලු ප්‍රතිඵල සාර්ථක වී අපි සුරක්ෂිතව ගල නැග ගත්තා. එතැන් සිට රොෂාන්ති පමණක්  දියට බසිමින් අපේ රෙදිද  හොදා දුන් අතර , මටද ගල උඩ සිට ඉතුරු ටික නාන්න වූණා . ඉතා  ඉක්මනින් දිය නා අවසන් කළ  අප තිදෙනා නේවාසිකාගාරයට ගියා . යන අතරමගදී  මා ඔවුන්ට කීවේ මේ සිදුවීම කිසිවෙක් සමග නොපවසන ලෙසයි. කෙසේ වෙතත් එදින නියමිත පරිදි volley ball  match බලන්නත් ගියා.  මං රොෂාන්තිට පිං  දුන්නා  මාව බේරගත්තට. 

එතැනදී  තමයි   අපූරු සිද්ධිය  වුණේ................ 

අපේ ජුනියර් බැච් එකේ මල්ලි කෙනෙක් මැච් එක අතරතුර මා  ළඟට ඇවිත් අපූරු ප්‍රශ්නයක් ඇහුවා .............

අක්කේ ................... කළු දිය පොකුණේ  නෑම මරු නේද ? කියලා............

මට නිකන් පොලොව පාලගන යට ගියානම් හොඳයි කියලා හිතුණා. ඊට පස්සේ ඒ මල්ලි ඔවුන්ගේ සිදුවීම කිවුවා. අක්කේ ඔතෙන්ට නාන්න ඉස්සෙල්ලම ගියේ අපි.  එතැන අපේ කොල්ලෝ දෙන්නෙක් ගිලෙන්ඩ ගියා . පස්සෙ තමයි  වෙන තැනකට ගියේ . අපි ඔයාලට කෑ ගැහුවා ..... ඔයාලට ඇහුනේ නෑ........ ඔයාලා නාන්න ආවානම් අපි එතන දීල යනවා. අපි එතකොට නාල ඉවර වෙලා හිටියේ .......... අක්කා ගිලෙනවා දැක්කා. අපි එන්න හදනකොට අර අනිත් අක්කා,  අක්කව ගන්නවා දැක්කා. අවුලක් වුණේ  නැති හින්දා අපි ආවේ නෑ........

මල්ලි,  අනේ............. ගොඩක් ස්තූතියි. එත් මේ සිද්ධිය කාටවත් කියන්න එපා ........... කියලා මං ඉල්ලා හිටියා .අයියෝ..............පිස්සුද අක්කේ.............. ඒ සීන් එක එතනින් ඉවරයි . අක්කා මැච් එක බලන්න.  මං යනවා කියලා ඌ මාරු වුණා................

එදා හවස  ඇතිවෙනකන්  අනෙක් රූමියෝ තුන්දෙනාගෙන් බැනුම් ඇහුව මං ඔහේ හිටියේ වැරැද්ද මගේ නිසා.  චන්දිමා කියන්නේ ඇත්තටම එක අතක් හරියටම ක්‍රියා කරන්නැති කෙනෙක් . ඇය ඉපදෙන විට අඬුවකින් ඇයව එළියට අරන් තියෙන්නේ. ඒනිසා ඒ අත උස්සන්න පුළුවන් බාගෙට . පොඩි කාලේ ඒ අඬු සලකුණ ඇගේ අතේ දකින්නත් තිබුණාලු. ඉතින්,  ඒ වගේ කෙනෙකුත් අමාරුවේ දැම්මේ මං හින්දා  එදා කණගාටු වුණා.

එහෙත් මේ සිද්ධිය බොහෝ කල් යනකල්ගෙදරට කීවේ නෑ. මොකද ඒක බැනුමෙන් විතරක් කෙළවර නොවන නිසා ..........

විචාරක දියණිය ප.ව. 1.00 පැයට