නෝනාවරුනි මහත්වරුනි එන්න පින්තූර බලන්න

නෝනාවරුනි මහත්වරුනි, මා මෙතනට පැමිණියේ පින්තූර ටිකක් පෙන්වීමටයි. තමුන්නාන්සේලා ඉතා සාවධානව ඒ පින්තූර බලනු ඇතැයි සිතනවා. 

නෝනාවරුනි මහත්වරුනි, පින්තූර හොයාගත්තේ මෙතනින් ය.

2015 අගෝස්තු මස 21 වැනි දින 0001 පැය 

ඩයලොගාගේ දීලා ඇදිල්ල 2

   මතකයි නේද මීට කාලෙකට ඉහතදී මම ලියපු, ඩයලොගාගේ දීලා ඇදිල්ල නමැති ලිපිය. ඔන්න අද ලියන්න යන්නේ, ඒ ලිපියේ දෙවැනි කොටස. ලැජ්ජාවක් හිරිකිතයක් නැතුව, අද මහා දවල්, ඩයලොගා, තමන්ගේ පාරිභෝගිකයන්ව මංකොල්ල කෑවා. තමන්ගේ සුනඛ ව්‍රතය මොනවට ප්‍රදර්ශණය කළා. මෙන්න මේකයි සිද්ධිය.

   ඩයලොගා මේ මෑත කාලෙදී නාලිකා නැවත ඇනීමක් කලානේ. ඉතින් අනලා අනලා, අපිටත් අන්නවලා, යන්තම් පාරිභෝගිකයන්ගෙන් බැනුම් අහලා, ඇනීම අවසන් කළා. අපි ඉතින් ඔරුවේ පෙරලිච්ච පිට හොඳයි කියලා, ලැබුණු නාලිකා ටික බලමින් උන්නා. ඔය නාලිකා ගොඩේ තිබුනා, Sony Six කියන නාලිකාවත්. වෙනදට කිරිකැට් මැච් වැඩිපුර පෙන්නන්නේ, Ten Cricket, Star Sports, ESPN, වැනි නාලිකා වල. නමුත්, මේ දිනවල ලංකාවට ඇවිත් ඉන්න, ඉන්දියන් ක්‍රිකට් කණ්ඩායම සමග පැවැත්වෙන තරග විකාශනය කරන්නේ, Sony Six නාලිකාවෙන්. මේ බව කල්තියාම ඒ නාලිකාවෙන් නිවේදනය කෙරුනා.

   ඉතින් අපි බොහොම සතුටෙන් අද උදේ ඉඳලා පළමුවැනි ටෙස්ට් තරගය නරඹමින් සිටියා. මෙන්න බොලේ, හරියටම දවල් 1.45 ට, අර විකාශනය නැවතිලා, දැන්වීමක් දානවා, හිතවත් පාරිභෝගිකයෝ. අනේ අම්මපා ඔහෙට කියන්ට, ඔහේ මේ නාලිකාවට ඇන්ටර් වෙන්ඩ වරම් අරගෙන නැත්තේය. ඒ නිසා, වරං ගන්ට, අහවල් අංකයට කතාකොල්ලා, ඩයලොගාගේ දෙමව්පියන් මතක් කොරන්ට. එතකොට, තව ගෙඩි රුපියල් 99 ක් සහ බදු අයකොරලා, ඔහෙට වරම් දෙනවාය කියලා.

   එතකොට Sony Six නාලිකාව, පහුගිය මාස ගණනාවක් තිස්සේ, අපේ පැකේජයට ඇතුලත් කරලා,  අපිට දුන්නේ, අපේ k අමාරුවටද නැත්තං ඩයලොගාගේ k අමාරුවටද? මේ බව කලින් නොකිව්වේ ඇයි? දවසෙන් බාගයක් විකාශනය පවත්වා එකවර කපා හරියේ ඇයි? පාරිභෝගික අයිතිවාසිකම් අමු අමුවේ උල්ලංඝනය කරමින්, මහ දවල් මංකොල්ලයක් කලේ ඇයි? පාරිභෝගික සේවා අධිකාරිය මේ ගැන හොයන්නේ නැද්ද? 

   මේ නීච, නින්දිත, තුච්ඡ, අධම, පහත් ක්‍රියාව මම තරයේ හෙළාදකිමි. පාරිභෝගියයන් කියන්නේ, තම පරවේණි දාසයන් කියා, ඩයලොගා හිතා ඉන්නවානම්, එය ඩයලොගාගේ මුග්ධ කම ප්‍රදර්ශනය කිරීමකි. සාමාන්‍ය රූපවාහිනී ඇන්ටෙනා අපට නැතැයි කියා, ඩයලොගා හිතන්නේනම්, ඩයලොගාගේ මොළය ඇත්තේ, මස්තිෂ්ක කුහරයේ නොව, අධෝ මාර්ගයේ කියා,සෑහෙන දුරට නිවැරදිව අනුමාන කළහැකිය.

   ඩයලොගාට යටත් නොවී, ඔබට තරග නැරඹිය හැකිය. සුදුසුකම් ලත් කාර්මිකයකුට කියා, ඉතා සුළු මුදලකින්, ඔබට, වී අකුරේ හැඩය ඇති, රූපවාහිනී ඇන්ටෙනාවක් සාදා ගතහැකිය. ඉදිරි කාලයේදී, මේ ආකාරයට අර නාලිකාව ගනින්, මේ නාලිකාව ගනින් කියා, එවිට ඩයලොගාට අපිට 'මොත්තේ' දාන්න බැරිය.

   දැන් ක්‍රිකට් තරග විකාශනය කෙරෙන්නේ, අර කොහාටවත් පැහැදිලිව නොපෙනෙන, පවුලේ කොම්පැණි නාලිකාවෙන් නොව, ජාතික රූපවාහිනියේ අයි නාලිකාවෙන් නිසා, දිවයිනේ 99% ක් ප්‍රදේශවලට, සාමාන්‍ය ඇන්ටෙනාවකින් මෙම තරග නැරඹීමට හැකිය.

   ඩයලොගෝ............ තරගකාරී සමාගමක් මග එනවා. එතකල්, සැපට, දිය සැලියේ දිය කෙළිනු. 

2015 අගෝස්තු මස 12 වැනි දින 1427 පැය.

පරණ හඳහන් - Old Memories

මේ දිනවල ලොකු වැඩකට අත ගහලා තියෙන්නේ. හමුදාමය කරුණු ඇතුළත් ලිපියක් සැකසීම පහසු නැහැ කියලා, මා මීට පෙරදීත් කීප වතාවක් කියලා ඇති. එවැනි ලිපියක් සඳහා අවශ්‍ය, අධ්‍යයනයක සහ පරිවර්තන කාර්යයක යෙදී ඉන්න ගමන්, කම්මැලිකම යන්නයි, මේ සරල සටහන ලියන්නේ. පරණ හඳහන් කියන කියමන, දැන් භාවිත වෙන්නේ නැති තරම්. අපි කුඩා කාලයේ මේ කියමන කිව්වේ, 'පරණ කාලේ කතා ආයෙත් මතක් කරනවා' කියන අදහසින්. කවුරුත් දන්නා පරණ සිද්ධියක් කවුරුහරි ආයෙත් කියනකොට තමයි, අනේ මේ, ඔව්වා පරණ හඳහන් නේ' කියලා කිව්වේ.

   මේ ටික මුලින්ම කිව්වේ, මගේ මතකයෙන් කියවෙන මේ පරණ කතා, කලින් මා අතින් කියවෙලා තියනවානම්, මෙය නැවත ප්‍රචාරයක් හැටියට නොසලකන මෙන් ඉල්ලීමටයි. මේ කතාවලින් සමහරක්, මා විසින්, වෙනත් නමකින්, වෙනත් අඩවියකට, වසර කීපයකට උඩදී ලියා තිබෙනවා. 

   ඔන්න ඉතින් මුලින්ම කියන්න තියෙන්නේ, 'හැදිච්ච දෙමව්පියන්ගේ, නැහැදිච්ච ළමයි ඉන්නවානම්, ඔහොමම ඉන්න. නැහැදිච්ච දෙමව්පියන්ගේ, හැදිච්ච ළමයි ඉන්නවානම්, දැන්මම මෙතනින් යන්න'. හරි, එහෙනම් බහිමු කතන්දර වලට.

මැලේරියා තෙල් ගැහිල්ල

මෙය සත්‍ය කතාවක්. මේ කතන්දරේ 1970 දශකයේ අග භාගයේදී මට කිව්වේ, එවකට මගේ මිත්‍රයකු වශයෙන් මා ආශ්‍රය කළ, නමුත් මට වඩා වයසින් වැඩි, මැලේරියා මර්දන ව්‍යාපාරයේ සේවය කළ, අද ජීවතුන් අතර ඉන්නවාදැයි නොදන්නා, පුද්ගලයකු විසින්. ඒ මහතා, නැගෙනහිර පළාතට අයත්, සශ්‍රීක ගොවිබිම් වලට ප්‍රසිද්ධ ප්‍රදේශයක, මැලේරියා මර්දන ව්‍යාපාරයේ ක්ෂේත්‍ර නිලධාරියකු ලෙස සේවයේ යෙදී සිටියදීයි, මේ අත්දැකීම ලබා තිබෙන්නේ. වෙනදා මෙන්ම සුපුරුදු පරිදි, නිවාස වල මැලේරියා මර්දන ක්‍රියාවක් වශයෙන්,  රසායනික දියර ඉසින, තම සේවක පිරිස පිටත් කළ ඔහු, කාර්යාලයේ කටයුතු නිමවා, තම බයිසිකලයෙන් ගියාලු, වැඩ පරීක්ෂා කිරීම සඳහා.

   ඉතාම සතුටුදායක ලෙස, එදිනට අදාළ ගමේ නිවාස වලට, මැලේරියා බෙහෙත් ගැහීම සිදුවෙමින් පවතින බව පෙනී ගියාලු. නමුත්, එක නිවසක් අසළට ගියාම දුටු අමුතුම ආකාරයේ දසුනකින්, අර මහත්තයා, අන්ද මන්ද වී ගියාලු. ඔහු දැක්කේ, මැලේරියා බෙහෙත් ඉසින යන්ත්‍රයක නොසල් එක සහිත බටය, එම නිවසේ අඩවල් වූ පසුපස දොරෙන්, එළියට ඇතුළට, එළියට ඇතුළට, එළියට ඇතුළට, එක්තරා රිද්මයකට චලනය වන ආකාරයලු. වඩාත් හොඳින් පරීක්ෂා කිරීමට, දොර ඇර බැලුවාම, බෙහෙත් ගහන්නට ආ සේවකයා, ටැංකිය පිටේ බැඳගෙනම, අර ගෙදර ඇත්තිව, වී ගෝනි ගොඩකට හේත්තු කරගෙන, බෙහෙත් ගහනවලු. 

පොතේ ගුරා සහ පීල්ලෙන් නෑම 

මේ සිදුවීම් දෙක, මගේ සහෝදරයකුට, එකම දවසේ විඳින්නට සිදුවූ අත්දැකීම් දෙකක්. අත්දැකීම් අමිහිරි වුනත්, හරිම රසවත්. පාසලේ වර්ෂාවසාන විවිධ ප්‍රසංගය වෙනුවෙන් රඟදැක්වුණු, ඓතිහාසික නාට්‍යයේ, පොතේ ගුරු චරිතය තමයි, මගේ සහෝදරයා රඟපෑවේ. ඒ කාලයේ අපි, 'යට වෙයාර්' හෙවත්, 'අන්ඩර් ඇඳුම්' හැටියට ඇන්දේ, ගමේ ටේලර් උන්නැහේට කියා මහගත්ත, (සමහරවිට අම්මත් මහලා දුන්නා) කාටත් තේරෙන භාෂාවෙන් 'වවුල් ජොකා' නමැති වර්ගයේ වෙල්ල වැහුම්. වෙයන්න වෙයන්න. වයන්න කරලා අහුවෙන්න එහෙම එපා. ඉතින් ඔව්වා ඇන්ද උදවිය සහ, ඇන්දේ නැතත්, දැකලා ඇති උදවිය දන්නවා, එය අඳිනවිට පටි දෙකක් ගැට ගැසීමට ඇති බව. කල්යාමේදී, ඔය පටිවල ශක්තිය අඩුවීමෙන්, ඇඳගෙන ඉන්න අවස්ථාවේදී පටි කැඩෙනවා. අනේ........... එතකොට එය ඇඳගෙන ඉන්න තැනැත්තා පත්වන්නේ, හරියටම, යුද්ධ ටැංකියක වටේ තියන සන්නාහ තහඩුව ගැලවුණා වගේ, ඉතාම අසරණ තත්වයකට.

   ඔන්න ඉතින් එදා විවිධ ප්‍රසංගය හෙවත් කොන්සට් එක පවත්වන දිනය.  දවල් වරුවේ දර්ශනය තිබුනේ, පාසලේම දරු දැරියන්ට. බොහොම වෙහෙස වෙලා ඒ දර්ශනය ඉතා හොඳින් අවසන් වුනා. සවස දර්ශනය දෙමව්පියන්ට. ඉතා විශිෂ්ඨ මට්ටමෙන් පුහුණු කර තිබුණු නාට්‍යය බලන්න, ශාලාව පිරී ඉතිරීයන තරම්, ප්‍රේක්ෂක පිරිසක් හිටියා. ඔන්න ඉතින් පොතේ ගුරා, දර්ශනය ආරම්භ කිරීම සඳහා, තමන්ට නියමිත කොටස, කාව්‍යාලංකාර සහිතව කියමින්, වේදිකාව මැදට එන්නට පටන්ගත්තා. නමුත් පියවර දෙක තුනක් ගියපසු, ඔහු ගමන්කළේ, පුහුණුවේදී කියාදුන් ආකාරයට හාත්පසින්ම වෙනස් ආකාරයකට. එමෙන්ම ඔහුගේ මුහුණේ ඉරියව්ද, පුහුණුවේදී කියාදුන් ආකාරයට පැවතුනේ නැහැ.

   යන්තම් තම කොටස කියා නිමකළ ඔහු, අධෝ මාර්ගයේ රැඳුන යමක්, ඉන් පිටතට වැටීම වළක්වාලන විදිහේ ගමන් විලාශයකින්, වේදිකාවෙන් පිටවුණා. ඔහුගේ රංගන සගයන් පමණක් නොවෙයි, නිළියන් කීප දෙනෙක්ද වහාම ඔහුව වටකර ගත්තා. එක නිළියක් ඔහුගේ මූණට කඩාපැන ඇහුවා, 'මොකක්ද ඒ ඔයා කළේ? මොකද වුනේ'? කියලා. පොතේ ගුරා මුවින් නොබැණ, ඔහුගේ අර තාපස විලාසයේ ඇඳුම මඳක් ඔසවා, අර නිළියට පෙන්නුවා, ඒ වනවිටත් ඔහුගේ දෙපා මුලට වැටී තිබුන, වෙල්ලවැහුම. අර නිළියගේ යටිගිරියෙන් කෑ ගැසීම නිසා, දර්ශනය මොහොතකට නවත්වා, ප්‍රේක්‍ෂකාගාරය සන්සුන් කර, නැවත දර්ශනය ආරම්භ කළා. එතැන් සිට පොතේ ගුරා, ඉතා සැහැල්ලුවෙන් නාට්‍යයේ ඉතිරි කොටස් ඉදිරිපත් කළා. නෑ නෑ, ඝන්ඨාරයක් වදින හඬක් ඇහුනේ නැහැ. නිළියන් බයවුනෙත් නැහැ.

   ඊළඟ ජවනිකාව; එදා විවිධ ප්‍රසංගය අවසන් වෙලා, හොඳටම රෑ වෙලා, නළු කොල්ලෝ කට්ටිය ගියා, ඒ පැත්තේ මහා මාර්ගය අයිනේ තියන පීල්ලකින් නාන්න. උඩරට පළාතට දිවෙන මේ මාර්ගයේ, මේ කතාව කියවෙන 1970 දශකයේ, රෑට වාහන එන්නේ කලාතුරකින්. නාන්න ගියාට, යටට ඇඳගන්න එකක් නැති නිසා, පොතේගුරා, කලුවරේම, උපන් ඇඳුමෙන් නාන්න පටන්ගත්තා. යාළුවො ටික කතාවෙලා, හෙමිහිට කලින්ම නාලා, එකවරම පොතේගුරාගේ ඇඳුම් ටිකත් අරන්, බයිසිකල්වල නැගලා පාගලා යන්න පටන්ගත්තා. පොතේගුරා, සංස්කෘත, අපබ්‍රංශ, වාග්මාලාවෙන් යාලුවන්ට අමතමින්, බයිසිකල් පසුපස දුවන්න පටන්ගත්ත, උපන් ඇඳුමෙන් වතුර බේරී බේරී. 

   අනේ..........., ටිකදුරක් පන්නනකොට, පොතේගුරාට පසුපසින් වාහනයක් එනවා. දැන්, පොතේගුරාව, හරියට අර වේදිකා නාට්‍යයකදී, clear spot light එකක් ගැහුවා වගේ, ලස්සනට පෙනෙනවා, ඒ වාහනයේ ලයිට්වල එළියෙන්. එකවරම ඒ වාහනය පොතේගුරා ලඟට ඇවිත්, ගොරෝසු කටහඬකින් කිව්වා, 'ඒයි ඔහොම නැවතියන්' කියලා. පොතේගුරා ගල් ගැහිලා නැවතුනා. ඇවිත් තිබුණේ, ඒ ප්‍රදේශයේ පොලීසියේ ජීප් එක. මුර සංචාරයක් ගිහින් එනගමන්. පොලීසිය ඔක්කොමලව අල්ලගත්තා. අල්ලාගෙන ප්‍රශ්න කළා. කොල්ලො ටික අකුරක් නෑර ඇත්ත කිව්වා. මිනිස්කමෙන් හෙබි ඒ පොලිස්කාරයෝ, කතාව අහලා හොඳටම හිනාවෙලා, ලඟපාත කොල්ලොටික, ජීප් එකෙන්ම ගෙවල් වලට ගිහින් දැම්මා.

රාවණා ඇල්ලේ සුදු ජෝඩු ජෝඩුව 

මේ කතාව,  සවිස්තරව ලියන්නේ, ඊයේ පෙරේදා මා, හතර වටේ බ්ලොග් අඩවියේ දැමූ කමෙන්ට් එකක් පදනම් කරගෙනයි. 1988 - 90 භීෂණ සමයේ, මා, බදුල්ල දිස්ත්‍රික්කයේ විවිධ ස්ථානවල, සේවයේ යෙදී සිටියා. මේ කාලයේදී නිතරම, රාජ්‍ය විරෝධී ක්‍රියා පිළිබඳව, ආරක්ෂක අංශ සෙවිල්ලෙන් සිටි අතරම, සැක කටයුතු සියලුම ස්ථාන, වාහන, පුද්ගලයන්, ආදිය පරීක්ෂා කිරීම සිදුකෙරුනා. එක දිනක් මා සොල්දාදුවන් හය දෙනෙකු සමග ඇල්ල - වැල්ලවාය පාරේ, අපේ ජීප් එකකින් ගමන් කළේ, රාජ්‍ය විරෝධී කණ්ඩායමක ක්‍රියාකාරකම් පිළිබඳව ලැබුණු, එක්තරා තොරතුරක් ගැන වැඩිදුර විස්තර සෙවීමටයි. ඒ කාලේ, රාවණා ඇල්ල නැරඹීමට, දේශීය සංචාරකයන් තබා, විදේශීය සංචාරකයන්ද ආවේ බොහොම අඩුවෙන්.

   රාවණා ඇල්ලට ආසන්න වනවිටම මා දැක්කා, එතන හුදකලාවේ වාහනයක් නවත්වා තිබෙනවා. එහි රියදුරා පමණයි හිටියේ. ඇල්ල බලන්න ආව අය කවුරුවත්, අහල පහළ පෙනෙන්න හිටියේ නැහැ. මා රියැදුරාව මා අසළට ගෙන්වාගත්තා. ඔහු සිංහල ජාතිකයෙක්. කොළඹ සංචාරක හෝටලයක සිට පැමිණි ඒ වාහනයේ, සුදු ජෝඩු දෙකක් පැමිණි බවත්, ඔවුන් ඇල්ල දිගේ ඉහළට නැග්ග බවත්, ඔහු කිව්වා. වාහනය සම්පූර්ණ පරීක්‍ෂාවකට ලක්කලත්, සැක කටයුතු කිසිවක් තිබුණේ නැහැ. නමුත් එයින් සෑහීමකට පත්වන්නට බැහැ, ඇත්ත දැනගන්නා තුරු.

   මා සමග පැමිණි සෙබළුන් හය දෙනාගෙන් දෙදෙනෙකු එහි නවත්වා, ඒ වාහනයේ යතුර, මගේ සොල්දාදුවන් දෙන්නාගෙන් එක් අයකු අතට දී, මා එම වාහනයේ රියදුරුට කිව්වා, වාහනයට නැග දොරවල් අගුලු දමාගන්න ලෙසත්, වාහනයෙන් එළියට ආවොත් වෙඩි තබන බවත්. අර සොල්දාදුවන් දෙදෙනාට කිව්වා, සැක කටයුතු පුද්ගලයන්, අවට වනයේ ඉන්නවා දැක්කොත්, අහසට වෙඩි තබා ඔවුන් බියකර, පහළට ගෙන්වා ගන්නා ලෙසත්, ඔවුන්ගෙන් ප්‍රති ප්‍රහාර එල්ල වන්නේ නම්, ඔවුන්ට මැරෙන්නට වෙඩි තබන ලෙසත්.

   ඉතිරි සෙබළුන් හතර දෙනා සමග මා, ඇල්ලට දකුණු පසින්, මේ සමග ඇති පින්තූරයේ රතු පැහැති කඩ ඉරෙන් පෙන්වන ආකාරයට, ඇල්ල දිගේ ඉහළට නැග්ගා. ඇල්ලේ ඉහළම කොටසේදී, මා මහත් විශ්මයට/ප්‍රහර්ෂයට/අමන්දානන්දයට/අන්ද මන්ද බවට/තව තව නොයෙකුත් බවට/ පත්වන දසුනක් දැක්කා. තරුණ සුදු ජෝඩු දෙකක්, ඇල්ලේ ඉහළ ඇති, (මීට පෙර මා කවදාවත් එවැනි දෙයක් එතන ඇති බවක් අසා තිබුනේ නැහැ) ස්වභාවික පොකුණක, සම්පූර්ණ නිරුවතින්, සිත්සේ දියකෙළිමින් හිටියා. අවංකව ඇත්ත කියනවානම්, ඒ සුදු කාන්තාවන් දෙදෙනාම රූමත්. මට සැළලිහිණි සංදේශය, පරෙවි සංදේශය, මතක්වුණා. මට එහෙම වුණාට, අර සුදු ජෝඩු දෙක නම්, හෘදයාබාධයකට ලක්වන තරම් කම්පනයකට පත්වුනා. සැබවින්ම, අපි ඔවුන් වෙඩි තබා මරා දමනු ඇතැයි සිතන්නට ඇති. දැන් මා කුමක්ද කලයුත්තේ? ('බැස සීතල ගඟුලේ පීන පීන නාමුකෝ නගෝ' කියලා, මමත් වතුරට පැන්නානම්, හොඳයි නේද?) මෙය ප්‍රසිද්ධ ස්ථානයක් බවත්, මේ ආකාරයට හැසිරීම තහනම් බවත්, කියන්නට හිතුනත්, ඔවුන් ඇහුවොත්, මෙතන කොහොමද ප්‍රසිද්ධ ස්ථානයක් වෙන්නේ? කියලා, මට උත්තර නැතුව යනවා.

   ඔන්න මොළේට විදුලි බලය ලැබුණා. මම කිව්වා, මෙය අධි රක්‍ෂිත ප්‍රදේශයක් බවත්, ශ්‍රී ලංකා වන සංරක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවෙන් ලබාගත්, පූර්ව ලිඛිත අවසරයක් නැතිව, මෙහි රැඳී සිටීම සම්පූර්ණයෙන් තහනම් බවත්, ඒ නිසා, ඇඳුම් ඇඳගෙන, ආපසු යන්නට, විනාඩි 15ක් දෙන බවත්, නැත්නම් ඔවුන්ට එරෙහිව නීතිය ක්‍රියාත්මක කරවන්නට මට සිදුවන බවත්. වැඩේ හරිගියා. ජෝඩු දෙක ඇඳුම් අඳින තුරු, මම මගේ සෙබළුන් සමග මඳක් පහළට බැස රැඳී සිටියා. මගේ කොල්ලො ටික හිතන්න ඇති, 'අනේ අපේ සර්ට නම් පිස්සු, මේ වගේ ලයිව් සීන් එකක් කාගත්තනේ' කියලා. මේ සිද්ධියෙන් පස්සේ, මම, ඒ පැත්තේ මා හඳුනන, වතු අධිකාරී සගයන් පිරිසක් සමග, ඒ පොකුණේ නාන්න ගියා. මෙන්න එදා ගත්ත පින්තූර. මත්පැන් පාවිච්චිය සම්පූර්ණයෙන් තහනම් කරලයි නාන්න ගියේ. එකෙක් හරි ඇල්ල පල්ලේ දෙරි ගැහුවනම් කාට කියන්නද? අදනම් මෙතනට ඕනේ කෙනෙකුට යන්න පුළුවන් ඇති. නමුත් යන පිරිස බොහොම අඩුයි. 

හම්මෝ.............ඇති ඇති. තවත් කතා මතක්වුණා, පස්සේ කියන්නම්. දැන්නම් හොඳටම මහන්සියි.

2015 අගෝස්තු මස 09 වැනි දින 0701 පැය 

වදන් බලය 4

  මේ අඩවියේ පළවන, වදන් බලය නමැති, සිංහල භාෂා දැනුම උරගා බලන ලිපි මාලාව, ඔබ අතරින් බොහෝ දෙනෙකුට මතක ඇති. අද පළවන්නේ, එහි හතරවැනි කොටසයි. මෙය මගේ නිර්මාණයක් නොවන බවත්, පැරණි සිව්දෙස සඟරා වලින් උපුටා දැක්වීමක් බවත්, මීට පෙර ලිපි තුනේදීත් මා සඳහන් කර තිබෙනවා. අනුන්ගෙන් උපුටා ගන්නා ලිපියක, කර්තෘත්වය සනාථ කරන්නේවත් නැති, මව්කිරි වෙනුවට බලුකිරි බීලා හැදෙන උන්නැහෙලාත් ඉන්න ලෝකයක, බ්ලොග් ලියන්න වීම, පූර්ව අකුසල කර්මයක් ප්‍රතිවිපාක දීමක් කියා හිතෙනවා.

   හොඳයි, එහෙනම් යමුද අභ්‍යාසයට. වෙනදා වගේම කියන්න තියෙන්නේ, උත්තර බලන්න ඉක්මන් වන්න එපා. දෙතුන් වතාවක් උත්සාහ කර, උත්තර සටහන් කරගෙන, පසුව බලන්න පහත පලවන නිවැරදි පිළිතුරු.

   ඔහොම ඉන්න, ඔහොම ඉන්න. දැන්මම පහළට යන්න එපා, පිළිතුරු බලන්න. 

තව ටිකක් උත්සාහ කර බලන්න. 

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

⇓

2015 අගෝස්තු මස 05 වැනි දින 1327 පැය

වැට ගහන්නෝ, වැට රකින්නෝ සහ වැට කඩන්නෝ (තුන්වැනි කොටස)

 කොහොමද සැපදුක්? සතියකට පමණ පසු, අපි ආයෙත් වැටේ කතාවත් එක්ක මුණගැහෙනවා. දැන් ඔබට සතුටුදායක අවබෝධයක් ඇති, යුද බිමක ඉදිවන, ආරක්‍ෂිත බාධක ඉදිකිරීම් පිළිබඳව. පහුගිය ලිපි දෙක කියෙව්වේ නැත්නම්,

   පළමුවැනි කොටස මෙතනින්

   සහ

   දෙවැනි කොටස මෙතනින්

   කියවන්න පුළුවන්. ඒ ලිපි දෙක ගැන අවබෝධයකින් තොරව මේ කොටස කියවීමෙන් ප්‍රයෝජනයක් වන්නේ නැහැ. පසුගිය කොටස කෙටි වැඩියි කියලා සමහරු කියලා තිබුනා. ඔව් ඒක ඇත්ත. නමුත් මම එහෙම කළේ, වැට ගැසීම කියන කොටස එතනින් අවසන් කලයුතු නිසා. වැට රැකීමත් එතනටම එකතුකලානම් තරමක අවුල් සහගත තත්වයක් ඇතිවේයැයි මට සිතුනා. ඒ නිසා අද බලමු වැට රකින හැටි. මේ ලිපි මාලාවේ පළමුවැනි කොටසේ අංක 1 යටතේ මාතෘකාව වුනේ, 'වැට හදන්නේ මෙහෙමයි' යන්නයි. අද අංක 2. 

2. වැට රකින්නේ මෙහෙමයි 

   යුදබිමේ ආරක්‍ෂිත ප්‍රදේශ වල ආරක්ෂාව තහවුරු කරගැනීම සඳහා ඉදිකරන විවිධ බාධක වැටවල්, පස් බැමි, අගල්, ආදිය සතුරු ප්‍රහාර වලින් රැකගැනීම සඳහා කලයුතු ප්‍රධානතම සහ වැදගත්ම කාර්යය වන්නේ, සතුරාගේ පැමිණීම වලක්වා ගැනීමයි. සතුරාගේ පැමිණීම වැලක්වීමට ගතහැකි හොඳම, විශ්වාසවන්තම, ප්‍රතිඵලදායක බවෙන් ඉහළම ක්‍රියාව තමයි අපි (සොල්දාදුවන්) ඒ වැටවල්, පස්බැමි, අගල්, ආදිය පිහිටි භූමියට ඉදිරිපසින් ඇති භූමියේ නිතර මුර සංචාරයේ යෙදීම. ඒ ගැන මම පැට්‍රෝල් කතා මාලාවේදී කිව්වා මතකයිනේ. නමුත් පැය 24 පුරා වැට රකින්න විශාල භට පිරිසක් යොදවන්න ගියොත්, සටන් කරන්න පිරිස අඩුවෙනවා.

   ලොකූ.................................රහසක් කියන්නද? ලෝකයේ කිසිම හමුදාවකට නැහැ, ප්‍රමාණවත් තරම් භට පිරිස්. මිනිස්සු හිටියත් බඳවා ගන්න සල්ලි නැහැ. එහෙමත් නැත්නම් සල්ලි තිබුනත් මිනිස්සු එන්නේ නැහැ බැඳෙන්න, හමුදාව විශාල කරන්න ගියොත්, රටේ මහජනතාවගෙන් මහා විරෝධතා එල්ල වෙලා, රජය කඩා වැටෙන්නත් පුළුවන්. විශේෂයෙන් බටහිර රටවල ඒ තත්වය තිබෙනවා. ගොඩක් බඳවා ගත්තම, හමුදාවේ විශාලත්වය නිසා, පොඩි බයක් ඇතිවෙනවා, කැරැල්ලක් ගහලා රටේ බලය ගනියිද කියලා.

   හොඳයි, වැට රකින්න මිනිස්සු (සොල්දාදුවෝ) යොදවන්න බැරිනම් මොකද කරන්නේ?

   කරන්නේ වෙන වෙන උපක්‍රම යොදන එකයි.

   මොනවද උපක්‍රම?

   අපොයි ගොඩක් තියනවා. එකින් එක කියන්නම්. මුලින්ම සරල දේවල් කීපයක් කියන්නම්.

   වැඩේ කියන්නේ මෙන්න මේකයි. මේවා අමාරුවෙන් හොයාගෙන හදාගෙන ලිපියක් දැම්මම, අර බලුකිරි සුනඛයෝ, වගේ වගක් නැතුව ඒවා අමු අමුවේ කොපි කරලා, තමන්ගේ වගේ දාලා, රෙපක්ද මොකක්ද සහ බම්පුවක්ද බංකුවක් ද කොහෙද ඉල්ලනවා. ඒකේ ඇඩ්මින් ගොයියා, නොදැක්කොත් එබුවා තාලෙට, බකංනිලාගෙන ඉන්නවා.

   යුද්ද කාලේ, අපේ හමුදා, මේ ඉදිරි ආරක්‍ෂක ප්‍රදේශවල Forward Defended Locality = FDL බල්ලන් ඇති කළා. උන්ව රෑට අර ආරක්ෂක ප්‍රදේශයේ ඉදිරිපස රඳවා තැබුවා. (මෙය දෙවැනි ලෝක යුද සමයේදී පවා කර තිබෙනවා) සතෙක් ආවත්, මිනිහෙක් ආවත් උන් බුරනවා. ඒ නිසා සතුරාට බැහැ හෙමින් රිංගලා එන්න. එය සෑහෙන්න සාර්ථක වුනා. ඒ වගේ තව උපක්‍රමයක් තමයි ටින් එල්ලීම. හිස් බෙලෙක් ටින් එල්ලනවා වැටේ. සතුරා කළුවරේ ඇවිත් වැට කපන්න ගියොත් ටින් හෙල්ලිලා සද්ද වෙනවා. සතෙක් ඇවිත් හැපුණත් සද්ද වෙනවා. එතැනදී පුළුවන් අපිට අවශ්‍ය ආරක්‍ෂක ක්‍රියාමාර්ග ගන්න. ටින් කීපයක් වැටට පසුපසින් තියන බංකර් වල එල්ලලා, කම්බියක්/ලණුවක් අදිනවා ආරක්‍ෂක වැටට. වැට හෙලවුනොත් බංකරේ ඇතුළේ තියන ටින් හෙලවෙනවා. සද්ද වෙනවා. අපිට වහාම ක්‍රියාත්මක වෙන්න පුළුවන්.

   1980 දශකයේ දී, මේ ක්‍රමය මා වෙනත් දෙයකට යොදාගත්තා. පිදුරුතලාගල රූපවාහිනී විකාශන මධ්‍යස්ථානයේ ආරක්ෂක මුරයේ අපි, කෑමෙන් පසු ඉතිරි ආහාර වලලා දමන, වලක් තිබුණා. මේ වල ලඟට එන්නට, මහා විශාල ගෝණුන් 10 ක පමණ රංචුවක් සහ දිවියෙක් පුරුදුවී තිබුණා. උන් එන්නේ රාත්‍රී 2.00 - 3.30 අතර කාලයේ. ඒ වල පේනතෙක් මානයේ තිබුණු, මුර සෙබල කුටියේ සිට, මගේ කාමරයට ලණුවක් ඇද, ටින් එල්ලා තිබුනා. සත්තු එතනට ආ විට, මුර සෙබලා ලණුව අදිනවා. එවිට මට පුළුවන් වෙනවා සද්ද නොකර එතනට ගොස්, ඒ ලස්සන වනසතුන් නරඹන්නට. කිසිදු හේතුවක් නිසාවත් අපි ඒ සතුන්ට හානියක් කලේ නැහැ.

   හොඳයි, ලණු ඇදලා ටින් එල්ලලා, සතුරාගෙන් බේරෙන්න බැහැ. ඊට වඩා දියුණු ක්‍රම අවශ්‍යයි. එවැනි එක දියුණු ක්‍රමයක් තමා, අධික ආලෝකයක් පතුරවන වෙඩි උගුලක් ඇටවීම. මේවා හඳුන්වන්නේ Trip flares යනුවෙන්. ට්‍රිප් ෆ්ලෙයාර් එකක් ක්‍රියා කරන්නේ මෙහෙමයි. පොළොවේ සිට අඩියක් එකහමාරක් පමණ උසකින් සිටින විදිහට, ශක්තිමත් සිහින් යකඩ කූරකට සවිකර, පොළොවේ හිටවන වෙඩි වර්ගයක් තමා, ට්‍රිප් ෆ්ලෙයාර් කියන්නේ. මේ වෙඩිල්ලේ සිට කලුපාට සිහින් ශක්තිමත් කම්බියක් පොළොවට අඩියක් පමණ උඩින්, පොළොවට සමාන්තරව ගහකට, කණුවකට, වැනි දෙයකට අදිනවා. කවුරුහරි ඇවිත් අර කම්බියේ පැටලුනොත්, වෙඩිල්ලේ උගුල ගැස්සිලා, වෙඩිල්ල පත්තුවෙනවා. ලොකු සද්දයක් නැහැ. නමුත්, මහා විශාල ආලෝකයක්, විනාඩියක් පමණ වෙලා පත්තුවෙනවා. (ෆොස්පරස්) ඒ වෙලාව හොඳටම ඇති අපට,  සතුරාට වැඩක් දීගන්න. මෙන්න බලන්න ට්‍රිප් ෆ්ලෙයාර් එක වැඩ කරන හැටි. 

 ට්‍රිප් ෆ්ලෙයාර් එකක් පත්තුවෙන හැටි දවල් එළියෙන් දකිමු. හැබැයි මෙතන ඉන්න 'අයියලා' කුණුහරප කියනවා. ඒ නිසා සද්දේ කපලා වීඩියෝව විතරක් බලන්න. 

   ඊළඟ වැට රකින්නා, ට්‍රිප් ෆ්ලෙයාර් එකට වඩා බොහොම භයානකයි, මාරාන්තිකයි. ගැලවීමක් නැති තරම්. එයාට කියන්නේ 'ජම්පිං මයින් - Jumping Mine' කියලා. නමේම සඳහන් වෙනවනේ, පනිනවා කියන එක. ඔව්, මෙයා පනිනවා. පොළොවේ ඉඳලා අහසට පැනලා, පුපුරන අධිබල බෝම්බයක්. ට්‍රිප් ෆ්ලෙයාර් එකේ වගේම, උගුල් කම්බියක් ඇදලා තියනවා, ඒ කම්බියේ කවුරු හරි වැදුනොත්, උගුල ගැස්සිලා බෝම්බය පත්තුවෙනවා. මේ බලන්න. 

   ඉහත වීඩියෝව සහ සජීවී කරන රූප පෙළෙන් පෙන්වන්නේ, දෙවැනි ලෝක යුද සමයේ ජම්පිං මයින් එකක්. අද මීට වඩා දියුණු/දරුණු ඒවා තියනවා. අර වගේ උගුල් කම්බියක් නැතුව, පුද්ගලයකුට පෑගීම නිසා ක්‍රියාත්මකවී, ඉහලට පැන පත්තුවන ජම්පිං මයින් තියනවා. මේ රූප සටහනෙන් පෙන්වන්නේ ඒ ආකාරයේ පුද්ගල නාශක බෝම්බයක්.

   හොඳයි, මේ වගේම තවත් බෝම්බ තියනවා. ඔබ කවුරුත් දන්නවා පුද්ගල නාශක බිම්බෝම්බ සහ යුද ටැංකි නාශක බිම්බෝම්බ යනුවෙන් බෝම්බ වර්ග තිබෙනවා. ආරක්‍ෂිත ප්‍රදේශයකට ඉදිරියෙන්, ඒ බෝම්බ යොදවන්න පුළුවන්.

   නමුත්, බිම්බෝම්බ යෙදවීමේදී අනුගමනය කලයුතු ක්‍රියාපිළිවෙතක් තිබෙනවා. ඒ තමා, බෝම්බ සවිකිරීම පිලිබඳ විශේෂඥ පුහුණු, ඉංජිනේරු බලකායේ සාමාජිකයන් විසින් පමණක් එය සිදුකිරීම. අපට හිතෙන හිතෙන විදිහට බෝම්බ වලලන්න බැහැ. ටික දවසක් යනකොට අපිටම මතක නැහැ, කොතනද බෝම්බ තියෙන්නේ කියලා. එතකොට අපේම බඩු වලින් අපිටම බඩු හම්බවෙනවා. ඒ නිසා 'බිම්වෙඩි කෙත් - Mine Fields' සකස් කිරීම විද්‍යානුකූල ක්‍රමයකටයි කරන්නේ. සෑම බිම්වෙඩි කෙතකටම අදාළව, ඉංජිනේරු බලකායෙන් සැකසු සිතියමක් තිබෙනවා. කවදා හෝ ඒ වෙඩි ඉවත් කරන්නත්, ඒ වෙඩි බිම් මගහැර අපේ භට පිරිස්වලට ගමන් කිරීමටත්, එම සිතියම් ඉතා වැදගත්.

   පුද්ගල නාශක බිම්බෝම්බයක් කියන්නේ, ඉතා කුඩා බෝම්බයක් වුනත්, එයින් මරණීය තුවාල සිදුවෙනවා. මේ පහළ පින්තූරයේ තියෙන්නේ, පුද්ගල නාශක බිම්බෝම්බයක්. 

AP MINE

   බිම් වෙඩි කෙත් දාලා බකං නිලාගෙන ඉන්න බැහැ. නිතර හොයාබලන්න ඕනේ, ඒවාට යම් හානියක් වෙලා තියනවද, වැසි ජලය නිසා ගසාගෙන ගොස් තිබෙනවාද, උඩට මතුවී තිබෙනවාද, සතුන්ට පෑගීම නිසා, සතුන් මියගොස් තියෙනවද, වැනි කරුණු.

   රාත්‍රී කාලයේදී බිම් වෙඩිල්ලක් පත්තු වුනොත්, වහාම සටනට සූදානම් වෙනවා. ඒ වගේම තමයි බිම් වෙඩි කෙත්, ආරක්‍ෂිත ප්‍රදේශයට ඉදිරියෙන් ඉතා ඈතින් යොදවන්නේ නැහැ. අපේ පියවි ඇසින්, ඉතා පහසුවෙන් නිරීක්ෂණය කිරීමට හැකි දුරින්, දැමිය යුතුයි. T 56 වැනි අවියකින් වෙඩි තැබිය හැකි සීමාවේ තිබිය යුතුයි. එහෙම කරන්නේ, හොරෙන් ඇවිත් ඒ වෙඩි ගලවන්න උත්සාහ කරන සතුරන්ට පහර දීමට හැකිවීම පිණිසයි.

   වැට රකින අනික් බෝම්බ වර්ගය තමා යුද ටැංකි නාශක බිම්බෝම්බ. මේ ගැන මා මීට පෙර ඔබ සමග සාකච්ඡා කර තිබෙනවා.  වැට කඩාගෙන ඉදිරියට එන්නට උත්සාහ කරන යුද ටැංකි වල ගමන නැවත්වීමටයි, යුද ටැංකි නාශක බිම් බෝම්බ යොදවන්නේ. 

   වැට රකින ඊළඟ වර්ගය තමා ක්ලේමෝ බෝම්බ. ඉහත සබැඳියාව දී ඇති ලිපියෙන්, මා ඔබ සමග ක්ලේමෝ බෝම්බ ගැනත් කරුණු සාකච්ඡා කළා. ක්ලේමෝ බෝම්බය ඉතා දරුණු බෝම්බයක්. ඒ ගැන මේ පින්තූර වලින් ඔබට කරුණු පැහැදිලි වනු ඇති.

   තවත් කවුද ඉන්නේ වැට රකින්න? ඇයි වැටේ ආරක්ෂාවට ඉන්න සෙබළු? එයාලා අතේ විවිධ ආයුධ තියනවා. සාමාන්‍ය තුවක්කුවේ සිට කාලතුවක්කුව දක්වාත්, මෝටාර් සහ බෝම්බ විදින තුවක්කුත් තියනවා. තවත් උපක්‍රම තිබුනත්, වඩාත් වැදගත්වන ක්‍රම තමයි මෙහිදී කිව්වේ. දීර්ඝ විස්තර ඉවත් කොට කෙටියෙන් සහ අවශ්‍යදේ පමණයි කියා තිබෙන්නේ. ඉතින් දැන් මොකද කරන්නේ? මොනව කරන්නද එහෙනම් කඩමු වැට.

3. වැට කඩන්නේ මෙහෙමයි 

   වැට කැඩීම, අපි හිතන තරම් ලේසි නැහැ. දැක්කනේ වැට හදලා තියන විදිහ සහ වැටේ ආරක්‍ෂාවට යොදවලා තියන ජාති. වැට බලාගන්න මිනිස්සුත් ඉන්නවා, බල්ලොත් ඉන්නවා, විවිධ බෝම්බත් තියනවා. ඉතින් වැට ලඟට යුද්ධ ටැංකියකින් යාම වුනත් එකවර කරන්න අමාරු දෙයක්. මොකද යුද ටැංකි නාශක බිම්බෝම්බ තිබෙන නිසා.

   නමුත් අපි යුද්දෙට යන්නේ ඔය වැටකට, කොන්සර්ටීනා වයර් වලට, පස් බැම්මකට බයවෙලා ආපහු හැරෙන්න නෙවෙයි. ඒ නිසා වැට කඩන්න ඕනෙනම් කොහොමහරි කඩනවා. අපි හිතමු බිම්බෝම්බ ගැන. වැට කැඩීමේදී බිම්බෝම්බ අභියෝගය ජයගන්නේ කොහොමද? ඒ සඳහා යොදන එක උපක්‍රමයක් තමා දෙවැනි ලෝක යුද සමයේ පටන් පාවිච්චි කරන, 'බැංගලෝර් ටෝර්පිඩෝ - Bangalore Torpedo' කියන පිපිරුම් වෙඩි වර්ගය. ඒ නම ලැබී තිබෙන්නේ, මෙය ඉන්දියාවේ බැංගලෝර් ප්‍රදේශයේදී, මුලින්ම නිපදවූ නිසා. 

   මේවා හරියට අපි පාවිච්චි කරන PVC ජලනල වගේ. එවැනි නල වලට වෙඩිබෙහෙත් පුරවා තිබෙනවා. එම වෙඩිබෙහෙත් එකවරම පිපිරී යාම සඳහා විදුලියෙන් හෝ සේවා නූලකින් ක්‍රියාත්මක වන ඩෙටනේටරයක් සවිකර තිබෙනවා. මේ නල කීපයක් එකිනෙකට අමුණන්න හැකිවන ආකාරයටයි සකසා තිබෙන්නේ. වැට ලඟට හොරෙන් බඩගාගෙන ඇවිත් මේ නල අවශ්‍ය තරම් එකට අමුණා, හෙමින් හෙමින් බිම් වෙඩි කෙත හරහා ඉදිරියට තල්ලු කරනවා. ඉන්පසු මෙය පුපුරවා හැරියාම මේ නලයට පහතින් වලලා තිබුණු බිම් වෙඩි සියල්ල එකවර පුපුරා යනවා. අඩි දෙකක් පමණ පළල තීරුවක් බිම්වෙඩි වලින් තොර වෙනවා. ඒ දිගේ ඉදිරියට යනවා. මේ බලන්න කොහොමද කරන්නේ කියලා. 

  හොඳයි, බිම්වෙඩි කෙත, හුඟක් පළලයි නම්, මොකද කරන්නේ? ඒකටත් විසඳුමක් තියනවා. විසඳුම තමයි බැංගලෝර් ටෝර්පිඩෝවට වඩා ප්‍රබල බිම්බෝම්බ නාශක උපක්‍රමයක් යෙදවීම. එය හඳුන්වන්නේ ජයන්ට් වයිපර් - Giant Viper නමින්.

   1990 දශකයේදී වවුනියාව ප්‍රදේශයේදී තමයි මා මෙය දැක්කේ. දකුණු අප්‍රිකාවෙන් ගෙනා මේ පිපිරුම් ක්‍රමය, අපට ක්‍රියාකරවා පෙන්නුවෙත්, දකුණු අප්‍රිකානු හමුදා නියෝජිතයන් විසින්. තවත් අවි ගොඩක් පෙන්නුවා. අපිට මේවා පෙන්නලා කිව්වා, ඒවා අතරින් අපේ හමුදාවට සුදුසුයි කියා හිතන අවි නිර්දේශ කරන්න කියා. අපි නිර්දේශ ගොඩක් ඉදිරිපත් කළා. නමුත් ජයන්ට් වයිපර් එක අපේ හමුදාවට ගත්තේ නැහැ.  

   ජයන්ට් වයිපර් එක ක්‍රියාකරන්නේ මෙහෙමයි, සන්නද්ධ රථයක සිට විදින රොකට් වෙඩිල්ලක් මගින්, විශාල, දිග, කඹයක් වැනි දෙයක්, බිම්වෙඩි කෙත හරහා පතිත වන ආකාරයට විදිනවා. පතිතවූ පසු, එම කඹය වැනි කොටස, ඉතා දැඩි පිපුරුම් ශක්තියකින් පුපුරා යනවා. එම කඹය වැනි කොටස පතිතවූ පොළොවේ වලලා ඇති බිම්බෝම්බ, අර පිපිරුමේ කම්පනයෙන් පුපුරා යනවා. මේ බලන්න ජයන්ට් වයිපර් ක්‍රියා කරන හැටි. 

   මේ මොනවා නැතත් හිත හයියනම්, හොඳ පුහුණුවක් තියනවානම්, ඔය වැට කඩුලු ඔක්කොම කඩාගෙන යන්න පුළුවන්. විශේෂ පුහුණු සොල්දාදුවන් දන්නවා, බිම්බෝම්බ වළලන රටාව. එකක් අහුවුනොත්, ඊළඟ එක කොතනද තියෙන්නේ කියා, 90% කට වඩා හොඳින් අනුමාන කරන්න පුළුවන්. ඒ අනුව පරෙස්සමෙන් ඒවා ගලවන්න පුළුවන්. යුද ටැංකි වලින් එල්ල කරන ප්‍රහාර, ආර්.පී.ජී අවි වලින් සහ ආර්.සී. එල්. වැනි අවි වලින් එල්ල කරන ප්‍රහාර මගින් වැට හෝ පස් බැමි කඩන්න පුළුවන්. 

 මෙන්න යුධ ටැංකියක තියන ප්‍රධාන තුවක්කුවේ බලය.

තනි පුද්ගලයකුට ක්‍රියාකරවිය හැකි රොකට් විදිනය.

  Recoil-less Gun හෙවත් RCL තුවක්කුව.

 පහුගිය යුද්ද කාලේ, අපි මේ තුවක්කු වලින්, සෑහෙන්න නෙවෙයි නොසෑහෙන්න වැඩ ගත්තා. මෙව්වා ඉතින්, ෂුවර් බඩු.

   හොඳයි, ඔන්න එහෙනම් අපි ඉගෙන ගත්තා, යුද බිමක ආරක්‍ෂාව තහවුරු කරගන්නට යොදන උපක්‍රම සහ එම උපකරණ අබිභවා යමින්, පහර දෙන ආකාරය. මෙවැනි කරුණු ඔබවෙත ගෙන එන්නේ, ඔබේ හමුදා දැනුම දියුණු කරන අතරම, දුර්මත දුරු කිරීමේ අදහසින්. ඔබේ දැනුමට මෙතුළින් යමක් එක්වේවා යන්න, මගේ පැතුමයි. 

2015 අගෝස්තු මස 03 වැනි දින 0040 පැය