කැප්ටන් ගේ රැක සිට පහර දීම.

   රැක සිට පහර දීම පිළිබඳව මා ලියනලද පළමුවැනි සහදෙවැනි ලිපි වලට ඔබෙන් ලැබුන ප්‍රතිචාර කියවන අතරෙදියි, මේ පුංචි කතාව මතක් වුනේ. මේ කතාව රැක සිට පහර දීම ඉගැන්වීමේ දේශනයට සම්බන්ධ රසවත් සිද්ධියක්. ඇත්ත කතාවක්. 1980 දශකයේ මුල් භාගයේදී සිදුවූවක්.

  ඔන්න එකෝමත් එක කඳවුරක හිටියා, තරමක් වයසක කපිතන් කෙනෙක්. මොහු සටන්කාරී නොවන රෙජිමේන්තුවකින් (Non Combatant Regiment) සටන්කාරී රෙජිමේන්තුවකට යා කළ කෙනෙක්. කාලයක් ගියාට පස්සේ සටන්කාරී රෙජිමේන්තුව වෙත අන්තර් රෙජිමේන්තු මාරුවීමක්‌ ගත් කෙනෙක්.  ඔහුව යොදවා තිබුනේ බොහෝවිට විනය සහ පරිපාලනයට අදාළ රාජකාරි සඳහායි. ඔහු යුද හමුදාවට බැඳෙන්නට පෙර හොඳ පාසල් ගුරුවරයෙක්. දක්ෂ ගායකයෙක්. බොක්ස් ගිටාර් වාදකයෙක්. දකුණේ මිනිහෙක්. වැඩිපුර කතා කරන්නේ ඉංග්‍රීසියෙන්. එයාට තිබුනෙත් ඉංග්‍රීසි නමක්. එයාගෙම ගී නිර්මාණත් ගායනා කරනවා.

  දවසක්‌ නිළධාරි නිවස්නයේ තිබුනා සැඳෑසාදයක්. රාත්‍රිය වනවිට සාදය උච්ඡතම අවස්ථාවට පැමිණුනා. ඔන්න අපේ කපිතන් තුමා (ඒ කාලේ අපි ලුතිතන් වරු) ගිටාරයත් අතට අරගෙන, එයා විසින්ම, මුළු බලඇණියේ කීර්තිය විදහාපෑම සඳහා නිර්මාණය කල ගීයක් ගයන්න පටන්ගත්තා. හැබැයි මේ ලෝක රහක් නැහැ. (දැනුත් ඒකමනේ වෙන්නේ. දැන් ඉන්න ‘ගායකයන්’ කියන සමහර අයගේ ගීත, එයාලට විතරයි රස විඳින්න පුළුවන්. මෙලෝ රහක් නෑ. නිකම් ජිල්බෝල හොද්ද වගේ.) එයාගේ ගීතයේ තිබුනා ……………..යේ (හිස්තැන තිබුනේ කඳවුර පිහිටි ප්‍රදේශයේ නම) ඉතින් කපිතන් තුමා …………….යේ යුද්ධ භටයෝ………..කියලා උච්ඡ ස්වරයෙන් ඇදලා කියනකොටම, තරමක් පදම් වී සිටි මගේ සහෝදර ලුතිතන් කෙනෙක්, ‘බජ්ජ හුටයෝ………..’ කියලා මහා හඬින් අර ස්වරයෙන්ම කිව්වා. කපිතන් තුමා රවලා බැලුවා අර නිළධාරියා දිහා. ඉංග්‍රීසි ශබ්ද කෝෂයේ අප මෙතෙක් අසා නැති වචන ගණනාවක් කියාගෙන කියාගෙන ගියා. ඊටපස්සේ ගිටාරයත් දමලා ගහලා යන්න ගියා. (ඒ වචන පස්සේ කාලේදී මට නම් බොහොම ප්‍රයෝජනවත් වුනා    )

   එයා හරිම කැමතියි මහජනතාව අතරේදී තමන් සාමාන්‍ය ඇඳුමෙන් ඉන්නවිට එයාව දකින සොල්දාදුවන් එයාට ආචාර කරනවා දකින්න. එවිට ඔහු බොහොම උජාරුවෙන් වට පිට බලනවා, මිනිස්සු එය දැක්කාදැයි බලන්න. වරක් ඔහු නගරයේ සිටින විට තමන්ගේ කඳවුරේ සෙබළුන් කීප දෙනෙක් රාජකාරි අවශ්‍යතාවයකට නගරයට ඇවිත් සිටිනු දුටුවා. ඔහු සිටියේ සාමාන්‍ය ඇඳුමෙන්. සොල්දාදුවන් සිටියේ නිළ ඇඳුමෙන්. ඔන්න ඉතින් ඔහු වටේපිටේ ඉන්න මිනිස්සුන්ට ඇහෙන්න අර සොල්දාදුවන් සමග සිටි කෝප්‍රල්ට කතා කළා. ‘ කෝප්‍රල් මෙහාට එන්න’ (සාමාන්‍යයෙන් අපි සොල්දාදුවන්ට කියා තිබෙනවා, ‘අපි සාමාන්‍ය ඇඳුමෙන් සැරසී ගමනක් යනවා දැක්කොත්, අපිට ආචාර කරන්න එපා, අවශ්‍යතාවක් නැත්නම් කතා කරන්නත් එපා, දැක්ක බව ඉඟියෙන් පෙන්නුවොත් ඇති’ කියලා. ඒ අපේ ආරක්ෂාවට සහ අනවශ්‍ය ලෙස මහජනතාවගේ අවධානයට ලක්වීම වලක්වා ගන්නයි.) ඔන්න ඉතින් අර කෝප්‍රල් ‘ඇයි සර්’ කියාගෙන අරයගෙ ළඟට ආවා. නමුත් ආචාර කළේ නැහැ. මෙයා මොහොතක් බලා සිටියා ආචාර කරයි කියලා. කලේ නැහැ. මෙයා කිව්වා ‘ හරි කෝප්‍රල් යන්න’ කියලා. කෝප්‍රල් ගියා. මෙයා මොහොතකින් නැවතත් කෝප්‍රල්ට කතා කළා. කලින් වතාවේ වුන දේම තමයි සිදුවුනේ. කෝප්‍රල් ආචාර කළේ නැහැ. මෙයා එයාව ආපහු යැව්වා. ආයෙත් මොහොතකින් මෙයා කෝප්‍රල්ට කතා කළා. ඒ සැරේ කෝප්‍රල්ට කේන්ති ගිහින් ළඟ හිටිය සොල්දාදුවකුගෙන් ඇහුවා, ‘මොකක්ද බන් මේ යකාට වෙලා තියෙන්නේ’ කියලා. ‘සෙලියුට් කරන්න කෝප්‍රල්, සෙලියුට් කරන්න’ කියලා සොල්දාදුවා උත්තර දුන්නා. ඒ උපදේශය හරිගියා. කෝප්‍රල් නගරය දෙදරන හඬින් අඩිය පොළොවේ හප්පලා, සීරුවෙන් සිටගෙන ගැහුවා සෙලියුට් එකක්. ‘සර්’ කිව්වා මහා හඬින්. චඃ, මෙයාගේ මූනේ ඇඳුනා ලස්සන හිනාවක්. ‘හා කෝප්‍රල් කොහොමද, කොහෙද යන්නේ’ කියලා කෝප්‍රල් ගෙන් ඇහුවා. ඊට පස්සේ උජාරුවෙන් වටපිට බැලුවා.

   ඔන්න ඉතින් මෙයාට දවසක් බලාපොරොත්තු රහිතව දේශනයක් පවත්වන්න සිදුවුනා. අලුතෙන් බලඇණියට ඇතුළත් කළ, ආධුනික සෙබළුන් පිරිසකට, රැක සිට පහරදීම පිළිබඳ දේශනය කරණ ලෙස, අණදෙන නිලධාරි වරයා මොහුට නියෝග කළා. කරුමෙක මහත, ඔහු, මූලික නිලධාරි පුහුණුවේදී, රැක සිට පහරදීම ඉගෙනගත්තාට පස්සේ, කවදාවත් ඒ දැණුම පාවිච්චි කරලා නැහැ දේශනයක් සඳහාවත්. ඒ බව හෙළිවීම, තමන්ගේ තත්වයට මදිකමක් වගේම, අණදෙන නිලධාරිගේ නියෝගයක් නිසා බෑ කියන්නත් බැහැ. කඳවුරේ ඉන්න වෙනත් නිලධාරියකුගෙන් ඉල්ලන්නත් ලැජ්ජයි, තමන් වෙනුවෙන් ඒ දේශනය කරන්න කියලා, මොහුගෙ තියන මහන්තත්ත කමට. එහෙම නැත්නම් ඒ දේශනය පිළිබඳ පාඩම් සටහන් ඉල්ලගන්නත් ලැජ්ජයි, තරුණ නිළධාරියකුගෙන්, තමන්ගේ තියන ලොකු කමට. ඔන්න ඉතින් ඔහු දේශනය පටන් ගත්තා……… ළමයි, (මම මීට කලිනුත් කියලා ඇති නිළධාරීන් ලෙස අපි අපේ සොල්දාදුවන්ට ආදරයෙන් කතා කරන්නේ ළමයා, පුතා, කියලා. ..කොල්ලා  ….පුතා   කියවෙන අවස්ථාත් තියනවා) අද අපි ඉගෙන ගන්න යන්නේ රැක සිට පහරදීම මොකක්ද? රැක……….සිට……..පහර……..දීම. ආයෙත් කියන්න රැක……..සිට……….පහර………..දීම……… හොඳයි මීට කලින් රැක සිට පහර දීලා තියන අය අත උස්සන්න. මොනවා එක්කෙනෙක් වත් නැද්ද?

   එක ආධුනිකයෙක් බයෙන් වගේ අත ඉස්සුවා ‘ඕව් හොඳයි, බොහොම හොඳයි, කොහෙදිද පුතා රැක සිට පහර දුන්නේ, දක්ෂ ළමයෙක්. අහගන්නවා අනික් අය, ඕව් පුතා කියන්න ඔයා රැක සිට පහර දුන්හැටි’. ආධුනිකයා ඇඹරෙමින් කිව්වා ‘සර්, මෙතන ඉන්න අපි ඔක්කොම ආධුනිකයෝනේ, ඉතින් අපි තවම යුද්දෙට ගිහින් නැහැනේ’ කියලා. ‘මීහරකා, බූරුවා, ඕක කියන්නද නැගිට්ටේ. ඉඳගනින්’ කියලා දේශකයා අර අහිංසකයට සැර දැම්මා.

  දැන් මෙයා දේශනය කරගෙන යනවා, මෙන්න මෙහෙම. ‘ළමයි අපි සොල්දාදුවෝ උනාම සතුරාට රැකසිට පහර දෙන්න ඕනෑ. හොඳටම පහර දෙන්න ඕනෑ. නැත්නම් සතුරා අපිට රැකසිට පහර දෙනවා. ඒ නිසා අපි හැමවිටම සතුරාට රැකසිට පහර දෙන්න ඕනෑ. කොහොමද පහර දෙන්නේ. රැකසිට තමයි පහර දෙන්නේ. ආයෙත් කියන්න……………….. රැක………..සිට……….පහර………දෙන්නේ………….අන්න හරි. අපි සතුරා එනපාරේ රැකගෙන බලාගෙන ඉඳලා පැනලා පහර දෙනවා. දැන් තේරුණාද? අපි හොඳට රැකගෙන ඉන්න ඕනේ. නැත්නම් සතුරා අපිව දැකලා බයේ පැනලා යනවා. ඒ නිසා හොඳට බලා ඉන්න ඕනේ සතුරා එන පාර අයිනට වෙලා සතුරා එනවද කියලා. එනකොටම පහර දෙන්න ඕනේ දුවන්නම. ආය මේ පැත්ත පලාතට එන්න බැරි,වෙන්න දුවන්නම ගහන්න ඕනේ.

  සාමාන්‍යයෙන් රැකසිට පහරදීම පිලිබඳ දේශනය පැයක දේශනයක්. (දැන්නම් ඉතින් ඔබටත් පුළුවන්නේ ඇම්බුෂ් ලිපි දෙක කියවා ඒ දැනුම ලබාගෙන තිබෙන නිසා  ) ඉතින් දැන් මෙයා පැයක් දේශනය පවත්වන්න ඕනෙනේ. ඒ නිසා, මේ විදිහට, පැයක කාලය, නොයෙක් වැල්වටාරම් කියමින් ඇදගෙන යනවා හැර, වෙනත් විකල්පයක් නැහැ. හමුදාවේ සෙබළුන්ගේ පුහුණු පාඨමාලාවක දේශනයක් පවත්වනවිට, පාඨමාලාවේ සිටින කොමිෂන් නොලත් නිලධාරි උපදේශකයන් (කෝප්‍රල් සිට බළලත් නිළධාරි 1 දක්වා) දේශන ශාලාවේ පසුපසම ඇති ආසන පේළියේ වාඩිවෙනවා. එහෙම කරන්නේ විශේෂයෙන් පාඨමාලාවේ සිසුන් සම්පුර්ණ අවධානයෙන් දේශනය ශ්‍රවණය කරනවාද, දේශකයාගෙන් ප්‍රශ්ණ අසා දැණුම තහවුරු කරගන්නවාද, දේශකයා අසන ප්‍රශ්ණ වලට පිළිතුරු දෙනවාද, පන්තියේ නිදාගන්නවාද, (නිදාගත්තොත් නම් දේශනයෙන් පස්සේ බඩුම තමයි  ) පාඨමාලාවේ කටයුතු පිළිබඳව එහි සිසුන්ට පිළිතුරු දිය නොහැකි කිසියම් ප්‍රශ්නයක් හෝ පාඨමාලාව පිළිබඳව හෝ එම දේශනයට අදාළ විෂයය සම්බන්ධ ගැටළු ඇත්නම්, දේශකයාට ඒ සඳහා පිළිතුරු දීම හා සහාය වීම, වැනි කටයුතු සඳහායි. ඉතින් මේ උපදේශක වරුන්ට පුළුවන් අර නිළධාරියාට වඩා හොඳින් දේශනය කරන්න. මොකද එයාලා ඒ දේශනය ඉහේ කෙස් ගාණට අහලා තියන නිසා. දැන් මේ අමුතු දේශනය අහලා එයාලට හිනාව නවත්තගන්න බැරි තරම්.

  ඔවුන් අතින් කට වසාගෙන හිනාවෙමින් ඉන්නකොට, අණදෙන නිළධාරිතුමාත් ආවා දේශනය නිරීක්ෂණය කරන්න. එය සාමාන්‍ය යුදහමුදා සම්ප්‍රදායක්. පුහුණු පාසලක නම්, එසේ දේශනයක් පැවැත්වෙන විට, සේනාවිධායක,  ප්‍රධාන උපදේශක, වැනි නිලධාරීන් වරින් වර පැමිණ දේශනය නිරීක්ෂණය කරනවා. එහිදී, දේශකයා මෙන්ම සිසුන්ද නිරීක්ෂණයට ලක්කරන්නේ, පාඨමාලාවේ ගුණාත්මකභාවය ආරක්ෂා කරගැනීමටයි. එවැනි නිළධාරියකු පැමිණිවිට, දේශකයා තම දේශනය නවත්වා, ‘පන්තිය නොසැලෙන්’ කියා විධානය කොට, ‘තුමනි, පන්තිය කරගෙන යාමට අවසර පතමි තුමනි’ කියා අවසර ඉල්ලනවා. එසේ කරන්නේ හමුදා සම්ප්‍රදාය අනුව ජ්‍යෙෂ්ට නිළධාරියාට දැක්විය යුතු නිසි ගෞරවය දැක්වීම සඳහායි.

  ඔන්න ඉතින් අපේ දේශකයාත් නිසි ගෞරව සම්ප්‍රයුක්තව අණදෙන නිළධාරියාව පිළිගත්තා. මෙහිදී, එවැනි ජ්‍යෙෂ්ට නිළධාරීන් වාඩි වෙන්නෙත්, පසුපසම ආසන පේළියේ. එහි සිට තමයි, පන්තිය හොඳින් නිරීක්ෂණය කරන්න පුළුවන් වෙන්නේ. නමුත් දැන් අපේ කතා නායකයාගේ නහය මතට දාඩිය බින්දු හත අටක් දාලා. මොකද ඔහු දන්නවා එක වැරදීමක් වුනොත් තමන්ගේ තත්වය කුමක්ද යන්න අණදෙන නිළධාරි වරයාට දැනෙන බව. කරන්න දෙයක් නැහැ. ඔහු ආපහු දේශනය පටන් ගත්තා. හරි, අපි කොතනද නැවැත්තුවේ. ඔව්, අපි සතුරා එනවිට හොඳට බලා ඉඳලා ගහන්න ඕනේ. එතැන්සිට ඔහු නැවතත් අර කලින් කියන ලද වාක්‍ය ටිකම කියාගෙන යන්න පටන්ගත්තා. අණදෙන නිළධාරි වරයාට වහාම වැටහුණා, කොතැනක හෝ කුමක් හෝ වැරදී ඇති බව. ඔහු දේශකයාට කිව්වා, OK, You stop there and dismiss the class. Then come and meet me at my office’  කියලා. එහෙම කියාගෙන දඩාස් ගාලා පුටුව පස්සට තල්ලු කරලා නැගිටලා ගියා.

  අනේ ඉතින් අපේ දේශකයා, පන්තිය එතනින් අවසන් කරලා, ගියා අණදෙන නිළධාරි වරයාගේ කාර්යාලයට. අණදෙන නිළධාරි වරයා ඔහුට බඩකට විතරක් නෙවෙයි, කන්දෙකත් පිරෙන්නම දැඩි අවවාද දුන්නා. ඔහුට නියෝග කළා, වහාම නිවැරැදි දේශන සටහන සොයාගෙන, එය කියවා, දේශන සැළැස්ම හදාගෙන, තමන්ව හමුවන ලෙස පසුදිනයේ. අනේ ඉතින් අපේ නිළධාරියා රෑ නිදිමරාගෙන, කණිෂ්ට නිළධාරීන්ගේ උපදෙසුත් අරගෙන, දේශනයට සුදානම්ව අණදෙන නිළධාරිතුමාව හමුවුනා. අණදෙන නිළධාරිතුමා පැයක් පමණ ඔහුගේ දේශන සටහන් පරීක්ෂා කර, අනුමැතිය දීමෙන් පසු, ඔහු නැවත නිවැරදි ක්‍රමයට දේශනය කළා.

පුළුවන්නම් වරෙන්කො අපේ පැත්තෙන් යන්ඩ (දෙවැනි කොටස) – The Deadly Game ‘Ambush’ (Part Two)

  බලු කිරි කාරයන්ගේ බලු වැඩ නිසා මේ ලිපිය සකස් කිරීම පසෙක තබා, ‘බලුකිරි හෙවත් ජරා ඔන්ලයින් සමාජය’ ගැන කෙටි ලිපියක් ලියන්න වුණා. ඒ පිලිබඳ අදහස් හා උපදෙස් ලබාදුන් ඔබ සියළු දෙනාට මුලින්ම හද පත්ලෙන්ම ස්තුතිවන්ත වෙනවා.

  

  පසුගිය ලිපියෙන් අපි කතා කලේ රැකසිට පහරදීමකදී විශේෂයෙන් ප්‍රයෝජනයට ගන්නා බෝම්බ සහ ආයුධ පිළිබඳවයි. සමහරවිට ඔබ හිතන්න ඉඩ තිබෙනවා එහෙනම් තුවක්කු පාවිච්චි කරන්නේ නැද්ද කියා. ඒවා පාවිච්චි නොකර කොහොමද රැකසිට පහර දෙන්නේ. ඒවා අනිවාර්යයෙන් පාවිච්චි කරනවා. T 56 වැනි සාමාන්‍ය තුවක්කුවල සිට T 56 සැහැල්ලු යාන්ත්‍රික තුවක්කු, MPMG  (Medium Purpose Machine Gun) වැනි ප්‍රබල මැෂින් තුවක්කු, දක්වා ඒ සඳහා යොදාගන්නවා. ඒ එක් එක් තුවක්කු යොදා ගැනීමේදී සහ ස්ථානගත කිරීමේදී විශේෂ සැලැස්මකට අනුවයි යොදන්නේ.

රැකසිට පහරදීමක අරමුණ කුමක්ද?

  පිළිතුර ඔබේ සාමාන්‍ය දැනුම තුළ තිබෙනවා. ඔබ ඔබේ සතුරෙකුට රැකසිට පහර දෙන්නේ ඇයි? ඔහුගෙන් ඔබට තියන කිසියම් තර්ජනයක්, අභියෝගයක් ඇත්නම් එය නැති කරගැනීම සඳහා. සතුරාගේ වැඩ පිළිවෙල සහ අනාගත සැළසුම් හෝ දැනට කරගෙන යන සැළසුම් අවුල් කිරීමට. සතුරා භීතියට පත්කර ඔහුගේ චිත්ත ධෛර්යය පහත හෙලීමට. සතුරා ඔබේ ප්‍රදේශයට පැමිණීම හැකිතරම් අඩු කිරීමට හෝ සම්පුර්ණයෙන් වැළක්වීමට.

  ඔබේ සහෝදරියට බැල්ම දාන්න ඔබේ ගෙවල් පැත්තේ කැරකෙන, ඔබට අල්ලන්නේ නැති මුණක් සහිත සතුරාට, එසේ නැතහොත්, දුකසේ ගොඩනගාගත් ඔබේ ප්‍රේමයට අකුල් හෙලන දුෂ්ඨයාට, පොඩි ඇම්බුෂ් එකක් දෙන්නේ ඉහත සඳහන් අරමුණු ඉටුකර ගන්නයි.

  ඉතින් යුද්ධයේදී වෙන්නෙත් මේ ටිකම තමයි. ඔබ ඔබේ සතුරාට පහරදීමට පිහියක්, පොල්ලක්, බයිසිකල් චේන් එකක්, ඇසිඩ්, (සමහරවිට කක්කා   ) පාවිච්චි කරනවා. හමුදාව යුද්ධායුධ පාවිච්චි කරනවා. ඔබ තනිවම හෝ හොඳම මිතුරකු හෝ මිතුරන් කීප දෙනෙකු සමග ක්‍රියාන්විතය කරනවා. හමුදාව කුඩා කණ්ඩායමක සිට විශාල භට පිරිසක් දක්වා බලයක් යොදවනවා. ඉතින් බලන්න ඇම්බුෂ් එක අපේ ජීවිතයට කොයිතරම් සමීපද කියා.

ඉතින් කියන්නකෝ ඇම්බුෂ් එක කරන හැටි

   හ්ම්ම්ම්ම්……… ඔන්න ඔතනදි තමයි මම අමාරුවේ වැටෙන්නේ. මොකද මේක ප්‍රවෘත්තියක් නේ. එහෙමත් නැත්නම් කතාවක් නේ. ඒ මදිවට මේක යුද්ධ කිරීම පිලිබඳ කතාවක්නේ. ප්‍රවෘත්ති වාර්තාකරණය පිලිබඳ සුප්‍රසිද්ධ කියමනක් තියනවා ඔබ අසා ඇති.

  මොකක්ද ඒ.

‘ප්‍රවෘත්තියක් හරියට ලස්සන තරුණියකගේ කොට ගවුමක් වගේ වෙන්න ඕනේ. බලන්නාගේ අවධානය දිනාගැනීමට තරම් කෙටි විය යුතුයි. අවශ්‍ය දේ ආවරණය වන තරමට දිග වියයුතුයි’.

  ඉතින් ඔන්න ඔය උපදේශය අනුව බොහොම පරෙස්සමෙන් වචන තෝරාගෙන, අවශ්‍ය අවම තොරතුරු ප්‍රමාණය ලියන එක මටනම් හිතෙන්නේ දැලි පිහියෙන් කිරි කනවා වගේ කරන්න නෙවෙයි. තමන්ව නොකැපී ගොළු බෙල්ලා දැලිපිහි තලයේ ගමන් කරනවා වගේ කරන්නයි. හොඳයි එහෙම කරන්න බලන්නම්.

රැකසිට පහරදීමක පියවර අනුපිළිවෙල

1. තොරතුරු සොයා බැලීම.

  සැළසුම් සහිත රැකසිට පහරදීමක්‌ සඳහා අවශ්‍ය මුලික කරුණක් වන්නේ තොරතුරු සොයා බැලීමයි. දැන් අර ඔබේ සහෝදරියට බැල්ම හෙලන ‘භූතයා’ ගැන තොරතුරු හොයාගන්නේ කොහොමද? ඔබේ යාලුවන්ට කියනවා මෙන්න මෙහෙම එකෙක් ඉන්නවා, ඌ යන එන තැන් මට කියපල්ලා, කියලා. පුලුවන්නම්, ඒ භුතයාගේ පින්තුරයක් ඔබේ ජංගම දුරකතනයෙන් අරගෙන, MMS මගින් යාලුවන්ට යවනවා මෙන්න භූතයා කියලා. ඔබත් මහන්සිවී තොරතුරු හොයනවා, ඔහුගේ චර්යා රටාව පිළිබඳව. එවිට හොයාගන්නට ලැබෙනවා, ඒ පුද්ගලයා උදේට ගෙදරින් එලියට බැස්ස වෙලාවේ සිට හවස ගෙදර එනතුරු යන එන තැන්, ඒ තැන් වලට යන එන වෙලාව, ආදිය. ඒ අනුව ඔබට පුළුවන් භූතයා ඇම්බුෂ් කිරීමේ සැලැස්ම හදන්න.

  යුධයේදී වෙන්නෙත් විමර්ශන මුර සංචාර, (Reconnaissance Patrol) නිරීක්ෂණ ස්ථාන, (Observation Points) (උස ගසක මුදුනේ, උස කන්දක් මුදුනේ, දුරදක්නයක් සහිත එක්කෙනෙක් හෝ දෙන්නෙක් යෙදවීමෙන් දැකගන්න පුළුවන්, ඉදිරි භුමියේ සතුරාගේ හැසිරීම්. සමහර ස්නයිපර්ලාත් මේ තොරතුරු ලබා දෙනවා) බුද්ධි තොරතුරු, (Military Intelligence Sources) ආදිය මගින් තමයි සතුරාගේ නිශ්චිත චර්යා (Routine Activities) (මේ වෙලාවට එනවා, මේ වෙලාවට යනවා, මෙපමණ පිරිසක් ඉන්නවා, මෙන්න මේවගේ ආයුධ අතේ තියනවා, මෙන්න මේ වගේ ඇඳුම් ඇඳලා ඉන්නේ, වැනි) පිළිබඳව දැනගන්නේ.

2. ස්ථානය තෝරා ගැනීම

  ඔබ අර භුතයාව ඇම්බුෂ් කරන්න තෝරාගන්නේ මොනවගේ තැනක්ද? වඩාත්ම හොඳ කාගේවත් ඇස නොගැටෙන තැනක්නේ. මිනිහා හවසට වැඩ ඇරිලා එන පාරේ සොහොන් පිටියක් එහෙම තියනවනම්, ඔබේ හිත හයියනම් තනිවම හෝ, නැත්නම් තවත් යාලුවෙක් එක්ක හෝ, සොහොන් පිටියේ හැංගිලා ඉඳලා ඇම්බුෂ් කිරීම නේද වඩා සුදුසු. ඉතින් ඒ වගේම තමයි සතුරා බලාපොරොත්තු නොවන තැනක් තෝරාගෙන තමයි හමුදා ඇම්බුෂ් එක යොදවන්නේ.

3. ස්ථානගතවීම, ප්‍රහාරය, ආපසු පැමිණීම

  දැන් ඔබ අර සොහොන් පිටියට යන්නේ කොහොමද? රටටම පෙනෙන්න නෙවෙයිනේ. කළුවර වැටුනට පස්සේ තාප්පෙන් පැනලා හෝ ගම්බද සොහොන් පිටියක් නම් වටපිට සෝදිසි කර හෙමීට රිංගා ගැනීමෙන් ස්ථානගත වෙනවා.  යුද්ධයේදී කරන්නේ, සිතියමක් සකස් කරනවා, මෙන්න මේ පාරෙන්, මෙන්න මේ වෙලාවට මෙන්න මේ ස්ථානයට, මෙන්න මේ ක්‍රමයට (පයින්/වාහනයෙන්/ඒ දෙකෙන්ම, ආදී වශයෙන්) යනවා කියලා.

  ඊට පස්සේ……… ඉතින් කියන්න ඔබේ ක්‍රමය. හැම වෙලේම මම කියනකල් ඉන්න එපා. හිතන්න හිතන්න, මොකක්ද ඊට පස්සේ ඔබ කරන්නේ? හොල්මනක්වත් කතාකරයිදෝ කියලා චූ යන තරම් බයේ ඉන්නවද, වරෙන් පුතෝ, දෙන්නම් අද ……යන්න කියලා සුදානම් වෙන එකද? හොඳයි මෙහෙම හිතන්න. ක්‍රියාන්විතය සඳහා අවශ්‍ය චිත්ත ධෛර්යය ලබාගැනීම සඳහා, ඔබ ඔබේ යාලුවත් එක්ක යන්නේ අරක්කු බෝතලේකුත් අරගෙන කියලා හිතන්න. ඔබ දෙදෙනාට පදම වැඩි වුනොත්, ආව කාරණය අමතක වෙලා, සොහොන් පිටියේ සුපර් ස්ටාර් පටන් ගත්තොත්, මොකද වෙන්නේ. ඒ වගේම පදම වැඩිවීම නිසා අර භුතය දැක්කම, ‘මල්ලී මට සමාවෙයන්, මම තරහ නෑ. උඹ හෙටම අපේ ගෙදර වරෙන්. මම අපේ නංගිව උඹට දෙනවා’ කියලා බදා ගන්නත් ඉඩ තියනවා නේද ඇම්බුෂ් එක පැත්තක දාලා. ඒ වගේම භූතයා ඉන්නෙත් හැම වෙලාවේම සෝදිසියෙන් කියලා හිතන්න. ඔබ දෙදෙනා සොහොන් පිටියේ කළුවරේ ඉන්න ගමන් සිගරට් එකක් පත්තු කරනවා. හොඳ සෝදිසියෙන් එන භුතයාට ඒ එලිය පෙනෙන්න ඉඩ තියනවා. සිගරට් ගඳ දැනෙන්න ඉඩ තියනවා. මිනිහා වැඩ කාරයෙක් නම් හෙමීට වටෙන් කැරකිලා ඇවිත් ඔබට වැඩක් දෙනවා. 

  දැන් තේරෙනවා නේද ඇම්බුෂ් එකකදී කොපමණ ඉහළ විනයක් සහ හැසිරීමක් තියෙන්න ඕනෙද කියලා. එක්කෙනෙකුට කැස්සක්, කිඹුහුමක්, ගියොත් මුළු ඇම්බුෂ් එකම ඉවරයි. මොකද අර භූතයා වගේ නෙවෙයි, යුද පුහුණුව හොඳින් ලබපු, ආයුධ වලින් සන්නද්ධ සතුරු පිරිසකට එරෙහිවයි මේ ඇම්බුෂ් එක කරන්නේ. එකයි මම මාතෘකාවේ දැම්මේ The Deadly Game ‘Ambush’ කියලා.

 ඇම්බුෂ් එකක් ස්ථාන ගත කලාට පසු රැකිය යුතු ඉහළම විනය තමයි සෙලවීමෙන් හෝ ශබ්ද නැගීමෙන් තොරව සිටීම. (මම පුහුණුව ලබන කාලේ අඹේවෙල පැත්තේ තමයි ඇම්බුෂ් අභ්‍යාසය තිබුනේ. මහ රෑ මර හීතලේ ඇම්බුෂ් එක දාගෙන ඉන්නවා. අපේ උපදේශකලා තමයි සතුරන් ලෙස එන්නේ. මගේ යාලුවෙක් ඇම්බුෂ් එකේ කපලා බුදි. ඒ මදිවට මේකා කොටයක් ඉරන්න පටන්ගත්තා, අඹේවෙලට නෙවෙයි මධ්‍යම සහ ඌව පළාත් දෙකටම ඇහෙන්න. කීප සැරයක් කිව්වා ‘යකෝ ගොරවන්නැතුව බුදියගන්’ කියලා. ඇහුවද පින්වත්නි, නෑ පින්වත්නි, ඉතින් අපේ පින්වත් උපදේශක පිරිසට මේ කොට ඉරීම ඇහුනා පින්වත්නි. අනේ උන්වහන්සේලා අප වෙත මහා කරුණාවෙන් වැඩම කර වදාරා, ඒ මහරෑ අපිව වඩම්මාගෙන ගිහින්, අයිස් වගේ සීතල වතුර වලකට වැඩම කෙරෙව්වා පින්වත්නි)  ඒ වගේම ඇම්බුෂ් එක ස්ථානගත කල පසු පණිවිඩ හුවමාරු යන්ත්‍රවල ස්පීකර් ක්‍රියාවිරහිත කොට හෙඩ්ෆෝන් දාගන්නවා. නමුත් කතා කරන්නේ නැහැ. අහගෙන ඉන්නවා පමණයි. අවශ්‍ය නැත්නම් සම්පුර්ණයෙන් ඕෆ් කරනවා.

  ප්‍රහාරය තුළ තිබිය යුතු වැදගත්ම ලක්ෂණය තමයි විශ්මයජනක බව සහ වේගවත් බව. (Surprise & Speed) ඔබ සොහොනේ රැකසිට, ‘අඩෝ……. උඹ අපේ නංගිට ලයින් දානවා නේද’ කියලා කෑ ගහගෙන ඉස්සරහට ගියොත්, භූතයා පැනලා දුවනවා. නැත්නම් මිනිහා ඔබට වඩා ඉස්සර වෙලා ප්‍රති ප්‍රහාරයක් දෙනවා. ඒ නිසා සතුරාට හිතාගන්නවත් බැරි තරම් පුදුම හිතෙන ආකාරයට, ප්‍රහාරය එල්ල විය යුතු අතර, මහා ජලාශයක බැම්ම කැඩුනා වගේ, හෝ ගාලා, වෙඩි වරුසා, ක්ලේමෝ ප්‍රහාර, ආර්.පී.ජී. ප්‍රහාර, රොකට් ලෝන්චර් ප්‍රහාර, එල්ල විය යුතුයි. ඉලක්කය විනාශවී කුඩුපට්ටම් වී යන විදිහට එල්ල විය යුතුයි. එක සතුරකුවත් ඉතුරු නොවිය යුතුයි. බේරී පැනයන සියළු දෙනාද විනාශ කළයුතුයි.

  දැන් මට බනින්න එපා, මම මහා තිරිසන් කතාවක් කියන්නේ කියලා. මම කියන්නේ ඇම්බුෂ් එකේදී කරන දෙයයි. එතැනදී මට ඉඩක් නැහැ මිනිස්කම ගැන බලන්න. එහෙම බලන්න ගියොත් මැරෙන්න වෙන්නේ මටයි. ඇයි? සතුරා මට වඩා ඉස්සර වුනොත් මොකද වෙන්නේ?

  ඇම්බුෂ් එකේ සියලුම කොටස් වලට අදාළ අය, තම තමන්ගේ කාර්ය භාරය අකුරටම ඉටුකළ යුතුයි. තමන් අතින් සිදුවන වරදක් නිසා තමන්ගේ පමණක් නොව තම පිරිසේ සියලු දෙනාගේම ජීවිත අහිමි වියහැකියි. හිතන්න ඔබේ අර භූතයා ටිකක් වැඩ කාරයෙක් කියා. එවිට ඔබට තනිවම ඇම්බුෂ් එක කරන්න බැහැ. අධාරක භටපිරිස් අවශ්‍යයි. කවුද අධාරක භට පිරිස්? ඔබේ යාලු මිත්රයෝනේ. කොහොමද ඒ අයත් ආධාර කරගෙන භුතයට වැඩේ දෙන්නේ. එක යාළුවෙක්ව රඳවනවා, භූතයා එන පාරේ, භුතයාට නොපෙනෙන විදිහට. එයාට අයිති කාර්යය තමයි ජංගම දුරකථනයෙන්/ටෝච් එළියකින්/දවල් කාලයේ කරනවානම් අතින් දෙන සංඥාවකින්, වැනි ක්‍රමයකින් ඔබට දැනුම් දීම, ‘ඔන්න බඩු එනවා’ කියලා.  දැන් ඔබට තිබෙන්නේ විශ්මයජනක බව සහ වේගය යොදාගනිමින් ප්‍රහාරය එල්ල කිරීමයි. හොඳයි, භූතයා ප්‍රහාරය කාගෙන දිගටම පාරේ දුවගෙන ගියොත්? අපරාදේ නේද සැලැස්ම. ඔන්න එතැනදී තව යාලුවෙක් අවශ්‍ය වෙනවා. එයා ඔබ වගේම හැංගිලා ඉඳලා දෙවැනි ප්‍රහාරය එල්ල කරනවා. එයා ඉන්නේ ඔබට වඩා මීටර් 10 ක් – 15 ක් ඈතින්. ඒ නිසා ඔබෙන් ගැලවුනත් භුතයාට ඔහුගෙන් ගැලවීමක් නැහැ. මේ ක්‍රමය වඩාත් විධිමත්ව, ඉහල මට්ටමේ පුහුණුව සහ නිරවද්‍යතාව පදනම් කරගනිමින් තමයි හමුදා ඇම්බුෂ් එකකදී කරන්නේ.

  දැන් ප්‍රහාරය අවසන්. මොකද කලයුත්තේ. සොහොන් පිටිය ළඟ පාරේ ඉඳං ‘යාහ්…… හූ’ කියලා මහා හඬින් කෑ ගසමින්, ජයග්‍රහණය සමරනවාද? භුතයාගේ ආධාරක භට පිරිසක් ඇවිත් ඔබට වැඩක් දෙන්න කලින් මාරු වෙනවද? ශරීරයට වඩාත් ගුණදායක වන්නේ මාරුවීමයි. කොහොමද මාරු වෙන්නේ? මතක තියාගන්න. මම කිව්වනේ භුතයාත් වැඩ කාරයෙක් විය හැකියි කියලා. භුතයාත් ඔහුගේ යාලුවන්ට කියලා තිබුනානම්, ඔබව කොහේදී හරි දැක්කොත් ඇම්බුෂ් කරන්න කියලා, ඔබ, සොහොන් පිටියට ඔබේ ගෙදර සිට ගිය පාරෙන්ම ආපසු එන එක, එතරම් ගුණ දායක නැහැ. මොකද, ඔබ යනවා බලා සිටි භුතයාගේ යාළුවො, ‘හරි මල්ලි, උඹ ගියා වගේ මේ පාරෙන්ම ආපහු එන්න ඕනනේ, වරෙන්කො එහෙනම්’ කියලා බලාගෙන ඉන්න පුළුවන්. ඔබේ සැලැස්මේ තිබිය යුතුයි ඇම්බුෂ් එක දෙන තැනට යන පාර සහ, ඇම්බුෂ් එකෙන් පසු ආපහු එන පාර කුමක්ද කියා. ඒ නිසා හමුදා ඇම්බුෂ් එකකදී ඒ සඳහා යන පාර සහ එන පාර පළමුව තීරණය කරනවා. අපි ඇම්බුෂ් එකට යනවා සතුරාගේ ඇස ගැටුනොත්, ඔහුට පුළුවන් අපි ආපසු එන පාරේ රැකසිට, අපිව ඇම්බුෂ් කරන්න. පේනවා නේද? The Deadly Game ‘Ambush’

  මා දන්නවා ඔබ මෙපමණ දුර මේ ලිපිය කියවාගෙන ආවත්, ‘හාපෝ………. අද පින්තුර නැහැනේ, මේ යකා බණ නේ කියන්නේ’ කියලා හිතන බව. ඔන්න ගෙනාවා ඔබව පින්තුරය වෙත. මේ පින්තුරය පරිගණකය මගින් අඳින්න මට ටිකක් වෙහෙස වෙන්න සිදුවුනා. හොඳින් මතක තබාගන්න, චිත්‍ර ඇඳීමේ සහ සංස්කරණය කිරීමේ මෘදුකාංග පිළිබඳව, කිසිදු පුහුණුවක් මා ලබා නැහැ. තනියම ඉගෙනගෙනයි මේ කරන්නේ. ඒ නිසා මේ චිත්‍රයේ අඩුපාඩු ඇති. මේ රූපයෙන් පෙන්වන්නේ වනාන්තර ප්‍රදේශයක් හරහා වැටී ඇති මාර්ගයක් බව උපකල්පනය කරන්න. මෙහි පෙන්වන සොල්දාදුවන් ඉන්නේ විවෘත භූමියක නොව, හොඳින් ආවරණයවී බවද සලකන්න. ඔබට පැහැදිළිව දැකබලා ගැනීමටයි මෙහෙම ඇඳ තිබෙන්නේ.

  මේ රූපයෙන් පෙන්වන්නේ සාමාන්‍යයෙන් ඉතා සරලව සහ ප්‍රාථමික මට්ටමෙන් යොදවන ඇම්බුෂ් එකක්. මීට වඩා ඉතා සංකීර්ණ ඇම්බුෂ් ක්‍රම තිබෙනවා. ඒවා කියන්න ගියොත්‘ගොලුබෙල්ලා දැලි පිහියට කැපෙන්න ඉඩ තිබෙනවා’     ඒ නිසා ලද දෙයින් සතුටු වෙමු.  මේ රූපය මත ක්ලික් කර, එය විශාල කරගෙන බලනවානම් වඩාත් හොඳයි. ඇම්බුෂ් එකට යාමට පෙර, මේ සිතියම හෝ, මේ අනුව පොළොවේ සාදන ලද වැලි ආකෘතියක් (Sand Model) මගින්, කණ්ඩායමේ සියලු දෙනාට සම්පුර්ණ සැලැස්ම පැහැදිළි කර දෙනවා.

  රූපයේ ඇති වචන සිංහලෙන් නොයෙදුවේ ඒ සඳහා සිංහල වචන නැති නිසා නොවෙයි. පුහුණුවේදී සහ භාවිතයේදී පාවිච්චි කරන්නේ ඉංග්‍රීසි වචන නිසා.

  රූපයේ තිබෙන සමාන්තර කළු ඉරි දෙකෙන් පෙන්වන්නේ පාරක්. එහි ඇති රතුපාට කඩ ඉර Enemy Approach Path සතුරා එන්නේ මේ දිශාවෙන් බව ඔබට පෙන්වනවා. සතුරා එන මාර්ගයේ පැත්තක සිටින භට පිරිස ඔබ දැක්කාද? ඒ පිරිස හඳුන්වා තිබෙන්නේ Killer Group යනුවෙන්. ඒ තමා ඇම්බුෂ් එකේ ප්‍රධාන ප්‍රහාරක කණ්ඩායම. (මේ රූපයේ පෙන්වන භට පිරිස කීයද කියා ගණින්න එපා. මෙය නිදර්ශනයක් පමණයි. යොදවන සංඛ්‍යාව තීරණය වන්නේ, සතුරාගේ සංඛ්‍යාව කොපමණද, ඔහු අතේ ඇති ආයුධ මොනවාද, ඔහුට ආධාරක භට පිරිස් එයිද, වැනි කරුණු අනුවයි) ‘කිලර් ගෘප්’ එකේ තමයි ඇම්බුෂ් එක අණ දෙන්නා හෙවත් Ambush Commander ඉන්නේ. ඔහු තමයි ප්‍රහාරය ආරම්භ කරන්නේ. බලන්න, පාර අයිනේ සවිකර තිබෙන ක්ලේමෝ බෝම්බ තුනක ස්විච් එක ඔහු අතේ තියනවා. ඔහු ඒවා පුපුරවා හරිනවාත් සමගම, කිලර් ගෘප් එකේ අනිත් අය වෙඩි තැබීම ආරම්භ කරනවා. අර මම කිව්වේ මහා ජලාශයක බැම්ම කැඩුනා වගේ කියලා. කිලර් ගෘප් එකේ තමයි තියෙන්නේ ප්‍රබල මැෂින් තුවක්කුව.  Obstacle හෙවත් බාධකය කියන වචනය දැක්කාද? එතන තියෙන්නේ ප්‍රපාතාකාර ගල් කන්දක්. ප්‍රහාරය එල්ල වුවාට පසුව සතුරාට ඒ පැත්තට දුවන්න බැහැ. තේරුමක් නැහැ. එය බිත්තියක් වගේ ඉවුරක්නේ. මේ තමයි ප්‍රහාරක ස්ථානය තෝරා ගැනීමේ සාර්ථක බව. Early Warning Group එක දැක්කාද? ඒගොල්ලෝ තමයි Ambush Commander ට සංඥා කරන්නේ ‘ඔන්න බඩු එනවා’ කියලා. රාත්‍රී කාලයේ නම්, Early Warning Group එක අතේ තියන ලණුවක් Ambush Commander ගෙ කකුලේ බැඳ තිබෙනවා. සතුරා එනවිටEarly Warning Group එක ඒ ලණුව ඇද්දම, Ambush Commander දන්නවා, ඔන්න බඩු එනවා කියලා. එතකොට Back Stops කියන කණ්ඩායම මොකද කරන්නේ. එයාලා තමයි පැනයන සතුරන්ට වැඩේ දෙන්නේ. ඒගොල්ලෝ අතෙත් තියෙන්නේ ටී 56 සැහැල්ලු යාන්ත්‍රික තුවක්කුව වැනි තුවක්කු. තමන් ගමන් කරමින් සිටි දිශාවටම දුවන්න යන සතුරන්ට එයාලගෙන් ගැලවීමක් නැහැ. ඒ වගේම ආපහු තමන් ආව පැත්තට දුවන්න යන සතුරන් Early Warning Group එකේ ප්‍රහාරයට ලක්වෙනවා. Protection Party කියලා තවත් පිරිසක් ඉන්නවා දැක්කද? එයාලා තමයි ඇම්බුෂ් එකට ආරක්ෂාව සපයන්නේ. ඇම්බුෂ් පිරිස එන්න කලින් තමයි එයාලා ස්ථානගත වෙන්නේ. ඇම්බුෂ් එක ස්ථානගතවූ පසු, එයට පසුපසින් ඇවිත් ගහන්න සතුරා උත්සාහ කලොත්, මෙයාලට අහුවෙනවා. එතකොට මෙයාලයි ඇම්බුෂ් පිරිසයි දෙගොල්ලොම එකතුවෙලා, සතුරාට වැඩේ දෙනවා. ඒවා කලින් පුහුණුවූ දේවල්. ඇම්බුෂ් එක ඉවරවෙලා, ඇම්බුෂ් පිරිස ඉවත්වන විට, මේ පිරිස එහි රැඳී සිටිමින් හතර වටෙන්ම ආරක්ෂාව සපයනවා. ඔවුන් තමයි අන්තිමට ඉවත් වන්නේ. කවුද දන්නේ සතුරා අපිව දැකලා අපි සුදානම් වෙන්න කලින් පසුපසින් ඇවිත් ප්‍රහාරයක් එල්ල කරයිද කියලා. The Deadly Game ‘Ambush’. නිල්පාට කඩ ඉරි දෙකක් පෙනෙනවා නේද, එහි අගට ඊතලයක් සහිතව. එයින් Approach Route කියන්නේ, ඇම්බුෂ් කණ්ඩායම මේ ප්‍රදේශයට එන මාර්ගය. Withdrawal Route කියන්නේ ආපසු යන මාර්ගයයි. ඇම්බුෂ් එකට අයත් එක් එක් කණ්ඩායම් ස්ථානගතවන තැන් අතර පරතරය තීරණය වන්නේ, 1. ඇම්බුෂ් එක කරන්නේ දවල් කාලයේද රාත්‍රී කාලයේද, 2. භුමියේ ස්වභාවය, 3. යෙදවිය හැකි භට පිරිසේ ප්‍රමාණය, වැනි සාධක අනුවයි.

  මේ තමයි ඇම්බුෂ් එක කිරීමේ සරල විස්තරය. මීට වඩා කරුණු විස්තර කරන්න නම් ඔබට මුලික යුද උපක්‍රම ගැන පුහුණුවක් තියෙන්න ඕනේ.(ඔබට මුලික යුද පුහුණුවක් අවශ්‍යද? බැඳෙන්න විචාරක යුද හමුදා ඇකඩමිය වෙත, පහසු ගෙවීමේ ක්‍රම, වයස 55 – 60 අතර කාන්තාවන්ට පුහුණුව නොමිලේ. ඔබේ සැමියාට/බිරිඳට ජීවිත කාලය පුරාම නොබියව මුහුණ දෙන්න. එකම විසඳුම, විචාරක හමුදා ඇකඩමිය.)

  හඃ හා……………………..ඔන්න කට්ටිය එහෙනම් ඇම්බුෂ් එකකුත් කළා ඈ………කාටද ආඩම්බර? අපි අපිටම තමයි. මොකද මේක සාමුහික ප්‍රයත්නයක්නේ.

බලුකිරි සමාජයේ බලු වැඩ – බluකිri.com The Ugliest Sri lankan Online Community

කොපි කිරීම අද ඊයේ සිට සිදුවන දෙයක් නොවෙයි නොවැ. ඉස්කෝලේ යන කාලෙත් කරන වැඩක් නොවැ. නමුත් ප්‍රසිද්ධියේ කොපි කිරීම පුද්ගලයකුගේ පහත් ජන්ම ලක්ෂණ ප්‍රදර්ශනය කිරීමක්. මම මේ අඩවියේ පළ කරන ලද ලිපි රාශියක් කිසිදු ලැජ්ජාවක්, හිරිකිතයක්, නැතුව අමු අමුවේ කොපිකර පළ කිරීමට බලුකිරි කාරයෝ සමත්වී ඇත. මේ බව මට මුලින්ම දැනුම් දුන්නේ වටරවුම ලියන මුදියන්සේ. ඊට පස්සේ හීනලන්තයේ හරී හොයාගෙන තිබුනා, මගේ බ්ලොග් අඩවියේ ඉතිහාසයේ සිටම මේ බලු කිරි කාරයෝ බලු විදිහට කොපි කර ඇති බව. මේ දෙන්නාට පින්සිද්ධ වෙන්න මමත් හොයලා බැලුවා. බුදු අම්මෝ!!!!!!!!!! මේ තියෙන්නේ ගෙඩි පිටින්ම කොපි කරලා. මම බොහොම අමාරුවෙන් හොයාගෙන සංස්කරණය කළ පින්තුරත් එක්කම, එහෙම පිටින් ලිපි ඔක්කොම කොපිකරලා දාලා. අන්තිම කොනක අබ ඇට තරමේ අකුරින් තියනවා උපුටා ගැනීමකි කියලා. උපුටාගත්තේ කාගෙන්ද, කොහොමද, අවසර ගත්තද, ඒ මොනවත් නැහැ. හැබෑටම මුනුත් මිනිස්සුද? ලෝකයට පෙන්වන මුහුණත් මුන්ගේ සැබෑ ස්වරුපයත් අහසට පොළොව වගෙයි නේද? මම මේ ඊයේ පෙරේදා (20 වැනිදා) පළ කළ රැකසිට පහරදීම සම්බන්ධ ලිපියේ ක්ලේමෝ බෝම්බ ගැන කියන ලද කොටස තමයි අන්තිමට කොපිකරලා තියෙන්නේ. මේ බලන්න. 

  මගේ බ්ලොග් අඩවියේ ඉහලින්ම ලේබලයක් තියනවා PROTECTED BY COPYSCAPE DO NOT COPY කියලා. මුන් ඒ ගැනවත් තැකීමක් නොකරන, උපතින්ම, පහත් ගතිගුණ තම දෙමවුපියන්ගේ ජාන වලින්ම රැගෙන ආවාදෝ යි සිතේ. ඉතින් මේ කාලකන්ණින්ට මොනවා කරාට හිත් වදීද? මුන් නිකම්ම නිකම් පුස්සන් මිස කිසිදු නිර්මාණයක් කල නොහැකි නපුංසකයන් බව නොපෙනේද? මුන් මව්කිරි කිසි දිනක බී නැති බවත්, ඒ වෙනුවට දෙන එළකිරි වෙනුවට බී ඇත්තේ බලුකිරි බවත් මෙයින් පැහැදිළි නොවන්නේද? ඔබ මේ ගැන සිතන්නේ කුමක්ද?

පුළුවන්නම් වරෙන්කො අපේ පැත්තෙන් යන්ඩ (පළමුවැනි කොටස) – The Deadly Game ‘Ambush’ (Part One)

    අපි කොච්චර හොඳින් හිටියත් අපට හතුරුකම් කරන අය ඉන්නවා. අපි පාරේ අයින් වෙලා ගියත්, ඇඟේ හැප්පිලා ගෝරි දාගන්න එන අයත් ඉන්නවා. ඉවසලා ඉවසලා බැරිම තැන තමයි අපිත් මග රැකලා ඉඳලා උන්දලාගේ කොන්ද හරහා පොලු පාරක් දීලා පැනලා දුවන්නේ. වෙනත් වචන වලින් කියනවනම් රැක සිට පහර දීමක් කරන්නේ. හිතේ හයිය තියන අය අභියෝග කරනවා ‘පුළුවන්නම් අපේ පැත්තෙන් යන්ඩ වරෙන්’ කියලා. එහෙම එන්ඩ කියන්නෙත් ‘හොඳට සළකලා’ යවන්න නේද? 

  (Ambush) ඇම්බුෂ් කිරීම වනචාරී ගෝත්‍ර වලින් ඉගෙනගත් ක්‍රියාවක් ලෙසයි සැලකෙන්නේ. ඒ කියන්නේ ඇම්බුෂ් කිරීම එක අතකට වනචාරී (වනචර?) වැඩක්. නමුත් අද තිබෙන ‘දියුණු’   ලෝකයේ ඇම්බුෂ් කිරීම වනචර වැඩක් නෙවෙයි. හමුදා ක්‍රියාන්විතයක්.

   හැබැයි එක පුද්ගලයෙක් මග රැක සිට, අතේ පොලු කෙටියක් වත් නැති, තව පුද්ගලයකුට පිහියෙන් ඇනලා, පොල්ලකින් ගහලා, මූණට ඇසිඩ් ගහලා දිවීම, ඇම්බුෂ් එකක් නෙවෙයි. බියගුළු පෞද්ගලික ප්‍රහාරයක්. අපිට බොහෝවිට එදිනෙදා සමාජයේ අසන්නට ලැබෙන්නේ ඒ වගේ පෞද්ගලික පහරදීම් පමණයි. මේ ළඟදිත් දුන්නේ ඉහලම අධිකරණ නිලධාරියකුට. (බොරු අනේ. එයා කියලා ගස්සවාගෙන, එනවා දැන් අපිව අන්දන්න.  )

  හමුදා ඇම්බුෂ් එකක් යනු ඊට වඩා ඉතා දැඩි සැලකිල්ලකින් හා උපරිම ආරක්ෂාව, වෘත්තීය නිපුනතාව, බුද්ධි තොරතුරු, පදනම් කරගනිමින් කරන ක්‍රියාන්විතයක්. හොඳයි, අපි අද කතා කරමු මොකක්ද මේ රැක සිට පහර දීම හෙවත් ‘ඇම්බුෂ් ‘කියන්නේ කියලා. හැබැයි මුලින්ම මා එක දෙයක් ඔබට ඉතා පැහැදිළිව කිව යුතුයි. මේ ලිපියේදී මට රැකසිට පහරදීම පිලිබඳ සියළු න්‍යායික හා ප්‍රායෝගික කරුණු ඔබට කියන්නට බැහැ. ඒ නිසා සමහර කරුණු යන්තමින් හැඳින්වීමක් පමණයි කරන්නේ. මම යුද්ධ කරන්න උගන්වනවා කියලා, බලධාරීන් හිතුවොත්, ඔබට අනාගතේදී මේ බ්ලොග් අඩවිය අහිමි වනු ඇති. 

  අතීතයේදී රැකසිට පහර දීම සඳහා මහා විශාල සේනාවන් යෙදවූවා. ගමන් කිරීමට අපහසු දුර්ග මාර්ග, කඳු වැටි මැදින් වැටී ඇති පටු නිම්න, වැනි ස්ථාන තමයි ඒ සඳහා තෝරාගත්තේ. අපේ රටේ වීර සිංහලයන් සුද්දාට එරෙහිව මහා පරිමාන ඇම්බුෂ් කල බව අතීත කතාවල සඳහන් වනවා. විශේෂයෙන් කඩුගන්නාව දුර්ගය තමයි ඉංග්‍රීසි බලසේනා වලට එරෙහි රැකසිට පහරදීම් සඳහා යොදාගත්තේ. සුද්දන්ගේ හමුදා, ඒ කඳුකර මාර්ගයේ එද්දී, විශාල ගල් පෙරලීම, ගිනි ඊතල වලින් විදීම, තමයි ඒ වීර සිංහලයන් කල රැකසිට පහරදීම. ඒ කියන්නේ, යුද උපක්‍රම (Battle Tactics) ගැන, ඔවුන්ට ඒ කාලය අනුව ඉතා හොඳ අවබෝධයක් තිබුන අතර, එයින් ප්‍රායෝගිකව සාර්ථක ප්‍රතිඵල අත් කරගත් බවයි.

  ඒ නිසා ඇම්බුෂ් කිරීම අපට අලුත් දෙයක් නෙවෙයි. අලුත් වී තිබෙන්නේ තාක්ෂණය පමණයි. එමෙන්ම අද කාලයේ රැකසිට පහරදීමක්‌ සඳහා විශාල භට පිරිසක් යොදවන්නේ නැහැ. සමහර විට හත් අට දෙනෙකුටත් පුළුවන් එවැනිම කුඩා කණ්ඩායමක් හෝ විශාල පිරිසක් හෝ වැදගත් පුද්ගලයකු ගමන කරන වාහන පෙළක් ඉතා සාර්ථකව ඇම්බුෂ් කරන්නට. අපේ කොමාන්ඩෝ සහ විශේෂ බලකාය, පසුගිය යුද සමයේ, එල්.ටී.ටී.ඊ. පාලනය යටතේ තිබුණ ප්‍රදේශ වල කිලෝමීටර් 20 ක් හෝ ඊටත් වඩා දුරට ගොස් ඔවුන්ගේ නායකයන් කීප දෙනෙකුටම සාර්ථකව වැඩේ දුන්නා, රැකසිට පහරදීම මගින්. 

  මා ඇම්බුෂ් දෙකකින් අනූනවයෙන් බේරුනා, මගේ හමුදා සේවා කාලය තුළදී. පළමුවැන්න 1985 දී. එවකට මා සේවය කලේ පොළොන්නරුව – මඩකළපුව මාර්ගයේ පුනානි ප්‍රදේශයේ. මාස 4 කට පමණ පසුව මා ලද නිවාඩු දින පහ අවසන් වී, පාන්දරින්ම ආපසු පුනානි වෙත යන්න පිටත්වුනත්, බස් ප්‍රමාදය නිසා යන්නට නොහැකිවුනා. හවස්වනවිට මට පැහැදිළිව තේරුණා, ළඟම පිහිටි හමුදා කඳවුර වෙත යාම තමයි, වඩාත් ප්‍රඥාගෝචර වන්නේ කියා.

   ලොරි කබලක එල්ලුන මට, යන්තම් දිඹුලාගල මහා විහාරයේ පිහිටි කඳවුරට යාගත හැකිවුනා. එහි තිබුනේද මගේ රෙජිමේන්තුවේම කඳවුරක්. මා එහි සිට පුනානි අණදෙන නිලධාරි තුමාට ගුවන්විදුලි පණිවිඩයකින් දැන්වුවා, බස් නැති නිසා මා ප්‍රමාද වූ බවත්, ඒ නිසා දිඹුලාගල කඳවුරට පැමිණි බවත්, හෙට උදේම පුනානි වෙත එන බවත්. ඒ සඳහා අනුමැතිය ලැබුනා. (අනිවාර්යයෙන් අනුමැතිය දෙන්නට වෙනවා. මොකද, ඒ දිනවල ප්‍රධාන මාර්ගයේ මීටර් 500 න් 500 ට පමණ සෙබළුන් දෙතුන් දෙනා යොදවා මාර්ගයේ ආරක්ෂාව තහවුරු කරනවා. එයට කියන්නේ පිකට් picket කියලා. (මාර්ග ආරක්ෂක මුරය) (picquet නෙවෙයි) ඒ පිකට් එක සවස 5.00 ට පමණ ඉවත් කරනවා. මම ලොරියට නැග්ගේත් 5.30 ට විතර) පිකට් එක ඉවත් කල පසු ක්‍රියාන්විත රාජකාරි සඳහා යන විශාල සන්නද්ධ භට පිරිස් පමණක් පයින් යනවා හැර, හමුදා රථ ඒ මාර්ගයේ නොයවන්නේ, ඇම්බුෂ් වලට අසුවීමට හොඳටම ඉඩ තිබෙන නිසයි.  

   එදා රාත්‍රියේ පන්සලේ කඳවුරේ සහෝදර නිලධාරියාගෙන් ‘සියළු සත්කාර සංග්‍රහ’ විඳ, උදෙන්ම ගුවන් විදුලියෙන් කතාකර කිව්වා මාව රැගෙන යන්නට වාහනයක් එවන ලෙස. වාහනයක් එවන බව කිව්වත්, එය ප්‍රමාද වන බව පෙනී ගියා. මේ අතර, මගේ සහෝදර නිලධාරියා කිව්වා, ඔහුට රාජකාරි අවශ්‍යතාවක් තිබෙන නිසා, වැලිකන්ද කඳවුරට යන බැවින්, ඔහුගේ වාහනයෙන්, මා වැලිකන්ද දක්වා ගෙන යාහැකි බව. මම බොහොම කැමැත්තෙන් ඔහු සමග පිටත් වුනා. අපි වැලිකන්ද කඳවුරට ළඟා වෙමින් සිටියා. ඒ හරියේ පාර තනි කෙලින් පිහිටා තිබෙන්නේ.

  මේ වෙලාවේ අපි දුටුවා ඈතින් එන ජීප් රථයක්. මම අනුමාන කළා ඒ මා කැඳවාගෙන යන්නට එන ජීප් රථය කියා. මොහොතකින් මහා ‘බුම්ම්ම්ම්ම්ම්……’ හඬක් සමග ඒ ජීප් රථය පොළොවෙන් අඩි 10 ක් පමණ උඩට විසිවී ගිනි ගුලියක් වී පාරට වැටුනා. ඒ වනවිට අපේ රථයත් ඒ රථයත් අතර දුර මීටර් 500 ක් පමණ තිබුනේ. අපේ රථයේ රියදුරා ගැසූ බ්රේක් පාරට, මගේ ඔළුව රථයේ වා මුවාවේ වැදුණා. අපේ ආරක්ෂක මුරය වෙඩි තියාගෙනම එලියට පැන්නා. මමත් මගේ සහෝදර නිලධාරියාත් ආරක්ෂක මුරයේ හතර දෙනාව දෙදෙනා බැගින් යොදාගෙන, පාරේ දෙපස කැලය දිගේ වෙඩිතබමින් ඉදිරියට ගියා. නමුත් ඒ වනවිටත් ත්‍රස්තවාදීන් පැනගොස් තිබුණා.

  ඒ පැමිණ තිබුනේ මා රැගෙන යාමට පැමිණි රථයයි. එය සම්පුර්ණයෙන් කුඩුපට්ටම් වී තිබුණා. එහි සිටි සෙබළුන් පස්දෙනාගෙන් (රියැදුරු, ආරක්ෂක සෙබළු හතර දෙනා) තුන් දෙනෙකුගේ සිරුරු කැබලි වලට කැඩී තිබුණා. රියදුරු ගේ සිරුර කැඩී නොතිබුනත් මියගොස් සිටියා. එක සෙබළකු මරණාසන්න තත්වයේ සිටියා. අපි වහාම ගුවන්විදුලි මගින් තත්වය වාර්තා කල විගස, ඒ වනවිටත් සැක කටයුතු ශබ්දය ඇසුණු ආධාරක භට පිරිස් එහි ළඟා වෙමින් සිටියා.

  ශ්‍රී ලංකා ගුවන් හමුදාවේ හෙලිකොප්ටර් නියමුවකු එදා වීර ක්‍රියාවක් කළා. ඔබ දන්නවානේ පාර දෙපස සෙවන සඳහා වවා තිබෙන මාර ගස්. ඔහු මේ මාර ගස් දෙකක අතු වල යන්තමින් ගැටෙමින් (පුංචි රිකිලි හෙලිකොප්ටර් තලවල වැදී කැඩී වැටුනා) ඒ ගස් දෙකක් මැදින් හෙලිකොප්ටරය මහ පාරට බෑවා. ඒ නිසා අර මරණාසන්න සෙබළා පොළොන්නරුව රෝහල වෙත ගෙනගොස්, දිවි බේරාගන්නට හැකිවුණා.

  ඒ වෙලාවේ පැමිණි ආධාරක භට පිරිස් සමග අපි අවට පරීක්ෂා කළා. එහිදී හමුවුනා තවත් බිම්බෝම්බ වයරයක්. එය දිගේ පරීක්ෂා කිරීමේදී පෙනීගිය පුපුරා නොගිය තවත් බිම්බෝම්බයක් ඇති බව. පසුව බෝම්බ නිෂ්ක්‍රිය අංශයෙන් එය නිෂ්ක්‍රිය කළා. ඒ බෝම්බය සවි කර තිබුනේ පාරේ අපේ වාහනය ගමන් කළ තීරුවේ. ඒ කියන්නේ කොයි පැත්තෙන් හෝ එන හමුදා වාහනයකට පහර දෙන්නයි බෝම්බ දෙකක් යොදා තිබුනේ. අර වාහනය අපේ වාහනයට කලින් එතනට ආවා. තවදුරටත් පරීක්ෂා කරන විට මගේ කනට වතුර බින්දුවක් වැටුණා වගේ දැනුණා. උඩ බැලූවිට දැක්කේ, බෝම්බ පිපිරීමේදී, සිරුරෙන් වෙන්ව ගොස්, ගහක රැඳුණු, සොල්දාදුවකුගේ අතකින්, තවමත් ලේ බිඳු වැටෙන බවයි.

  දෙවැනි වතාවටත් මම ඇම්බුෂ් එකකින් ගැලවුනේ 1999 දී. එවකට ක්‍රියාත්මකව තිබුණු ජය සිකුරු ක්‍රියාන්විතයේදී(Operation Jayasikuru) වවුනියාවට උතුරෙන් පිහිටි අලුතෙන් අත්පත් කරගත් ප්‍රදේශයක ආරක්ෂාව තහවුරු කරගන්නට අපේ භට පිරිස් යොදවා තිබුනා. මා ඒ භටපිරිස් යෙදවීම පරීක්ෂාකර ආපසු පැමිණෙන්නට මගේ වාහනයට ගොඩ වෙද්දී මතක් වුනා එක්තරා ස්ථානයකට යොදවා සිටි භට පිරිස් ඊට වඩා මීටර් 100 ක් පමණ පසුපසින් සිටීම වඩාත් යෝග්‍ය බව. ඒ ප්‍රදේශයේ යොදවා සිටි කණ්ඩායම් භාර නිලධාරි වරයාට එය කියන්නට මා නැවතත් වාහනයෙන් බැස ගියා. මේ අවස්ථාවේදී හමුදා වාහනයක් යනවා මා දුටුවා. විනාඩි දෙකකින් පමණ මහා පිපිරුම් හඬක් ඇසුනා. අර වාහනය රැකසිට පහරදීමකට ලක්ව තිබුණා.

  අපේ ආරක්ෂක වළල්ල තුලට රිංගා ගත් තුන් දෙනෙකුගෙන් යුත් ත්‍රස්තවාදී කණ්ඩායමක් තමයි එය කර තිබුනේ. පැන යමින් සිටි ඔවුන්, එදාම සවස, වෙනත් ප්‍රදේශයකදී අපෙන් වෙඩිකා මියගියා.

  පහරදීමට හසුවූ වාහනයේ මා හඳුනන සොල්දාදුවකු සිටියා. මා එතනට යනවිට ඔහු පණ අදිමින් සිටියා. මම වහාම බිම වාඩිවී, ඔහුගේ හිස මගේ  මගේ  උකුලේ තබාගන්න විටයි දුටුවේ, ඔහුගේ ශරීරය දෙකට කැඩී ඇති බව. එළියට ඇවිත් තිබුණ ඔහුගේ හදවත, තවමත් ගැහෙමින් තිබුණා. ඔහු මා දෙසම බලා සිටියා. මාව හඳුනාගත් බවක් පෙනුණා. මා ඔහුට වතුර පොවන්නට උත්සාහ කළත්, ඔහු මඳ සිනහවක් පෙන්වමින්, මගෙන් සදහටම සමුගත්තා. එදා නම් මට හැඬුණා.

  මේ කතාවේ ඊළඟ කොටසට යන්න කලින්, රැකසිට පහරදීමකදී පාවිච්චි කරන බෝම්බ ගැන, කෙටි හැඳින්වීමක් කරන්නට අදහස් කරනවා. ඒ හැඳින්වීම, රැකසිට පහරදීම පිළිබඳ ඔබේ අවබෝධය වර්ධනය කරනු ඇතැයි සිතනවා.

ක්ලේමෝ බෝම්බ Claymore Mines

රැකසිට පහරදීම් වලදී වැඩිපුරම භාවිත කෙරෙන බෝම්බ වර්ගය මෙයයි. ඉතාම භයානක ප්‍රතිඵල දෙන බෝම්බයක්. ඔබෙන් සෑහෙන පිරිසක් මේ බෝම්බ ගැන අහලා තියනවාට සැකයක් නැහැ. ඒ අපේ රටේ පහුගිය යුද සමයේදී අහන්නට දකින්නට ලැබුණු ක්ලේමෝ බෝම්බ ප්‍රහාර නිසා. මේ බෝම්බ වයර් මගින් සම්බන්ධ දුරස්ථ පාලන ක්‍රමයකිනුයි පුපුරවන්නේ. වයර් රහිත දුරස්ථ පාලක දැන් තිබෙනවා. මේ බෝම්බය පිළිබඳව පින්තුර වලින් තොරතුරු කියන්නම්.

  ක්ලේමෝ බෝම්බය බැලූ බැල්මට හරියට ප්ලාස්ටික් පෙට්ටියක් වගෙයි. පිළිගත් ප්‍රමිතීන්ට අනුව හදන ලද ක්ලේමෝ බෝම්බයක් අඟල් 10 ක්‌ පමණ දිගයි. අඟල් 6 ක්‌ පමණ උසයි. අඟල් 2  1/2 ක්‌ පමණ ඝනකමයි. මේ පෙට්ටිය ඇතුලේ විදුලි බලයෙන් පත්තුවන ඩෙටනේටරයක් (සමහරවිට දෙකක්) අධිබල වෙඩි බෙහෙත් සහ යකඩ බෝල අතිවිශාල ගණනක් අඩංගු කරලා තියනවා. සාමාන්‍ය විදුලිපන්දම් බැටරි (Size D 1.5 V) දෙකක බලබලයෙන් පවා පුපුරා යන ඩෙටනේටර් තිබෙනවා. පිපුරුම් උපකරණයේ සිට බෝම්බය දක්වා වයරයක් ඇද තිබෙනවා. බැටරි තිබෙන්නේ පිපුරුම් උපකරණය ඇතුලේ.

  ඒ කාලේ එල්.ටී.ටී.ඊ. සංවිධානය අඩි 3 ක්‌ පමණ දිග, අඩි දෙකක් පමණ උස, අඟල් 4 ක්‌ පමණ ඝනකම ක්ලේමෝ දේශීයව නිපදවා තිබුණා. නමුත් ඒවා දුර ගෙනියන්න අමාරුයි. කැඩෙන්නට ඉඩ තිබෙනවා. දැන් ඉතින් මට හෝ ගාලා ප්‍රශ්න එයි කියා හිතෙන නිසා තමයි මේ පින්තුර පෙන්වන්නේ. මේ පින්තුරවල දැක්වෙන තොරතුරු කියවීමෙන් ඔබට බොහෝ දේවල් දැනගත හැකියි. මෙහි දැක්වෙන්නේ ජාත්‍යන්තර ප්‍රමිතීන්ට අනුව (මතක තබාගන්න ලෝකයේ සියලුම ආකාරයේ තුවක්කු, පතරොම්, බෝම්බ, යුද ටැංකි, යුද ගුවන්යානා, මිසයිල, සබ්මැරීන්, ආදී මෙකී නොකී සියල්ලටම අදාළ ජාත්‍යන්තර ප්‍රමිතීන් තිබෙනවා) නිපදවා ඇති ක්ලේමෝ බෝම්බයක්. පින්තුර මත ක්ලික් කර විශාල කරගෙන බලන්න.

  ක්ලේමෝ බෝම්බයක් පොළොවේ සවි කලාම එය පරිසරය තුල සැඟවිය යුතුයි. නැත්නම් සතුරාට එය නිරීක්ෂණය විය හැකියි. බොහෝවිට ක්ලේමෝ බෝම්බ අටවන්නේ විශාල් ගස් යට එහි කඳට තබා, හුඹස් වලට හේත්තු කර, ලොකු ගල් වලට හේත්තු කර, හෝ එවැනි ආවරණයක් තබාගෙන. එයට හේතුව ක්ලේමෝ බෝම්බය පිපිරීමේදී පසුපසට විහිදෙන කෑලි වලින් එය පුපුරවන්නාටද හානි වියහැකි නිසා.

  එසේම පිපිරුම් උපකරණයේ සිට බෝම්බය දක්වා විදුලිය ගෙන යන වයරයද සඟවා තිබිය යුතුයි. ඒ සඳහා සමහරවිට පොළොවේ අඟලක් පමණ ගැඹුරට කාණුවක් කපා වයරය එහි දමා ඉතා සුක්ෂ්ම ලෙස කාණුව වසා තබනවා. හොඳ වයරයක් නම ඇළක්, ඔයක්, වැනි දිය පහරක් යටින් වුනත් යෙදවිය හැකියි සැඩ පහර නැත්නම්.

බිම් බෝම්බ – Land Mines

 අවශ්‍ය වෙලාවට පුපුරවා හැරීම සඳහා මාර්ගයක වලක් හාරා අටවා තබන බෝම්බ තමයි බිම්බෝම්බ. හැබැයි මේ ක්‍රමය දැන් බොහොම ප්‍රාථමික ප්‍රහාරක ක්‍රමයක්. මාර්ගය තිබෙන්නේ තමාට අයිති නැති ප්‍රදේශයක නම්, මාර්ගය පරීක්ෂා කරන මුර සංචාර වලදී බෝම්බය අහුවෙන්න පුලුවන්. මොකද අනිවාර්යයෙන්ම බෝම්බයේ සිට පුපුරවන්නා සිටින තැන දක්වා වයරයකින් බලය සැපයිය යුතුයි. නැත්නම් බෝම්බයේ සිට එන වයරය පොලොව මතුපිටට එන තැනට, රැහැන් රහිත දුරස්ථ පාලක ක්‍රමයක් හෝ යෙදවිය යුතුයි. අනෙක තමන්ට අයිති නැති ප්‍රදේශයක මේ බෝම්බ ඇටවීම ඉස්සර තරම් ලෙහෙසි නැහැ දැන්. නිරීක්ෂණ ක්‍රම දියුණු නිසා. ඊට වඩා ක්ලේමෝ බෝම්බය ප්‍රතිඵලදායකයි. අනවශ්යනම් ආපහු අරන් එන්නත් පුළුවන්. පින්තුරයක් නොදෙන්නේ එතරම් වැදගත් නොවන නිසයි.

යුද ටැංකි නාශක බෝම්බ

Anti Tank Mines

 ජරාම ජාතියක්. අහු වුනොත් ආයේ ගැලවීමක් නෑ (කවුරු වගේද? අනේ මම දන්නෑ  ) යුද ටැංකි නාශක බෝම්බ ක්‍රියාත්මක වන්නේ, ඒ මත යෙදවෙන පීඩනය අනුව ක්‍රියාත්මක වන දුන්නක් (sprin) මගින්, බලය සපයන පරිපථය සම්පුර්ණ කිරීමෙනුයි. සැහැල්ලු වාහනයක සිට යුද ටැංකියක් වැනි බර වැඩි වාහනයක් දක්වා වෙනස්වෙන බර අනුව පත්තුවිය හැකි ආකාරයට සකස් කල හැකියි. ඒ කියන්නේ යුද ටැංකියක් සඳහා සවිකළ බෝම්බයක් උඩින් කාර් එකක් ගියාට එය පත්තු වෙන්නේ නැහැ. හැබැයි මෙය වලලා අත්හැර දමන්න බැහැ. එක්කෝ එයින් නියම ප්‍රයෝජනය ගතයුතුයි. නැත්නම් ගලවා ඉවත් කරගත යුතුයි. රැකසිට පහරදීම, තමන්ගේ ප්‍රදේශයට රිංගන්න එන සතුරන්ට එල්ල කරන එකක් නම්, එම පහරදීම නොකළොත්, අනිවාර්යයෙන් මෙවැනි බෝම්බ ඉවත් කලයුතුයි. නැත්නම් තමන්ගේ වාහනයක් ඊට අසුවිය හැකියි. සතුරාගේ ප්‍රදේශයේ දැම්මානම් ‘ඔන්න ඔහේ උඹම කාපන්’ කියලා ආපහු එන්න පුළුවන්, හැබැයි තමන්ගේ සිතියමක ඒ ස්ථානය ලකුණු කරගතයුතුයි. පසු කාලයක ඒ පැත්ත අල්ලා ගත්තොත්, එතනින් යන්න පෙර පරීක්ෂාකර ආරක්ෂාව තහවුරු කරගැනීම සඳහා.

  යුද ටැංකි නාශක බෝම්බයක ක්‍රියාකාරිත්වය විස්තර කිරීම අනවශ්‍යයි කියා සිතනවා. ඒ නිසා පින්තුරයක් විතරයි පෙන්වන්නේ. මෙහි දැක්වෙන්නේ ඔබට පෙන්වීම සඳහා මතුපිට පස් ඉවත් කර ඇති බෝම්බයක්. පස්වලින් වැසීගිය පසු (තාර පාරක නම් තාර දාලාත් තියන්න පුළුවන්) මෙතන බෝම්බයක් තියනවා කියලා හොයාගන්න බැහැ. ඒ සඳහා බෝම්බ සොයන විශේෂ උපකරණ අවශ්‍යයි. 

   යුද ටැංකි නාශක සැහැල්ලු අවි

   Light Anti Tank Weapons

  වාහන වලට රැකසිට පහර දීම සඳහා තමයි මේ අවි පාවිච්චි කරන්නේ. මෙහිදී රොකට් බලයෙන් ඇදීයන බෝම්බයක් මගින් තමයි ප්‍රහාරය එල්ලවන්නේ. මේ ප්‍රහාරයත් ඉතා මාරාන්තිකයි. මේ බෝම්බයෙන් සෙල්සියස් අංශක 1500 කටත් වඩා වැඩි උෂ්ණත්වයක් ඇති කරන නිසා, යුද ටැංකි වල ඝන තහඩු උණුවෙනවා. ප්‍රහාරයට ලක්වූ යුද ටැංකියක ඇතුලේ ඉන්න අය, ටින් එකක් තුළ දමා රෝස්ට් කළා මෙන් වෙනවා. හම සිරුරෙන් ඉවත් වෙනවා.

  මේවා වර්ග කීපයක් තිබුනත් සාමාන්‍ය හැඳින්වීමක් විතරයි මේ ලිපියේදී කරන්නේ. මේ පින්තුරය මගින් ඔබට RPG 7 අවිය ගැන අවබෝධයක් ලැබෙනු ඇති. මේ අඩවියේ මුල් කොටස්වලදී අවි ආයුධ වල කොටස් ගැන කියවා ඇති ඔබට, මේ රුපය අවබෝධ කරගැනීම අපහසු නොවනු ඇති. 

  යුද ටැංකි නාශක අනෙක් අවිය වන්නේ රොකට් ලෝන්චරයයි. රොකට් ලෝන්චර් වර්ග කීපයක් තියනවා. නමුත් මෙතනට අදාළ නැහැ. මේ පිතුරයේ පෙනෙන්නේ රොකට් ලෝන්චරයක සාමාන්ය බාහිර පෙනුම. මේ අවියෙනුත් RPG 7 අවියේ මෙන්ම රොකට්ටුවකින් රැගෙන යන බෝම්බයක් තමයි පිටවෙන්නේ. නමුත් මෙහි හානිය ඊට වඩා බොහොම බරපතලයි.

  රොකට් ලෝන්චර සමහරක් සාදා තිබෙන්නේ එක වරක් පාවිච්චි කර ඉවත දැමීමටයි. ඒ කියන්නේ එහි සියළු කොටස් කම්හලේදී සවිකර එවන්නේ. බොහෝවිට වාහන හෝ යුද ටැංකි වෙත හදිසියේ රැකසිට පහරදීමක්‌ කරන්නේ නම් ඒ සඳහා යොදාගන්නේ එක වරක් පාවිච්චි කර ඉවත ලන වර්ගයේ රොකට් ලෝන්චර්. මේ පින්තුරයෙන් පෙනෙන්නේ රොකට් ලෝන්චරයක් ක්‍රියාත්මක වන ආකාරයයි.

හොඳයි, මේ ඉතා කෙටි ලිපියෙන්     ඔබ අවබෝධය ලබාගත්තේ, රැකසිට පහරදීම සහ ඒ සඳහා යොදාගන්න ප්‍රධාන අවි සහ බෝම්බ පිළිබඳවයි. ඊළඟ ලිපියේදී, ඔබට සිදුවෙනවා, මේවා පාවිච්චි කරලා, රැකසිට පහරදීමක්‌ කරන්න. මතක තබාගන්න රැකසිට පහරදීම වැරදුනොත් භයානක සෙල්ලමක්.