භයානක කුමන්ත්‍රණයක්

මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතාට එරෙහිව ඉතා භයානක කුමන්ත්‍රණයක් ක්‍රියාත්මක වෙනවා. මේ තොරතුරු අනාවරණය කරගන්න මට දුරකථන ඇමතුම් ඉතා විශාල ගණනක් සහ වැදගත් පුද්ගලයන්ට නොදැනෙන පරිදි ඔවුන්ගේ අදහස් දැනගැනීමක් කරන්නට සිදුවුනා. මෙය දැලිපිහියෙන් කිරි කනවා වැනි භයානක ක්‍රියාවක් වුණා. ලැජ්ජා නැතිව සමහර ලොක්කෝ කිව්වා, අපි හොඳින් හෝ නරකින් මහින්දට බලය අරන් දෙන බව. මෙය ඉතා භයානක තත්වයක් බව මා දැඩිව අවධාරණය කරනවා. මගේ ජීවිතයට එල්ලවියහැකි තර්ජන නිසා මා දන්නා සියල්ල මෙහි හෙළි කරන්නට බැහැ. නමුත් අපි ජනවාරි 8 වැනිදායින් පසුව ඉතා භයානක තත්වයකට මුහුණ දෙන බව කියන්නට පුළුවන්. ජනාධිපතිවරණය සාධාරණව නොපැවැත්වීමටත්, ජනාධිපතිවරණයෙන් මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා ජයගතහොත්, භයානක කුමන්ත්‍රණයක් මගින් එතුමා ඝාතනය කර හෝ බලය අල්ලාගැනීමටත්, සැළසුම් සකසා තිබෙනවා. බීමත්ව කටමැත දොඩවන පුද්ගලයකු කීවා නම් එය ගණන් නොගෙන ඉන්නට තිබුනා. නමුත් මා මෙම තොරතුරු හොයාගත්තේ ඉතා විශ්වාසවන්ත ආරංචි මාර්ග මගින්. රජයේ ඉහළ පෙළේ ආරංචි මාර්ග, ඉතා පැහැදිළිව තහවුරු කර තිබෙනවා, ජනාධිපතිවරණයෙන් මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා පරදින බව. මේ රටේ යුක්තිය සාධාරණත්වය අගයන ජනතාවගෙන් මා ඉල්ලා සිටින්නේ මේ ගැන අවදියෙන් සිට, අසාධාරණයට එරෙහිව, අවශ්‍ය ක්‍රියාමාර්ග වලට අවතීර්ණ වන ලෙසයි. 

හෝ........කොමළ දයාසිරී....!

   අපේ දයාසිරි ගොයියා හදිස්සියේම ලියුං කරදහියක් එවා තිබුණා, මේ ඊයේ පෙරේදා. මේ ලියුම පළාතේ ඉන්න ඔක්කොම විශ්‍රාමික රණවිරුවන්ට ලියපු එකක් බවයි පෙනෙන්නේ.

 පින්තූරේ ගත්තෙ මෙතනින් 

  හම්මේ................දයාසිරි ගොයියට මාර වියදමක් යන්න ඇති, මුළු පළාතටම මේ ලියුං කරදහිය යවන්න. මොකෑ ආයෙ පළාත් සබාවේ සල්ලි වලින් නෙවෙයිනේ තැපැල් ගාස්තු ගෙවන්නේ. තනිකරම තමන්ගේ පොකැට්ටුවෙන් නේ. 

   අධිනීතීඥ නිසා නඩු බලවනවා හම්බවෙනවා ඇති ඕසෙට. ඒ සල්ලි වලින් වෙන්ඩැ මේ තැපැල් ගාස්තු ගෙවන්නේ. නැත්තං පළාත් සබාවේ සල්ලි මැතිවරණ ප්‍රචාරේට වියදං කොරා කියලා, අර ලස්සන දත් සැට් එකකින් යුක්තව නිතර හිනාවෙන, අපේ මැතිවරණ කොමසාරිස්තුමා ඇවිත්, දයාසිරි ගොයියව කුදලාගෙන යනවා සිකුරුයි. එයත් එක්ක සෙල්ලං නෑ. දයාසිරි දන්න, අර මැයි දින පෙළපාලියේදී පෙන්නපු, බල්ටි නැටුම්, රිලා නැටුම්, වලින් එදාට ගැලවෙන්න බෑ. මෙන්න බලාගන්නකෝ ලියුං කරදහිය.

   මේක කියවපු ගමන් මට එකපාරටම මතක්වුණේ පරණ සින්දුවක්. අපි ලාබාල දරුවන් කාලේ චිත්‍රපටියක ගීතයක්. චිත්‍රපටිය 'රම්‍යලතා'. තිරගත වෙලා තියෙන්නේ 1956 දී. පොඩ්ඩක් අහලා බලන්නකො මේ ගීතය. ටිකක් අහලා සින්දුව මතක් කරගන්නකො.

ඔන්න ඉතිං මමත් පදමාලාවක් ලිව්වා මේ තනුවටම. කියවලා බලන්නකො.

   හෝ......දයාසිරී - හෝ.........කොමළ දයාසිරී 

   කමකට නැතිවෙවී - කුරුණෑගලට වී - පිස්සෙකු වාගෙයි

   හෝ..........බොළඳ දයාසිරී

   අරෙහෙට පැන්නේ - මෙහාට පැන්නේ// - කරන වැඩක්    ඇත්තෙම      නැත්තේ - යෝදයෝ

   තවමත් සිහින ලෝකයේ අනේ

   බල්ටි නැටුම් රිලා නැටුම් දැම්මෙ හෝ ගගා //

   රටටම ණයක් වී - වයඹට දුකක් වී - විහිලු නම් එපා

   හෝ........කොමළ දයාසිරී

අජිතා ඔන්න ඔයාගේ රෙද්ද ගැලවෙලා

 අනේ අජිතා, මොකද ඔයාට වුණේ? ඔයාට දැණුනේ නැද්ද ඔයාගේ රෙද්ද ගැලවෙලා කියලා. චීත්ත අඳින්න හැමෝටම බැහැ අජිතා. චීත්තයක් අඳින ක්‍රමයක් තියනවා. අද ඔයා අර කැමරා කාරයෝ ඉස්සරහා හෙළුවෙන් වනන්න ගියේ ඇයි? ඔයාගේ ලොක්කා, ලොක්කාගේ ලොක්කා, කිව්වද හේතු මුට්ටියා රටෙන් පැන්නේ නෑ නිකම් පාවෙලා ගියා කියලා කියන්න කියලා.

   අයියෝ............ඔයා මොකටද ඔයාගේ කන්‍යා භාවය කැමරා කාරයෝ ඉස්සරහා නැතිකර ගත්තෙ? මේසෙට යටින් ඔයා කකුල් වනද්දී කැමරා කාරයෝ හරියටම අතනට කැමරාව ඇල්ලුවා කියලා ඔයාට දැණුනේ නැද්ද? අයියෝ...................ඔයාගේ හෙළුව මහ විසාල විදිහට පෙණුනනේ ඒ වෙලාවේ. 'අජිතා රෝහිණී' කියන නමටත් ලැජ්ජයිනේ. මාත් එක්ක එකට ඉගෙනගත්ත, ඔයාට වැඩිය ටිකක් ලොකු පොලොස් කාරයෙකුට කෝල් එකක් දීලා මම ඇහුවා 'ඈ බං උඹලා රෙදි ඇඳගෙනද (නිළ ඇඳුම් ඇඳගෙනද) වැඩ කරන්නේ' කියලා. ඌ කියනවා, 'මචං, ඔක්කොටම කලින් අපි අපේ ගෑණි දරුවෝ එක්ක මේ රටේ ජීවත් වෙන්න ඕනෙනේ' නැත්තං වෙන්නේ අපි පැන්සොන් එකත් නැතුව ගෙදර යන එක තමයි' කියලා.  මම කිව්වා 'යකෝ හෙළුවෙන් ජීවත්වීම නම්බුවක්ද' කියලා. ඌ මට උත්තරයක් දුන්නේ නැහැ.

   බලන්න අජිතා, හේතු මුට්ටියා සිංහපුරයේ ඉඳලා ටෙලිපෝන් එකෙන් කයිය ගහනවා, 'මම ආපහු ආව ගමන් අජිතාට නඩු දානවා' කියලා. ඔන්න අජිතා ඔයාට හොඳ අවස්ථාවක් තියනවා. එනකොටම මග රැකලා ඉඳලා, හේතු මුට්ටියාගේ තඩි බඩට බැටන් පොල්ලෙන් ඇනලා, කුදලල අරගෙන ජීප් එකේ පස්ස පැත්තට විසිවෙන්න පයින් පාරක් දීලා, කෙළින්ම කූඩුවට ගෙනත් දාලා උසාවියට ඉදිරිපත් කරන්න. හැබැයි ඊට කලින් කැමරා කාරයෝ ටිකක් අරං යන්න. බැරිවෙලාවත් එතැනදී ඔයාගේ චීත්තෙ ගැලවෙන්න ඉඩ තියන්න එපා. මොකද ඔයා යටට මොකුත් නැතුව චීත්තෙ අඳින නිසා, කැමරා කාරයෝ නිල් චිත්‍රපටි හදයි.

   අම්මපා අජිතා ඔය ලෝක ආනාදී, හොර තක්කඩි, කුපාඩි, මන්තිරියෝ, ඇමෑත්තයො, ග්‍රීන් චැනල් එකේ යද්දී කවුරුවත් දකින්නේ නැද්ද? පොලොස් උන්නැහේලා, කස්ටම් උන්නැහේලා, ඒ වෙලාවට අතේ  /ඩ්‍රින්ක් එකක්/ ගහලා බුදියගෙනද ඉන්නේ? මොකද එකෙක්වත් දැක්කේ නැත්තේ, ඔච්චර කඳ බඩ තියන හේතු මුට්ටියා පනිනවා? අජිතා, ඉස්සර නම් අපිට විහිලු සපයන්න හිටියනේ ඇනස්ලි, සැමුවෙල්, බර්ටි, තුන්දෙනා. නමුත් ඔයා ඇයි එයාලට කපාගෙන මෙහෙම යන්න හදන්නේ? ඔයා හිතන්නේ හැමදාම ලොක්කට ප්‍රශස්ති ගායනා කරලා, මිනිස්සුන්ගෙන් ඇත්ත වසන් කරන්න පුළුවන් කියලද? අනේ අජිතා, ඔයිට හොඳයි පිම්පි රස්සාව කරන එක වැල්ලවත්තට බැහැලා. 

නිවාඩු ඉල්ලුම්පත්‍රය

නම:- බ්ලොග් ලියන්නලාගේ විචාරක

ලිපිනය:- http://jangun.wordpress.com

                http://wicharaka.blogspot.com

තනතුර:- බ්ලොග් ලියන්නා

නිවාඩු ඉල්ලීමට හේතුව:- බෝවන ඇස් රෝගයක් වැළඳීම                                                                  Conjunctivitis 

රෝගය වැළඳීමට හේතු:- සංචාරයක් ගොස් පැමිණි විට වැළඳුනා

සංචාරය කළේ කොහේද:- මුලතිවු, කිලිනොච්චි, පරන්තන්, අලිමංකඩ, යාපනය, නාගදීපය, ඩෙල්ෆ්ට් දූපත 

සංචාරය හොඳද:- මල් හතයි ඈ 

නිවාඩු ඉල්ලන දින ගණන:- හරියට ඇස් දෙක ඇරගන්න පුළුවන් වෙනතුරු. (දැනට රිදෙනවා කඳුළු ගලනවා, බෙහෙත් දානවා. නමුත් වෛරස් ලක්ෂණය පහවනතුරු විඳවන්ඩ වෙයි) 

ඔන්න අපේ උන්දෑ බෙරිහන් දෙනවා තියන ටිකත් පොට්ට කරගන්ඩද හදන්නේ ඔය මගුලේ එල්ලිලා කියලා. 

තුන් පිම්ම - The Triple Jump

 තුන් පිම්ම ගැන නම් කවුරුත් අහලා තියනවනේ. තුන් පිම්ම ක්‍රීඩාවක් හැටියට ප්‍රගුණ කරලා, විශේෂ දක්ෂතා දැක්වුව අයත්, මේ ලිපිය කියවන අය අතර ඇති. ඔන්න මමත් තුන් පිම්මක් පැන්නා. හැබැයි අර සාම්ප්‍රදායික තුන් පිම්ම නෙවෙයි. බ්ලොග් ලෝකයේ තුන් පිම්මක් තමයි පැන්නේ.

   අද දෙසැම්බර් 15 වැනිදා. මම බ්ලොග් ලිවීම පටන් අරන්, අදට හරියටම අවුරුදු තුනයි. සමහර වෙලාවකට හිතෙන්නේ මේ ඊයේ පෙරේදා පටන්ගත්තා වගේ. පරණ ලිපි වලට ගිගින් බැලුවම තමයි තේරෙන්නේ බුදු අම්මෝ මම මෙච්චර ලිව්වද කියලා. ඒත් ප්‍රවීණ බ්ලොග් රචකයන් සමග සැසඳීමේදී නම්, මම ලියා තිබෙන්නේ බොහොම අඩුවෙන්. මේ අවුරුදු තුනටම මා ලියා තිබෙන්නේ ලිපි 262 ක් පමණයි. ඒ කියන්නේ එක අවුරුද්දකට ලිපි 87 ක් විතර නේද? මේ තියෙන්නේ මගේ ආරම්භය.

   මගේ බ්ලොග් ලිපි ගැන කියනවා නම්, මට කිසි විටකත් මාතෘකා වලින් හිගයක් නැහැ. නමුත් මා ලියන ලිපියක් වෙනුවෙන්, සෑහෙන කාලයක් හා ශ්‍රමයක් වැයවෙනවා. මා ලියන ලිපි වල අඩංගු කරුණුවල සත්‍යාසත්‍ය භාවය හා වලංගු භාවය ගැන, මා බොහොම සැළකිලිමත් වෙනවා. සංග්‍රාමික කරුණු සම්බන්ධ ලිපි වලදී විශේෂ සැළකිල්ලක් දක්වන්න වෙනවා. මොකද එවැනි ලිපි ලිවීමේදී න්‍යායාත්මක කරුණු 100% ක් නිවැරදි වියයුතු අතර, රහස්‍යමය තොරතුරු ඉදිරිපත් නොකරන්නත්, වග බලාගත යුතුයි.  

   මේ දිනවල අපේ රටේ පවතින දේශපාලන වාතාවරණය නිසා වැඩියෙන්ම ලියවෙන්නෙත්, කියවන්නෙත්, දේශපාලන ලිපි. එයින් පරිබාහිර මාතෘකා වලට පාඨකයන් යොමුවීමේ අඩුවක්ද දකින්නට ලැබෙනවා. ඒ නිසා මේ ලිපිය දීර්ඝ ලිපියක් කරන්නට බලාපොරොත්තු වන්නේ නැහැ. බ්ලොග් ලිවීමේ දෙවර්ෂ පූර්ණය වෙනුවෙන් මා කලේ එතෙක් කල් වර්ඩ්ප්‍රෙස් වලින් පමණක් ලියමින් සිටි මගේ අඩවිය බ්ලොගර් ක්‍රමයෙන්ද ලියන්නට පටන් ගැනීමයි. නමුත් අදටත් මා කරන්නේ වර්ඩ්ප්‍රෙස් ක්‍රමයට ලිපිය ලියා, එය බ්ලොගර් අඩවියට පිටපත් කිරීමයි. ඔබට මා මීට කලිනුත් පෙන්වා ඇති, වර්ඩ්ප්‍රෙස් ක්‍රමයේදී පහසුකම් රාශියක් තිබෙන අතර, සියලුම උපදෙස් තිබෙන්නේ සිංහලෙන්. රූපය මත ක්ලික් කර විශාල කර බලන්න. 

   සෑම බ්ලොග් රචකයකුම, නොකඩවා ලියන්නට උනන්දුවන්නේ, පාඨක ප්‍රතිචාර නිසා බව අමුතුවෙන් කියන්නට අවශ්‍ය නැහැ. නමුත් පාඨක ප්‍රතිචාර කිසිවක් නැතත් නොකඩවාම ලියන බ්ලොග් රචකයන්ද ඉන්නවා. මෙතනදී මා දකින වැදගත් කරුණක් තියනවා. සමහර අඩවි වල පළවන ලිපි කියවා, අදහසක් නොදක්වාම යන්නට පුළුවන්. නමුත් සමහර ලිපි තිබෙනවා නිතැතින්ම අදහසක් ලියවෙන. මෙය බ්ලොග් ලියන සෑම දෙනාගේම පොදු අත්දැකීමක් බවයි මගේ අදහස. මීට වඩා කරුණු රැසක් හිතේ තිබුණත්, මෙතෙකින් මේ ලිපිය අවසන් කළයුතුයැයි සිතනවා. 

   මේ තෙවසර පුරා

මා උනන්දු කරවමින්

විවේචනය කරමින්

අඩුපාඩු පෙන්වා දෙමින්

මා දිරිමත් කළ ඔබ සැමදෙනාටම

මාගේ ශීර්ෂ ප්‍රණාමය පුද කරනවා.

2014 දෙසැම්බර් මස 15 වැනි දින 0001 පැය

My3 ඔයාට බම්බුව තමයි ඔන්න

ඔන්න My3 තරහ වෙන්ඩනම් එපා. මාමා අද ලියුමක් එවලා තිබුණා. මාමා අස්සන් නොකළට මේක මාමගෙ චින්තනේට පහ වෙච්චි...... හුටා..... පහළ වෙච්චි, මල් මසුරං අදහසක්ලු. පොහ්...........My3 ට තවම බැරිඋනානේ, My3 චින්තනෙන් අපිට නොමිලේ දත් හාරන කටුවකුයි, කංහැන්දකුයි දෙනවා කියලවත් කියන්ට. බලන්ටකෝ පහළ තියන ලියුම. අද තමා තැපෑලෙන් ලැබුණේ. මාමා ගානේ ගෙදරටම පොං එකක් ගෙනැල්ලා දෙනවලු. සියලුම පැන්සොන් කාරයන්ට. ඉරිසියා කොරන්ට එපා බොලල්ලා. මාමා මෙව්වා දෙන්නේ, ආයෙ මොකවත් ආපහු ගන්ට බලාගෙන නෙවෙයි. මනුස්සකොමට, මනුස්සකොමට. මොකෑ මෙව්වා දීලා චන්දෙ ඉල්ලන්නයැ. 

   පේනවා නේද මාමගේ වැඩ. මොකද මෙව්වා මේ රටේ සල්ලි වලින් දෙන එව්වද? තනිකරම මාමගෙ බූදලෙන් දෙන එව්වනේ. අම්මපා......ආයේ දෙකක් නෑ, ඔය පොං එක ගත්ත ගමන් මං දෙනවා මාමට කෝල් එකක්. දීලා මාමගේ හත්මුතු පරම්පරාවටම හමන්නනවා  පින් දෙනවා. ඒ විතරක් නෙවෙයි. මේ පාර එක කතිරයක් ගහලා මදි මටනම් මේ දුන්න තෑග්ගට. ගහනවා කතිර දෙකක්ම. ඕ යේස්.

   දැන් මේ නොමිලේ පොං බෙදිල්ලට දෙපාර්තමේන්තු, ආයතන, බර ගානක් එකතුවෙලා ඉන්නවා මේ ලියුමේ තියන විදිහට. ඉතිං ඒ බත් බැලයන්ගේ  උත්තමයන්ගේ අතිකාල දීමනා, යැපුම් දීමනා, ප්‍රවාහන දීමනා, අර දීමනා, මේ දීමනා, ඔක්කොම ගෙවන්න වෙන්නේ මාමටමනේ. මොකද ඔය එක ආයතනයකවත් අරමුදල් වලින්, එක හූණු බිජ්ජක් තරම්වත් දෙයක් මෙව්වට දෙයි කියලද, එක වාහනයක් වත් දෙයි කියලද, පැට්ටෝල් ගහලා දෙයි කියලද, මෙච්චර මේ ජනාදිපතිවරණ වැඩ අස්සෙත්, මාමටම තමා ඔව්වට වියදං කොරන්න වෙන්නේ තමන්ගෙම පොකැට්ටුවෙන්. චික් අම්මපා.......... මේ එතනෝල් ගෙන්නන, කුඩු විකුණන, ඉස්කාගාර අයිති, එක ඇමෑත්තයෙක්, අඩු ගානේ කෝටි 50ක සුවීප් එකක් දිනපු, තිත්ත ඇට්ටනායක උන්නැහෙවත්, 'බීඩියක් බීලා බුලත් විටක් කන්න තියාගනින් මාමේ' කියලා, දෙකයි පණහක් දෙයි කියලද?

   ඔන්න My3 නොකිව්වයි කියන්න එපා. Samsung Galaxy S5 එකක්වත් දුන්නොත්, චන්දෙ දීම ගැන සලකා බලනවා. නැත්තං ඉතිං බම්බුව තමයි.

   හැබැයි ඊට පස්සේ මාමා ඊට වඩා ලොකු එකක් දුන්නොත්..........?

   හුටා...................................!

2014 දෙසැම්බර් මස 11 වැනි දින 1320 පැය

සංවේගයෙන් සටහන් කරමි

   පසුගිය දෙසැම්බර් 3 වැනිදා සිට මේ දක්වා, අන්තර්ජාලය පරිහරණය කරන්නට අවස්ථාව ලැබුණේ නැහැ. සුනාමි ව්‍යසනයෙන් අභාවප්‍රාප්ත වූ, මගේ බාල සොහොයුරා සහ ඔහුගේ එකම පුතා පිළිබඳ, හද කම්පා කරවන මතකය නැවත අලුත් කරමින්, මගේ ඒ සොහොයුරාගේ බිරිඳ, ලියුකීමියා රෝගයෙන් පීඩා විඳිමින්, වසර 15ක් පමණ, අනේක විධ ප්‍රතිකාර මධ්‍යයේ, අනේක විධ දුක් විඳිමින් සිට, පසුගිය 3 වැනිදා අභාවප්‍රාප්ත වුණා. ඊට පසුදින, ඒ පවුලේ එකම දියණියගේ විවාහය ලියාපදිංචි කරන්නට සියලු කටයුතු සූදානම් කර තිබුණේ. නමුත් මගේ ඥාති සොයුරියගේ දෛවය ඊට හරස් වුණා.

   ඒ දියණිය මෙලොව තනිවන්නට නොදී, ඇයගේ අනාගතය යහපත් මාර්ගයකට යොමුකිරීමේ වගකීම, දැන් මා සහ මගේ සොයුරියන්ටත්, මියගිය ඥාති සොයුරියගේ සහෝදර සහෝදරියන්ටත් පැවරී තිබෙනවා. එය නොපිරිහෙලා ඉටු කරනට අපි සූදානම්. ලියුකීමියා රෝගය සුව කළ නොහැකි රෝගයක් ලෙසයි සැළකෙන්නේ. මගේ ඥාති සොයුරිය විදේශ ප්‍රතිකාරද ඇතුළු, ඉතා ඉහළ මට්ටමේ ප්‍රතිකාර ලබමින් සිටියදී අභාවප්‍රාප්ත වුණේ.

ලියුකීමියා රෝගය ගැන මෙතනින් කියවන්න.

   මගේ ඥාති සොයුරියගේ අවසන් කටයුතු පසුගිය 6 වැනිදා කුරුණෑගල පොදු සුසාන භූමියේදී සිදු කෙරුණු අතර, සත් දවසේ ධර්ම දේශනය ඊයේ (8 වැනි දින) පවත්වා. අද (9 වැනි දින) දහවල්, සංඝගත දක්ෂිණාවද පිරිනැමුණා. මේ දින කීපය තුළ අධික ලෙස වෙහෙසවීම නිසා, මට දැන් උණ ගැනෙන්නට එනවා මෙන් දැනෙනවා. තවත් දීර්ඝ ලෙස කරුණු දැක්වීමෙන් පලක් නැති බව පෙනෙනවා. 

රූපා නැගණිය - ඔබට නිවන් සුව!

  සුනාමි ව්‍යසනයෙන් අභාවප්‍රාප්ත වූ මගේ සොහොයුරා සහ ඔහුගේ එකම පුතා වෙනුවෙන්, කුරුණෑගල පොදු සුසාන භූමියෙහි ඉදිකර ඇති, පවුලේ සොහොන් ගැබ මත ඇති ස්මාරකයෙහි, එදා මා අතින් ලියවුනු කවි දෙකකින් මේ සටහන මා අවසන් කරනවා. එදා මේ කවි දෙක මා ලිව්වේ, මියගිය මේ සොයුරියගේ සිතැඟි නිරූපණය වන ආකාරයෙන්. අද ඇයගේ දේහයද එම සොහොන් ගැබෙහිම තැන්පත් කෙරුණා. නමුත්, අදනම් මට, කවියක් ලියාගන්නට තවමත් හිත එකළස් කරගන්නට බැහැ.

යුද  සෙනෙවියකු නොවුනත් ඔබ තුරුණු     පුතේ 

අද  හෙට එලෙස ඔබ උපදියි කියා               සිතේ 

ලද  පිය සෙනෙහසම නිවනට මගක්         වෙතේ  

එද   මතු බවෙහි ම පුතුම වනු මැනවි           පුතේ 

මිනිසත්     කැළට මනුසත් බව පුහුණු         කොට 

මිනිසෙක්  නිඳයි සිය පුතුවද තුරුළු              කොට 

දහසක්      දනන් ඔබ ගුණ ගී ගයන                 විට 

මගෙ සක්  දෙවිඳ ඔබ මිහි මත පෙනෙයි          මට

   අවමංගල්‍යයේ බොහෝ කටයුතු වෙනුවෙන් අනුග්‍රහය දැක්වූ, එමෙන්ම අවමංගල්‍ය නිවස වෙත පැමිණ දේහයට ගෞරව දැක්වූ, යුද හමුදාධිපති තුමා, යුද හමුදා රෝහලේ කාර්ය මණ්ඩලය, ශ්‍රී ලංකා සිංහ රෙජිමේන්තුවේ රෙජිමේන්තු අධිපති තුමා ඇතුළු සියලු නිළයන්, ත්‍රිවිධ හමුදාව සහ පොලීසිය නියෝජනය කරමින් පැමිණි සියළු දෙනා, අනෝමා ෆොන්සේකා මැතිණිය, ප්‍රදේශවාසීන්, ඇතුළු නන් අයුරින් සහයෝගය දැක්වූ සියළු දෙනාට, අද තනිවී සිටින දියණිය වෙනුවෙන්, ගෞරව පූර්වක ස්තුතිය පුද කරන්නට මෙය අවස්ථාවක් කරගන්නවා.

2014 දෙසැම්බර් මස 09 දින 2145 පැය

පාර දිගේ - On The way

 මේ දිනවල තිබෙන ජනාධිපතිවරණ උණුසුම මුළු සිංහල බ්ලොග් ලෝකයම වසාගනිමින් පැතිරෙන බව පැහැදිලිවම පෙනෙනවා. බොහෝ දෙනාගේ අවධානය යොමුවී තිබෙන්නේත් දේශපාලන භූමිය තුළ කෙබඳු වෙනස්වීම් සිදුවන්නේද යන්න දැනගැනීමටයි.

   මගේ බ්ලොග් ලිපි ලැයිස්තුවේ සංස්කරණය කරමින් පවතින ලිපි කීපයක් තිබුණත්, මේ දිනවල ඒ ලිපි වලට එතරම් පාඨක අවධානයක් යොමුවේයැයි සිතන්නට අමාරුයි. ඒ නිසා මා සිතුවා, පසුගිය කාලයේ එදිනෙදා ජීවිතයේදී මා දුටු/නිරීක්ෂණය කළ දේවල් සමහරක් පිළිබඳව මතකය අවුස්සා, ඒ මතක සටහන් ඔබ සමග බෙදාගන්නට. මේ සියල්ල සරළ වින්දනයක් සඳහායි ඔබවෙත ගෙන එන්නේ. එතනින් එහා හිතන්නට එපා. නමුත් සමහර කරුණු ගැනනම් සාකච්ඡා කරන්නට වටිනවා.

1. ඔබ ජංගම දුරකථනය පාවිච්චි කරන්නේ කොහොමද? 

   ජංගම දුරකථන පාවිච්චි කිරීම පිලිබඳ චර්යා ධර්ම ඔබ මටත් වඩා හොඳින් දන්නවා. නමුත් මෙතැනදී මම කියන්නේ අර හැමදාම කියන අචාර ධර්ම පද්ධතිය ගැන නෙවෙයි. ඔබ දැක ඇති, සමහර අය ඇමතුමක් ගන්නාවිට, කථාකරන අවස්ථාවේදී, දුරකථනයේ මයික්‍රෆෝනය තමන්ගේ මුව අසළට ගන්නවා. තමන්ට කියන්නට අවශ්‍ය දේ කියා අවසන් කළ වහාම, නැවත දුරකථනය කණට තියාගන්නවා. 

   මටනම් මෙය ලොකු ප්‍රහේළිකාවක්. ඉතාම බාල දුරකථන වල සහ, විවිධ දෝෂ සහිත දුරකථන වල නම්, යම් යම් බාධා මතුවෙනවා ඇති. එහෙත්, ඉතා නවීන ජංගම දුරකථන පාවිච්චි කරන අයත්, අර මා කියා ඇති ආකාරයට කතාකරනවා. එහෙම කරන්නේ ඇයි? දුරකථනය සාමාන්‍ය විදිහට කණට තියාගෙන කතා කරද්දී, දුරකථනයේ මයික්‍රෆෝනය තිබෙන්නේ ඔබේ මුවට ඈතින් වුනත්, ඒ අධි සංවේදී මයික්‍රෆෝනය, ඔබේ හඬ හොඳින් ග්‍රහණය කරගන්නවා නේද? නොඑසේනම්, දුරකථන නිෂ්පාදකයා උපදෙස් පත්‍රිකාවේ කියනවානේ, කතාකරන විට මයික්‍රෆෝනය පිහිටි ස්ථානය මුව අසළට ගන්න කියා. මේ පුරුද්ද තරමක් අවලස්සන සහ විකට ස්වරූපයක් ගන්නවා නේද?

2. මගුල් ගෙදරකටත් පෝළිම් ඕනෙද?

  මේ අත්දැකීම මට බොහෝ වාර ගණනක් ලැබී තිබෙනවා. විවාහ මංගල්‍ය උත්සවයකට සහාභාගිවීමේදී, ආහාර ලබාගැනීමේ වෙලාව පැමිණිවිට, ආහාර පිළිගන්වන ස්ථානයේ ඉතා දිගු පෝළිමක් දකින්නට ලැබෙනවා. සමහර 'නෝනලා සහ මහත්තුරු' තමන්ගේ පවුලේ අය සහ දරුවන් ඇදගෙන දුවනවා මේ පෝලිමට. මෙතනට පෝළිමක් අවශ්‍යද? පෝළිමේ නොගියොත් කෑම නැද්ද? කෑම හදන්නේ ආරාධිතයන් සියල්ලටම සරිලන ප්‍රමාණයට නේද? මටනම් කවදාවත් විවාහ මංගල්‍යයකදී ආහාර නොලැබී ගිහින් නැහැ. ඒ වගේම හොඳ කෑලි ඉවරවෙලා කුණු හරිය හම්බවෙලත් නැහැ. 

   ඇයි මේ හදිස්සිය? මේ පෙන්වන්නේ අපේ චර්යාවේ දුර්වලකම් නේද? මේ සමග ඇති පින්තූරයේ තියෙන්නේ, ඊයේ මම සහභාගිවුණු විවාහ මංගල්‍යයක, අර වගේ තිබුණු පෝලිම. කෑම බෙදාගන්නා ස්ථානයේ සිට, ප්‍රධාන ශාලාව හරහා මේ පෝළිම දික්ව තිබුණා. මේ පෝළිමට යන්න ඉඩදෙමින්, මා හෙමින් හෙමින් මධුවිතක් තොල ගෑ අතර, ඉන්පසු කිසි කරදරයකින් තොරව ගොස්, මට කෑමට හැකි ප්‍රමාණයට, ගැලපෙන ආහාර ලබාගත්තා. 

3. ප්‍රචාරණය හොඳයි, ගැලපෙනවානම්

   මේ පින්තූරය මම මගේ ජංගම දුරකතනයෙන් ගත්තෙ, ලඟදි දවසක, සතොස වෙළඳසලකින් බඩු ගන්නට ගිය අවස්ථාවේදීයි. පොහ්....අපේ උන්දැගේ නිරීක්ෂණාක්‍ෂියට අහුවුණානේ, මම පොටෝ එකක් කෙළියා කියලා. සතොසෙන් එළියට ආව තැන ඉඳලා, මට ඔරවන්න ගොරවන්න පටන්ගත්තා. ගෙදර ඇවිත් පින්තූරේ පරිගණකයට දාලා, ලොකුකරලා පෙන්නලා මගේ අරමුණ පැහැදිලි කරලා දුන්නම තමයි, ගිනිකන්ද නිවුණේ. මට කියන්න තියෙන්නේ මේකයි, සෑම ව්‍යාපාරයකටම ප්‍රචාරණයක් අවශ්‍යයි. ප්‍රචාරණයක් නැති ව්‍යාපාර අසාර්ථකයි. නමුත් අපේ කමට ගැලපෙන විදිහට ඒ ප්‍රචාරණය කළයුතුයි. මේ බලන්න සතොසේ උදාන වාක්‍යය වන 'ඔබේම තැන' කියන එක කොහෙද සටහන් කරලා තියෙන්නේ කියලා. 

4. මේවට හිනාවෙනවද අඬනවද?

   අපි කවුරුවත් සර්ව සාධාරණ නැහැ. සම්පූර්ණයෙන් නිවැරදි නැහැ. මේ ලියන මා තුළත් කොපමණ ගතිගුණ ඇද්ද නිවැරදි කරගතයුතු. හදිස්සියට කලිසමේ සිප් එක දාගන්න අමතක වෙලා බස් එකට නගින අයත් ඉන්නවනේ. මේකත් අන්න එහෙම දෙයක්.

   ඊයේ පෙරේදා දවසක, මමත් අපේ උන්දැත් ගියා, කළුතර දොඩංගොඩ ප්‍රදේශයේ පැවති අවමංගල්‍ය උත්සවයකට සහභාගිවීම සඳහා. දකුණු කළුතර දුම්රිය ස්ථානයෙන් බැහැලා, මතුගම බස් එකකට ගොඩවුණා. අප්පොච්චියේ ඒ බස් එක ගිය ගොලුබෙලි වේගය නිසා මට හිතුනා, බැහැලා පයින් යන්න. හැබෑටම මුළු ලංකාවේම තියෙන්නේ මේ වගේ කාලකන්ණි (මිනිස්සුන්ගේ, රටේ, සමාජයේ, කාලය කා දමන) ප්‍රවාහන ක්‍රමයක් නේද?  ඒ බස් එකට අතර මගින් කාන්තාවක් ගොඩවුණා. ඇය බස් රථයට නැග්ගේ කුඩා දියණියක්ද සමගයි. මහා පුදුම දෙයක් තිබුණා. ඇගේ හිසේ තිබුණා හිස පීරන පනාවක් සවි කරලා. හරියට අර තමන්ගේ ගායන නොහැකියාව පනාවෙන් වහගන්න හදන, ඊනියා 'ගායක පොජ්ජා' වගේ.

   මට එකවරම වැටහුණා, ඇය වැරදීමකින් තමා මෙහෙම පනාව හිසේ තිබියදීම බසයට නැග්ගේ කියා. මා සිටියේ පසුපස ආසනයක. මා හිතුවා නැගිට ගොස් ඇයට කියන්න, පනාව තවම හිසේ තියෙන්නේ කියා. නමුත් ඇය මගේ ප්‍රකාශය කොහොම බාරගනීද? දුවන ගමන් පිස්තෝලය ඇදලා වෙඩි තියන්න දන්න මට, තත්පරයෙන් සීයෙන් එකකදී විතර, දුරකථනය ඇදලා අරං පොටෝ එකක් කෙළින්නත් පුළුවන්. මෙන්න පින්තූරේ. මෙය පළකරන්නේ මගේ කතාව සනාථ කිරීමට මිසක්, අර කාන්තාවට අපහාස කරන්න නෙවෙයි. මොකද මගේ බිරිඳට වුණත් මෙහෙම වෙන්න පුළුවන්. 

   පින්තූරය ගත් වහාම මම නැගිට්ටා ඇයට කියන්න මේ සිද්ධිය. නමුත් එවිටම වෙනත් කාන්තාවක් ඇයට ඒ බව කිව්වා. ඇත්තටම මෙය හිනාවෙන්න දෙයක් නෙවෙයි. අද අපි ඉන්න ලෝකයේ විවිධ ප්‍රශ්න ගොඩක් ඔලුවේ තියාගෙන තමයි අපි ගෙදරින් එළියට බහින්නේ. ඉතින් මේ ගෘහිණියටත් වෙන්න ඇත්තේ ඒකම තමා. නමුත් ගමනකට සූදානම් වෙලා, අවසාන මොහොතේ හදිසියෙන් ගෙදරින් එළියට බහිනවාට වඩා පෙරසූදානමකින් කටයුතුකිරීම හොඳයි නේද? 

5. පනින්ට පෙර සිතා බලනු

   ඊයේ පෙරේදා තවත් ආදී - පාද හමුවකට යන්නට මට අවස්ථාව උදාවුනා. ඒ ගැන පසුව ලියන්නම්. මතකයි නේද මම කලින් ලියපු ආදී - පාද හමුව? මේ ආදී - පාද හමුව පැවැත්වුනේ කොළඹින් බොහෝ ඈත. ඌව පළාතේ තැනක. එහෙ ගිහින් එනගමන් අපි කට්ටිය එක තැනක වහනය නැවැත්තුවා 'බර අඩුකරගන්න' මම කිව්වා ටිකක් වටපිට බලනවා හොඳයි අහළ පහළ ගෙවල් දොරවල් තියනවා, අනික මේ මහ දවාලේ කියලා. කිව්වා වගේම අහළ පහළට මේ වැඩේ නිරීක්ෂණය වුණා. ඒ මිනිස්සු මොකුත් කිව්වේ නැත්තේ, 'පොඩි කොල්ලෝ ටිකක් නිසා' වෙන්න ඇති. හැබැයි මගේ කැමරාවෙන් බේරෙනවා බොරුයි. 

අදට ඇති නේද? තවත් තියනවා. බලමුකෝ පස්සේ වෙලාවක.

   2014 නොවැම්බර් මස 29 වැනි දින 2221 පැය

ඔයාට ජර්මනියෙන් තෑගි ඕනෙද.......................? - Do you want gifts from Germany?

 දන්නවද වැඩක්. මට මගේ ජංගම දුරකතනයට ලැබුනානේ කෙටි පණිවිඩයක්, මට තෑග්ගක් ලැබෙන්ඩ තියනවා, වහාම ඇමතුමක් දෙන්ඩ කියලා. පණිවිඩේ ආව නොම්මරේ මුලට තියෙන්නේ 0037, හොයලා බැලින්නං, ඒ නොම්මරේ අයිති ජර්මනියට.  හප්පොච්චියේ.......................අපේ හත්මුතු පරම්පරාවේ එකෙකුටවත් ආයෙ පිටරටින් තෑග්ගක් තියා, කඩල ගොට්ටක් වත් හම්බවෙලා තියන එකක්යැ. පණිවිඩේ ආවේ රෑ වෙලා. අම්මපා දවාලක නම් එවෙලේම මම යනවා ජර්මනියට. (රෑට පාර හොයාගන්ඩ අමාරුයිනේ පිට රටකට යන්ඩ) දැන් ඉතිං මොකෑ කරන්නේ. ආයෙපාරක් කියවලා බැලුවා පණිවිඩේ. මෙන්න මෙහෙමයි තියෙන්නේ. 

   Sri Lanka Mobitel Urgent please call us immediately to get your gift 0037122857005 free calls. 

   පොහ්..........අම්මපා මට මගේ ජංගම දුරකතන රාජයා අල්ලලා ගිලින්ඩ හිතුනා, තන්තෝසේ බැරිකමට.  අම්මෝ...............පවුලේ අයටවත් කියන්ඩ හොඳ නෑ මේ වැදිච්ච චෑන්ස් එක. කිව්වොත් උනුත් ඉල්ලයි, 'අනේ මටත් කෑල්ලක් මටත් කෑල්ලක්' කියා කියා. මළ වදයක් තමයි වෙන්නේ. හරි හරි, ඔක්කොමලා නිදාගත්තට පස්සේ අර නොම්මරේට ඇමතුමක් දෙනවා. ම්.........එක්කෝ බාත්රූම් කාමරේට ගෙහුං, දොර වහගෙන, හොඳට ඈඳිගෙන, කෝල් එකක් දුන්නනම් නාකද? හයියෝ.......මගේ යකා හිතේ කම්මල වගේ. හුටා.......නෑ...නෑ... මගේ හිත යකාගේ කම්මල වගේ.

  ඔන්න ඔහොම ඉතිං, 'බැස සීතල ගඟුලේ පීන පීන නාමුකෝ නගෝ..........' කියලා, හිතෙන් කියමින් ඉන්න වෙලාවේ.........., පැන්නනේ එළියට....... මොකාද?...... මොකාද ඉතිං මගේ හිත ඇතුළේ ඉන්න ආමි කාරයා තමා, ආයෙ වෙන මොකෙක්ද. ඒකා කිව්වේ නැතෑ මෙන්න මෙහෙම.

  "එම්බල මුග්ධය, තට නොවැටහේද තා මේ අහුවෙන්නට යන්නේ, ලෝක බොරුවකට බව? කොහෙද අම්බරුවෝ ජර්මනියේ මොබිටෙල් එකක් තියෙන්නේ? මොබිටෙල් එකෙන් පණිවිඩයක් එනවානම් නොම්මරේ 071 එකක් වෙන්න ඕනේ නේද? මොකක්හරි උප්පරවැට්ටියකින්, තට කෙළවන්නට කවුරුහරි අරඅඳින බව, තාගේ ඔය ........ක් තරම් මොළයට නොවැටහේද? වහාම මේ විප්‍රකාරය, ශ්‍රී ලංකා මොබිටෙල් ආයතනය වෙත වාර්තා කර කරුණු විමසනු"

   ඉතිං මොකේදැයි දන් වළඳන්නේ කිව්වලු. දැන් ඉතිං හොඳම දේ, මගේ හිතේ ඉන්න ආමිකාරයා කියන දේ කොරන එක තමා. හරි, එවෙලේම යැව්වා ඊයක් මොබිටෙල් එකට. මගේ උපහාර පැකේජයේ විස්තර සහිතව, 'මෙන්න මෙහෙම මෙව්වා එකක් මට ඇවිත් තියනවාය. අම්මපා මේක ඔහෙලමද එව්වේ, මේකේ ඇත්ත නැත්ත කුමක්දැයි මට කියලා දෙනවා හොඳයි' කියලා.

   අනේ පහුවදාම දවල් මට කතාකොළේ නැතැයි, කර්ණ රසායන, මධුර මනෝහර, සුකොමළ, සුලලිත, ස්වරයකින් යුක්තවූ  ඉස්තිරියාවක්. 'ස.........................ර්, අපි මොබිටෙල් ආයතනයෙන්, අපිට සර්ගේ ඊ මේල් එක ලැබුණා, සර් බොහොම බුද්ධිමත්ව ක්‍රියා කරලා තියනවා, මේ වංචාව දැන් සෑහෙන කාලයක ඉඳලා සිදුවෙනවා, සර් ඔය කෝල් එකට උත්තර දුන්නා නම්, සර්ට මහා විශාල දුරකථන බිලක් වැටෙනවා. ඒ සල්ලි ඒ මිනිස්සු ගන්නවා, නමුත් අපිට සිදුවෙනවා, ඒ සල්ලි සර්ගෙන් අයකරගන්න. මාසෙකට මෙවැනි සිදුවීම් දහයක් විතර වාර්තා වෙනවා. නමුත් සර් වගේ පැමිණිලි කරන්නේ බොහොම ටික දෙනයි. මේ වගේ අංක වලින්, අපේ ජාලයට ඇමතුම් දීම අපි බ්ලොක් කරනවා, නමුත් අලුත් අංක හදාගෙන දිගටම වැඩේ කරනවා. බොහොම කණගාටුයි සර් අපහසුතාවයකට පත්වුණා නම්. 

   අප්පොච්චිගෙ පප්පේ.................ගිරහයෙක් මාරුවුණා වගේ වැඩක් නේද මට වෙලා තියෙන්නේ? ඔයින් ගියා මදෑ. අම්මප මේ මගේ හිත ඇතුළේ ඉන්න ආමි කාරයාට පින් දෙන්න වටිනවා.

   අපි 21 වැනි සියවසේ ජීවත් වුණත්, තවමත් මේ වගේ ජරා සත්තු මේ සමාජයේ ඉන්නවා. දුරදිග නොබලා, තන්හාව පාලනය කරගන්නට නොහැකිව, මෙවැනි වංචා වලට අහුවෙන කොපමණ මිනිසුන් ගණනක්, අපේ සමාජය තුළ ඇතිද? මෙවැනි දෑ, ජනමාධ්‍ය තුළින්, කොපමණ පෙන්වා දුන්නත්, තවමත් ඒවාට අහුවන සංඛ්‍යාවෙහි, අඩුවීමක් දක්නට ලැබෙන්නේ නැති තරම්.

   ඔබට මොකද මේ ගැන හිතෙන්නේ?

   2014 නොවැම්බර් මස 14 වැනි දින 0939 පැය  

කරන්න දෙයක් නෑ මම ප්ලෑන් කරලා වැඩේ දෙනවා (පස්වැනි කොටස) – Battle Appreciation and Plan (Part Five)

 මේ කතාව බොහොම දීර්ඝව ඇදීගිය නිසා, සමහරුන්ට නම් එපාවෙලා තිබුණා. එහෙත් තවත් අය, මේ ලිපි මාලාවෙන් යම් අවබෝධයක් ලබාගෙන තිබුණා, යුද්ධයක් සැළසුම් කරන්නේ කොහොමද කියන එක ගැන. හොඳයි, තවත් දුරට අදින්නේ නැතුව, අද මෙම ලිපි මාලාවේ අවසාන කොටස මෙලෙස ඔබවෙත ගෙන එනවා. හෑ...................එහෙනම් අද කෙල්ලව උස්සනවද? අනේ මන්දා, ඔන්න ඔහේ වැඩේ අතෑරලා දාමුද? (පින්තූරය ගත්තෙ මෙතනින්) මේ කෙල්ලෙක් වෙනුවෙන් මොකටද මෙච්චර ලොකු යුද්දයක් කරන්නේ? මේක රාමා - සීතා කතාව නෙවෙයිනේ. මෙහෙම කියපු ගමන් ඔක්කොමලා මගේ බෙල්ල කන්න හදයිද මන්දා, 'හුහ්.......තමුසේ මෙච්චර දවස් අපිවත් ඇදගෙන යුද්දෙට ගියේ, අන්තිමට මෙහෙම කියන්නද?' කියලා. හරි හරි, එහෙනම් යුද්දෙට යමු. හැබැයි ඊට කලින් කරන්න දේවල් තවත් තියනවා. ඉස්සරවෙලා ඒ ටික අවසන් කරගෙන ඉම්මු. නැත්නම් යුද්දේ පරාදයි.

   හැබැයි ඉතිං මේ කතාවේ පරණ කොටස් මතක නැත්නම් මෙලෝ රහක් නැතිවෙනවා. අතරමං වෙනවා. ඒ නිසා උඩින් පල්ලෙන් හෝ පරණ කොටස් කියවලා මතකය අලුත් කරගන්න.

පළමුවැනි කොටස මෙතනින්

දෙවැනි කොටස මෙතනින්

තුන්වැනි කොටස මෙතනින්

හතරවැනි කොටස මෙතනින් බලන්න පුළුවන්.

   ඔක්කොම කියවන්න අවශ්‍ය නැහැ. මතකය අලුත් කරගන්නට අවශ්‍ය ප්‍රමාණයට කියවන්න. අද අපිට අවසාන වශයෙන් කරන්න තියෙන්නේ, අපේ ක්‍රියාන්විතය දියත් කරන ආකාරය පිළිබඳව අවසන් තීරණයක් ගැනීම සහ අවසාන සැළැස්ම සැකසීමයි. දැන් ඉතින් ඉවසිල්ලක් නැහැ නේද කෙල්ල උස්සන තුරු. පොඩ්ඩක් හෝව්................ මේ ටිකත් බලන්න. අපි පහුගිය කොටස අවසන් කලේ 26 වැනි කාරණයෙන්. ඒ කියන්නේ සතුරා අපට එරෙහිව කෙබඳු ක්‍රියාමාර්ගයක් ගනු ඇතිද යන තක්සේරු කිරීමයි. එහනදී සතුරාව පොඩ්ඩක්වත් අවතක්සේරු කරන්න හොඳ නැහැ. විශේෂයෙන් මතක තබාගන්න ත්‍රස්තවාදී සංවිධාන විසින් ඉතා සොක්ක්ෂ්ම සහගත ලෙස අපි කොහොමවත් නොසිතන ආකාරයේ ප්‍රහාර එල්ල කරන්න පුළුවන්. මතකනේ පහුගිය යුද්ද කාලේ එල්ටීටීඊ සංවිධානය රටපුරාම විවිධ ආකාරයේ විශ්මය ජනක ප්‍රහාර එල්ලකරපු හැටි.

   මම හොඳ උදාහරණයක් කියන්නම්. ඔබ දන්නවා යුද්ද කාලේ අපි බංකර් ඉදිකරලා ආරක්ෂක තීර හදාගෙන තිබුනා. මේවා හඳුන්වන්නේ ඉදිරි ආරක්ෂක පෙදෙස (තීරය) - Forward Defended Locality = FDL යනුවෙන්. අපි මේවා හදාගෙන බොහොම ආරක්ෂිතයි කියලා හිතාගෙන හිටියට මොකද ත්‍රස්තවාදීන් මේවා අස්සට රිංගලා අපිට ගහපු අවස්ථා තිබුණා. මෙහෙම ඉන්න කාලේදී එක්තරා බලසේනාධිපති වරයෙක් - Brigade Commander අමුතු වැඩක් කෙරුවා. ඔහු දිනක් රාත්‍රී කාලයේ ආරක්ෂක ප්‍රදේශයක් වෙත පැමිණ, එහි සිටි අණදෙන නිලධාරීන්, අනෙකුත් නිලධාරීන් හා ඒ ආරක්ෂක සීමාවේ සේවයේ යෙදී සිටින සෑහෙන භටපිරිසක් සමග බංකර් පේලියේ සිට මීටර් 100ක් පමණ ඉදිරියට ගියා. මෙය බොහොම භයානක දෙයක්. සතුරා දන්නවානම් අපිට හොඳටම ගහනවා.

   එහෙම ඉදිරියට ගිහින්, බලසේනාධිපති වරයා සියලුදෙනාටම කිව්වා, ආපසු හැරී අපේම බංකර් පේළිය දෙස බලන ලෙස. (ඇත්තටම ආරක්ෂාව සඳහා තවත් 100ක් පමණ පිරිසක් තවත් මීටර් 100ක් පමණ සතුරාගේ පැත්තට ගිහින් සූදානමින් හිටියා) ඒ වෙලාවේ තමයි ඔක්කොටම තේරුණේ, සතුරා අපේ ආරක්ෂක වළල්ල දකින්නේ මොනවගේ විදිහකටද කියන එක. ඊට පස්සේ බලසේනාධිපතිවරයා කිව්වා, දැන් තමුන් සියලු දෙනාම හිතන්න, අර පෙනෙන්නේ තමන්ගේ හතුරාගේ බංකර් පේළිය කියලා. ඊට පස්සේ හිතෙන් හදන්න සැලැස්මක්, ඒකට ගහන ක්‍රමය ගැන. ඊළඟට ආපහු හිතන්න, එහෙනම් සතුරා මෙන්න මෙහෙම අපිට ගහයි, ඒක වළක්වාගන්න අපි මොකක්ද කලයුත්තේ කියලා. ඇත්තටම මේ පාඩම ඉතා අගනා ඉතා සතුටුදායක ප්‍රතිඵල සහිත පාඩමක් වුණා. 

27. සතුරා විසින් බොහෝදුරට ගැනීමට ඉඩ ඇති ක්‍රියාමාර්ගය 

             Enemy's Most Probable Course 

   මෙතනදී අපි නැවත සලකා බලනවා, සතුරා බොහෝදුරට අපට කුමන ආකාරයෙන් ප්‍රති ප්‍රහාර එල්ල කරයිද කියන එක. දැන් අපේ ක්‍රියාන්විතයේදී අපි හිතන්නේ, කාමිනීගේ පැත්තේ අය, බොහෝ දුරට මෙන්න මෙහෙම කරයි කියන එක. 

28. අපට විවෘතව තිබෙන ක්‍රියාමාර්ග - Own Courses

   මතකතියාගන්න, සතුරාට වගේම අපටත්, හොඳින් සිතාබලා ගතහැකි හොඳම ක්‍රියාමාර්ගය කුමක්ද යන්න, අවසාන තීරණයකට පැමිණිය යුතුයි. මේ අපි යන්නේ යුද භූමියට. අපේ ජීවිත පරදුවට තබමින් යන්නේ. මම අණදෙන නිලධාරියකු නම්, මම මගේ සොල්දාදුවන්ගේ ජීවිත සමග තමයි මේ සෙල්ලම් කරන්නේ. මගේ එක වැරදි තීරණයකින්, සොල්දාදුවන් ගණනාවකගේ ජීවිත අහිමි වෙන්න පුළුවන්. එහෙම වුන අවස්ථා පහුගිය යුද්දෙදි තිබුණා. ඒ නිසා, අවසාන වශයෙන්, හොඳින් කිරා මැන බලා තීරණය කරනවා, අපට විවෘතව තිබෙන විකල්ප ක්‍රියාමාර්ග වලින්, හොඳම එක මෙන්න මේකයි කියලා. එහෙම තීරණය කරලා නිකම් ඉන්න බැහැ. ඒ ක්‍රියාමාර්ගයේ ඇති වාසි - අවාසි ගැන සටහනක් යොදාගෙන, වැඩි වාසි ඇති බව තහවුරු කරගත යුතුයි. එතැනදී මෙන්න මේ කරුණු ගැන විශේෂයෙන් සැලකිලිමත් වෙනවා.

A. වාසිදායක කරුණු 

• 1. ඉලක්කය වෙත යාමට ඇති කෙටිම සහ දිගම දුර සහිත මාර්ග.
• 2. ඉලක්කය වෙත පැමිණි පසු එයට ඇතුළුවීම වඩාත් සුදුසු කුමන දිශාවෙන්ද? 
• 3. අපි බොහෝවිට පහර නොදෙතැයි කියා සතුරා සිතන්නේ කුමන දිශාවද, අන්න ඒ දිශාව තෝරා ගැනීමට හැකිතරම් උත්සාහ කලයුතුයි.
• 4. පහසුවෙන් ගමන් කල හැක්කේ කුමන මාර්ගයේද?
• 5. පැති ප්‍රහාර එල්ල කිරීම කළයුත්තේකෙසේද?
• 6. අපිට ආවරණය වීමට තැන තිබේද. (මතකද මම කතාවේ පළමුවැනි කොටස්දී කිව්වා කෙල්ලගේ ගේ ළඟ පොඩි පාලු ඉඩමක් තියනවා, එක අපිට ලොකුවාසියක් කියලා. ප්‍රහාරයට වෙලාව එනතුරු මෙවැනි ආවරණයක ඉන්න පුලුවන්නම් බොහොම වාසියි) 
• 7. ප්‍රහාරයෙන් පසු අපි නැවත හමුවන්නේ කොතනදීද? පහුවෙනිදා මොකද කරන්නේ? 

B. අවාසිදායක කරුණු 

• 1. අපේ පිරිස බලාපොරොත්තු රහිත ලෙස සතුරාගේ මහා පරිමාණ ප්‍රහාරයකට ලක්වීමට ඇති ඉඩකඩ කෙසේද?
• 2. ප්‍රහාරය ආරම්භ කිරීම සඳහා භටපිරිස් ඒකරාශී වීමට සුදුසු ප්‍රදේශයක් නැතිවීම 
• 3. මාර්ගය දුෂ්කර එකක් වීම (කෙල්ල ඉන්නේ මීමුරේ නම් කොහොමද සනීපෙ?)
• 4. සතුරා දැඩි සූදානමකින් යුක්තව, කෙළින්ම අපේ මුහුණට මුහුණලා හමුවීම. 
• 
  

29. දෙවැනි විකල්ප ක්‍රියා මාර්ගය 

30. තුන්වැනි විකල්ප ක්‍රියාමාර්ගය 

   අංක 29 සහ 30 ට අදාළව, නැවතත් කියන්න වෙන්නේ, කලින් කියපු ටිකම නිසා, විස්තර ලියන්නේ නැහැ. ප්‍රධාන සැලැස්ම වැරදුනොත් ගන්නා විකල්ප ක්‍රියාමාර්ග තමයි මේ. කෙල්ලගේ ගෙදර අය අපිට අම්බානක නෙලනවානම්, අපිත් හැකි තරමින් නෙලද්දී කෙල්ල පන්නා ගැනීම කොහොම හරි කරගන්නවා. ඔන්න එක ක්‍රමයක්. කෙල්ලගේ ගමම එකතුවෙලා අපිට වට වන්දනාවක් දෙනවා නම්, උන්ගේ කකුල් අස්සෙන් රිංගලා දුවලා මාරුවෙනවා. ඔන්න අනික් ක්‍රමේ.

   හොඳයි. දැන් ඔන්න ඔක්කොම කරුණු සලකා බලා අවසන්. දැන් මොකද කරන්නේ? නෑ.......නෑ........එහෙම එක පාරටම ගිහිල්ලා කෙල්ල පන්නගෙන එන්න බැහැ උන්නැහේ. කෝ තමුන්නැහේ හදපු අවසන් සැළැස්ම? ඒක නැතුව මොන යුද්දද? මතකද මම මේ ලිපි මාලාවේ පළමුවැනි කොටසෙදි ලස්සන කතාවක් කිව්වා ප්‍රේමෝන්මාද අප්පුහාමිලාගේ ප්‍රේමපාල වන මම, උන්මාද චිත්‍රාගේ බාප්පාගේ කාමිනී නමැති තරුණිය සමග පෙමින් වෙලී සිටිමි කියලා. ඔන්න ඒක දැන් මෙතනට ඕනේ. දැන් අපි අවසාන සැළැස්ම හදනවා. මතකතියාගන්න මේක අතිශයින් රහසිගත හමුදා ලේඛනයක්.

   හමුදාවේ සෑම ලේඛනයකටම වර්ගීකරණයක් - category තියනවා. ඒකට කියන්නේ, 'ආරක්‍ෂක විග්‍රහය - Security Classification' කියලා.   ලේඛනයේ සෑම පිටුවකම, හරි මැද ඉහළින්ම සහ හරි මැද පහළින්ම, ඒ වර්ගීකරණය, වචනයෙන්ම සඳහන් වෙනවා. ඒ වගේම ලේඛනයේ පිටු අංක දක්වන්නේ, හමුදාවට ආවේනික ක්‍රමයකට. අපි හිතමු ලිපියේ පිටු පහක් තියනවා කියලා. එහෙනම්, පළමුවැනි පිටුවේ හරි මැද පහළින්, ආරක්ෂක විග්‍රහයට ඉහලින් මෙහෙම තියනවා. 'පිටු පහෙන් එක' ඒ විදිහටම ඉතිරි පිටුවලත්, පිටු අංකය සඳහන් කරනවා. දැන් මෙය බලන කෙනෙක් දන්නවා, මේ ලේඛනයට තිබෙන්නේ පිටු පහක් බව. ඊට වඩා අඩු වැඩි වුනොත්, එතන මොකක් හරි රහසක් තියන නිසා, වහාම ඒ ගැන ක්‍රියා කලයුතුයි.  

   හොඳයි අර ආරක්ෂා විග්‍රහය කොහොමද තියෙන්නේ? ඒ වර්ගීකරණයේ පහළම එක තමයි 'නිවර්ග - Non Classified' කියන්නේ. ඊළඟ ඉහළ එක, 'සීමාන්විතයි - Restricted' එවැනි ලිපි බැලීම, පිළිතුරු ලිවීම, අත්සන් කිරීම කළහැක්කේ ඒ සඳහා බලයලත් අයට පමණයි. ඊළඟ වර්ගීකරණ දෙකක් තියනවා. 'රහස්‍ය - Secret'. මෙවැනි ලිපි සම්බන්ධව කටයුතු කිරීමේ බලය තිබෙන්නේ, මාණ්ඩලික ශ්‍රේණියේ නිළධාරියකුට පමණයි. ඊළඟට තියෙන්නේ ඉහළම වර්ගීකරණය. 'අතිශයින් රහසිගතයි - Top Secret'. මෙවැනි ලිපියක්, ප්‍රධාන මාණ්ඩලික නිළධාරියකුට සහ ඊට ඉහළ (බලසේනාධිපති, සේනාංකාධිපති, වැනි) නිළධාරියකුට පමණයි පරිහරණය කලහැක්කේ. ඉතින් දැන් අපි මේ හදන්න යන්නේ, අතිශයින් රහසිගත ලේඛනයක්. ඒ වගකීම හිතේ දරාගෙන, මෙතනින් ඉදිරියට කටයුතු කළයුතු බව අමතක කරන්න එපා.

   මෙහෙම හිතන්න. හමුදාවේ මේවගේ සැලැස්මක් හදන වෙලාවට, තමන්ගේ පෙම්වතිය ඔබට දෙනවා දුරකථන ඇමතුමක්. ඔයා හරි නරකයි. මාව බලන්න දැන් මාස දෙකකින් ආවේ නැහැ. මොනාද අනේ අනික් අයට නිවාඩු තියනවා, ඔයාට විතරයි නැත්තේ. කියලා අර  තොඳොල් ස්වරයෙන් (premature ejaculation හැදෙන විදිහට) කියනවා. ඉතින් ඔයාත් 'ආචාර්ය රන්ගොජා' වගේ, මෙන්න මෙහෙම උත්තර දෙනවා. අනේ තරහ වෙන්න එපා පැටියෝ. බලන්නකෝ මට මේ මුලතිව් වලට ගහන්න ඔපරේෂන් ප්ලෑන් එකක් හදන්න වෙලානේ. තව සතියකින් විතර අරුන්ට කුඩු යන්න ගහනවා අපි, උන්ගේ මුලතිව් කෑම්ප් එකට. අපි ට්‍රින්කෝ පැත්තෙන් නේවි එකයි, උතුරු පැත්තෙන් ගජබා එකයි. දකුණෙන් එස්.එෆ්. එකයි දාල දෙනවා උන්ට ඇට්ටි හැලෙන්න. ඉස්සර වෙලාම එයාෆෝස් එකෙන් දෙනවා හොඳ බෝම්බ පාරක්.

   'නාගසලං සාලවනේ' කිව්වලු. මුළු ඔපරේෂන් ප්ලෑන් එකේම සාරාංශය කිව්වා නේද? හිතනවද ඔය දුරකථන ජාල වලට කොටියා හොරෙන් ඇහුම්කන් දෙන්නේ නැහැ කියලා? ඒ කාලේ අපි සම්පූර්ණයෙන් තහවුරු කරගත් අවස්ථා තිබුණා, අපේ ඔය ගොන් කතා, කොටියා අහන බව. ඒ වගේම තමයි ඉතින් අර, 'රෝස පැටික්කි' ඔය කතාව, එයාගේ හත්මුතු පරම්පරාවටම මගතොටේදී හමුවුනාම මහා හඬින් කියනවා, මගේ 'මයින පැටියා' තමයි මුලතිව් වලට ගහන ප්ලෑන් එක හදන්නේ. මෙන්න මෙහෙමයි ගහන්නේ කියලා. සනීපයි නේද?

සැළැස්ම - PLAN

1. භූමිය - Ground

   මෙතැනදී, කෙටියෙන් එහෙත් අවශ්‍ය තොරතුරු ආවරණය වන ආකාරයට විස්තර කරනවා, මේ සටන සිදුවන්නට යන්නේ කෙබඳු ආකාරයේ භූමි ප්‍රදේශයකද යනවග. භූමියේ ස්වභාවය, නාගරිකද, ගම්බදද, වනාන්තරයකද, සමතලාද, කඳුකරද, ඈත පෙනෙනවාද නැද්ද, බාධා තිබෙනවාද, වැනි.

2. තත්වය - Situation 

   අප විසින්, සිතියම්, චන්ද්‍රිකා පින්තූර, ගුවන් ඡායාරූප, නිරීක්ෂණ ගුවන් ගමන්, ඔත්තු සේවා, මුර සංචාර, මෙකී නොකී ඔක්කොම ක්‍රම වලින් සොයාගෙන තිබෙන පරිදි, දැනට තිබෙන සංග්‍රාමික තත්වය මේකයි. සතුරා මෙහෙම කරන්නට ඉඩ තිබෙනවා. ඊට පෙර අපි පියවරක් ගතයුතුයි. කියා විස්තර කරනවා. 

3. කළයුත්ත - Mission 

   අහවල් දින, අහවල් වෙලාවට පෙර, මෙන්න මේ දේ කලයුතුයි කියා, ඉතා කෙටියෙන්, ඉතා පැහැදිලිව, සඳහන් කරනවා. වටලා පහරදී විනාශ කිරීම/රැකසිට පහරදී විනාශ කිරීම/සතුරු රථ පෙළක් පහරදී විනාශ කිරීම/සතුරු ආයුධ ගබඩාවකට පහරදී විනාශ කිරීම/සතුරා ඉදිකරමින් තිබෙන කඳවුරක්, වරායක්, ගුවන් පථයක්, විනාශ කිරීම.

4. ක්‍රියාපිළිවෙත Execution 

   පියවර වශයෙන් අංක පිළිවෙලින් සවිස්තරව දක්වනවා, මේ ක්‍රියාන්විතය පියවර කීයකින් සමන්විතද, ඒ එක් එක් පියවරේදී කුමන හමුදා පිරිස කුමක් කළයුතුද, ඒ දේ කලයුත්තේ කුමන සීමාවන් යටතේද, යනවග. ඒ යටතේ තව උප කොටස් විස්තර කෙරෙනවා.

   A. සම්බන්ධිකරණ උපදෙස් - Coordinating Instructions

   මෙය ඉතා දීර්ඝ විස්තරයක්. මෙහිදී එක් එක් පියවරේදී ආරම්භයේ සිට අවසානය දක්වා කාර්ය භාරය, භට පිරිස් ප්‍රමාණයන්, ඇඳුම, අවි සහ පතරොම්, ආධාරක අවි, කාලතුවක්කු, මෝටාර්, යුද ටැංකි, ගුවන්/ නාවික ප්‍රහාර, ආදී සියල්ල පිලිබඳ වගකීම් පැහැදිලිව විස්තර කර පවරනවා.

   B. අනෙකුත් පාලන කටයුතු 

   මෙහිදී අනෙකුත් අවශ්‍යතා සහ සැපයුම්, මෙන්න මේ අයවලුන් විසින්, මෙන්න මේ දේවල්, මෙන්න මේ වෙලාවට, මෙන්න මේ ආකාරයට, මෙන්න මේ ස්ථානයට සැපයීම / සේවය ලබාදීම කලයුතුයි කියා, විස්තර කෙරෙනවා.  වාහන අවශ්‍යතා, පණිවිඩ හුවමාරු යන්ත්‍ර අවශ්‍යතා, වෛද්‍ය සේවා, ආහාර සැපයීමේ සේවා, ආදිය.

හොඳයි

පසුගිය ඔක්තෝබර් මස 8 වැනිදායින් පටන්ගෙන

ඔබ යම්කිසි පාඨමාලාවක් හැදෑරුවා

සංග්‍රාමික තත්ත්ව ඇගයීමක් යනු කුමක්ද? 

එවැනි තත්ත්ව ඇගයීමකින් අනතුරුව

සැළැස්මක් සකසා

ක්‍රියාන්විතයක් කරන්නේ කෙසේද යන්න

ඔබ සෑහෙන තරම් සාර්ථකව

අවබෝධ කරගත්තා.

ප්‍රේමපාල සහ කාමිනී

ඔහේ හිටියාවේ.

මා ඒ දෙදෙනා මේ ලිපි මාලාවට සම්බන්ධ කරගත්තේ

මේ ලිපිමාලාව නීරසවීම වළක්වාගෙන

ඔබේ අවධානය තබාගැනීමටයි.  

මිනීමරාගෙන ආදරය ජයගන්නට සිතීම

මුලාවක්, මුග්ධකමක්.

ආදරය කියන්නේ පරිත්‍යාගයක්. 

ආදරය ජයගත යුත්තේ ආදරයෙන්මයි. 

ඉතින් දැන් ඔබට වැටහෙනවා නේද 

සංග්‍රාමයකදී හමුදාව ක්‍රියාකරන්නේ

මොනතරම් අභියෝගාත්මක තත්වයන් යටතේද කියා?

රටේ පුරවැසියන් ලෙස

ඔබට සම්පූර්ණ නිදහස තිබෙනවා 

හමුදාව විවේචනය කරන්න.

නමුත් 

ඊට පෙර මොහොතක් සිතා බලන්න.

හමුදාවේ සිටින්නේත් 

ලේ මස් ඇට නහර වලින් සැදුණු 

මිනිසුන් බව.

අනෙකුත් සෑම මනුෂ්‍ය කොට්ඨාශයක් මෙන් 

ඔවුන් අතින්ද වැරදි සිදුවෙනවා.

විවේචනය කරන්න.

ඊට පෙර, කුමක්ද සිදුවී ඇත්තේ කියා

හොඳින් සොයාබලා

විවේචනය කරන්න.

සොල්දාදුවා කිසිදිනක නොමියේ. 

ඔහු 

කාලය සමග වියැකී යනු පමණි.

   2014 නොවැම්බර් මස 12 දින 2351 පැය