හැඳින්වීම

අසමි දකිමි සොයමි වර්ඩ්ප්‍රෙස් බ්ලොග් අඩවියට සමගාමීව ප්‍රකාශයට පත්කෙරේ

30 December 2014

භයානක කුමන්ත්‍රණයක්

මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතාට එරෙහිව ඉතා භයානක කුමන්ත්‍රණයක් ක්‍රියාත්මක වෙනවා. මේ තොරතුරු අනාවරණය කරගන්න මට දුරකථන ඇමතුම් ඉතා විශාල ගණනක් සහ වැදගත් පුද්ගලයන්ට නොදැනෙන පරිදි ඔවුන්ගේ අදහස් දැනගැනීමක් කරන්නට සිදුවුනා. මෙය දැලිපිහියෙන් කිරි කනවා වැනි භයානක ක්‍රියාවක් වුණා. ලැජ්ජා නැතිව සමහර ලොක්කෝ කිව්වා, අපි හොඳින් හෝ නරකින් මහින්දට බලය අරන් දෙන බව. මෙය ඉතා භයානක තත්වයක් බව මා දැඩිව අවධාරණය කරනවා. මගේ ජීවිතයට එල්ලවියහැකි තර්ජන නිසා මා දන්නා සියල්ල මෙහි හෙළි කරන්නට බැහැ. නමුත් අපි ජනවාරි 8 වැනිදායින් පසුව ඉතා භයානක තත්වයකට මුහුණ දෙන බව කියන්නට පුළුවන්. ජනාධිපතිවරණය සාධාරණව නොපැවැත්වීමටත්, ජනාධිපතිවරණයෙන් මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා ජයගතහොත්, භයානක කුමන්ත්‍රණයක් මගින් එතුමා ඝාතනය කර හෝ බලය අල්ලාගැනීමටත්, සැළසුම් සකසා තිබෙනවා. බීමත්ව කටමැත දොඩවන පුද්ගලයකු කීවා නම් එය ගණන් නොගෙන ඉන්නට තිබුනා. නමුත් මා මෙම තොරතුරු හොයාගත්තේ ඉතා විශ්වාසවන්ත ආරංචි මාර්ග මගින්. රජයේ ඉහළ පෙළේ ආරංචි මාර්ග, ඉතා පැහැදිළිව තහවුරු කර තිබෙනවා, ජනාධිපතිවරණයෙන් මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා පරදින බව. මේ රටේ යුක්තිය සාධාරණත්වය අගයන ජනතාවගෙන් මා ඉල්ලා සිටින්නේ මේ ගැන අවදියෙන් සිට, අසාධාරණයට එරෙහිව, අවශ්‍ය ක්‍රියාමාර්ග වලට අවතීර්ණ වන ලෙසයි. 

28 December 2014

හෝ........කොමළ දයාසිරී....!


75111024734-dayasiri
   අපේ දයාසිරි ගොයියා හදිස්සියේම ලියුං කරදහියක් එවා තිබුණා, මේ ඊයේ පෙරේදා. මේ ලියුම පළාතේ ඉන්න ඔක්කොම විශ්‍රාමික රණවිරුවන්ට ලියපු එකක් බවයි පෙනෙන්නේ.


  හම්මේ................දයාසිරි ගොයියට මාර වියදමක් යන්න ඇති, මුළු පළාතටම මේ ලියුං කරදහිය යවන්න. මොකෑ ආයෙ පළාත් සබාවේ සල්ලි වලින් නෙවෙයිනේ තැපැල් ගාස්තු ගෙවන්නේ. තනිකරම තමන්ගේ පොකැට්ටුවෙන් නේ. 

   අධිනීතීඥ නිසා නඩු බලවනවා හම්බවෙනවා ඇති ඕසෙට. ඒ සල්ලි වලින් වෙන්ඩැ මේ තැපැල් ගාස්තු ගෙවන්නේ. නැත්තං පළාත් සබාවේ සල්ලි මැතිවරණ ප්‍රචාරේට වියදං කොරා කියලා, අර ලස්සන දත් සැට් එකකින් යුක්තව නිතර හිනාවෙන, අපේ මැතිවරණ කොමසාරිස්තුමා ඇවිත්, දයාසිරි ගොයියව කුදලාගෙන යනවා සිකුරුයි. එයත් එක්ක සෙල්ලං නෑ. දයාසිරි දන්න, අර මැයි දින පෙළපාලියේදී පෙන්නපු, බල්ටි නැටුම්, රිලා නැටුම්, වලින් එදාට ගැලවෙන්න බෑ. මෙන්න බලාගන්නකෝ ලියුං කරදහිය.

AAA

   මේක කියවපු ගමන් මට එකපාරටම මතක්වුණේ පරණ සින්දුවක්. අපි ලාබාල දරුවන් කාලේ චිත්‍රපටියක ගීතයක්. චිත්‍රපටිය 'රම්‍යලතා'. තිරගත වෙලා තියෙන්නේ 1956 දී. පොඩ්ඩක් අහලා බලන්නකො මේ ගීතය. ටිකක් අහලා සින්දුව මතක් කරගන්නකො.




ඔන්න ඉතිං මමත් පදමාලාවක් ලිව්වා මේ තනුවටම. කියවලා බලන්නකො.

   හෝ......දයාසිරී - හෝ.........කොමළ දයාසිරී 
   කමකට නැතිවෙවී - කුරුණෑගලට වී - පිස්සෙකු වාගෙයි
   හෝ..........බොළඳ දයාසිරී
   අරෙහෙට පැන්නේ - මෙහාට පැන්නේ// - කරන වැඩක්    ඇත්තෙම      නැත්තේ - යෝදයෝ
   තවමත් සිහින ලෝකයේ අනේ
   බල්ටි නැටුම් රිලා නැටුම් දැම්මෙ හෝ ගගා //
   රටටම ණයක් වී - වයඹට දුකක් වී - විහිලු නම් එපා
   හෝ........කොමළ දයාසිරී

26 December 2014

අජිතා ඔන්න ඔයාගේ රෙද්ද ගැලවෙලා

Ajitha
 අනේ අජිතා, මොකද ඔයාට වුණේ? ඔයාට දැණුනේ නැද්ද ඔයාගේ රෙද්ද ගැලවෙලා කියලා. චීත්ත අඳින්න හැමෝටම බැහැ අජිතා. චීත්තයක් අඳින ක්‍රමයක් තියනවා. අද ඔයා අර කැමරා කාරයෝ ඉස්සරහා හෙළුවෙන් වනන්න ගියේ ඇයි? ඔයාගේ ලොක්කා, ලොක්කාගේ ලොක්කා, කිව්වද හේතු මුට්ටියා රටෙන් පැන්නේ නෑ නිකම් පාවෙලා ගියා කියලා කියන්න කියලා.

   අයියෝ............ඔයා මොකටද ඔයාගේ කන්‍යා භාවය කැමරා කාරයෝ ඉස්සරහා නැතිකර ගත්තෙ? මේසෙට යටින් ඔයා කකුල් වනද්දී කැමරා කාරයෝ හරියටම අතනට කැමරාව ඇල්ලුවා කියලා ඔයාට දැණුනේ නැද්ද? අයියෝ...................ඔයාගේ හෙළුව මහ විසාල විදිහට පෙණුනනේ ඒ වෙලාවේ. 'අජිතා රෝහිණී' කියන නමටත් ලැජ්ජයිනේ. මාත් එක්ක එකට ඉගෙනගත්ත, ඔයාට වැඩිය ටිකක් ලොකු පොලොස් කාරයෙකුට කෝල් එකක් දීලා මම ඇහුවා 'ඈ බං උඹලා රෙදි ඇඳගෙනද (නිළ ඇඳුම් ඇඳගෙනද) වැඩ කරන්නේ' කියලා. ඌ කියනවා, 'මචං, ඔක්කොටම කලින් අපි අපේ ගෑණි දරුවෝ එක්ක මේ රටේ ජීවත් වෙන්න ඕනෙනේ' නැත්තං වෙන්නේ අපි පැන්සොන් එකත් නැතුව ගෙදර යන එක තමයි' කියලා.  මම කිව්වා 'යකෝ හෙළුවෙන් ජීවත්වීම නම්බුවක්ද' කියලා. ඌ මට උත්තරයක් දුන්නේ නැහැ.

   බලන්න අජිතා, හේතු මුට්ටියා සිංහපුරයේ ඉඳලා ටෙලිපෝන් එකෙන් කයිය ගහනවා, 'මම ආපහු ආව ගමන් අජිතාට නඩු දානවා' කියලා. ඔන්න අජිතා ඔයාට හොඳ අවස්ථාවක් තියනවා. එනකොටම මග රැකලා ඉඳලා, හේතු මුට්ටියාගේ තඩි බඩට බැටන් පොල්ලෙන් ඇනලා, කුදලල අරගෙන ජීප් එකේ පස්ස පැත්තට විසිවෙන්න පයින් පාරක් දීලා, කෙළින්ම කූඩුවට ගෙනත් දාලා උසාවියට ඉදිරිපත් කරන්න. හැබැයි ඊට කලින් කැමරා කාරයෝ ටිකක් අරං යන්න. බැරිවෙලාවත් එතැනදී ඔයාගේ චීත්තෙ ගැලවෙන්න ඉඩ තියන්න එපා. මොකද ඔයා යටට මොකුත් නැතුව චීත්තෙ අඳින නිසා, කැමරා කාරයෝ නිල් චිත්‍රපටි හදයි.

   අම්මපා අජිතා ඔය ලෝක ආනාදී, හොර තක්කඩි, කුපාඩි, මන්තිරියෝ, ඇමෑත්තයො, ග්‍රීන් චැනල් එකේ යද්දී කවුරුවත් දකින්නේ නැද්ද? පොලොස් උන්නැහේලා, කස්ටම් උන්නැහේලා, ඒ වෙලාවට අතේ  /ඩ්‍රින්ක් එකක්/ ගහලා බුදියගෙනද ඉන්නේ? මොකද එකෙක්වත් දැක්කේ නැත්තේ, ඔච්චර කඳ බඩ තියන හේතු මුට්ටියා පනිනවා? අජිතා, ඉස්සර නම් අපිට විහිලු සපයන්න හිටියනේ ඇනස්ලි, සැමුවෙල්, බර්ටි, තුන්දෙනා. නමුත් ඔයා ඇයි එයාලට කපාගෙන මෙහෙම යන්න හදන්නේ? ඔයා හිතන්නේ හැමදාම ලොක්කට ප්‍රශස්ති ගායනා කරලා, මිනිස්සුන්ගෙන් ඇත්ත වසන් කරන්න පුළුවන් කියලද? අනේ අජිතා, ඔයිට හොඳයි පිම්පි රස්සාව කරන එක වැල්ලවත්තට බැහැලා. 

21 December 2014

නිවාඩු ඉල්ලුම්පත්‍රය

නම:- බ්ලොග් ලියන්නලාගේ විචාරක

ලිපිනය:- http://jangun.wordpress.com
                http://wicharaka.blogspot.com

තනතුර:- බ්ලොග් ලියන්නා

නිවාඩු ඉල්ලීමට හේතුව:- බෝවන ඇස් රෝගයක් වැළඳීම                                                                  Conjunctivitis 

රෝගය වැළඳීමට හේතු:- සංචාරයක් ගොස් පැමිණි විට වැළඳුනා

සංචාරය කළේ කොහේද:- මුලතිවු, කිලිනොච්චි, පරන්තන්, අලිමංකඩ, යාපනය, නාගදීපය, ඩෙල්ෆ්ට් දූපත 

සංචාරය හොඳද:- මල් හතයි ඈ 

නිවාඩු ඉල්ලන දින ගණන:- හරියට ඇස් දෙක ඇරගන්න පුළුවන් වෙනතුරු. (දැනට රිදෙනවා කඳුළු ගලනවා, බෙහෙත් දානවා. නමුත් වෛරස් ලක්ෂණය පහවනතුරු විඳවන්ඩ වෙයි) 

ඔන්න අපේ උන්දෑ බෙරිහන් දෙනවා තියන ටිකත් පොට්ට කරගන්ඩද හදන්නේ ඔය මගුලේ එල්ලිලා කියලා. 

15 December 2014

තුන් පිම්ම - The Triple Jump

jump
 තුන් පිම්ම ගැන නම් කවුරුත් අහලා තියනවනේ. තුන් පිම්ම ක්‍රීඩාවක් හැටියට ප්‍රගුණ කරලා, විශේෂ දක්ෂතා දැක්වුව අයත්, මේ ලිපිය කියවන අය අතර ඇති. ඔන්න මමත් තුන් පිම්මක් පැන්නා. හැබැයි අර සාම්ප්‍රදායික තුන් පිම්ම නෙවෙයි. බ්ලොග් ලෝකයේ තුන් පිම්මක් තමයි පැන්නේ.

   අද දෙසැම්බර් 15 වැනිදා. මම බ්ලොග් ලිවීම පටන් අරන්, අදට හරියටම අවුරුදු තුනයි. සමහර වෙලාවකට හිතෙන්නේ මේ ඊයේ පෙරේදා පටන්ගත්තා වගේ. පරණ ලිපි වලට ගිගින් බැලුවම තමයි තේරෙන්නේ බුදු අම්මෝ මම මෙච්චර ලිව්වද කියලා. ඒත් ප්‍රවීණ බ්ලොග් රචකයන් සමග සැසඳීමේදී නම්, මම ලියා තිබෙන්නේ බොහොම අඩුවෙන්. මේ අවුරුදු තුනටම මා ලියා තිබෙන්නේ ලිපි 262 ක් පමණයි. ඒ කියන්නේ එක අවුරුද්දකට ලිපි 87 ක් විතර නේද? මේ තියෙන්නේ මගේ ආරම්භය.

   මගේ බ්ලොග් ලිපි ගැන කියනවා නම්, මට කිසි විටකත් මාතෘකා වලින් හිගයක් නැහැ. නමුත් මා ලියන ලිපියක් වෙනුවෙන්, සෑහෙන කාලයක් හා ශ්‍රමයක් වැයවෙනවා. මා ලියන ලිපි වල අඩංගු කරුණුවල සත්‍යාසත්‍ය භාවය හා වලංගු භාවය ගැන, මා බොහොම සැළකිලිමත් වෙනවා. සංග්‍රාමික කරුණු සම්බන්ධ ලිපි වලදී විශේෂ සැළකිල්ලක් දක්වන්න වෙනවා. මොකද එවැනි ලිපි ලිවීමේදී න්‍යායාත්මක කරුණු 100% ක් නිවැරදි වියයුතු අතර, රහස්‍යමය තොරතුරු ඉදිරිපත් නොකරන්නත්, වග බලාගත යුතුයි.  

   මේ දිනවල අපේ රටේ පවතින දේශපාලන වාතාවරණය නිසා වැඩියෙන්ම ලියවෙන්නෙත්, කියවන්නෙත්, දේශපාලන ලිපි. එයින් පරිබාහිර මාතෘකා වලට පාඨකයන් යොමුවීමේ අඩුවක්ද දකින්නට ලැබෙනවා. ඒ නිසා මේ ලිපිය දීර්ඝ ලිපියක් කරන්නට බලාපොරොත්තු වන්නේ නැහැ. බ්ලොග් ලිවීමේ දෙවර්ෂ පූර්ණය වෙනුවෙන් මා කලේ එතෙක් කල් වර්ඩ්ප්‍රෙස් වලින් පමණක් ලියමින් සිටි මගේ අඩවිය බ්ලොගර් ක්‍රමයෙන්ද ලියන්නට පටන් ගැනීමයි. නමුත් අදටත් මා කරන්නේ වර්ඩ්ප්‍රෙස් ක්‍රමයට ලිපිය ලියා, එය බ්ලොගර් අඩවියට පිටපත් කිරීමයි. ඔබට මා මීට කලිනුත් පෙන්වා ඇති, වර්ඩ්ප්‍රෙස් ක්‍රමයේදී පහසුකම් රාශියක් තිබෙන අතර, සියලුම උපදෙස් තිබෙන්නේ සිංහලෙන්. රූපය මත ක්ලික් කර විශාල කර බලන්න. 

Screenshot (80) - Copy

   සෑම බ්ලොග් රචකයකුම, නොකඩවා ලියන්නට උනන්දුවන්නේ, පාඨක ප්‍රතිචාර නිසා බව අමුතුවෙන් කියන්නට අවශ්‍ය නැහැ. නමුත් පාඨක ප්‍රතිචාර කිසිවක් නැතත් නොකඩවාම ලියන බ්ලොග් රචකයන්ද ඉන්නවා. මෙතනදී මා දකින වැදගත් කරුණක් තියනවා. සමහර අඩවි වල පළවන ලිපි කියවා, අදහසක් නොදක්වාම යන්නට පුළුවන්. නමුත් සමහර ලිපි තිබෙනවා නිතැතින්ම අදහසක් ලියවෙන. මෙය බ්ලොග් ලියන සෑම දෙනාගේම පොදු අත්දැකීමක් බවයි මගේ අදහස. මීට වඩා කරුණු රැසක් හිතේ තිබුණත්, මෙතෙකින් මේ ලිපිය අවසන් කළයුතුයැයි සිතනවා. 

   මේ තෙවසර පුරා

මා උනන්දු කරවමින්

විවේචනය කරමින්

අඩුපාඩු පෙන්වා දෙමින්

මා දිරිමත් කළ ඔබ සැමදෙනාටම

මාගේ ශීර්ෂ ප්‍රණාමය පුද කරනවා.



2014 දෙසැම්බර් මස 15 වැනි දින 0001 පැය

11 December 2014

My3 ඔයාට බම්බුව තමයි ඔන්න

ඔන්න My3 තරහ වෙන්ඩනම් එපා. මාමා අද ලියුමක් එවලා තිබුණා. මාමා අස්සන් නොකළට මේක මාමගෙ චින්තනේට පහ වෙච්චි...... හුටා..... පහළ වෙච්චි, මල් මසුරං අදහසක්ලු. පොහ්...........My3 ට තවම බැරිඋනානේ, My3 චින්තනෙන් අපිට නොමිලේ දත් හාරන කටුවකුයි, කංහැන්දකුයි දෙනවා කියලවත් කියන්ට. බලන්ටකෝ පහළ තියන ලියුම. අද තමා තැපෑලෙන් ලැබුණේ. මාමා ගානේ ගෙදරටම පොං එකක් ගෙනැල්ලා දෙනවලු. සියලුම පැන්සොන් කාරයන්ට. ඉරිසියා කොරන්ට එපා බොලල්ලා. මාමා මෙව්වා දෙන්නේ, ආයෙ මොකවත් ආපහු ගන්ට බලාගෙන නෙවෙයි. මනුස්සකොමට, මනුස්සකොමට. මොකෑ මෙව්වා දීලා චන්දෙ ඉල්ලන්නයැ. 


The Letter


   පේනවා නේද මාමගේ වැඩ. මොකද මෙව්වා මේ රටේ සල්ලි වලින් දෙන එව්වද? තනිකරම මාමගෙ බූදලෙන් දෙන එව්වනේ. අම්මපා......ආයේ දෙකක් නෑ, ඔය පොං එක ගත්ත ගමන් මං දෙනවා මාමට කෝල් එකක්. දීලා මාමගේ හත්මුතු පරම්පරාවටම හමන්නනවා  පින් දෙනවා. ඒ විතරක් නෙවෙයි. මේ පාර එක කතිරයක් ගහලා මදි මටනම් මේ දුන්න තෑග්ගට. ගහනවා කතිර දෙකක්ම. ඕ යේස්.

   දැන් මේ නොමිලේ පොං බෙදිල්ලට දෙපාර්තමේන්තු, ආයතන, බර ගානක් එකතුවෙලා ඉන්නවා මේ ලියුමේ තියන විදිහට. ඉතිං ඒ බත් බැලයන්ගේ  උත්තමයන්ගේ අතිකාල දීමනා, යැපුම් දීමනා, ප්‍රවාහන දීමනා, අර දීමනා, මේ දීමනා, ඔක්කොම ගෙවන්න වෙන්නේ මාමටමනේ. මොකද ඔය එක ආයතනයකවත් අරමුදල් වලින්, එක හූණු බිජ්ජක් තරම්වත් දෙයක් මෙව්වට දෙයි කියලද, එක වාහනයක් වත් දෙයි කියලද, පැට්ටෝල් ගහලා දෙයි කියලද, මෙච්චර මේ ජනාදිපතිවරණ වැඩ අස්සෙත්, මාමටම තමා ඔව්වට වියදං කොරන්න වෙන්නේ තමන්ගෙම පොකැට්ටුවෙන්. චික් අම්මපා.......... මේ එතනෝල් ගෙන්නන, කුඩු විකුණන, ඉස්කාගාර අයිති, එක ඇමෑත්තයෙක්, අඩු ගානේ කෝටි 50ක සුවීප් එකක් දිනපු, තිත්ත ඇට්ටනායක උන්නැහෙවත්, 'බීඩියක් බීලා බුලත් විටක් කන්න තියාගනින් මාමේ' කියලා, දෙකයි පණහක් දෙයි කියලද?

   ඔන්න My3 නොකිව්වයි කියන්න එපා. Samsung Galaxy S5 එකක්වත් දුන්නොත්, චන්දෙ දීම ගැන සලකා බලනවා. නැත්තං ඉතිං බම්බුව තමයි.

   හැබැයි ඊට පස්සේ මාමා ඊට වඩා ලොකු එකක් දුන්නොත්..........?

   හුටා...................................!


2014 දෙසැම්බර් මස 11 වැනි දින 1320 පැය

09 December 2014

සංවේගයෙන් සටහන් කරමි

   පසුගිය දෙසැම්බර් 3 වැනිදා සිට මේ දක්වා, අන්තර්ජාලය පරිහරණය කරන්නට අවස්ථාව ලැබුණේ නැහැ. සුනාමි ව්‍යසනයෙන් අභාවප්‍රාප්ත වූ, මගේ බාල සොහොයුරා සහ ඔහුගේ එකම පුතා පිළිබඳ, හද කම්පා කරවන මතකය නැවත අලුත් කරමින්, මගේ ඒ සොහොයුරාගේ බිරිඳ, ලියුකීමියා රෝගයෙන් පීඩා විඳිමින්, වසර 15ක් පමණ, අනේක විධ ප්‍රතිකාර මධ්‍යයේ, අනේක විධ දුක් විඳිමින් සිට, පසුගිය 3 වැනිදා අභාවප්‍රාප්ත වුණා. ඊට පසුදින, ඒ පවුලේ එකම දියණියගේ විවාහය ලියාපදිංචි කරන්නට සියලු කටයුතු සූදානම් කර තිබුණේ. නමුත් මගේ ඥාති සොයුරියගේ දෛවය ඊට හරස් වුණා.

   ඒ දියණිය මෙලොව තනිවන්නට නොදී, ඇයගේ අනාගතය යහපත් මාර්ගයකට යොමුකිරීමේ වගකීම, දැන් මා සහ මගේ සොයුරියන්ටත්, මියගිය ඥාති සොයුරියගේ සහෝදර සහෝදරියන්ටත් පැවරී තිබෙනවා. එය නොපිරිහෙලා ඉටු කරනට අපි සූදානම්. ලියුකීමියා රෝගය සුව කළ නොහැකි රෝගයක් ලෙසයි සැළකෙන්නේ. මගේ ඥාති සොයුරිය විදේශ ප්‍රතිකාරද ඇතුළු, ඉතා ඉහළ මට්ටමේ ප්‍රතිකාර ලබමින් සිටියදී අභාවප්‍රාප්ත වුණේ.

ලියුකීමියා රෝගය ගැන මෙතනින් කියවන්න.

   මගේ ඥාති සොයුරියගේ අවසන් කටයුතු පසුගිය 6 වැනිදා කුරුණෑගල පොදු සුසාන භූමියේදී සිදු කෙරුණු අතර, සත් දවසේ ධර්ම දේශනය ඊයේ (8 වැනි දින) පවත්වා. අද (9 වැනි දින) දහවල්, සංඝගත දක්ෂිණාවද පිරිනැමුණා. මේ දින කීපය තුළ අධික ලෙස වෙහෙසවීම නිසා, මට දැන් උණ ගැනෙන්නට එනවා මෙන් දැනෙනවා. තවත් දීර්ඝ ලෙස කරුණු දැක්වීමෙන් පලක් නැති බව පෙනෙනවා. 

unnamed (1)
රූපා නැගණිය - ඔබට නිවන් සුව!

  සුනාමි ව්‍යසනයෙන් අභාවප්‍රාප්ත වූ මගේ සොහොයුරා සහ ඔහුගේ එකම පුතා වෙනුවෙන්, කුරුණෑගල පොදු සුසාන භූමියෙහි ඉදිකර ඇති, පවුලේ සොහොන් ගැබ මත ඇති ස්මාරකයෙහි, එදා මා අතින් ලියවුනු කවි දෙකකින් මේ සටහන මා අවසන් කරනවා. එදා මේ කවි දෙක මා ලිව්වේ, මියගිය මේ සොයුරියගේ සිතැඟි නිරූපණය වන ආකාරයෙන්. අද ඇයගේ දේහයද එම සොහොන් ගැබෙහිම තැන්පත් කෙරුණා. නමුත්, අදනම් මට, කවියක් ලියාගන්නට තවමත් හිත එකළස් කරගන්නට බැහැ.

යුද  සෙනෙවියකු නොවුනත් ඔබ තුරුණු     පුතේ 
අද  හෙට එලෙස ඔබ උපදියි කියා               සිතේ 
ලද  පිය සෙනෙහසම නිවනට මගක්         වෙතේ  
එද   මතු බවෙහි ම පුතුම වනු මැනවි           පුතේ 

මිනිසත්     කැළට මනුසත් බව පුහුණු         කොට 
මිනිසෙක්  නිඳයි සිය පුතුවද තුරුළු              කොට 
දහසක්      දනන් ඔබ ගුණ ගී ගයන                 විට 
මගෙ සක්  දෙවිඳ ඔබ මිහි මත පෙනෙයි          මට


   අවමංගල්‍යයේ බොහෝ කටයුතු වෙනුවෙන් අනුග්‍රහය දැක්වූ, එමෙන්ම අවමංගල්‍ය නිවස වෙත පැමිණ දේහයට ගෞරව දැක්වූ, යුද හමුදාධිපති තුමා, යුද හමුදා රෝහලේ කාර්ය මණ්ඩලය, ශ්‍රී ලංකා සිංහ රෙජිමේන්තුවේ රෙජිමේන්තු අධිපති තුමා ඇතුළු සියලු නිළයන්, ත්‍රිවිධ හමුදාව සහ පොලීසිය නියෝජනය කරමින් පැමිණි සියළු දෙනා, අනෝමා ෆොන්සේකා මැතිණිය, ප්‍රදේශවාසීන්, ඇතුළු නන් අයුරින් සහයෝගය දැක්වූ සියළු දෙනාට, අද තනිවී සිටින දියණිය වෙනුවෙන්, ගෞරව පූර්වක ස්තුතිය පුද කරන්නට මෙය අවස්ථාවක් කරගන්නවා.


my-signature-for-blog[1]2014 දෙසැම්බර් මස 09 දින 2145 පැය
.emoWrap { position:relative; padding:10px; margin-bottom:7px; background:#fff; /* IE10 Consumer Preview */ background-image: -ms-linear-gradient(right, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); /* Mozilla Firefox */ background-image: -moz-linear-gradient(right, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); /* Opera */ background-image: -o-linear-gradient(right, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); /* Webkit (Safari/Chrome 10) */ background-image: -webkit-gradient(linear, right top, left top, color-stop(0, #FFFFFF), color-stop(1, #FFF9F2)); /* Webkit (Chrome 11+) */ background-image: -webkit-linear-gradient(right, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); /* W3C Markup, IE10 Release Preview */ background-image: linear-gradient(to left, #FFFFFF 0%, #FFF9F2 100%); border:3px solid #860000; -moz-border-radius:5px; -webkit-border-radius:5px; border-radius:5px; box-shadow:0 4px 6px rgba(0,0,0,0.1),0 1px 1px rgba(0,0,0,0.3); -moz-box-shadow:0 4px 6px rgba(0,0,0,0.1),0 1px 1px rgba(0,0,0,0.3); -webkit-box-shadow:0 4px 6px rgba(0,0,0,0.1),0 1px 1px rgba(0,0,0,0.3); box-shadow:0 2px 6px rgba(0,0,0,0.1),0 1px 1px rgba(0,0,0,0.3); font-weight:normal; color:#333; } .emoWrap:after { content:""; position:absolute; bottom:-10px; left:10px; border-top:10px solid #860000; border-right:20px solid transparent; width:0; height:0; line-height:0; }